Antygona w Nowym Jorku
Bohaterowie „Antygony” z Tompkins Square Park dostali się do wymarzonego świata, ale nikt ich tam nie potrzebuje. Są przejmująco samotni i zagubieni w jednym z najbogatszych miast świata. Dlaczego nie spełnił się ich amerykański sen? Przecież nie wszystkim się nie udaje? Większość myśli, że zmiana otoczenia znacząco zmieni ich życie. Świat Anity, Pchełki i Saszy, utkany ze wspomnień, wyobrażeń, marzeń i mitów, staje się opowieścią o naszych lękach i tęsknotach, bez taniego moralizatorstwa i eksponowania tragizmu, za to z dużym poczuciem humoru.
Autor: Janusz Głowacki
Reżysera: Andrzej Szczytko
Scenografia i kostiumy: Tomasz Ryszczyński
Opracowanie muzyczne: Jakub Raczyński
Inspicjent: Agnieszka Choińska
Premiera: 13 września 2017 r. w ramach festiwalu Łódź Czterech Kultur, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Anita)
Wojciech Droszczyński | gościnnie (John)
Konrad Michalak (Policjant)
Krzysztof Pyziak (Pchełka)
Piotr Seweryński (Sasza)
Jakub Raczyński | gościnnie (Muzyk)
Czas trwania: 2 godziny i 30 minut z przerwą
Autor: Janusz Głowacki
Reżysera: Andrzej Szczytko
Scenografia i kostiumy: Tomasz Ryszczyński
Opracowanie muzyczne: Jakub Raczyński
Inspicjent: Agnieszka Choińska
Premiera: 13 września 2017 r. w ramach festiwalu Łódź Czterech Kultur, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Anita)
Wojciech Droszczyński | gościnnie (John)
Konrad Michalak (Policjant)
Krzysztof Pyziak (Pchełka)
Piotr Seweryński (Sasza)
Jakub Raczyński | gościnnie (Muzyk)
Czas trwania: 2 godziny i 30 minut z przerwą
Bajka dla grzecznych i niegrzecznych, czyli improwizowana familijna komedia mikołajkowa - Scena IMPRO Teatru Nowego
Grzeczni? Zapraszamy. Niegrzeczni? Tym bardziej!
W tej mikołajkowej bajce nic nie jest pewne – poza jednym: będzie śmiesznie, magicznie i absolutnie nieprzewidywalnie! To improwizowana komedia familijna, w której dzieci wybierają bohaterów, kostiumy, decydują o tym, co się wydarzy i jeśli zechcą, wystąpią z nami na scenie. Czekają nas niepowtarzalne przygody, humorystyczne zwroty akcji i radosne piosenki, a wszystko tworzone tu i teraz, na waszych oczach. Najlepszym prezentem dla dzieci jest spędzony razem czas, a nasza improwizowana bajka jest wspaniałą okazją, by poczuć tę rodzinną atmosferę radości i wspólnej zabawy. Idealna rozrywka dla wszystkich widzów, bez względu na wiek, poziom słodyczy we krwi i stopień (nie)grzeczności. I wiecie co? Nikt nigdy nie zobaczy tej bajki drugi raz!
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie dołączycie do grona miłośników naszej Sceny IMPRO.
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
W tej mikołajkowej bajce nic nie jest pewne – poza jednym: będzie śmiesznie, magicznie i absolutnie nieprzewidywalnie! To improwizowana komedia familijna, w której dzieci wybierają bohaterów, kostiumy, decydują o tym, co się wydarzy i jeśli zechcą, wystąpią z nami na scenie. Czekają nas niepowtarzalne przygody, humorystyczne zwroty akcji i radosne piosenki, a wszystko tworzone tu i teraz, na waszych oczach. Najlepszym prezentem dla dzieci jest spędzony razem czas, a nasza improwizowana bajka jest wspaniałą okazją, by poczuć tę rodzinną atmosferę radości i wspólnej zabawy. Idealna rozrywka dla wszystkich widzów, bez względu na wiek, poziom słodyczy we krwi i stopień (nie)grzeczności. I wiecie co? Nikt nigdy nie zobaczy tej bajki drugi raz!
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie dołączycie do grona miłośników naszej Sceny IMPRO.
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Ballady morderców | Nick Cave po polsku
Ponadczasowe utwory Nick’a Cave’a w nowych aranżacjach i interpretacjach, których motywem przewodnim są historie psychopatów i schizofreników oraz morderstwa będące konsekwencją postępującej choroby, odrzucenia, zranionej miłości lub chęci zemsty.
Pozwól porwać się w mroczny świat morderców i morderczyń. Poznaj Staggera Lee, dowiedz się, co wydarzyło się w Millheaven i jakie tajemnice kryje Bar O’Malleya.
Monodram muzyczny w wykonaniu Adama Mortasa, któremu towarzyszyć będzie Mistrz Polski w beatboxie – Marcin ZORAK Szymański oraz pianista Rafał Rybak.
Scenariusz i reżyseria: Adam Mortas
Opracowanie muzyczne: Adam Mortas, Rafał Rybak, Marcin ZORAK Szymański
Choreografia: Krystian Łysoń
Kostiumy i scenografia: Marcelina Kilian, Adam Mortas
Asystentka reżysera i inspicjentka: Agnieszka Choińska
Czas trwania spektaklu: 1 godzina bez przerwy
UWAGA! Spektakl dla widzów pełnoletnich!
Projekt dofinansowany ze środków Funduszy SKE ZASP.
***
Adam Mortas – w 2012 roku ukończył Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, Filia we Wrocławiu. W tym samym roku na Festiwalu Szkół Teatralnych otrzymał dwie nagrody, w tym dla Najbardziej Elektryzującego Aktora. Został również dwukrotnie doceniony w plebiscycie Najlepszy/Najlepsza/Najlepsi miesięcznika „Teatr”. Po Festiwalu związał się z Teatrem Nowym im. Kazimierza Dejmka w Łodzi, w zespole którego jest do dziś.
Od 2015 roku współpracuje również z Teatrem Muzycznym w Toruniu. W obu teatrach zrealizował kilkadziesiąt przedstawień, biorąc jednocześnie udział w różnego rodzaju spektaklach gościnnych, m.in. w Teatrze Nowym w Poznaniu, Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu, Scenie Monopolis czy Konsulacie Kultury w Gdyni.
Jest także wokalistą i liderem zespołu Mortas – utwory grupy dotarły na szczyty kultowej Listy Przebojów Trójki; wraz z zespołem zdobył kilkanaście nagród i wyróżnień, między innymi Grand Prix XIII Festiwalu Interpretacji Piosenki Aktorskiej w Bydgoszczy oraz Nagrodę Publiczności Festiwalu Laboratorium Piosenki 2024.
Debiutancka płyta zespołu Tu została bardzo ciepło przyjęta przez słuchaczy i krytyków muzycznych, czego dowodem jest m.in. Wiosło Kultury 2019 za najlepszy debiut muzyczny.
Poza tym Adam realizuje się jako reżyser, autor tekstów oraz pedagog teatralny. Jest autorem m.in. libretta do spektaklu muzycznego Przebudzenie, wystawionego dotychczas w dwóch wersjach językowych dla kilku tysięcy osób, m.in. w ramach ogólnoświatowych targów lotniczych „Routes Europe".
Marcin Zorak Szymański – beatboxer, raper, producent i improwizator. Od najmłodszych lat zafascynowany kulturą hip-hop. W ciągu 20 lat artystycznej działalności scenicznej zagrał setki koncertów, na jego koncie są także liczne warsztaty i szkolenia, kilka nagranych płyt oraz wiele wygranych konkursów. Do największych sukcesów zaliczyć można Mistrzostwo Polski WBW Polish Beatbox 2008.
W 2012 roku nagrał z raperem O.S.T.R. kultową płytę Tabasko, zaś w 2013 roku solową płytę Zorak – Świadomość. Zagrał ponad 500 spektakli improwizowanych z grupą Impro Atak oraz współtworzył muzykę do spektakli teatralnych w Teatrze Nowym w Łodzi.
Rafał Rybak – na co dzień programista baz danych, z zamiłowania pianista. Śpiewał w łódzkim Studiu Piosenki Forum; tam też poznał wielu ludzi, z którymi później współpracował w charakterze akompaniatora w różnorodnych projektach. Wielokrotnie akompaniował aktorom i wokalistom na festiwalach, w spektaklach muzycznych oraz przy okazji innych wydarzeń kulturalnych. Jako największy sukces w tej dziedzinie wspomina Grand Prix z Justyną Wasilewską na wrocławskim PPA w 2009 roku oraz Nagrodę Publiczności na festiwalu Laboratorium Piosenki w 2024 roku.
Pozwól porwać się w mroczny świat morderców i morderczyń. Poznaj Staggera Lee, dowiedz się, co wydarzyło się w Millheaven i jakie tajemnice kryje Bar O’Malleya.
Monodram muzyczny w wykonaniu Adama Mortasa, któremu towarzyszyć będzie Mistrz Polski w beatboxie – Marcin ZORAK Szymański oraz pianista Rafał Rybak.
Scenariusz i reżyseria: Adam Mortas
Opracowanie muzyczne: Adam Mortas, Rafał Rybak, Marcin ZORAK Szymański
Choreografia: Krystian Łysoń
Kostiumy i scenografia: Marcelina Kilian, Adam Mortas
Asystentka reżysera i inspicjentka: Agnieszka Choińska
Czas trwania spektaklu: 1 godzina bez przerwy
UWAGA! Spektakl dla widzów pełnoletnich!
Projekt dofinansowany ze środków Funduszy SKE ZASP.
***
Adam Mortas – w 2012 roku ukończył Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, Filia we Wrocławiu. W tym samym roku na Festiwalu Szkół Teatralnych otrzymał dwie nagrody, w tym dla Najbardziej Elektryzującego Aktora. Został również dwukrotnie doceniony w plebiscycie Najlepszy/Najlepsza/Najlepsi miesięcznika „Teatr”. Po Festiwalu związał się z Teatrem Nowym im. Kazimierza Dejmka w Łodzi, w zespole którego jest do dziś.
Od 2015 roku współpracuje również z Teatrem Muzycznym w Toruniu. W obu teatrach zrealizował kilkadziesiąt przedstawień, biorąc jednocześnie udział w różnego rodzaju spektaklach gościnnych, m.in. w Teatrze Nowym w Poznaniu, Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu, Scenie Monopolis czy Konsulacie Kultury w Gdyni.
Jest także wokalistą i liderem zespołu Mortas – utwory grupy dotarły na szczyty kultowej Listy Przebojów Trójki; wraz z zespołem zdobył kilkanaście nagród i wyróżnień, między innymi Grand Prix XIII Festiwalu Interpretacji Piosenki Aktorskiej w Bydgoszczy oraz Nagrodę Publiczności Festiwalu Laboratorium Piosenki 2024.
Debiutancka płyta zespołu Tu została bardzo ciepło przyjęta przez słuchaczy i krytyków muzycznych, czego dowodem jest m.in. Wiosło Kultury 2019 za najlepszy debiut muzyczny.
Poza tym Adam realizuje się jako reżyser, autor tekstów oraz pedagog teatralny. Jest autorem m.in. libretta do spektaklu muzycznego Przebudzenie, wystawionego dotychczas w dwóch wersjach językowych dla kilku tysięcy osób, m.in. w ramach ogólnoświatowych targów lotniczych „Routes Europe".
Marcin Zorak Szymański – beatboxer, raper, producent i improwizator. Od najmłodszych lat zafascynowany kulturą hip-hop. W ciągu 20 lat artystycznej działalności scenicznej zagrał setki koncertów, na jego koncie są także liczne warsztaty i szkolenia, kilka nagranych płyt oraz wiele wygranych konkursów. Do największych sukcesów zaliczyć można Mistrzostwo Polski WBW Polish Beatbox 2008.
W 2012 roku nagrał z raperem O.S.T.R. kultową płytę Tabasko, zaś w 2013 roku solową płytę Zorak – Świadomość. Zagrał ponad 500 spektakli improwizowanych z grupą Impro Atak oraz współtworzył muzykę do spektakli teatralnych w Teatrze Nowym w Łodzi.
Rafał Rybak – na co dzień programista baz danych, z zamiłowania pianista. Śpiewał w łódzkim Studiu Piosenki Forum; tam też poznał wielu ludzi, z którymi później współpracował w charakterze akompaniatora w różnorodnych projektach. Wielokrotnie akompaniował aktorom i wokalistom na festiwalach, w spektaklach muzycznych oraz przy okazji innych wydarzeń kulturalnych. Jako największy sukces w tej dziedzinie wspomina Grand Prix z Justyną Wasilewską na wrocławskim PPA w 2009 roku oraz Nagrodę Publiczności na festiwalu Laboratorium Piosenki w 2024 roku.
Ciechowski. W lustrze
Muzyczno-teatralna podróż przez największe przeboje jednego z najważniejszych artystów polskiej sceny.
Dwoje bohaterów mierzy się z pytaniami o tożsamość i autentyczność, a kultowe utwory stają się kluczem do współczesnych refleksji.
Czy gdy patrzymy w lustro, wciąż widzimy siebie?
Scenariusz i reżyseria: Adam Mortas
Opracowanie muzyczne: Bartosz Staszkiewicz i Adam Mortas
Choreografia: Krystian Łysoń
Kostiumy: Katarzyna Mazurkiewicz
Scenografia: Adam Mortas
Opracowanie graficzne: Marcelina Kilian
Występują:
Adam Mortas
Rozalia Rusak / Katarzyna Mazurkiewicz
Klawisze: Rafał Rybak
Beatbox: Marcin Zorak Szymański
Projekt Ciechowski realizowany jest dzięki środkom otrzymanym w ramach stypendium artystycznego Miasta Łodzi.
Dwoje bohaterów mierzy się z pytaniami o tożsamość i autentyczność, a kultowe utwory stają się kluczem do współczesnych refleksji.
Czy gdy patrzymy w lustro, wciąż widzimy siebie?
Scenariusz i reżyseria: Adam Mortas
Opracowanie muzyczne: Bartosz Staszkiewicz i Adam Mortas
Choreografia: Krystian Łysoń
Kostiumy: Katarzyna Mazurkiewicz
Scenografia: Adam Mortas
Opracowanie graficzne: Marcelina Kilian
Występują:
Adam Mortas
Rozalia Rusak / Katarzyna Mazurkiewicz
Klawisze: Rafał Rybak
Beatbox: Marcin Zorak Szymański
Projekt Ciechowski realizowany jest dzięki środkom otrzymanym w ramach stypendium artystycznego Miasta Łodzi.
Dobrze ułożony młodzieniec
Inspirowany międzywojenną historią łodzianina Eugeniusza Steinbarta spektakl porusza na wskroś współczesny temat nienormatywności płciowej i jej społecznego odbioru.
Jest opowieścią o próbie ucieczki z opresyjnego systemu społecznego, w którym role są określone sztywno i narzucone raz na zawsze; historią niezgody wobec bezradności, bierności i postępowania wbrew sobie; wyrazem buntu przeciwko życiu w roli kobiety, kiedy się kobietą nie jest; manifestem odwagi do życia na własnych warunkach – bez binarnych podziałów, kategorii i wlewania ciał w foremki.
Spektakl odwołuje się do wydarzeń towarzyszących toczącemu się w latach 1938-1939 przed sądem okręgowym w Łodzi procesowi „młodej kobiety wyglądającej zupełnie jak mężczyzna”*.
Jak donosi „Ilustrowana Republika” z 6 stycznia 1939 roku: „kobieta udawała mężczyznę (…) nie tylko rzecby można — na optykę, ale również wobec władz stanu cywilnego. Ożeniła się (…), meldując się jako mężczyzna wobec kapłana, a ożeniwszy się — została nawet «ojcem» i zameldowała dziecko zrodzone z swej «żony» za swoje”.
W tym samym artykule z „Ilustrowanej Republiki” czytamy: „już na kilka lat wcześniej «Eugeniusz» Steinbart, desperat, który z wysokości trzeciego piętra jednego z domów przy ul. Nawrot rzucił się na bruk, odniósł złamanie kręgosłupa i dopiero w karetce pogotowia okazał się kobietą — zwrócił na siebie uwagę władz”.
„W jakim celu Sztajnbartówna przedzierzgnęła się w mężczyznę nie stwierdzono”. Wiadomo natomiast, że w momencie targnięcia się na swoje życie w roku 1935 mężczyzna ten był bezdomny, cieszył się opinią dobrze ułożonego młodzieńca, miał narzeczoną, a przyszłą żonę Czesławę Zaleśną poznał właśnie w szpitalnym oddziale kobiecym, w którym dochodził do zdrowia.
Eugeniusz Steinbart identyfikował się jako mężczyzna, jako narzeczony i mąż wchodził w relacje romantyczne, jako ojciec wychowywał córkę. Po załamaniu nerwowym i próbie samobójczej jeszcze się w swojej identyfikacji umocnił. W czasach, kiedy osoby transpłciowe nie miały kulturowej reprezentacji, a społeczność nie wypracowała jeszcze języka, który by tę reprezentację sankcjonował, Eugeniusz Steinbart w dokumentach i relacjach medialnych znajdował informacje o sobie sprzeczne z tym, kim był naprawdę. Jego męska tożsamość w świetle prawa i w oczach społeczeństwa była fałszerstwem, jego próby wyrażania siebie były karane.
Za posługiwanie się dowodem tożsamości swojego kuzyna i poświadczenie nieprawdy w styczniu 1939 roku został skazany na 8 miesięcy więzienia. We wrześniu 1939 roku wybuchła wojna.
Co działo się dalej z Eugeniuszem? W jakiej roli płciowej postanowił kontynuować życie? W jakim ciele odnalazłby się dziś? W jakim kraju? W jakim mieście? Czy w Łodzi?
To tutaj przy ulicy Częstochowskiej mieścił się zakład produkujący protezy prącia. To w Łodzi Anna Grodzka, kiedy była posłanką, chciała utworzyć centrum dla dzieci i młodzieży cierpiących z powodu dysforii płciowej, gdzie mogłyby otrzymać wsparcie lekarzy, psychiatrów, psychologów i seksuologów, uzyskać diagnozę i szybką pomoc. To łódzki szpital im. Barlickiego był w latach 90. jedynym w kraju i jednym z dwóch w Europie Wschodniej, gdzie przeprowadzano operacje uzgodnienia płci, a później – wykonywano ich najwięcej. Może to w Łodzi te procedury znowu będą całkowicie bezpłatne?
*cytaty pochodzą z międzywojennej prasy, zachowujemy oryginalną pisownię
Reżyseria: Wiktor Rubin
Tekst | dramaturgia: Jolanta Janiczak
Scenografia | video: Łukasz Surowiec
Kostiumy: Rafał Domagała
Muzyka: Krzysztof Kaliski
Reżyseria światła: Jacqueline Sobiszewski
Asystent reżysera: Michał Kruk
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 25 marca 2023 roku, Duża Scena
Występują:
Karolina Bednarek (Wiktoria Skempińska, narzeczona Eugeniusza)
Monika Buchowiec (Maria Zaleśna, teściowa Eugeniusza)
Maciej Kobiela (Oskar, brat Eugeniusza)
Michał Kruk (Prokurator Kłoczkowski)
Paweł Kos (Adwokat Szychwart)
Halszka Lehman (Elżbieta, córka Eugeniusza)
Paulina Walendziak (Czesława Zaleśna, żona Eugeniusza)
Edmund Krempiński (gościnnie | Eugeniusz Steinbart)
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 40 minut bez przerwy
Sugerowany wiek widza: 16+
Jest opowieścią o próbie ucieczki z opresyjnego systemu społecznego, w którym role są określone sztywno i narzucone raz na zawsze; historią niezgody wobec bezradności, bierności i postępowania wbrew sobie; wyrazem buntu przeciwko życiu w roli kobiety, kiedy się kobietą nie jest; manifestem odwagi do życia na własnych warunkach – bez binarnych podziałów, kategorii i wlewania ciał w foremki.
Spektakl odwołuje się do wydarzeń towarzyszących toczącemu się w latach 1938-1939 przed sądem okręgowym w Łodzi procesowi „młodej kobiety wyglądającej zupełnie jak mężczyzna”*.
Jak donosi „Ilustrowana Republika” z 6 stycznia 1939 roku: „kobieta udawała mężczyznę (…) nie tylko rzecby można — na optykę, ale również wobec władz stanu cywilnego. Ożeniła się (…), meldując się jako mężczyzna wobec kapłana, a ożeniwszy się — została nawet «ojcem» i zameldowała dziecko zrodzone z swej «żony» za swoje”.
W tym samym artykule z „Ilustrowanej Republiki” czytamy: „już na kilka lat wcześniej «Eugeniusz» Steinbart, desperat, który z wysokości trzeciego piętra jednego z domów przy ul. Nawrot rzucił się na bruk, odniósł złamanie kręgosłupa i dopiero w karetce pogotowia okazał się kobietą — zwrócił na siebie uwagę władz”.
„W jakim celu Sztajnbartówna przedzierzgnęła się w mężczyznę nie stwierdzono”. Wiadomo natomiast, że w momencie targnięcia się na swoje życie w roku 1935 mężczyzna ten był bezdomny, cieszył się opinią dobrze ułożonego młodzieńca, miał narzeczoną, a przyszłą żonę Czesławę Zaleśną poznał właśnie w szpitalnym oddziale kobiecym, w którym dochodził do zdrowia.
Eugeniusz Steinbart identyfikował się jako mężczyzna, jako narzeczony i mąż wchodził w relacje romantyczne, jako ojciec wychowywał córkę. Po załamaniu nerwowym i próbie samobójczej jeszcze się w swojej identyfikacji umocnił. W czasach, kiedy osoby transpłciowe nie miały kulturowej reprezentacji, a społeczność nie wypracowała jeszcze języka, który by tę reprezentację sankcjonował, Eugeniusz Steinbart w dokumentach i relacjach medialnych znajdował informacje o sobie sprzeczne z tym, kim był naprawdę. Jego męska tożsamość w świetle prawa i w oczach społeczeństwa była fałszerstwem, jego próby wyrażania siebie były karane.
Za posługiwanie się dowodem tożsamości swojego kuzyna i poświadczenie nieprawdy w styczniu 1939 roku został skazany na 8 miesięcy więzienia. We wrześniu 1939 roku wybuchła wojna.
Co działo się dalej z Eugeniuszem? W jakiej roli płciowej postanowił kontynuować życie? W jakim ciele odnalazłby się dziś? W jakim kraju? W jakim mieście? Czy w Łodzi?
To tutaj przy ulicy Częstochowskiej mieścił się zakład produkujący protezy prącia. To w Łodzi Anna Grodzka, kiedy była posłanką, chciała utworzyć centrum dla dzieci i młodzieży cierpiących z powodu dysforii płciowej, gdzie mogłyby otrzymać wsparcie lekarzy, psychiatrów, psychologów i seksuologów, uzyskać diagnozę i szybką pomoc. To łódzki szpital im. Barlickiego był w latach 90. jedynym w kraju i jednym z dwóch w Europie Wschodniej, gdzie przeprowadzano operacje uzgodnienia płci, a później – wykonywano ich najwięcej. Może to w Łodzi te procedury znowu będą całkowicie bezpłatne?
*cytaty pochodzą z międzywojennej prasy, zachowujemy oryginalną pisownię
Reżyseria: Wiktor Rubin
Tekst | dramaturgia: Jolanta Janiczak
Scenografia | video: Łukasz Surowiec
Kostiumy: Rafał Domagała
Muzyka: Krzysztof Kaliski
Reżyseria światła: Jacqueline Sobiszewski
Asystent reżysera: Michał Kruk
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 25 marca 2023 roku, Duża Scena
Występują:
Karolina Bednarek (Wiktoria Skempińska, narzeczona Eugeniusza)
Monika Buchowiec (Maria Zaleśna, teściowa Eugeniusza)
Maciej Kobiela (Oskar, brat Eugeniusza)
Michał Kruk (Prokurator Kłoczkowski)
Paweł Kos (Adwokat Szychwart)
Halszka Lehman (Elżbieta, córka Eugeniusza)
Paulina Walendziak (Czesława Zaleśna, żona Eugeniusza)
Edmund Krempiński (gościnnie | Eugeniusz Steinbart)
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 40 minut bez przerwy
Sugerowany wiek widza: 16+
Dzienniki Jesieniary - impro terapia na kryzys egzystencjalny - Scena IMPRO Teatru Nowego
Jesień. Czyli kocyk, wielkie swetry, obowiązkowe pumpkin spice latte albo herbatka i nieunikniony kryzys emocjonalny wywołany krótkimi, pochmurnymi dniami. Czujesz, że to o Tobie? To chodź się rozerwać! Scena Impro serwuje najskuteczniejszą śmiechoterapię na jesienną chandrę. Będzie wesoło, dynamicznie i jak zawsze niepowtarzalnie, bo spektakle złożone z krótkich gier improwizowanych są jedną z waszych ulubionych form. Nie ma znaczenia, czy pojawisz się na widowni sam, z drugą połową, czy grupą przyjaciół, wieczór na pewno będzie udany i wyjdziesz od nas uśmiechnięty, jak listopadowa dynia. Zasada jest prosta: wy rzucacie sugestie i podpowiedzi, my je realizujemy na scenie i wszyscy są zadowoleni.
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie dołączycie do grona miłośników naszej Sceny IMPRO.
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie dołączycie do grona miłośników naszej Sceny IMPRO.
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
ImproPetarda! - Sylwestrowy bifor komediowy - Scena IMPRO Teatru Nowego
Nowy Rok zaczyna się najlepiej, gdy stary kończy się śmiechem. Zanim więc wskoczysz w cekiny, garnitur i kolejkę do baru, wpadnij na najśmieszniejszy bifor w mieście.
To będzie wieczór pełen totalnej improwizacji, nieprzewidywalnych zwrotów akcji i żartów tak świeżych, że nie zdążyły jeszcze trafić do social mediów. Wy rzucacie hasła, a my od razu gramy – bez scenariusza, bez autocenzury, za to z ogromnym ryzykiem szczękościsku ze śmiechu.
W menu wieczoru:
• komediowe impro z najwyższej półki (i tej dolnej też),
• gry, które mogłyby zawstydzić sylwestrowe kalambury u cioci,
• śmiech, który rozgrzeje lepiej niż szampan z biedry,
• interakcja z widownią, która wciąga jak oglądanie dramy na Insta live!
Odpal ze Sceną IMPRO Teatru Nowego sylwestrową petardę radości.
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie będziecie chcieli więcej!
Czas trwania spektaklu: ok. 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
To będzie wieczór pełen totalnej improwizacji, nieprzewidywalnych zwrotów akcji i żartów tak świeżych, że nie zdążyły jeszcze trafić do social mediów. Wy rzucacie hasła, a my od razu gramy – bez scenariusza, bez autocenzury, za to z ogromnym ryzykiem szczękościsku ze śmiechu.
W menu wieczoru:
• komediowe impro z najwyższej półki (i tej dolnej też),
• gry, które mogłyby zawstydzić sylwestrowe kalambury u cioci,
• śmiech, który rozgrzeje lepiej niż szampan z biedry,
• interakcja z widownią, która wciąga jak oglądanie dramy na Insta live!
Odpal ze Sceną IMPRO Teatru Nowego sylwestrową petardę radości.
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie będziecie chcieli więcej!
Czas trwania spektaklu: ok. 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Kto jest szalony – ja czy świat?
Supernowoczesne kliniki, biznesy okołomedyczne, terapie gwarantowanego dobrobytu – wszystko po to, by sprostać wymaganiom nowego kanonu: bycia zdrowym, radosnym, ambitnym, aktywnie uczestniczącym w społeczno-ekonomicznym „teatrze” współczesności. Bo jeśli nie, to… należy się leczyć! W dzisiejszym świecie poczucie dyskomfortu związanego z funkcjonowaniem w późno-nowoczesnej rzeczywistości staje się jednostką chorobową.
Tekst odwołuje się do pierwszych spotkań diagnostycznych z psychiatrami, podczas których analizowana jest identyfikacja pacjenta z trudnościami, jakich doświadcza. Analizuje perspektywę ulgi, jaką może przynieść uznanie symptomów niedopasowania do kanonu za chorobę. Przestrzeń intymnych rozmów ze specjalistami przeplata się tu z symboliką współczesnych terapii, gdzie narracje pacjentów stają się elementem gry mającej docelowo maksymalizować zadowolenie i poczucie przynależności.
Co definiuje nas dziś jako „zdrowych” lub „chorych”? Czy zaburzenia i różnice w sposobach funkcjonowania są objawami choroby, czy może wyrazem buntu, wykraczającego poza możliwości medycyny? Czy diagnoza jest kluczem do zrozumienia siebie, czy może pułapką, która ogranicza indywidualność?
Tragifarsa o dyktaturze szczęścia i sukcesu prowokuje do refleksji nad rolą jednostki w świecie pełnym oczekiwań oraz nad tym, czy w dzisiejszych realiach normalność jest w ogóle możliwa.
Reżyseria: Ruslán Viktorov
Scenariusz | dramaturgia: Michał Pabian
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Richard Wolf
Ruch sceniczny: Zuzanna Kasprzyk
Reżyseria światła: Damian Pawella
Asystentka reżysera: Weronika Ososko
Tłumaczenie z j. niemieckiego w procesie prób: Jakub Sierenberg
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera:
25 kwietnia 2025 roku, Duża Scena
Występują:
Karolina Bednarek (ŻAKLINA)
Barbara Dembińska (DOKTOR WANDA CZUJNIK)
Paweł Kos (JAN)
Halszka Lehman (MENEDŻERKA ZDROWIA ZOSIA)
Mirosława Olbińska (MATKA, taka bardziej trzy po trzy)
Paulina Walendziak (DOLORES)
Maciej Kobiela | Antoni Włosowicz przed 25.10.25 (XANNY)
Maciej Bisiorek | gościnnie (MATTHEW RICHARD)
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 40 minut bez przerwy
Tekst odwołuje się do pierwszych spotkań diagnostycznych z psychiatrami, podczas których analizowana jest identyfikacja pacjenta z trudnościami, jakich doświadcza. Analizuje perspektywę ulgi, jaką może przynieść uznanie symptomów niedopasowania do kanonu za chorobę. Przestrzeń intymnych rozmów ze specjalistami przeplata się tu z symboliką współczesnych terapii, gdzie narracje pacjentów stają się elementem gry mającej docelowo maksymalizować zadowolenie i poczucie przynależności.
Co definiuje nas dziś jako „zdrowych” lub „chorych”? Czy zaburzenia i różnice w sposobach funkcjonowania są objawami choroby, czy może wyrazem buntu, wykraczającego poza możliwości medycyny? Czy diagnoza jest kluczem do zrozumienia siebie, czy może pułapką, która ogranicza indywidualność?
Tragifarsa o dyktaturze szczęścia i sukcesu prowokuje do refleksji nad rolą jednostki w świecie pełnym oczekiwań oraz nad tym, czy w dzisiejszych realiach normalność jest w ogóle możliwa.
Reżyseria: Ruslán Viktorov
Scenariusz | dramaturgia: Michał Pabian
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Richard Wolf
Ruch sceniczny: Zuzanna Kasprzyk
Reżyseria światła: Damian Pawella
Asystentka reżysera: Weronika Ososko
Tłumaczenie z j. niemieckiego w procesie prób: Jakub Sierenberg
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera:
25 kwietnia 2025 roku, Duża Scena
Występują:
Karolina Bednarek (ŻAKLINA)
Barbara Dembińska (DOKTOR WANDA CZUJNIK)
Paweł Kos (JAN)
Halszka Lehman (MENEDŻERKA ZDROWIA ZOSIA)
Mirosława Olbińska (MATKA, taka bardziej trzy po trzy)
Paulina Walendziak (DOLORES)
Maciej Kobiela | Antoni Włosowicz przed 25.10.25 (XANNY)
Maciej Bisiorek | gościnnie (MATTHEW RICHARD)
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 40 minut bez przerwy
Listopadowe Love - romantyczna komedia z suspensem - Scena IMPRO Teatru Nowego
UWAGA! Tym razem zapraszamy na Dużą Scenę, ul. Więckowskiego 15
Improwizowana komedia romantyczna, to pełnometrażowa historia miłosna. Na początku, jak zawsze, poprosimy Was o kilka drobnych podpowiedzi, a potem – akcja! Randki – te mniej i bardziej udane – aranżowane i przypadkowe spotkania, zabawne i wzruszające emocjonalne rozważania. Kto powiedział, że zakochiwać się można tylko wiosną? Amor strzela z łuku wtedy, kiedy chce. Czy tym razem strzeli celnie? My też tego nie wiemy, przekonamy się razem z wami, tworząc dla was komedię „Listopadowe Love”.
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie dołączycie do grona miłośników naszej Sceny IMPRO.
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Improwizowana komedia romantyczna, to pełnometrażowa historia miłosna. Na początku, jak zawsze, poprosimy Was o kilka drobnych podpowiedzi, a potem – akcja! Randki – te mniej i bardziej udane – aranżowane i przypadkowe spotkania, zabawne i wzruszające emocjonalne rozważania. Kto powiedział, że zakochiwać się można tylko wiosną? Amor strzela z łuku wtedy, kiedy chce. Czy tym razem strzeli celnie? My też tego nie wiemy, przekonamy się razem z wami, tworząc dla was komedię „Listopadowe Love”.
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie dołączycie do grona miłośników naszej Sceny IMPRO.
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Miłość nie rdzewieje - warsztaty dla seniorów
Czy w dojrzałym wieku wciąż można zakochać się tak samo mocno jak dawniej? Czy namiętność naprawdę mija, czy tylko zmienia swoje barwy? Jak wygląda bliskość, dotyk i potrzeba bycia razem, gdy doświadczenie życiowe jest już bogate, a serce wciąż młode?
Zapraszamy na wyjątkowe warsztaty teatralno-literackie „Miłość nie rdzewieje”, inspirowane książką Agaty Romaniuk "Krótko i szczęśliwie".
To przestrzeń, w której seniorzy mogą opowiedzieć swoje historie – o pierwszych zauroczeniach, wieloletnich związkach, drugich szansach i nowych początkach. Spotkamy się, by porozmawiać o tym, co wciąż w nas żywe: o potrzebie czułości, dotyku, zrozumienia i o miłości, która dojrzewa razem z nami, ale nigdy nie gaśnie.
Na podstawie osobistych historii, powstanie tekst autorstwa Przemysława Pilarskiego, na kanwie którego Tadeusz Kabicz wyreżyseruje czytanie performatywne z udziałem seniorów.
W trakcie cyklu:
- będziemy rozmawiać o doświadczeniach miłości w wieku dojrzałym,
- zapiszemy wspomnienia i uczucia, które ukształtowały nasze życie,
- spróbujemy przełożyć prywatne historie na język teatru,
- a na zakończenie zaprezentujemy je w formie otwartego dla publiczności czytania performatywnego – na Małej Scenie Teatru Nowego.
To szansa, aby podzielić się swoim doświadczeniem, usłyszeć innych i odkryć, że niezależnie od wieku serce zawsze ma coś do powiedzenia.
Harmonogram spotkań i tematyka:
29.09 / 16:00–18:00 / prowadzenie: Michał Pabian – wprowadzenie (Mała Sala, sala prób lub foyer Małej Sceny)
Temat: Biografia i autobiografia – jak wspomnienia, pamiątki i zdjęcia mogą stać się punktem wyjścia do opowieści o dojrzałej miłości.
06.10 / 16:00–18:00 / prowadzenie: Agata Romaniuk (Mała Sala, sala prób lub foyer Małej Sceny)
Temat: Rozmowa i pytania – jak rozmawiać o sprawach intymnych, jak słuchać i jak odpowiadać, by czuć się bezpiecznie.
20.10 / 16:00–18:00 / prowadzenie: Michał Pabian – pisanie wspomnień (Mała Sala, sala prób lub foyer Małej Sceny)
Temat: Postać i bohater literacki – jak osobista historia zaczyna żyć na scenie i staje się głosem bohatera.
27.10 / 16:00–18:00 / prowadzenie: Michał Pabian i Przemysław Pilarski (Mała Sala, sala prób lub foyer Małej Sceny)
Temat: Tworzenie akcji i tajemnicy – jak maskować dane osobiste i jednocześnie zachować autentyczność opowieści.
7-8-9.11 / 16:00–18:00 / prowadzenie: Michał Pabian (Duża Scena)
Temat: Bliskość i partnerowanie – praca nad granicami dobrej komunikacji i nad tym, jak dzielić się historią, nie naruszając jej intymności.
29.12 / 16:00 / prowadzenie: czytanie performatywne (Mała Scena)
Temat: Pisanie i monolog sceniczny – jak zamknąć swoją historię w formie teatralnej wypowiedzi i oddać ją publiczności.
Zapraszamy na wyjątkowe warsztaty teatralno-literackie „Miłość nie rdzewieje”, inspirowane książką Agaty Romaniuk "Krótko i szczęśliwie".
To przestrzeń, w której seniorzy mogą opowiedzieć swoje historie – o pierwszych zauroczeniach, wieloletnich związkach, drugich szansach i nowych początkach. Spotkamy się, by porozmawiać o tym, co wciąż w nas żywe: o potrzebie czułości, dotyku, zrozumienia i o miłości, która dojrzewa razem z nami, ale nigdy nie gaśnie.
Na podstawie osobistych historii, powstanie tekst autorstwa Przemysława Pilarskiego, na kanwie którego Tadeusz Kabicz wyreżyseruje czytanie performatywne z udziałem seniorów.
W trakcie cyklu:
- będziemy rozmawiać o doświadczeniach miłości w wieku dojrzałym,
- zapiszemy wspomnienia i uczucia, które ukształtowały nasze życie,
- spróbujemy przełożyć prywatne historie na język teatru,
- a na zakończenie zaprezentujemy je w formie otwartego dla publiczności czytania performatywnego – na Małej Scenie Teatru Nowego.
To szansa, aby podzielić się swoim doświadczeniem, usłyszeć innych i odkryć, że niezależnie od wieku serce zawsze ma coś do powiedzenia.
Harmonogram spotkań i tematyka:
29.09 / 16:00–18:00 / prowadzenie: Michał Pabian – wprowadzenie (Mała Sala, sala prób lub foyer Małej Sceny)
Temat: Biografia i autobiografia – jak wspomnienia, pamiątki i zdjęcia mogą stać się punktem wyjścia do opowieści o dojrzałej miłości.
06.10 / 16:00–18:00 / prowadzenie: Agata Romaniuk (Mała Sala, sala prób lub foyer Małej Sceny)
Temat: Rozmowa i pytania – jak rozmawiać o sprawach intymnych, jak słuchać i jak odpowiadać, by czuć się bezpiecznie.
20.10 / 16:00–18:00 / prowadzenie: Michał Pabian – pisanie wspomnień (Mała Sala, sala prób lub foyer Małej Sceny)
Temat: Postać i bohater literacki – jak osobista historia zaczyna żyć na scenie i staje się głosem bohatera.
27.10 / 16:00–18:00 / prowadzenie: Michał Pabian i Przemysław Pilarski (Mała Sala, sala prób lub foyer Małej Sceny)
Temat: Tworzenie akcji i tajemnicy – jak maskować dane osobiste i jednocześnie zachować autentyczność opowieści.
7-8-9.11 / 16:00–18:00 / prowadzenie: Michał Pabian (Duża Scena)
Temat: Bliskość i partnerowanie – praca nad granicami dobrej komunikacji i nad tym, jak dzielić się historią, nie naruszając jej intymności.
29.12 / 16:00 / prowadzenie: czytanie performatywne (Mała Scena)
Temat: Pisanie i monolog sceniczny – jak zamknąć swoją historię w formie teatralnej wypowiedzi i oddać ją publiczności.
My psy
Na nieczynnym wysypisku śmieci na skraju miasta mieszka sfora bezdomnych psów. Dowodzi nią Czarny – młody, agresywny, niechętny ludziom. Każdy z psów ma własną historię, smutną i gorzką. Mała naiwna Kropka została przez człowieka porzucona, jamniczka Rasowa, po śmierci swojego pana, zapomniana w pustym mieszkaniu przez jego rodzinę, stary cyrkowy pies Cichy nie ma już więcej siły bawić publiczności, a trzymający fason pies-inteligent Mądrala udaje, że wszystko jest ok. Dawno pogodził się ze swoim losem stary pies Kulawy, nikomu nie ufa Ładna, a duży i łagodny Wierny wciąż czeka na „swojego Człowieka”. Lecz zamiast się smucić i zamartwiać, psy próbują nadal żyć i z życia się cieszyć. Bo taka już jest psia natura: radosna i optymistyczna! Wkrótce do sfory dołącza Kot, uroczy kłamca i sybaryta, przyzwyczajony do życia „na poziomie”. Historia jego upadku tylko podtwierdza fakt, że biednym i bezdomnym może zostać każdy, bez względu na status społeczny. Nad głowami porzuconych zwierząt zbierają się chmury: niedługo wysypisko zostanie zlikwidowane, a na jego miejscu powstanie nowe osiedle. Co się stanie z naszymi bohaterami, czy poradzą sobie bez pomocy człowieka?
Opowiadając o psach chcę rozmawiać z dziećmi o bezdomności i wykluczeniu, o tych, którym się „nie udało”. Czy jesteście pewni, że nic podobnego Was w życiu nie spotka? Mam nadzieję, że dzięki mojej sztuce zostanie uratowany chociaż jeden pies czy kot. A dzięki niemu Wy – ludzie. Żeby uratować świat, nic więcej nie trzeba
- Henio Pies
Autor: Henio Pies
Reżyseria: Przemysław Dąbrowski
Scenografia i kostiumy: Mateusz Atman
Muzyka: Lena Ledoff
Ruch sceniczny: Tomasz Dajewski
Przygotowanie wokalne: Adam Rymarz
Inspicjentka: Hanna Molenda
W nagraniu muzyki udział wzięli:
Michał Kobojek - saksofon, klarnet
Kamil Szewczyk - gitara
Tomasz Zieliński - gitara basowa
Przemysław Kuczyński - perkusja
Lena Ledoff - piano
Premiera: 2 lutego 2019 roku, Duża Scena
Występują:
Magdalena Kaszewska (Rasowa)
Halszka Lehman (Ładna)
Paulina Walendziak (Kropka)
Przemysław Dąbrowski (Człowiek)
Gracjan Kielar (Kulawy)
Michał Kruk (Czarny)
Konrad Michalak (Kot)
Adam Mortas (Wierny)
Wojciech Oleksiewicz (Cichy)
Krzysztof Pyziak (Mądrala)
Łukasz Gosławski (Mądrala)
Czas trwania: 2 godziny z przerwą
Opowiadając o psach chcę rozmawiać z dziećmi o bezdomności i wykluczeniu, o tych, którym się „nie udało”. Czy jesteście pewni, że nic podobnego Was w życiu nie spotka? Mam nadzieję, że dzięki mojej sztuce zostanie uratowany chociaż jeden pies czy kot. A dzięki niemu Wy – ludzie. Żeby uratować świat, nic więcej nie trzeba
- Henio Pies
Autor: Henio Pies
Reżyseria: Przemysław Dąbrowski
Scenografia i kostiumy: Mateusz Atman
Muzyka: Lena Ledoff
Ruch sceniczny: Tomasz Dajewski
Przygotowanie wokalne: Adam Rymarz
Inspicjentka: Hanna Molenda
W nagraniu muzyki udział wzięli:
Michał Kobojek - saksofon, klarnet
Kamil Szewczyk - gitara
Tomasz Zieliński - gitara basowa
Przemysław Kuczyński - perkusja
Lena Ledoff - piano
Premiera: 2 lutego 2019 roku, Duża Scena
Występują:
Magdalena Kaszewska (Rasowa)
Halszka Lehman (Ładna)
Paulina Walendziak (Kropka)
Przemysław Dąbrowski (Człowiek)
Gracjan Kielar (Kulawy)
Michał Kruk (Czarny)
Konrad Michalak (Kot)
Adam Mortas (Wierny)
Wojciech Oleksiewicz (Cichy)
Krzysztof Pyziak (Mądrala)
Łukasz Gosławski (Mądrala)
Czas trwania: 2 godziny z przerwą
My psy w kosmosie
Ciąg dalszy przygód bohaterów musicalu „My, psy”, zrealizowanego na podstawie książki Henia Psa „MY, PSY, czyli czapka admirała Yamamoto”.
Gromada bezdomnych czworonogów – Rasowa, Ładna, Mądrala, Kulawy, Wierny, Cichy, Czarny i kot Yamamoto, na co dzień prowadzący wygodne życie sybaryty – spotyka się na nieczynnym podłódzkim wysypisku. Ich przyjaciółka Kropka właśnie została uprowadzona przez tajemniczego osobnika zwanego Pstrym. Aby ją ratować, sfora musi wyruszyć… na księżyc. Podróż będzie możliwa dzięki pomysłowości Juniora, genialnego synka Rasowej i Mądrali.
Jak przyjaciele rozwiążą zagadkę porwania Kropki? Czy uda im się zmienić pralkę w statek kosmiczny i uniknąć Czarnej Dziury, która zmienia wszystkich w makaron? Czy prawdziwa mądrość i wierna przyjaźń wystarczą, żeby pokonać złośliwą sztuczną inteligencję?
Tekst | dramaturgia: Henio Pies
Reżyseria | teksty piosenek: Przemysław Dąbrowski
Scenografia | kostiumy | reżyseria światła: Paweł Walicki
Muzyka | aranżacja: Ledna Ledoff
Choreografia: Tomasz Dajewski
Przygotowanie wokalne: Adam Rymarz
Video | multimedia: Aneta Wawrzoła | Grzegorz Habryn
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 1 czerwca 2023 roku, Duża Scena
Występują:
Paweł Audykowski (Pstry)
Łukasz Gosławski (Mądrala Junior)
Magdalena Kaszewska (Rasowa)
Gracjan Kielar (Kulawy)
Maciej Kobiela (Kulawy)
Michał Kruk (Czarny)
Halszka Lehman (Ładna)
Konrad Michalak (Yamamoto)
Adam Mortas (Wierny)
Wojciech Oleksiewicz (Cichy)
Krzysztof Pyziak (Mądrala)
Paulina Walendziak (Kropka)
Przemysław Dąbrowski (Rzecznik prasowy Policji | w nagraniu video)
Dorota Ignatjew (Reporterka | w nagraniu video)
Jolanta Jackowska (Prezenterka | w nagraniu video)
Sławomir Sulej (Dyrektor Bubel | w nagraniu video)
Michał Jeziorski | statysta
Piotr Malec | statysta
Czas trwania: 1 godzina i 55 minut z przerwą
Gromada bezdomnych czworonogów – Rasowa, Ładna, Mądrala, Kulawy, Wierny, Cichy, Czarny i kot Yamamoto, na co dzień prowadzący wygodne życie sybaryty – spotyka się na nieczynnym podłódzkim wysypisku. Ich przyjaciółka Kropka właśnie została uprowadzona przez tajemniczego osobnika zwanego Pstrym. Aby ją ratować, sfora musi wyruszyć… na księżyc. Podróż będzie możliwa dzięki pomysłowości Juniora, genialnego synka Rasowej i Mądrali.
Jak przyjaciele rozwiążą zagadkę porwania Kropki? Czy uda im się zmienić pralkę w statek kosmiczny i uniknąć Czarnej Dziury, która zmienia wszystkich w makaron? Czy prawdziwa mądrość i wierna przyjaźń wystarczą, żeby pokonać złośliwą sztuczną inteligencję?
Tekst | dramaturgia: Henio Pies
Reżyseria | teksty piosenek: Przemysław Dąbrowski
Scenografia | kostiumy | reżyseria światła: Paweł Walicki
Muzyka | aranżacja: Ledna Ledoff
Choreografia: Tomasz Dajewski
Przygotowanie wokalne: Adam Rymarz
Video | multimedia: Aneta Wawrzoła | Grzegorz Habryn
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 1 czerwca 2023 roku, Duża Scena
Występują:
Paweł Audykowski (Pstry)
Łukasz Gosławski (Mądrala Junior)
Magdalena Kaszewska (Rasowa)
Gracjan Kielar (Kulawy)
Maciej Kobiela (Kulawy)
Michał Kruk (Czarny)
Halszka Lehman (Ładna)
Konrad Michalak (Yamamoto)
Adam Mortas (Wierny)
Wojciech Oleksiewicz (Cichy)
Krzysztof Pyziak (Mądrala)
Paulina Walendziak (Kropka)
Przemysław Dąbrowski (Rzecznik prasowy Policji | w nagraniu video)
Dorota Ignatjew (Reporterka | w nagraniu video)
Jolanta Jackowska (Prezenterka | w nagraniu video)
Sławomir Sulej (Dyrektor Bubel | w nagraniu video)
Michał Jeziorski | statysta
Piotr Malec | statysta
Czas trwania: 1 godzina i 55 minut z przerwą
Noc szpilek
Czterech klasowych przegrywów kontra bezwzględna nauczycielka wychowania seksualnego w męskim liceum jezuitów i ogarnięta wojną domową Lima lat 90-tych. Ludzie znikają tu codziennie. Nic dziwnego, że niefortunny żart, który przerodził się w konflikt między chłopcami i wskutek gwałtownej eskalacji całkowicie wymknął im spod kontroli, mógł przejść niezauważony – jak szpilka w pyle limskiej ulicy.
Manu, Beto, Carlos i Moco po dwudziestu latach spotykają się na zjeździe absolwentów. Zbieg okoliczności sprawił, że za popełniony czyn żaden z nich nie odpowiedział. Powrót do grzechów młodości nie będzie łatwy. Dlaczego wracają? Przed czym uciekają? Co ryzykują, ujawniając swój sekret?
Pełen czarnego humoru thriller jednego z najpopularniejszych współczesnych peruwiańskich pisarzy w adaptacji Piotra Pacześniaka to opowieść́ o wolności wyboru. Bo czy którykolwiek wybór możemy określić́ jako wolny? I w jakim stopniu jesteśmy za niego odpowiedzialni? Ile w tym, co robimy, jest dziedzictwa naszych ojców i matek, miasta i kraju, a ile naszych własnych decyzji? Czy próbując każdy zły uczynek zrozumieć i uzasadnić okolicznościami, nie zbliżamy się niebezpiecznie do moralnego relatywizmu, który uniemożliwia odróżnienie dobra od zła? Ale czy mamy moralne prawo, by każdy zły uczynek potępić?
Autor: Santiago Roncagliolo
Tłumaczenie: Tomasz Pindel
Reżyseria: Piotr Pacześniak
Choreografia, ruch sceniczny, koordynacja scen intymnych: Krystyna Lama Szydłowska
Reżyseria światła: Monika Stolarska
Asystentka reżyserki światła: Helena Rakovich
Muzyka: Michał Zachariasz
Prapremiera: 7 marca 2025 roku, Mała Scena
Występują:
Paweł Kos | Michał Badeński przed 19.12.25
Łukasz Gosławski
Maciej Kobiela
Rozalia Rusak
Damian Sosnowski
Katarzyna Żuk
Czas trwania spektaklu: 2 godziny i 40 minut z przerwą
Sugerowany wiek odbiorcy: 16+
Manu, Beto, Carlos i Moco po dwudziestu latach spotykają się na zjeździe absolwentów. Zbieg okoliczności sprawił, że za popełniony czyn żaden z nich nie odpowiedział. Powrót do grzechów młodości nie będzie łatwy. Dlaczego wracają? Przed czym uciekają? Co ryzykują, ujawniając swój sekret?
Pełen czarnego humoru thriller jednego z najpopularniejszych współczesnych peruwiańskich pisarzy w adaptacji Piotra Pacześniaka to opowieść́ o wolności wyboru. Bo czy którykolwiek wybór możemy określić́ jako wolny? I w jakim stopniu jesteśmy za niego odpowiedzialni? Ile w tym, co robimy, jest dziedzictwa naszych ojców i matek, miasta i kraju, a ile naszych własnych decyzji? Czy próbując każdy zły uczynek zrozumieć i uzasadnić okolicznościami, nie zbliżamy się niebezpiecznie do moralnego relatywizmu, który uniemożliwia odróżnienie dobra od zła? Ale czy mamy moralne prawo, by każdy zły uczynek potępić?
Autor: Santiago Roncagliolo
Tłumaczenie: Tomasz Pindel
Reżyseria: Piotr Pacześniak
Choreografia, ruch sceniczny, koordynacja scen intymnych: Krystyna Lama Szydłowska
Reżyseria światła: Monika Stolarska
Asystentka reżyserki światła: Helena Rakovich
Muzyka: Michał Zachariasz
Prapremiera: 7 marca 2025 roku, Mała Scena
Występują:
Paweł Kos | Michał Badeński przed 19.12.25
Łukasz Gosławski
Maciej Kobiela
Rozalia Rusak
Damian Sosnowski
Katarzyna Żuk
Czas trwania spektaklu: 2 godziny i 40 minut z przerwą
Sugerowany wiek odbiorcy: 16+
Prawda
Scena Inicjatyw Aktorskich
Prawda. Od korzyści płynących z jej przemilczenia po kłopoty związane z jej wyjawieniem.
Czym jest prawda? I kto zna odpowiedź na to pytanie, skoro nie znajdują jej nawet filozofowie? Czy niemówienie prawdy jest kłamstwem? I czy kłamstwo zawsze jest złe?
Dowcipna, drażniąca sumienie francuska komedia, grana z powodzeniem na całym świecie, to opowieść o związkach budowanych na półprawdach i niedomówieniach, manipulacjach i kłamstewkach.
Ale… czy gdyby wszyscy mówili sobie prawdę, to ostałaby się na ziemi chociaż jedna para? A może to byłby koniec cywilizacji? Bo kto właściwie potrzebuje całej prawdy?
I co, jeśli jedyny dowód miłości, jaki możemy dać najbliższej osobie, to nadal ją okłamywać? Tylko może po prostu musimy robić to lepiej…
Autor: Florian Zeller
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Agnieszka Korzeniowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 13 grudnia 2024 roku, Mała Scena
Występują:
Agnieszka Korzeniowska
Magdalena Kaszewska
Gracjan Kielar
Michał Kruk
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Prawda. Od korzyści płynących z jej przemilczenia po kłopoty związane z jej wyjawieniem.
Czym jest prawda? I kto zna odpowiedź na to pytanie, skoro nie znajdują jej nawet filozofowie? Czy niemówienie prawdy jest kłamstwem? I czy kłamstwo zawsze jest złe?
Dowcipna, drażniąca sumienie francuska komedia, grana z powodzeniem na całym świecie, to opowieść o związkach budowanych na półprawdach i niedomówieniach, manipulacjach i kłamstewkach.
Ale… czy gdyby wszyscy mówili sobie prawdę, to ostałaby się na ziemi chociaż jedna para? A może to byłby koniec cywilizacji? Bo kto właściwie potrzebuje całej prawdy?
I co, jeśli jedyny dowód miłości, jaki możemy dać najbliższej osobie, to nadal ją okłamywać? Tylko może po prostu musimy robić to lepiej…
Autor: Florian Zeller
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Agnieszka Korzeniowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 13 grudnia 2024 roku, Mała Scena
Występują:
Agnieszka Korzeniowska
Magdalena Kaszewska
Gracjan Kielar
Michał Kruk
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Seks dla opornych
Alice i Henry, dwoje pięćdziesięcioparolatków, wybrali się do ekskluzywnego hotelu, żeby odświeżyć swoje małżeństwo i wyrwać się z codziennej rutyny. Przy pomocy poradnika szukają sposobu na dodanie pikanterii związkowi. Jednak każde z nich koncertowo psuje romantyczne chwile uniesienia.
Ona oczekuje czarującego i odważnego mężczyzny, który zaskakiwałby ją kwiatami. On pragnie jedynie świętego spokoju i uśmiechu na twarzy żony. Czy w poradniku znajdą odpowiedź na swoje problemy?
Błyskotliwa komedia z niebanalną puentą to świetna okazja na spędzenie teatralnego wieczoru we dwoje. Nie stawiajcie oporu i przyjdźcie do teatru!
Autor: Michele Riml
Przekład: Hanna Szczerkowska
Reżyseria: Paweł Pitera
Scenografia: Allan Starski
Kostiumy: Wiesława Starska
Choreografia: Edyta Wasłowska
Opracowanie muzyczne: Maria Waśkiewicz
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 15 grudnia 2018 roku, Mała Scena
Występują:
Maria Gładkowska (Alice Lane)
Wojciech Wysocki (Henry Lane)
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut z przerwą
Ona oczekuje czarującego i odważnego mężczyzny, który zaskakiwałby ją kwiatami. On pragnie jedynie świętego spokoju i uśmiechu na twarzy żony. Czy w poradniku znajdą odpowiedź na swoje problemy?
Błyskotliwa komedia z niebanalną puentą to świetna okazja na spędzenie teatralnego wieczoru we dwoje. Nie stawiajcie oporu i przyjdźcie do teatru!
Autor: Michele Riml
Przekład: Hanna Szczerkowska
Reżyseria: Paweł Pitera
Scenografia: Allan Starski
Kostiumy: Wiesława Starska
Choreografia: Edyta Wasłowska
Opracowanie muzyczne: Maria Waśkiewicz
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 15 grudnia 2018 roku, Mała Scena
Występują:
Maria Gładkowska (Alice Lane)
Wojciech Wysocki (Henry Lane)
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut z przerwą
Sprawiedliwie
Kontynuacja projektu Reymont od_nowa
- na podstawie noweli Sprawiedliwie Władysława Stanisława Reymonta
Historia Jaśka, syna marnotrawnego, który po ucieczce z więzienia wraca do rodzinnego domu. Jest poszukiwany i okryty hańbą, grozi mu sąd i ponowne skazanie, dlatego matka ukrywa go przed światem. Wiejska społeczność tylko czyha na to, by znaleźć i zlinczować winnego. Nie ma w niej miłosierdzia ani zrozumienia. Jaśkowa walka o dobre imię, godność i sprawiedliwość jest jednocześnie walką o życie. Wie, że musi znów uciekać, bo wieś i jej wspólnota nie znajduje dla niego litości. Dawne rytuały, które porządkowały życie tego miejsca odeszły w zapomnienie, ustępując miejsca chęci zemsty, opacznie rozumianej sprawiedliwości, która pozwala na samosądy i publiczny lincz.
Reymont poprzez historię Jaśka kreśli brutalny obraz polskiej wsi, tym samym zadając pytanie o rdzeń, który buduje tę wspólnotę, o formy, które ją jednoczą. Czy są to wzajemność i autentyczne więzi? Czy może w tych ludziach, poprzez lata wyzysku, biedy i cierpienia, pozostała już tylko chęć manifestacji swojej siły? Niezależnie od tego, że drogą do niej jest przemoc i ludzka krzywda.
Reżyseria i adaptacja: Ewa Platt
Dramaturgia: Zuzanna Pajowska
Scenografia: Anna Rogóż
Dźwięk: Dominik Ossowski, Mateusz Sochań
Premiera: 21 listopada 2025 roku, Mała Scena
Występują:
Paweł Audykowski
Monika Buchowiec
Magdalena Kaszewska
Michał Kruk
Damian Sosnowski
Sławomir Sulej
Matylda Wojsznis (gościnnie)
Katarzyna Żuk
- na podstawie noweli Sprawiedliwie Władysława Stanisława Reymonta
Historia Jaśka, syna marnotrawnego, który po ucieczce z więzienia wraca do rodzinnego domu. Jest poszukiwany i okryty hańbą, grozi mu sąd i ponowne skazanie, dlatego matka ukrywa go przed światem. Wiejska społeczność tylko czyha na to, by znaleźć i zlinczować winnego. Nie ma w niej miłosierdzia ani zrozumienia. Jaśkowa walka o dobre imię, godność i sprawiedliwość jest jednocześnie walką o życie. Wie, że musi znów uciekać, bo wieś i jej wspólnota nie znajduje dla niego litości. Dawne rytuały, które porządkowały życie tego miejsca odeszły w zapomnienie, ustępując miejsca chęci zemsty, opacznie rozumianej sprawiedliwości, która pozwala na samosądy i publiczny lincz.
Reymont poprzez historię Jaśka kreśli brutalny obraz polskiej wsi, tym samym zadając pytanie o rdzeń, który buduje tę wspólnotę, o formy, które ją jednoczą. Czy są to wzajemność i autentyczne więzi? Czy może w tych ludziach, poprzez lata wyzysku, biedy i cierpienia, pozostała już tylko chęć manifestacji swojej siły? Niezależnie od tego, że drogą do niej jest przemoc i ludzka krzywda.
Reżyseria i adaptacja: Ewa Platt
Dramaturgia: Zuzanna Pajowska
Scenografia: Anna Rogóż
Dźwięk: Dominik Ossowski, Mateusz Sochań
Premiera: 21 listopada 2025 roku, Mała Scena
Występują:
Paweł Audykowski
Monika Buchowiec
Magdalena Kaszewska
Michał Kruk
Damian Sosnowski
Sławomir Sulej
Matylda Wojsznis (gościnnie)
Katarzyna Żuk
Starość jest piękna
Czytanie performatywne tekstu Esther Vilar w tłumaczeniu Bożeny Intrator
"Starość jest piękna" to zastrzyk energii dla każdego, dawka optymizmu i radości życia. Warto zajrzeć do książki Esther Vilar i dowiedzieć się, że marzyć i realizować siebie można zawsze, w każdym wieku, trzeba tylko mieć ku temu chęć i odwagę.
W społeczeństwie, dla którego pieniądze, sukces, władza, a zwłaszcza młodość stały się bogiem, nie ma już miejsca dla ludzi starych. Usuwa się ich z ich własnych domów rodzinnych, zamyka w domach starców, pozbawia praw stanowienia o sobie, mówiąc krótko: traktuje się ich jak problem. W oczach społeczeństwa jesień życia stała się czymś z definicji negatywnym. Kojarzy się głównie z bezczynnością, również zawodową, brakiem celu, rezygnacją z życia.
Manifest Esther Vilar (w przekładzie Bożeny Intrator) skierowany jest przeciwko kultowi młodości i stanowi zachętę dla ludzi dojrzałych, żeby wreszcie bez kompleksu wieku otwarcie przyznali się do siebie: doświadczonych życiowo, kompetentnych, godnych. Nie tylko po to, żeby złagodzić paniczny strach przed upływem czasu, którym zarażeni są młodzi ludzie. Jest to manifestacja wartości, a zarazem apel o akceptację najbardziej naturalnej rzeczy na świecie.
Po czytaniu dramaturg Michał Pabian porozmawia z aktorkami i aktorami oraz publicznością o sposobie postrzegania człowieka przez pryzmat wieku.
Autorka: Esther Vilar
Tłumaczenie: Bożena Intrator
Opieka dramaturgiczna: Michał Pabian
Inspicjentka: Hanna Molenda
Fragmenty książki przeczytają:
Barbara Dembińska
Jolanta Jackowska
Gracjan Kielar
Konrad Michalak
Adam Mortas
Katarzyna Żuk
"Starość jest piękna" to zastrzyk energii dla każdego, dawka optymizmu i radości życia. Warto zajrzeć do książki Esther Vilar i dowiedzieć się, że marzyć i realizować siebie można zawsze, w każdym wieku, trzeba tylko mieć ku temu chęć i odwagę.
W społeczeństwie, dla którego pieniądze, sukces, władza, a zwłaszcza młodość stały się bogiem, nie ma już miejsca dla ludzi starych. Usuwa się ich z ich własnych domów rodzinnych, zamyka w domach starców, pozbawia praw stanowienia o sobie, mówiąc krótko: traktuje się ich jak problem. W oczach społeczeństwa jesień życia stała się czymś z definicji negatywnym. Kojarzy się głównie z bezczynnością, również zawodową, brakiem celu, rezygnacją z życia.
Manifest Esther Vilar (w przekładzie Bożeny Intrator) skierowany jest przeciwko kultowi młodości i stanowi zachętę dla ludzi dojrzałych, żeby wreszcie bez kompleksu wieku otwarcie przyznali się do siebie: doświadczonych życiowo, kompetentnych, godnych. Nie tylko po to, żeby złagodzić paniczny strach przed upływem czasu, którym zarażeni są młodzi ludzie. Jest to manifestacja wartości, a zarazem apel o akceptację najbardziej naturalnej rzeczy na świecie.
Po czytaniu dramaturg Michał Pabian porozmawia z aktorkami i aktorami oraz publicznością o sposobie postrzegania człowieka przez pryzmat wieku.
Autorka: Esther Vilar
Tłumaczenie: Bożena Intrator
Opieka dramaturgiczna: Michał Pabian
Inspicjentka: Hanna Molenda
Fragmenty książki przeczytają:
Barbara Dembińska
Jolanta Jackowska
Gracjan Kielar
Konrad Michalak
Adam Mortas
Katarzyna Żuk
Śmieszy cię to?
"Śmieszy cię to?" to nawiązujący do klasyki gatunku – brytyjskiej farsy opartej o serię nieporozumień - portret rodzinny Jonesów. Stanley, Mira, Paul i Caroline od lat z coraz większym trudem wytrzymują ze sobą pod jednym dachem. Rodzinne podobieństwo sprawia jednak, że szukają podobnych rozwiązań – każde z nich postanawia uciec od pozostałej trójki… w to samo miejsce: do hotelu Better, którego doskonała obsługa przez niemożliwą do wytłumaczenia pomyłkę umieszcza całą rodzinę w jednym pokoju.
Na co liczą nasi bohaterowie szukając azylu w hotelu? Jak gapowaty personel wybrnie z kłopotów, jakie na siebie ściągnął? Czy seria zwariowanych perypetii pozwoli bohaterom uniknąć niechcianego spotkania? Jakie sekrety skrywa przed sobą nawzajem rodzina Jonesów?
Czy istnieje sposób, żeby przerwać ten niekończący się ciąg gagów, pomyłek, nieporozumień, zlekceważeń, nieusłyszeń, zignorowań, niezauważeń, wkrętek, uników, porażek, upadków? Czy na karuzeli śmiechu Jonesom nie zrobi się niedobrze?
Reżyser | autor tekstu: Michał Buszewicz
Scenografia: Barbara Hanicka
Kostiumy: Mikołaj Dziedzic
Muzyka: Baasch
Choreografia: Katarzyna Sikora
Reżyseria światła: Rafał Paradowski
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 8 marca, Duża Scena - na Dzień Kobiet
Występują:
Karolina Bednarek
Maciej Kobiela
Paweł Kos
Mirosława Olbińska
Rozalia Rusak
Sławomir Sulej
Paulina Walendziakz
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Na co liczą nasi bohaterowie szukając azylu w hotelu? Jak gapowaty personel wybrnie z kłopotów, jakie na siebie ściągnął? Czy seria zwariowanych perypetii pozwoli bohaterom uniknąć niechcianego spotkania? Jakie sekrety skrywa przed sobą nawzajem rodzina Jonesów?
Czy istnieje sposób, żeby przerwać ten niekończący się ciąg gagów, pomyłek, nieporozumień, zlekceważeń, nieusłyszeń, zignorowań, niezauważeń, wkrętek, uników, porażek, upadków? Czy na karuzeli śmiechu Jonesom nie zrobi się niedobrze?
Reżyser | autor tekstu: Michał Buszewicz
Scenografia: Barbara Hanicka
Kostiumy: Mikołaj Dziedzic
Muzyka: Baasch
Choreografia: Katarzyna Sikora
Reżyseria światła: Rafał Paradowski
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 8 marca, Duża Scena - na Dzień Kobiet
Występują:
Karolina Bednarek
Maciej Kobiela
Paweł Kos
Mirosława Olbińska
Rozalia Rusak
Sławomir Sulej
Paulina Walendziakz
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Turyści
Spektakl inspirowany fotografiami Martina Parra, którego prace znaleźć można w Tate Modern w Londynie, Centre Pompidou w Paryżu czy Museum of Modern Art w Nowym Jorku.
Turystyka ubarwia nasze życie, przenosi do nieznanych obszarów i daje złudzenie alternatywnej, lepszej rzeczywistości. Marzymy o podróżach, korzystamy z dostępności tanich linii lotniczych oraz łatwości przemieszczania. Lubimy się podróżami chwalić, poświęcamy długie chwile na najlepsze ujęcia z wakacji, by mogły znaleźć się w naszych onlajnowych albumach. Byliśmy tam, było wspaniale, było pięknie! Kolejna destynacja odhaczona, wrzucona do zbioru miłych doświadczeń. Bo po co wspominać wszystkie te niewygody, czy wręcz męczarnie związane z podróżą, zwiedzaniem lub płaceniem lokalnymi walutami?
Jedziemy na miejsce i jak najszybciej chcemy dotknąć tej inności, stać się częścią odwiedzanego miejsca, wejść w lokalne rytuały. Ale nawet wyposażenie w najlepsze foldery i bestsellerowe bedekery nie działa natychmiast.
Ten temat paradoksu wakacjusza, bolesnej ironii, która wpisana jest w sytuację przybywania gdzieś na chwilę, stał się tematem prac Martina Parra, wybitnego artysty wizualnego, który sportretował różne formy podróżowania w swoim albumie "Small world". Znajdziemy w nim nie tylko klasyczne podróżnicze ujęcia i "spoty", ale również cały bagaż, jaki niesie ze sobą masowa turystyka: "produkowanie" ton śmieci, unifikacja odbierająca charakter miejscowościom, zatracenie myślenia o wygodzie mieszkańców, którzy stają się zakładnikami sezonów turystycznych.
Wszystkie te zjawiska stały się tematem libretta autorstwa Konrada Imieli, w którym stylistyki muzyczne zmieniają się tak szybko, jak przeglądane zdjęcia z wakacji na Instagramie.
Nie zabraknie songów z broadwayowskiej produkcji, hip-hopu, muzyki etnicznej oraz szlagierów pop, a wszystko to w kompozycjach i piosenkach Grzegorza Rdzaka.
Scenariusz | Reżyseria: Konrad Imiela
Muzyka: Grzegorz Rdzak
Scenografia | Koncepcja świateł wbudowanych w scenografię: Anna Haudek
Kostiumy: Agata Bartos
Reżyseria świateł: Damian Pawella
Choreografia: Jacek Gębura
Projekcje video: Agata Bartos, Piotr Bartos
Trener wokalny: Jakub Szyperski
Asystent reżysera: Konrad Michalak
Inspicjentka: Agnieszka Choińska | Hanna Molenda
Premiera: 12 września 2025 roku, Duża Scena
Występują:
Barbara Dembińska
Michalina Dworzaczek (gościnnie)
Sławomir Sulej
Konrad Michalak
Mirosława Olbińska
Krzysztof Pyziak
Zuzanna Radek (gościnnie)
Rozalia Rusak
Piotr Seweryński
Magdalena Sękiewicz (gościnnie)
Mateusz Tomaszewski (gościnnie)
Czas trwania: 2 godziny i 30 minut z przerwą
Turystyka ubarwia nasze życie, przenosi do nieznanych obszarów i daje złudzenie alternatywnej, lepszej rzeczywistości. Marzymy o podróżach, korzystamy z dostępności tanich linii lotniczych oraz łatwości przemieszczania. Lubimy się podróżami chwalić, poświęcamy długie chwile na najlepsze ujęcia z wakacji, by mogły znaleźć się w naszych onlajnowych albumach. Byliśmy tam, było wspaniale, było pięknie! Kolejna destynacja odhaczona, wrzucona do zbioru miłych doświadczeń. Bo po co wspominać wszystkie te niewygody, czy wręcz męczarnie związane z podróżą, zwiedzaniem lub płaceniem lokalnymi walutami?
Jedziemy na miejsce i jak najszybciej chcemy dotknąć tej inności, stać się częścią odwiedzanego miejsca, wejść w lokalne rytuały. Ale nawet wyposażenie w najlepsze foldery i bestsellerowe bedekery nie działa natychmiast.
Ten temat paradoksu wakacjusza, bolesnej ironii, która wpisana jest w sytuację przybywania gdzieś na chwilę, stał się tematem prac Martina Parra, wybitnego artysty wizualnego, który sportretował różne formy podróżowania w swoim albumie "Small world". Znajdziemy w nim nie tylko klasyczne podróżnicze ujęcia i "spoty", ale również cały bagaż, jaki niesie ze sobą masowa turystyka: "produkowanie" ton śmieci, unifikacja odbierająca charakter miejscowościom, zatracenie myślenia o wygodzie mieszkańców, którzy stają się zakładnikami sezonów turystycznych.
Wszystkie te zjawiska stały się tematem libretta autorstwa Konrada Imieli, w którym stylistyki muzyczne zmieniają się tak szybko, jak przeglądane zdjęcia z wakacji na Instagramie.
Nie zabraknie songów z broadwayowskiej produkcji, hip-hopu, muzyki etnicznej oraz szlagierów pop, a wszystko to w kompozycjach i piosenkach Grzegorza Rdzaka.
Scenariusz | Reżyseria: Konrad Imiela
Muzyka: Grzegorz Rdzak
Scenografia | Koncepcja świateł wbudowanych w scenografię: Anna Haudek
Kostiumy: Agata Bartos
Reżyseria świateł: Damian Pawella
Choreografia: Jacek Gębura
Projekcje video: Agata Bartos, Piotr Bartos
Trener wokalny: Jakub Szyperski
Asystent reżysera: Konrad Michalak
Inspicjentka: Agnieszka Choińska | Hanna Molenda
Premiera: 12 września 2025 roku, Duża Scena
Występują:
Barbara Dembińska
Michalina Dworzaczek (gościnnie)
Sławomir Sulej
Konrad Michalak
Mirosława Olbińska
Krzysztof Pyziak
Zuzanna Radek (gościnnie)
Rozalia Rusak
Piotr Seweryński
Magdalena Sękiewicz (gościnnie)
Mateusz Tomaszewski (gościnnie)
Czas trwania: 2 godziny i 30 minut z przerwą
Wspólne kolędowanie
Nowy Rok bieży
…i na tę okoliczność aktorki, aktorzy oraz cały zespół Teatru Nowego serdecznie zapraszają łodzianki, łodzian i osoby przyjezdne w niedzielę 21 grudnia o godz. 13.00 do wspólnego śpiewania kolęd, pastorałek i piosenek świątecznych.
Po koncercie, w foyer teatru będą ozdabiane i licytowane bombki choinkowe, podpisywane przez aktorki i aktorów Nowego; całość zebranych funduszy zostanie przekazana podopiecznym Łódzkiego Hospicjum dla Dzieci ŁUPKOWA.
…i na tę okoliczność aktorki, aktorzy oraz cały zespół Teatru Nowego serdecznie zapraszają łodzianki, łodzian i osoby przyjezdne w niedzielę 21 grudnia o godz. 13.00 do wspólnego śpiewania kolęd, pastorałek i piosenek świątecznych.
Po koncercie, w foyer teatru będą ozdabiane i licytowane bombki choinkowe, podpisywane przez aktorki i aktorów Nowego; całość zebranych funduszy zostanie przekazana podopiecznym Łódzkiego Hospicjum dla Dzieci ŁUPKOWA.
Wszystko o kobietach
Wszystko o kobietach pisał Miro Gavran, myśląc o scenie. Jego komedia należy do nurtu tych dobrze skrojonych, z napięciem godnym thrillera, dowcipnym dialogiem i postaciami bliskimi współczesności. Historia o piętnastu kobietach w różnym wieku to swoiste studium kobiecej natury, opisane męskim okiem i ręką. Najistotniejszym elementem sztuki chorwackiego dramatopisarza są emocje przekazywane w prosty, ale interesujący sposób.
Jak mówi Piotr Bikont, spektakl powstał przede wszystkim „ku uciesze i lekkiemu wzruszeniu widza”. W realizacji komedii reżyser stawia na formę, która jego zdaniem „mimo swej zawiłości łatwa do rozszyfrowania nie jest, daje widzowi pewną dodatkową satysfakcję działania intelektualnego, które wykracza poza rozumienie tych prostych i banalnych historii”.
Miro Gavran – najwybitniejszy współczesny pisarz chorwacki, laureat prestiżowej nagrody „Central European Time” dla najlepszego dramatopisarza Europy Środkowej. Autor dramatów (Antygona Kreona, Szekspir i Elżbieta, Mąż mojej żony), powieści dla dorosłych i młodzieży, scenariuszy filmowych i słuchowisk radiowych.
Autor: Miro Gavran
Przekład: Anna Tuszyńska
Reżyseria: Piotr Bikont
Scenografia: Aleksander Janicki
Kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Światło: Kornel Luczek
Premiera: 14 czerwca 2013 roku, Mała Scena
Występują:
Mirosława Olbińska
Katarzyna Żuk
Joanna Fidler (gościnnie)
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej dwunastu lat.
Czas trwania: 1 godzina i 40 minut
Jak mówi Piotr Bikont, spektakl powstał przede wszystkim „ku uciesze i lekkiemu wzruszeniu widza”. W realizacji komedii reżyser stawia na formę, która jego zdaniem „mimo swej zawiłości łatwa do rozszyfrowania nie jest, daje widzowi pewną dodatkową satysfakcję działania intelektualnego, które wykracza poza rozumienie tych prostych i banalnych historii”.
Miro Gavran – najwybitniejszy współczesny pisarz chorwacki, laureat prestiżowej nagrody „Central European Time” dla najlepszego dramatopisarza Europy Środkowej. Autor dramatów (Antygona Kreona, Szekspir i Elżbieta, Mąż mojej żony), powieści dla dorosłych i młodzieży, scenariuszy filmowych i słuchowisk radiowych.
Autor: Miro Gavran
Przekład: Anna Tuszyńska
Reżyseria: Piotr Bikont
Scenografia: Aleksander Janicki
Kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Światło: Kornel Luczek
Premiera: 14 czerwca 2013 roku, Mała Scena
Występują:
Mirosława Olbińska
Katarzyna Żuk
Joanna Fidler (gościnnie)
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej dwunastu lat.
Czas trwania: 1 godzina i 40 minut