Hotel ZNP
Łódź 19.10.2024, g. 19:00
od 100.00 pln
Rękopis znaleziony w popielniczce
Belcia, bohaterka powieści Izabeli Tadry, jest w nieprzerwanym ruchu: z jednego pokoju hotelowego do drugiego, z rąk matki do ciotki, od męża do kochanka, z romansu do kolejnej przygody. Jej (...) imponujące włosy są budulcem, z którego ma powstać idealna córka, grzeczna panienka, niedostępna seksbomba, wierna żona, odpowiedzialna matka, kobieta fatalna, kobieta-dziecko, przyjaciółka, powierniczka, bogini. Współczesna kobieta ma przecież tyle dróg do wyboru! (...)
Ponad realnymi postaciami unosi się jeszcze jedna, kluczowa figura: tajemniczy „Pan”, do którego Belcia kieruje swoją opowieść. Humor i kamp zderzają się z ostentacyjnie nienowoczesnym liryzmem, z rozbitym na fragmenty, ale wciąż pulsującym pod powierzchnią wielkim sercowym wyznaniem, które Belcia kieruje do miłości swojego życia. Nie dowiemy się nigdy, czy „Pan” istnieje, wiemy jednak, że jest wzorcem kochanka, którego Belcia będzie szukać w każdym napotkanym mężczyźnie.
Jak być sobą w świecie, w którym tradycyjne role są zgrane, wybrakowane i ciasne, ale wciąż siedzą mocno pod skórą, a nowe dopiero niepewnie się rodzą? Co w dzisiejszej rzeczywistości znaczy być sobą i czy autentyczne spotkanie z partnerem/partnerką jest w ogóle możliwe?
W adaptacji Małgosi Maciejewskiej w pełni wybrzmiewa bezczelny humor powieści. Mamy tu operetkę, absurdalną i kampową, i tragikomiczny standup. Podróż przez mężczyzn, fryzury i hotelowe pokoje, pełna potknięć i do bólu prozaicznych rozczarowań i pomyłek zdaje się nie mieć końca, a jej bohaterka – być niezniszczalna. Głód uczucia, wiara w spotkanie i spełnienie w miłosnej relacji są jej paliwem. I to chyba czyni ją wzruszającą. Włosy Belci można ściąć – i tak odrosną.
Autorka: Izabela Tadra
Reżyseria: Kuba Kowalski
Adaptacja | dramaturgia: Małgorzata Maciejewska
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Olo Walicki
Improwizacje muzyczne: Antoni Włosowicz
Choreografia: Krystian Łysoń
Reżyseria światła: Damian Pawella
Inspicjentka | asystentka reżysera: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 19 października 2024 r., Duża Scena
Występują:
Paulina Walendziak (Belcia)
Katarzyna Żuk (Matka | Matka Faceta od wibratorów)
Maciej Kobiela (Wilhelm)
Karolina Bednarek (Niańka)
Piotr Seweryński (Cioteczka | Ojciec Faceta od wibratorów)
Damian Sosnowski (Facet w szlafroku | Facet od wibratorów)
Paweł Kos (Facet od koksu | Facet od lakierów)
Michał Kruk (Facet romantyczny)
Antoni Włosowicz (Duch Belci)
Belcia, bohaterka powieści Izabeli Tadry, jest w nieprzerwanym ruchu: z jednego pokoju hotelowego do drugiego, z rąk matki do ciotki, od męża do kochanka, z romansu do kolejnej przygody. Jej (...) imponujące włosy są budulcem, z którego ma powstać idealna córka, grzeczna panienka, niedostępna seksbomba, wierna żona, odpowiedzialna matka, kobieta fatalna, kobieta-dziecko, przyjaciółka, powierniczka, bogini. Współczesna kobieta ma przecież tyle dróg do wyboru! (...)
Ponad realnymi postaciami unosi się jeszcze jedna, kluczowa figura: tajemniczy „Pan”, do którego Belcia kieruje swoją opowieść. Humor i kamp zderzają się z ostentacyjnie nienowoczesnym liryzmem, z rozbitym na fragmenty, ale wciąż pulsującym pod powierzchnią wielkim sercowym wyznaniem, które Belcia kieruje do miłości swojego życia. Nie dowiemy się nigdy, czy „Pan” istnieje, wiemy jednak, że jest wzorcem kochanka, którego Belcia będzie szukać w każdym napotkanym mężczyźnie.
Jak być sobą w świecie, w którym tradycyjne role są zgrane, wybrakowane i ciasne, ale wciąż siedzą mocno pod skórą, a nowe dopiero niepewnie się rodzą? Co w dzisiejszej rzeczywistości znaczy być sobą i czy autentyczne spotkanie z partnerem/partnerką jest w ogóle możliwe?
W adaptacji Małgosi Maciejewskiej w pełni wybrzmiewa bezczelny humor powieści. Mamy tu operetkę, absurdalną i kampową, i tragikomiczny standup. Podróż przez mężczyzn, fryzury i hotelowe pokoje, pełna potknięć i do bólu prozaicznych rozczarowań i pomyłek zdaje się nie mieć końca, a jej bohaterka – być niezniszczalna. Głód uczucia, wiara w spotkanie i spełnienie w miłosnej relacji są jej paliwem. I to chyba czyni ją wzruszającą. Włosy Belci można ściąć – i tak odrosną.
Autorka: Izabela Tadra
Reżyseria: Kuba Kowalski
Adaptacja | dramaturgia: Małgorzata Maciejewska
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Olo Walicki
Improwizacje muzyczne: Antoni Włosowicz
Choreografia: Krystian Łysoń
Reżyseria światła: Damian Pawella
Inspicjentka | asystentka reżysera: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 19 października 2024 r., Duża Scena
Występują:
Paulina Walendziak (Belcia)
Katarzyna Żuk (Matka | Matka Faceta od wibratorów)
Maciej Kobiela (Wilhelm)
Karolina Bednarek (Niańka)
Piotr Seweryński (Cioteczka | Ojciec Faceta od wibratorów)
Damian Sosnowski (Facet w szlafroku | Facet od wibratorów)
Paweł Kos (Facet od koksu | Facet od lakierów)
Michał Kruk (Facet romantyczny)
Antoni Włosowicz (Duch Belci)
Testament Szekspira
Łódź 19.10.2024, g. 19:15
od 35.00 pln
Katolik, nauczyciel, aktor - Szekspir. Czy życie z takim geniuszem jest zawsze usłane różami?
W najnowszym spektaklu Maria Gładkowska wcieli się w rolę mało znanej żony Szekspira – Anne Hathaway. Słodko–gorzki tekst kanadyjskiego pisarza Vern Thiessen odsłania kulisy związku dramatopisarza ze starszą o osiem lat kobietą. „Im większe odnosisz sukcesy tym rzadziej jesteś w domu” mówi bohaterka. Kobieta samodzielnie musi opiekować się dziećmi, opłakiwać odchodzących bliskich i codziennie mierzyć się z tęsknotą za mężem. Chociaż każde z nich ma swoje sekrety to i tak darzą się ogromnym uczuciem.
Sztuka rozpoczyna się tuż po pogrzebie Szekspira. Anna dostaje testament męża od znienawidzonej siostry dramatopisarza. Długo odwleka jego przeczytanie, bowiem ufa, że nic nie powinno jej tam zaskoczyć. Zaczyna wspominać wspólne chwile spędzone z mężem i dziećmi. Czy ostatnia wola Williama będzie w stanie wynagrodzić jej samotne i pełne poświęcenia życie?
przekład:
Hanna Szczerkowska
reżyseria:
Marek Pasieczny
scenografia i kostiumy:
Maciej Lewik
muzyka:
Robert Łuczak
prapremiera polska:
7 lutego 2019 r.,
Mała Sala
W najnowszym spektaklu Maria Gładkowska wcieli się w rolę mało znanej żony Szekspira – Anne Hathaway. Słodko–gorzki tekst kanadyjskiego pisarza Vern Thiessen odsłania kulisy związku dramatopisarza ze starszą o osiem lat kobietą. „Im większe odnosisz sukcesy tym rzadziej jesteś w domu” mówi bohaterka. Kobieta samodzielnie musi opiekować się dziećmi, opłakiwać odchodzących bliskich i codziennie mierzyć się z tęsknotą za mężem. Chociaż każde z nich ma swoje sekrety to i tak darzą się ogromnym uczuciem.
Sztuka rozpoczyna się tuż po pogrzebie Szekspira. Anna dostaje testament męża od znienawidzonej siostry dramatopisarza. Długo odwleka jego przeczytanie, bowiem ufa, że nic nie powinno jej tam zaskoczyć. Zaczyna wspominać wspólne chwile spędzone z mężem i dziećmi. Czy ostatnia wola Williama będzie w stanie wynagrodzić jej samotne i pełne poświęcenia życie?
przekład:
Hanna Szczerkowska
reżyseria:
Marek Pasieczny
scenografia i kostiumy:
Maciej Lewik
muzyka:
Robert Łuczak
prapremiera polska:
7 lutego 2019 r.,
Mała Sala
Testament Szekspira
Łódź 20.10.2024, g. 17:15
od 35.00 pln
Katolik, nauczyciel, aktor - Szekspir. Czy życie z takim geniuszem jest zawsze usłane różami?
W najnowszym spektaklu Maria Gładkowska wcieli się w rolę mało znanej żony Szekspira – Anne Hathaway. Słodko–gorzki tekst kanadyjskiego pisarza Vern Thiessen odsłania kulisy związku dramatopisarza ze starszą o osiem lat kobietą. „Im większe odnosisz sukcesy tym rzadziej jesteś w domu” mówi bohaterka. Kobieta samodzielnie musi opiekować się dziećmi, opłakiwać odchodzących bliskich i codziennie mierzyć się z tęsknotą za mężem. Chociaż każde z nich ma swoje sekrety to i tak darzą się ogromnym uczuciem.
Sztuka rozpoczyna się tuż po pogrzebie Szekspira. Anna dostaje testament męża od znienawidzonej siostry dramatopisarza. Długo odwleka jego przeczytanie, bowiem ufa, że nic nie powinno jej tam zaskoczyć. Zaczyna wspominać wspólne chwile spędzone z mężem i dziećmi. Czy ostatnia wola Williama będzie w stanie wynagrodzić jej samotne i pełne poświęcenia życie?
przekład:
Hanna Szczerkowska
reżyseria:
Marek Pasieczny
scenografia i kostiumy:
Maciej Lewik
muzyka:
Robert Łuczak
prapremiera polska:
7 lutego 2019 r.,
Mała Sala
W najnowszym spektaklu Maria Gładkowska wcieli się w rolę mało znanej żony Szekspira – Anne Hathaway. Słodko–gorzki tekst kanadyjskiego pisarza Vern Thiessen odsłania kulisy związku dramatopisarza ze starszą o osiem lat kobietą. „Im większe odnosisz sukcesy tym rzadziej jesteś w domu” mówi bohaterka. Kobieta samodzielnie musi opiekować się dziećmi, opłakiwać odchodzących bliskich i codziennie mierzyć się z tęsknotą za mężem. Chociaż każde z nich ma swoje sekrety to i tak darzą się ogromnym uczuciem.
Sztuka rozpoczyna się tuż po pogrzebie Szekspira. Anna dostaje testament męża od znienawidzonej siostry dramatopisarza. Długo odwleka jego przeczytanie, bowiem ufa, że nic nie powinno jej tam zaskoczyć. Zaczyna wspominać wspólne chwile spędzone z mężem i dziećmi. Czy ostatnia wola Williama będzie w stanie wynagrodzić jej samotne i pełne poświęcenia życie?
przekład:
Hanna Szczerkowska
reżyseria:
Marek Pasieczny
scenografia i kostiumy:
Maciej Lewik
muzyka:
Robert Łuczak
prapremiera polska:
7 lutego 2019 r.,
Mała Sala
Hotel ZNP
Łódź 20.10.2024, g. 18:00
od 35.00 pln
Rękopis znaleziony w popielniczce
Belcia, bohaterka powieści Izabeli Tadry, jest w nieprzerwanym ruchu: z jednego pokoju hotelowego do drugiego, z rąk matki do ciotki, od męża do kochanka, z romansu do kolejnej przygody. Jej (...) imponujące włosy są budulcem, z którego ma powstać idealna córka, grzeczna panienka, niedostępna seksbomba, wierna żona, odpowiedzialna matka, kobieta fatalna, kobieta-dziecko, przyjaciółka, powierniczka, bogini. Współczesna kobieta ma przecież tyle dróg do wyboru! (...)
Ponad realnymi postaciami unosi się jeszcze jedna, kluczowa figura: tajemniczy „Pan”, do którego Belcia kieruje swoją opowieść. Humor i kamp zderzają się z ostentacyjnie nienowoczesnym liryzmem, z rozbitym na fragmenty, ale wciąż pulsującym pod powierzchnią wielkim sercowym wyznaniem, które Belcia kieruje do miłości swojego życia. Nie dowiemy się nigdy, czy „Pan” istnieje, wiemy jednak, że jest wzorcem kochanka, którego Belcia będzie szukać w każdym napotkanym mężczyźnie.
Jak być sobą w świecie, w którym tradycyjne role są zgrane, wybrakowane i ciasne, ale wciąż siedzą mocno pod skórą, a nowe dopiero niepewnie się rodzą? Co w dzisiejszej rzeczywistości znaczy być sobą i czy autentyczne spotkanie z partnerem/partnerką jest w ogóle możliwe?
W adaptacji Małgosi Maciejewskiej w pełni wybrzmiewa bezczelny humor powieści. Mamy tu operetkę, absurdalną i kampową, i tragikomiczny standup. Podróż przez mężczyzn, fryzury i hotelowe pokoje, pełna potknięć i do bólu prozaicznych rozczarowań i pomyłek zdaje się nie mieć końca, a jej bohaterka – być niezniszczalna. Głód uczucia, wiara w spotkanie i spełnienie w miłosnej relacji są jej paliwem. I to chyba czyni ją wzruszającą. Włosy Belci można ściąć – i tak odrosną.
Autorka: Izabela Tadra
Reżyseria: Kuba Kowalski
Adaptacja | dramaturgia: Małgorzata Maciejewska
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Olo Walicki
Improwizacje muzyczne: Antoni Włosowicz
Choreografia: Krystian Łysoń
Reżyseria światła: Damian Pawella
Inspicjentka | asystentka reżysera: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 19 października 2024 r., Duża Scena
Występują:
Paulina Walendziak (Belcia)
Katarzyna Żuk (Matka | Matka Faceta od wibratorów)
Maciej Kobiela (Wilhelm)
Karolina Bednarek (Niańka)
Piotr Seweryński (Cioteczka | Ojciec Faceta od wibratorów)
Damian Sosnowski (Facet w szlafroku | Facet od wibratorów)
Paweł Kos (Facet od koksu | Facet od lakierów)
Michał Kruk (Facet romantyczny)
Antoni Włosowicz (Duch Belci)
Belcia, bohaterka powieści Izabeli Tadry, jest w nieprzerwanym ruchu: z jednego pokoju hotelowego do drugiego, z rąk matki do ciotki, od męża do kochanka, z romansu do kolejnej przygody. Jej (...) imponujące włosy są budulcem, z którego ma powstać idealna córka, grzeczna panienka, niedostępna seksbomba, wierna żona, odpowiedzialna matka, kobieta fatalna, kobieta-dziecko, przyjaciółka, powierniczka, bogini. Współczesna kobieta ma przecież tyle dróg do wyboru! (...)
Ponad realnymi postaciami unosi się jeszcze jedna, kluczowa figura: tajemniczy „Pan”, do którego Belcia kieruje swoją opowieść. Humor i kamp zderzają się z ostentacyjnie nienowoczesnym liryzmem, z rozbitym na fragmenty, ale wciąż pulsującym pod powierzchnią wielkim sercowym wyznaniem, które Belcia kieruje do miłości swojego życia. Nie dowiemy się nigdy, czy „Pan” istnieje, wiemy jednak, że jest wzorcem kochanka, którego Belcia będzie szukać w każdym napotkanym mężczyźnie.
Jak być sobą w świecie, w którym tradycyjne role są zgrane, wybrakowane i ciasne, ale wciąż siedzą mocno pod skórą, a nowe dopiero niepewnie się rodzą? Co w dzisiejszej rzeczywistości znaczy być sobą i czy autentyczne spotkanie z partnerem/partnerką jest w ogóle możliwe?
W adaptacji Małgosi Maciejewskiej w pełni wybrzmiewa bezczelny humor powieści. Mamy tu operetkę, absurdalną i kampową, i tragikomiczny standup. Podróż przez mężczyzn, fryzury i hotelowe pokoje, pełna potknięć i do bólu prozaicznych rozczarowań i pomyłek zdaje się nie mieć końca, a jej bohaterka – być niezniszczalna. Głód uczucia, wiara w spotkanie i spełnienie w miłosnej relacji są jej paliwem. I to chyba czyni ją wzruszającą. Włosy Belci można ściąć – i tak odrosną.
Autorka: Izabela Tadra
Reżyseria: Kuba Kowalski
Adaptacja | dramaturgia: Małgorzata Maciejewska
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Olo Walicki
Improwizacje muzyczne: Antoni Włosowicz
Choreografia: Krystian Łysoń
Reżyseria światła: Damian Pawella
Inspicjentka | asystentka reżysera: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 19 października 2024 r., Duża Scena
Występują:
Paulina Walendziak (Belcia)
Katarzyna Żuk (Matka | Matka Faceta od wibratorów)
Maciej Kobiela (Wilhelm)
Karolina Bednarek (Niańka)
Piotr Seweryński (Cioteczka | Ojciec Faceta od wibratorów)
Damian Sosnowski (Facet w szlafroku | Facet od wibratorów)
Paweł Kos (Facet od koksu | Facet od lakierów)
Michał Kruk (Facet romantyczny)
Antoni Włosowicz (Duch Belci)
Ciało dziewczyny
Łódź 25.10.2024, g. 19:15
od 50.00 pln
Premiera w ramach Festiwalu Teatru Niezbędnego
Zbadać rozziew pomiędzy oszałamiającą realnością tego, co się dzieje, w momencie, kiedy to się dzieje, a dziwną nierealnością, jakiej nabiera to, co się zdarzyło.
Annie Ernaux, „Pamięć dziewczyny”, tłum. Agata Kozak
„Ciało dziewczyny” to opowieść o zderzeniu perspektyw eksplorującej swoją seksualność dziewczyny i dojrzałej kobiety, która próbuje dociec prawdy na temat dawnych przeżyć. Jej powrót do prowincjonalnego miasteczka staje się pretekstem do spojrzenia na własną przeszłość przez pryzmat ciała. Rekonstruowana pamięć o chwilach dorastania przywołuje obrazy budzącego się pożądania, dominującego męskiego spojrzenia i pełnej ambiwalentnych uczuć relacji między dziewczynami. To w końcu historia ciała, które chce nauczyć się odmawiać tego, na co nie jest gotowe i przyjmować to, co naprawdę chce dostać.
Reżyseria: Pamela Leończyk
Tekst | dramaturgia: Daria Sobik
Scenografia | kostiumy: Magdalena Mucha
Muzyka: Magdalena Sowul
Produkcja: Kamila Golik
Inspicjentka: Hanna Molenda
Występują:
Jolanta Jackowska
Gracjan Kielar
Maciej Kobiela
Halszka Lehman
Rozalia Rusak
Zbadać rozziew pomiędzy oszałamiającą realnością tego, co się dzieje, w momencie, kiedy to się dzieje, a dziwną nierealnością, jakiej nabiera to, co się zdarzyło.
Annie Ernaux, „Pamięć dziewczyny”, tłum. Agata Kozak
„Ciało dziewczyny” to opowieść o zderzeniu perspektyw eksplorującej swoją seksualność dziewczyny i dojrzałej kobiety, która próbuje dociec prawdy na temat dawnych przeżyć. Jej powrót do prowincjonalnego miasteczka staje się pretekstem do spojrzenia na własną przeszłość przez pryzmat ciała. Rekonstruowana pamięć o chwilach dorastania przywołuje obrazy budzącego się pożądania, dominującego męskiego spojrzenia i pełnej ambiwalentnych uczuć relacji między dziewczynami. To w końcu historia ciała, które chce nauczyć się odmawiać tego, na co nie jest gotowe i przyjmować to, co naprawdę chce dostać.
Reżyseria: Pamela Leończyk
Tekst | dramaturgia: Daria Sobik
Scenografia | kostiumy: Magdalena Mucha
Muzyka: Magdalena Sowul
Produkcja: Kamila Golik
Inspicjentka: Hanna Molenda
Występują:
Jolanta Jackowska
Gracjan Kielar
Maciej Kobiela
Halszka Lehman
Rozalia Rusak
FTN - Analog Collective: „Mleko w tubce – o dzieciństwie w latach 90-tych”
Łódź 26.10.2024, g. 13:00
od 35.00 pln
Festiwal Teatru Niezbędnego
Lata 90. Pierwsza dekada wolności, szalony okres zmian, wielkich problemów oraz wyzwań transformacyjnych. Cudotwórców, akwizytorów i teleturniejów. To także czas szans – jednych na milion. Wtedy przyszło dorastać i odkrywać swoją indywidualność: Rafałowi, Miłoszowi, Malwinie, Markowi i Izie.
„Mleko w tubce”, jak w soczewce, skupia największe kurioza polskiego przełomu transformacyjnego. Z jednej strony zachłyśnięcie się zachodem, z drugiej bezradność naszego społeczeństwa wobec danych nam możliwości. Twórcy zanurzają się w słodko-kwaśne wspomnienia, które kiedyś wypełniały całą ich rzeczywistość. To osobista opowieść w cieniu nadziei, niepewności i kontrowersyjnych metod wychowawczych. Aktorzy dyskutują z figurami swoich rodziców, którzy w odróżnieniu od pokolenia Y, dorosłość kojarzyli ze stałą pracą, założeniem rodziny i potrzebą stabilizacji. Dzięki eksponatom z dzieciństwa, spektakl balansuje pomiędzy wystawą a dokumentem. Zabiera w podróż w czasie i konfrontuje z tym, co nas ukształtowało.
Spektakl powstał w ramach programu OFF Polska organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Znalazł się w finale 30. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.
reżyseria: Agata Biziuk
tekst: Agata Biziuk i Anna Domalewska
scenografia i kostiumy: Maks Mac
muzyka: Grzegorz Rdzak
choreografia: Krystyna Lama Szydłowska
obsada:
Izabela Zachowicz,
Marek Zimakiewicz,
Miłosz Konieczny,
Rafał Derkacz,
Malwina Czekaj
Lata 90. Pierwsza dekada wolności, szalony okres zmian, wielkich problemów oraz wyzwań transformacyjnych. Cudotwórców, akwizytorów i teleturniejów. To także czas szans – jednych na milion. Wtedy przyszło dorastać i odkrywać swoją indywidualność: Rafałowi, Miłoszowi, Malwinie, Markowi i Izie.
„Mleko w tubce”, jak w soczewce, skupia największe kurioza polskiego przełomu transformacyjnego. Z jednej strony zachłyśnięcie się zachodem, z drugiej bezradność naszego społeczeństwa wobec danych nam możliwości. Twórcy zanurzają się w słodko-kwaśne wspomnienia, które kiedyś wypełniały całą ich rzeczywistość. To osobista opowieść w cieniu nadziei, niepewności i kontrowersyjnych metod wychowawczych. Aktorzy dyskutują z figurami swoich rodziców, którzy w odróżnieniu od pokolenia Y, dorosłość kojarzyli ze stałą pracą, założeniem rodziny i potrzebą stabilizacji. Dzięki eksponatom z dzieciństwa, spektakl balansuje pomiędzy wystawą a dokumentem. Zabiera w podróż w czasie i konfrontuje z tym, co nas ukształtowało.
Spektakl powstał w ramach programu OFF Polska organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Znalazł się w finale 30. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.
reżyseria: Agata Biziuk
tekst: Agata Biziuk i Anna Domalewska
scenografia i kostiumy: Maks Mac
muzyka: Grzegorz Rdzak
choreografia: Krystyna Lama Szydłowska
obsada:
Izabela Zachowicz,
Marek Zimakiewicz,
Miłosz Konieczny,
Rafał Derkacz,
Malwina Czekaj
FTN - Teraz Poliż: „Lesbian Sunset”
Łódź 26.10.2024, g. 19:00
od 35.00 pln
Festiwal Teatru Niezbędnego
To miał być zupełnie inny spektakl. Zrodził się z potrzeby uwspólnienia lesbijskiego doświadczenia, zdefiniowanego przez narrację kulturowego braku. Zwłaszcza w kraju, który nie przeżył swojej rewolucji seksualnej, a pierwsza parada równości odbyła się tu dopiero w 2001 roku.
Jak odnaleźć i zrozumieć swoją tożsamość, kiedy brakuje wzorców i punktów odniesienia? Kiedy niemieszczące się w normatywnych ramach opisy kobiecego pożądania były w kulturze właściwie nieobecne? Jak to jest czuć się częścią brakującego kawałka historii?
"Historycy domagają się od queerowych historii miłosnych dowodów jakich nigdy nie żądają od związków heteroseksualnych. Dopóki nikt nie był obecny w tym samym pomieszczeniu, gdy dwie kobiety uprawiały seks, nie ma powodu by ujmować w zapisie historycznym, że były lesbijkami."
Jenn Shapland
Chciałyśmy wypełnić tę lukę własnymi fantazjami o wymazanej przeszłości queerowych kobiet. Aż tu nagle niespodziewane odkrycie – Mielno 87’, podobno pierwszy nieoficjalny zjazd lesbijek w Polsce! Tylko jedna znaleziona wzmianka, krótkie wspomnienie umieszczone po latach na portalu Kobiety Kobietom. Niewiele danych, brak informacji w archiwach. To był nasz brakujący kawałek.
Grupom społecznie niewidzialnym odbiera się prawo do historii, tak jakby wspólnota przeszłych i teraźniejszych doświadczeń stanowiła zagrożenie. Mamy nieustannie przedstawiać dowody na swoje istnienie, które w obliczu systemowego wykluczenia, wciąż okazują się niewystarczające.
Zapraszamy do archiwum zamazanych wspomnień, zapomnianych opowieści i długo trzymanych sekretów lub /jak kto woli/ bezwstydnego dojrzewania, seksualnej eksploracji, realizacji pożądania, w sytuacji kiedy dziewczyny zakochują się w dziewczynach.
Reżyseria: Olga Ciężkowska
Scenariusz: Sylwia Chutnik, Olga Ciężkowska we współpracy z zespołem aktorskim
Występują: Dorota Glac, Marta Jalowska, Monika Jarosińska, Magda Dubrowska
Muzyka live: Magda Dubrowska
Scenografia i kostiumy: Marta Szypulska, Tosia Węglewska
Promocja: Pamela Adamik
Produkcja: Teraz Poliż & Monika Balińska
To miał być zupełnie inny spektakl. Zrodził się z potrzeby uwspólnienia lesbijskiego doświadczenia, zdefiniowanego przez narrację kulturowego braku. Zwłaszcza w kraju, który nie przeżył swojej rewolucji seksualnej, a pierwsza parada równości odbyła się tu dopiero w 2001 roku.
Jak odnaleźć i zrozumieć swoją tożsamość, kiedy brakuje wzorców i punktów odniesienia? Kiedy niemieszczące się w normatywnych ramach opisy kobiecego pożądania były w kulturze właściwie nieobecne? Jak to jest czuć się częścią brakującego kawałka historii?
"Historycy domagają się od queerowych historii miłosnych dowodów jakich nigdy nie żądają od związków heteroseksualnych. Dopóki nikt nie był obecny w tym samym pomieszczeniu, gdy dwie kobiety uprawiały seks, nie ma powodu by ujmować w zapisie historycznym, że były lesbijkami."
Jenn Shapland
Chciałyśmy wypełnić tę lukę własnymi fantazjami o wymazanej przeszłości queerowych kobiet. Aż tu nagle niespodziewane odkrycie – Mielno 87’, podobno pierwszy nieoficjalny zjazd lesbijek w Polsce! Tylko jedna znaleziona wzmianka, krótkie wspomnienie umieszczone po latach na portalu Kobiety Kobietom. Niewiele danych, brak informacji w archiwach. To był nasz brakujący kawałek.
Grupom społecznie niewidzialnym odbiera się prawo do historii, tak jakby wspólnota przeszłych i teraźniejszych doświadczeń stanowiła zagrożenie. Mamy nieustannie przedstawiać dowody na swoje istnienie, które w obliczu systemowego wykluczenia, wciąż okazują się niewystarczające.
Zapraszamy do archiwum zamazanych wspomnień, zapomnianych opowieści i długo trzymanych sekretów lub /jak kto woli/ bezwstydnego dojrzewania, seksualnej eksploracji, realizacji pożądania, w sytuacji kiedy dziewczyny zakochują się w dziewczynach.
Reżyseria: Olga Ciężkowska
Scenariusz: Sylwia Chutnik, Olga Ciężkowska we współpracy z zespołem aktorskim
Występują: Dorota Glac, Marta Jalowska, Monika Jarosińska, Magda Dubrowska
Muzyka live: Magda Dubrowska
Scenografia i kostiumy: Marta Szypulska, Tosia Węglewska
Promocja: Pamela Adamik
Produkcja: Teraz Poliż & Monika Balińska
FTN - Układ Formalny: "Czarownice"
Łódź 27.10.2024, g. 17:00
od 35.00 pln
Festiwal Teatru Niezbędnego
"Pewnego razu trzy kobiety spotkały się w pewnym miejscu i zaczęły mówić. Póki mówiły, istniały. Wiedziały, że gdy ich opowieść się skończy, skończą się też one.”
Pomysł na spektakl narodził się z troski o język, jakim mówi się dziś o kobiecości. Z poczucia, że jest wciąż niewygodny, dziwaczny i groźny – jak czarownice. Nasze protagonistki, trzy różne archetypy, dotknięte innymi problemami… Trzy odmienne historie poddane osądowi. Jeśli okaże się, że historyjka nie bierze, nie jest warta słuchania… Jeśli powiedzą: zwykła czarownica… Wtedy wyrok się spełni. Wtedy nikt nie będzie ciekaw końca historii.
Trzy Czarownice, które niezależnie od dzielących je rzeczy, solidaryzują się by odbyć sabat nad światem pełnym nienawiści, przemocy i poniżenia. Sztuka tworzy przestrzeń do dialogu i dyskusji o solidarności w przeciwstawianiu się tworzeniu kolejnych klisz oraz wzorców kobiecości.
Czas trwania: 60 minut
Spektakl rekomendowany dla widzów od 15. roku życia.
Spektakl Teatru Układ Formalny
scenariusz: Magdalena Drab
reżyseria: Karolina Kowalczyk
scenografia: Klaudia Laszczyk
muzyka: Katarzyna Kapela
choreografia: Piotr Mateusz Wach
Obsada:
Alicja Czerniewicz, Wiktoria Czubaszek, Paulina Mikuśkiewicz
"Pewnego razu trzy kobiety spotkały się w pewnym miejscu i zaczęły mówić. Póki mówiły, istniały. Wiedziały, że gdy ich opowieść się skończy, skończą się też one.”
Pomysł na spektakl narodził się z troski o język, jakim mówi się dziś o kobiecości. Z poczucia, że jest wciąż niewygodny, dziwaczny i groźny – jak czarownice. Nasze protagonistki, trzy różne archetypy, dotknięte innymi problemami… Trzy odmienne historie poddane osądowi. Jeśli okaże się, że historyjka nie bierze, nie jest warta słuchania… Jeśli powiedzą: zwykła czarownica… Wtedy wyrok się spełni. Wtedy nikt nie będzie ciekaw końca historii.
Trzy Czarownice, które niezależnie od dzielących je rzeczy, solidaryzują się by odbyć sabat nad światem pełnym nienawiści, przemocy i poniżenia. Sztuka tworzy przestrzeń do dialogu i dyskusji o solidarności w przeciwstawianiu się tworzeniu kolejnych klisz oraz wzorców kobiecości.
Czas trwania: 60 minut
Spektakl rekomendowany dla widzów od 15. roku życia.
Spektakl Teatru Układ Formalny
scenariusz: Magdalena Drab
reżyseria: Karolina Kowalczyk
scenografia: Klaudia Laszczyk
muzyka: Katarzyna Kapela
choreografia: Piotr Mateusz Wach
Obsada:
Alicja Czerniewicz, Wiktoria Czubaszek, Paulina Mikuśkiewicz
FTN - Wrocławski Teatr Współczesny: „Chamstwo”
Łódź 27.10.2024, g. 19:00
od 50.00 pln
Festiwal Teatru Niezbędnego
Anarchistyczny spektakl w kontrze do ponurej podróży w przeszłość opisanej w antropologicznym eseju Kacpra Pobłockiego pt. Chamstwo. W spektaklu kolektywu Agnieszka Jakimiak – Mateusz Atman jest dużo śmiechu, który ma funkcje obronne i terapeutyczne. To przede wszystkim opowieść o pomocy, a zarazem sensoryczne przeżycie – otoczona pozostałościami lasu publiczność uczestniczy w pełnej ekspresji terapii historycznej. W spektaklu Chamstwo nie brakuje dzikiego, nieposkromionego tańca i śpiewu.
Agnieszka Jakimiak (reżyserka) zwraca uwagę na to, że antropologiczny esej Kacpra Pobłockiego to „przede wszystkim opowieść o historycznych korzeniach polskiego patriarchatu”, a zarazem „opowieść o drogach wyjścia, o strajkach, bezpaństwach, odmowach pracy, wspólnych tańcach i innych formach oporu, które pozwalały przełamać zaklęty krąg przemocy”.
Mateusza Atmana (scenarzystę spektaklu, odpowiedzialnego też za scenografię, oświetlenie i video) zafascynował anarchistyczny duch Chamstwa. – Przed lekturą nie wiedziałem, że tylko szlachta nosiła miano Polaków, a lud nie tylko się z Polską nie identyfikował, ale się Polaków bał i ich nienawidził – podkreśla. I dodaje, że literacki pierwowzór jest ponurą podróżą w przeszłość. – Tam Polska to kraj szubienic; tam nie ma żartów, chyba, że, jak w rozpowszechnionej w przeszłości legendzie, pan chce postrzelać do ptaszków i każe wejść babom na drzewa i kukać jak kukułki; strzela do nich i wtedy słychać śmiech. U nas śmiechu jest więcej, jest jaśniejszy, ma funkcje obronne i terapeutyczne, ma być zdrowy – powiedział scenarzysta.
Agnieszka Jakimiak wyjaśnia, że o ile w książce dużo uwagi poświęcone jest przemocy, to sceniczne Chamstwo jest przede wszystkim opowieścią o pomocy. W trakcie prób autorzy szukali możliwości związania książki Kacpra Pobłockiego ze współczesnością.
– Znaleźliśmy do tej układanki własny klucz, w którym osobiste narracje i indywidualne perspektywy pozwalają ten antropologiczny temat zaktualizować. Rozważania aktorów i aktorek dotyczące przemocy w teatrze, patriarchalnej struktury polskich rodzin czy przemocy politycznej wobec kobiet, znajdują odzwierciedlenie w scenariuszu i sprawiają, że żywe doświadczenie wprawia w ruch eseistyczną teorię – mówi Agnieszka Jakimiak.
Twórcy spektaklu podkreślają, że mają nad książką przewagę – mogą zapewnić publiczności sensoryczne przeżycie.
– W scenografii zaprojektowanej przez Mateusza Atmana widzowie i widzki siedzą na pieńkach, otoczeni pozostałościami lasu, czują fakturę i zapach drewna, które niedawno tworzyło gęsty las. Poczucie braku ludowych narracji i zerwania więzi z przeszłością, które w książce jest opowiadane, u nas jest doświadczane, dzięki video, muzyce, ruchowej ekspresji i rezygnacji z podziału na scenę i widownię – wyjaśnia Agnieszka Jakimiak. I dodaje, że publiczność uczestniczy razem z aktorami w zbiorowym seansie terapeutycznym.
W jego trakcie można usłyszeć muzykę, której autorem jest Kuba Ziołek. – Pracował nad stworzeniem warstwy dźwiękowej i muzycznej, która czerpie z ludowszczyzny w nieoczywisty sposób – pozwala wydobyć ton z drewnianych pieńków albo stworzyć kanon z odgłosów uznawanych za „nieobyczajne” – mówi Agnieszka Jakimiak.
Z kolei w zaprojektowanych przez Ninę Sakowską kostiumach chodzi o przewrotną zabawę z folkiem (stąd wzięły się odwołania do słowiańskich wierzeń) oraz o przekraczanie typowej dystrybucji ról płciowych, a czasem gatunkowych. – Dlatego w kostiumie męskim znajdziemy spódnice i elementy zwierzęce, zaś w kobiecych strojach – zabawne nawiązania do motywów kapłańskich, szamańskich i szatańskich – podkreśla reżyserka. Jej zdaniem teatr może być miejscem, w którym twórcy pozwalają sobie na „histeryczny śmiech, ostrą ironię i na stworzenie chwilowej radykalnej alternatywy dla utrwalonego społecznego porządku”.
reżyseria: Agnieszka Jakimiak
scenariusz: Mateusz Atman
scenografia, światło, video: Mateusz Atman
kostiumy: Nina Sakowska
muzyka: Kuba Ziołek
choreografia: Oskar Malinowski
inspicjentka/asystentka reżyserki: Justyna Bartman-Jaskuła
asystentka reżyserki: Dagmara Antoniszyn
realizacja dźwięku: Maciej Rzońca
realizacja światła: Daniel Piastowski
realizacja video: Przemysław Pogiernicki/Agnieszka Piesiewicz
Obsada:
Terapeutka/pacjentka Anna: Anna Kieca
Terapeutka/pacjentka Dominika: Dominika Probachta
Terapeutka/pacjentka Jola: Jolanta Solarz-Szwed
Terapeutka/pacjentka Magda: Magdalena Taranta
Terapeuta/pacjent Mariusz: Mariusz Bąkowski
Terapeuta/pacjent Rafał: Rafał Cieluch
Terapeuta/pacjent Miłosz: Miłosz Pietruski
Terapeuta/pacjent Tomek: Tomasz Taranta
Anarchistyczny spektakl w kontrze do ponurej podróży w przeszłość opisanej w antropologicznym eseju Kacpra Pobłockiego pt. Chamstwo. W spektaklu kolektywu Agnieszka Jakimiak – Mateusz Atman jest dużo śmiechu, który ma funkcje obronne i terapeutyczne. To przede wszystkim opowieść o pomocy, a zarazem sensoryczne przeżycie – otoczona pozostałościami lasu publiczność uczestniczy w pełnej ekspresji terapii historycznej. W spektaklu Chamstwo nie brakuje dzikiego, nieposkromionego tańca i śpiewu.
Agnieszka Jakimiak (reżyserka) zwraca uwagę na to, że antropologiczny esej Kacpra Pobłockiego to „przede wszystkim opowieść o historycznych korzeniach polskiego patriarchatu”, a zarazem „opowieść o drogach wyjścia, o strajkach, bezpaństwach, odmowach pracy, wspólnych tańcach i innych formach oporu, które pozwalały przełamać zaklęty krąg przemocy”.
Mateusza Atmana (scenarzystę spektaklu, odpowiedzialnego też za scenografię, oświetlenie i video) zafascynował anarchistyczny duch Chamstwa. – Przed lekturą nie wiedziałem, że tylko szlachta nosiła miano Polaków, a lud nie tylko się z Polską nie identyfikował, ale się Polaków bał i ich nienawidził – podkreśla. I dodaje, że literacki pierwowzór jest ponurą podróżą w przeszłość. – Tam Polska to kraj szubienic; tam nie ma żartów, chyba, że, jak w rozpowszechnionej w przeszłości legendzie, pan chce postrzelać do ptaszków i każe wejść babom na drzewa i kukać jak kukułki; strzela do nich i wtedy słychać śmiech. U nas śmiechu jest więcej, jest jaśniejszy, ma funkcje obronne i terapeutyczne, ma być zdrowy – powiedział scenarzysta.
Agnieszka Jakimiak wyjaśnia, że o ile w książce dużo uwagi poświęcone jest przemocy, to sceniczne Chamstwo jest przede wszystkim opowieścią o pomocy. W trakcie prób autorzy szukali możliwości związania książki Kacpra Pobłockiego ze współczesnością.
– Znaleźliśmy do tej układanki własny klucz, w którym osobiste narracje i indywidualne perspektywy pozwalają ten antropologiczny temat zaktualizować. Rozważania aktorów i aktorek dotyczące przemocy w teatrze, patriarchalnej struktury polskich rodzin czy przemocy politycznej wobec kobiet, znajdują odzwierciedlenie w scenariuszu i sprawiają, że żywe doświadczenie wprawia w ruch eseistyczną teorię – mówi Agnieszka Jakimiak.
Twórcy spektaklu podkreślają, że mają nad książką przewagę – mogą zapewnić publiczności sensoryczne przeżycie.
– W scenografii zaprojektowanej przez Mateusza Atmana widzowie i widzki siedzą na pieńkach, otoczeni pozostałościami lasu, czują fakturę i zapach drewna, które niedawno tworzyło gęsty las. Poczucie braku ludowych narracji i zerwania więzi z przeszłością, które w książce jest opowiadane, u nas jest doświadczane, dzięki video, muzyce, ruchowej ekspresji i rezygnacji z podziału na scenę i widownię – wyjaśnia Agnieszka Jakimiak. I dodaje, że publiczność uczestniczy razem z aktorami w zbiorowym seansie terapeutycznym.
W jego trakcie można usłyszeć muzykę, której autorem jest Kuba Ziołek. – Pracował nad stworzeniem warstwy dźwiękowej i muzycznej, która czerpie z ludowszczyzny w nieoczywisty sposób – pozwala wydobyć ton z drewnianych pieńków albo stworzyć kanon z odgłosów uznawanych za „nieobyczajne” – mówi Agnieszka Jakimiak.
Z kolei w zaprojektowanych przez Ninę Sakowską kostiumach chodzi o przewrotną zabawę z folkiem (stąd wzięły się odwołania do słowiańskich wierzeń) oraz o przekraczanie typowej dystrybucji ról płciowych, a czasem gatunkowych. – Dlatego w kostiumie męskim znajdziemy spódnice i elementy zwierzęce, zaś w kobiecych strojach – zabawne nawiązania do motywów kapłańskich, szamańskich i szatańskich – podkreśla reżyserka. Jej zdaniem teatr może być miejscem, w którym twórcy pozwalają sobie na „histeryczny śmiech, ostrą ironię i na stworzenie chwilowej radykalnej alternatywy dla utrwalonego społecznego porządku”.
reżyseria: Agnieszka Jakimiak
scenariusz: Mateusz Atman
scenografia, światło, video: Mateusz Atman
kostiumy: Nina Sakowska
muzyka: Kuba Ziołek
choreografia: Oskar Malinowski
inspicjentka/asystentka reżyserki: Justyna Bartman-Jaskuła
asystentka reżyserki: Dagmara Antoniszyn
realizacja dźwięku: Maciej Rzońca
realizacja światła: Daniel Piastowski
realizacja video: Przemysław Pogiernicki/Agnieszka Piesiewicz
Obsada:
Terapeutka/pacjentka Anna: Anna Kieca
Terapeutka/pacjentka Dominika: Dominika Probachta
Terapeutka/pacjentka Jola: Jolanta Solarz-Szwed
Terapeutka/pacjentka Magda: Magdalena Taranta
Terapeuta/pacjent Mariusz: Mariusz Bąkowski
Terapeuta/pacjent Rafał: Rafał Cieluch
Terapeuta/pacjent Miłosz: Miłosz Pietruski
Terapeuta/pacjent Tomek: Tomasz Taranta
Antygona w Nowym Jorku
Łódź 30.10.2024, g. 09:00
od 45.00 pln
Bohaterowie „Antygony” z Tompkins Square Park dostali się do wymarzonego świata, ale nikt ich tam nie potrzebuje. Są przejmująco samotni i zagubieni w jednym z najbogatszych miast świata. Dlaczego nie spełnił się ich amerykański sen? Przecież nie wszystkim się nie udaje? Większość myśli, że zmiana otoczenia znacząco zmieni ich życie. Świat Anity, Pchełki i Saszy, utkany ze wspomnień, wyobrażeń, marzeń i mitów, staje się opowieścią o naszych lękach i tęsknotach, bez taniego moralizatorstwa i eksponowania tragizmu, za to z dużym poczuciem humoru.
Autor: Janusz Głowacki
Reżysera: Andrzej Szczytko
Scenografia i kostiumy: Tomasz Ryszczyński
Opracowanie muzyczne: Jakub Raczyński
Inspicjent: Agnieszka Choińska
Premiera: 13 września 2017 r. w ramach festiwalu Łódź Czterech Kultur, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Anita)
Wojciech Droszczyński | gościnnie (John)
Konrad Michalak (Policjant)
Krzysztof Pyziak (Pchełka)
Piotr Seweryński (Sasza)
Jakub Raczyński | gościnnie (Muzyk)
Czas trwania: 2 godziny i 30 minut z przerwą
Autor: Janusz Głowacki
Reżysera: Andrzej Szczytko
Scenografia i kostiumy: Tomasz Ryszczyński
Opracowanie muzyczne: Jakub Raczyński
Inspicjent: Agnieszka Choińska
Premiera: 13 września 2017 r. w ramach festiwalu Łódź Czterech Kultur, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Anita)
Wojciech Droszczyński | gościnnie (John)
Konrad Michalak (Policjant)
Krzysztof Pyziak (Pchełka)
Piotr Seweryński (Sasza)
Jakub Raczyński | gościnnie (Muzyk)
Czas trwania: 2 godziny i 30 minut z przerwą
Antygona w Nowym Jorku
Łódź 30.10.2024, g. 12:30
od 45.00 pln
Bohaterowie „Antygony” z Tompkins Square Park dostali się do wymarzonego świata, ale nikt ich tam nie potrzebuje. Są przejmująco samotni i zagubieni w jednym z najbogatszych miast świata. Dlaczego nie spełnił się ich amerykański sen? Przecież nie wszystkim się nie udaje? Większość myśli, że zmiana otoczenia znacząco zmieni ich życie. Świat Anity, Pchełki i Saszy, utkany ze wspomnień, wyobrażeń, marzeń i mitów, staje się opowieścią o naszych lękach i tęsknotach, bez taniego moralizatorstwa i eksponowania tragizmu, za to z dużym poczuciem humoru.
Autor: Janusz Głowacki
Reżysera: Andrzej Szczytko
Scenografia i kostiumy: Tomasz Ryszczyński
Opracowanie muzyczne: Jakub Raczyński
Inspicjent: Agnieszka Choińska
Premiera: 13 września 2017 r. w ramach festiwalu Łódź Czterech Kultur, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Anita)
Wojciech Droszczyński | gościnnie (John)
Konrad Michalak (Policjant)
Krzysztof Pyziak (Pchełka)
Piotr Seweryński (Sasza)
Jakub Raczyński | gościnnie (Muzyk)
Czas trwania: 2 godziny i 30 minut z przerwą
Autor: Janusz Głowacki
Reżysera: Andrzej Szczytko
Scenografia i kostiumy: Tomasz Ryszczyński
Opracowanie muzyczne: Jakub Raczyński
Inspicjent: Agnieszka Choińska
Premiera: 13 września 2017 r. w ramach festiwalu Łódź Czterech Kultur, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Anita)
Wojciech Droszczyński | gościnnie (John)
Konrad Michalak (Policjant)
Krzysztof Pyziak (Pchełka)
Piotr Seweryński (Sasza)
Jakub Raczyński | gościnnie (Muzyk)
Czas trwania: 2 godziny i 30 minut z przerwą
Doktor Dolittle i przyjaciele
Łódź 31.10.2024, g. 09:00
od 25.00 pln
Doktor Dolittle i przyjaciele to światowy bestseller literatury dziecięcej, po który sięgnęli m. in. reżyserzy filmowi, twórcy bajek animowanych, audycji radiowych i gier komputerowych. W 1998 roku o fenomenie Doktora Dolittle przypomniał Eddie Murphy, wcielając się w rolę tytułowego bohatera.
Pierwsza z dwunastu części powieści o przygodach wesołego weterynarza ukazała się w 1920 roku, stając się po pierwszej wojnie światowej jedną z najważniejszych lektur małego czytelnika obok takich książek, jak: Kubuś Puchatek Alana Aleksandra Milne, Emil i detektywi Ericha Kästnera czy Mary Poppins Pameli Lyndon Travers.
Tytuł Doktor Dolittle i przyjaciele na stałe wszedł do repertuaru teatrów na całym świecie. Zajrzyj do Nowego, aby przekonać się, czy kaczka Dab-Dab doskonale sprawuje się jako perfekcyjna pani domu, sowa Tu-Tu świetnie dodaje, a prosię Geb-Geb cięgle myśli o jedzeniu. Dzięki kolorowym maskom, zawrotnemu tempu i dowcipnym piosenkom udasz się w niezapomnianą podróż w głąb Afryki.
Autorka: Bogumiła Szachnowska
Reżyseria: Konrad Szachnowski
Scenografia: Pavel Hubička
Współpraca scenograficzna: Zuzanna Markiewicz
Muzyka: Jerzy Stachurski
Choreografia: Juliusz Stańda
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Asystent reżysera: Gracjan Kielar
Premiera: 20 września 2014 roku, Duża Scena
Występują:
Monika Buchowiec (Papuga Polinezja)
Barbara Dembińska (Kaczka Dab-Dab)
Jolanta Jackowska (Pani Smith/Małpa Kudłata)
Malwina Jelistratow (Papuga Polinezja)
Magdalena Kaszewska (Małpka Czi-Czi)
Mirosława Olbińska (Sowa Tu-Tu)
Paweł Audykowski (Prosię Geb-Geb)
Przemysław Dąbrowski (Dr Jan Dolittle)
Łukasz Gosławski (Książę Bumpo)
Konrad Michalak (Bocian Klekot/Dwugłowiec Tu-Tam)
Adam Mortas (Bocian Klekot/Dwugłowiec Tu-Tam)
Gracjan Kielar (Krokodyl, Małpa)
Wojciech Oleksiewicz (Koń/Lew Leon X/Król Joliginki)
Krzysztof Pyziak (Pies Jipp, Strażnik)
Halszka Lehman (Krowa)
Katarzyna Żuk (Sara/Lwica Leodozja/Królowa Ermintruda)
Czas trwania: 2 godziny z przerwą
Pierwsza z dwunastu części powieści o przygodach wesołego weterynarza ukazała się w 1920 roku, stając się po pierwszej wojnie światowej jedną z najważniejszych lektur małego czytelnika obok takich książek, jak: Kubuś Puchatek Alana Aleksandra Milne, Emil i detektywi Ericha Kästnera czy Mary Poppins Pameli Lyndon Travers.
Tytuł Doktor Dolittle i przyjaciele na stałe wszedł do repertuaru teatrów na całym świecie. Zajrzyj do Nowego, aby przekonać się, czy kaczka Dab-Dab doskonale sprawuje się jako perfekcyjna pani domu, sowa Tu-Tu świetnie dodaje, a prosię Geb-Geb cięgle myśli o jedzeniu. Dzięki kolorowym maskom, zawrotnemu tempu i dowcipnym piosenkom udasz się w niezapomnianą podróż w głąb Afryki.
Autorka: Bogumiła Szachnowska
Reżyseria: Konrad Szachnowski
Scenografia: Pavel Hubička
Współpraca scenograficzna: Zuzanna Markiewicz
Muzyka: Jerzy Stachurski
Choreografia: Juliusz Stańda
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Asystent reżysera: Gracjan Kielar
Premiera: 20 września 2014 roku, Duża Scena
Występują:
Monika Buchowiec (Papuga Polinezja)
Barbara Dembińska (Kaczka Dab-Dab)
Jolanta Jackowska (Pani Smith/Małpa Kudłata)
Malwina Jelistratow (Papuga Polinezja)
Magdalena Kaszewska (Małpka Czi-Czi)
Mirosława Olbińska (Sowa Tu-Tu)
Paweł Audykowski (Prosię Geb-Geb)
Przemysław Dąbrowski (Dr Jan Dolittle)
Łukasz Gosławski (Książę Bumpo)
Konrad Michalak (Bocian Klekot/Dwugłowiec Tu-Tam)
Adam Mortas (Bocian Klekot/Dwugłowiec Tu-Tam)
Gracjan Kielar (Krokodyl, Małpa)
Wojciech Oleksiewicz (Koń/Lew Leon X/Król Joliginki)
Krzysztof Pyziak (Pies Jipp, Strażnik)
Halszka Lehman (Krowa)
Katarzyna Żuk (Sara/Lwica Leodozja/Królowa Ermintruda)
Czas trwania: 2 godziny z przerwą
Doktor Dolittle i przyjaciele
Łódź 31.10.2024, g. 12:00
od 25.00 pln
Doktor Dolittle i przyjaciele to światowy bestseller literatury dziecięcej, po który sięgnęli m. in. reżyserzy filmowi, twórcy bajek animowanych, audycji radiowych i gier komputerowych. W 1998 roku o fenomenie Doktora Dolittle przypomniał Eddie Murphy, wcielając się w rolę tytułowego bohatera.
Pierwsza z dwunastu części powieści o przygodach wesołego weterynarza ukazała się w 1920 roku, stając się po pierwszej wojnie światowej jedną z najważniejszych lektur małego czytelnika obok takich książek, jak: Kubuś Puchatek Alana Aleksandra Milne, Emil i detektywi Ericha Kästnera czy Mary Poppins Pameli Lyndon Travers.
Tytuł Doktor Dolittle i przyjaciele na stałe wszedł do repertuaru teatrów na całym świecie. Zajrzyj do Nowego, aby przekonać się, czy kaczka Dab-Dab doskonale sprawuje się jako perfekcyjna pani domu, sowa Tu-Tu świetnie dodaje, a prosię Geb-Geb cięgle myśli o jedzeniu. Dzięki kolorowym maskom, zawrotnemu tempu i dowcipnym piosenkom udasz się w niezapomnianą podróż w głąb Afryki.
Autorka: Bogumiła Szachnowska
Reżyseria: Konrad Szachnowski
Scenografia: Pavel Hubička
Współpraca scenograficzna: Zuzanna Markiewicz
Muzyka: Jerzy Stachurski
Choreografia: Juliusz Stańda
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Asystent reżysera: Gracjan Kielar
Premiera: 20 września 2014 roku, Duża Scena
Występują:
Monika Buchowiec (Papuga Polinezja)
Barbara Dembińska (Kaczka Dab-Dab)
Jolanta Jackowska (Pani Smith/Małpa Kudłata)
Malwina Jelistratow (Papuga Polinezja)
Magdalena Kaszewska (Małpka Czi-Czi)
Mirosława Olbińska (Sowa Tu-Tu)
Paweł Audykowski (Prosię Geb-Geb)
Przemysław Dąbrowski (Dr Jan Dolittle)
Łukasz Gosławski (Książę Bumpo)
Konrad Michalak (Bocian Klekot/Dwugłowiec Tu-Tam)
Adam Mortas (Bocian Klekot/Dwugłowiec Tu-Tam)
Gracjan Kielar (Krokodyl, Małpa)
Wojciech Oleksiewicz (Koń/Lew Leon X/Król Joliginki)
Krzysztof Pyziak (Pies Jipp, Strażnik)
Halszka Lehman (Krowa)
Katarzyna Żuk (Sara/Lwica Leodozja/Królowa Ermintruda)
Czas trwania: 2 godziny z przerwą
Pierwsza z dwunastu części powieści o przygodach wesołego weterynarza ukazała się w 1920 roku, stając się po pierwszej wojnie światowej jedną z najważniejszych lektur małego czytelnika obok takich książek, jak: Kubuś Puchatek Alana Aleksandra Milne, Emil i detektywi Ericha Kästnera czy Mary Poppins Pameli Lyndon Travers.
Tytuł Doktor Dolittle i przyjaciele na stałe wszedł do repertuaru teatrów na całym świecie. Zajrzyj do Nowego, aby przekonać się, czy kaczka Dab-Dab doskonale sprawuje się jako perfekcyjna pani domu, sowa Tu-Tu świetnie dodaje, a prosię Geb-Geb cięgle myśli o jedzeniu. Dzięki kolorowym maskom, zawrotnemu tempu i dowcipnym piosenkom udasz się w niezapomnianą podróż w głąb Afryki.
Autorka: Bogumiła Szachnowska
Reżyseria: Konrad Szachnowski
Scenografia: Pavel Hubička
Współpraca scenograficzna: Zuzanna Markiewicz
Muzyka: Jerzy Stachurski
Choreografia: Juliusz Stańda
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Asystent reżysera: Gracjan Kielar
Premiera: 20 września 2014 roku, Duża Scena
Występują:
Monika Buchowiec (Papuga Polinezja)
Barbara Dembińska (Kaczka Dab-Dab)
Jolanta Jackowska (Pani Smith/Małpa Kudłata)
Malwina Jelistratow (Papuga Polinezja)
Magdalena Kaszewska (Małpka Czi-Czi)
Mirosława Olbińska (Sowa Tu-Tu)
Paweł Audykowski (Prosię Geb-Geb)
Przemysław Dąbrowski (Dr Jan Dolittle)
Łukasz Gosławski (Książę Bumpo)
Konrad Michalak (Bocian Klekot/Dwugłowiec Tu-Tam)
Adam Mortas (Bocian Klekot/Dwugłowiec Tu-Tam)
Gracjan Kielar (Krokodyl, Małpa)
Wojciech Oleksiewicz (Koń/Lew Leon X/Król Joliginki)
Krzysztof Pyziak (Pies Jipp, Strażnik)
Halszka Lehman (Krowa)
Katarzyna Żuk (Sara/Lwica Leodozja/Królowa Ermintruda)
Czas trwania: 2 godziny z przerwą
FTN - Analog Collective: „Mleko w tubce – o dzieciństwie w latach 90-tych”
Łódź 26.10.2024, g. 13:00