Kto nie ma nie płaci
Łódź 03.04.2025, g. 19:15
od 40.00 pln
Sztuka Daria Fo "Kto nie ma, nie płaci" przedstawia dzień z życia dwóch małżeństw: Antonii i Giovanniego oraz Margherity i Luigiego. Wysokie ceny żywności zmuszają kobiety do kradzieży z pobliskiego supermarketu jedzenia, które jak w starej sztuce commedia dell’arte, realizującej topos głodu, staje się elementem groteskowej akcji. Czy mężczyźni poprą „obywatelskie nieposłuszeństwo” swoich żon, a wydarzenia ze sklepu przerodzą się w rewolucję o krajowym zasięgu? Zderzenie serii zabawnych scenek z ostrą wymową społeczną tej historii daje efekt satyryczny. Jednocześnie skłania do zwrócenia uwagi na problemy pracy i kapitału.
Dario Fo jest dramaturgiem, aktorem i reżyserem, a także jednym z najbardziej kontrowersyjnych przedstawicieli świata teatru. Reprezentuje teatr komiczny od ludowego widowiska średniowiecznego i komedii dell’arte po nowe formy wodewilu, musicalu i burleski. W 1997 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Napisał kilkadziesiąt sztuk. Do najbardziej znanych należą: Wielka pantomima z flagami i kukłami małymi i średnimi, Misterium buffo i Przypadkowa śmierć anarchisty.
Autor: Dario Fo
Przekład: Piotr Bikont i Paweł Lesisz
Reżyseria: Piotr Bikont
Scenografia: Aleksander Janicki
Kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Muzyka i śpiew: Jacek Bieleński
Asystent reżysera: Wojciech Oleksiewicz
Prapremiera: 9 kwietnia 2011 roku, Mała Scena
Występują:
Mirosława Olbińska (Antonina)
Katarzyna Żuk (Margherita)
Gracjan Kielar (Luigi)
Tomasz Kubiatowicz (Inspektor)
Wojciech Oleksiewicz (Strażnik)
Sławomir Sulej (Giovanni)
Dymitr Hołówko (gościnnie, Dziadek)
Jacek Bieleński (gościnnie, Pieśniarz)
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Czas trwania: 2 godziny z przerwą
Dario Fo jest dramaturgiem, aktorem i reżyserem, a także jednym z najbardziej kontrowersyjnych przedstawicieli świata teatru. Reprezentuje teatr komiczny od ludowego widowiska średniowiecznego i komedii dell’arte po nowe formy wodewilu, musicalu i burleski. W 1997 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Napisał kilkadziesiąt sztuk. Do najbardziej znanych należą: Wielka pantomima z flagami i kukłami małymi i średnimi, Misterium buffo i Przypadkowa śmierć anarchisty.
Autor: Dario Fo
Przekład: Piotr Bikont i Paweł Lesisz
Reżyseria: Piotr Bikont
Scenografia: Aleksander Janicki
Kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Muzyka i śpiew: Jacek Bieleński
Asystent reżysera: Wojciech Oleksiewicz
Prapremiera: 9 kwietnia 2011 roku, Mała Scena
Występują:
Mirosława Olbińska (Antonina)
Katarzyna Żuk (Margherita)
Gracjan Kielar (Luigi)
Tomasz Kubiatowicz (Inspektor)
Wojciech Oleksiewicz (Strażnik)
Sławomir Sulej (Giovanni)
Dymitr Hołówko (gościnnie, Dziadek)
Jacek Bieleński (gościnnie, Pieśniarz)
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Czas trwania: 2 godziny z przerwą
Kto nie ma nie płaci
Łódź 04.04.2025, g. 19:15
od 40.00 pln
Sztuka Daria Fo "Kto nie ma, nie płaci" przedstawia dzień z życia dwóch małżeństw: Antonii i Giovanniego oraz Margherity i Luigiego. Wysokie ceny żywności zmuszają kobiety do kradzieży z pobliskiego supermarketu jedzenia, które jak w starej sztuce commedia dell’arte, realizującej topos głodu, staje się elementem groteskowej akcji. Czy mężczyźni poprą „obywatelskie nieposłuszeństwo” swoich żon, a wydarzenia ze sklepu przerodzą się w rewolucję o krajowym zasięgu? Zderzenie serii zabawnych scenek z ostrą wymową społeczną tej historii daje efekt satyryczny. Jednocześnie skłania do zwrócenia uwagi na problemy pracy i kapitału.
Dario Fo jest dramaturgiem, aktorem i reżyserem, a także jednym z najbardziej kontrowersyjnych przedstawicieli świata teatru. Reprezentuje teatr komiczny od ludowego widowiska średniowiecznego i komedii dell’arte po nowe formy wodewilu, musicalu i burleski. W 1997 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Napisał kilkadziesiąt sztuk. Do najbardziej znanych należą: Wielka pantomima z flagami i kukłami małymi i średnimi, Misterium buffo i Przypadkowa śmierć anarchisty.
Autor: Dario Fo
Przekład: Piotr Bikont i Paweł Lesisz
Reżyseria: Piotr Bikont
Scenografia: Aleksander Janicki
Kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Muzyka i śpiew: Jacek Bieleński
Asystent reżysera: Wojciech Oleksiewicz
Prapremiera: 9 kwietnia 2011 roku, Mała Scena
Występują:
Mirosława Olbińska (Antonina)
Katarzyna Żuk (Margherita)
Gracjan Kielar (Luigi)
Tomasz Kubiatowicz (Inspektor)
Wojciech Oleksiewicz (Strażnik)
Sławomir Sulej (Giovanni)
Dymitr Hołówko (gościnnie, Dziadek)
Jacek Bieleński (gościnnie, Pieśniarz)
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Czas trwania: 2 godziny z przerwą
Dario Fo jest dramaturgiem, aktorem i reżyserem, a także jednym z najbardziej kontrowersyjnych przedstawicieli świata teatru. Reprezentuje teatr komiczny od ludowego widowiska średniowiecznego i komedii dell’arte po nowe formy wodewilu, musicalu i burleski. W 1997 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Napisał kilkadziesiąt sztuk. Do najbardziej znanych należą: Wielka pantomima z flagami i kukłami małymi i średnimi, Misterium buffo i Przypadkowa śmierć anarchisty.
Autor: Dario Fo
Przekład: Piotr Bikont i Paweł Lesisz
Reżyseria: Piotr Bikont
Scenografia: Aleksander Janicki
Kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Muzyka i śpiew: Jacek Bieleński
Asystent reżysera: Wojciech Oleksiewicz
Prapremiera: 9 kwietnia 2011 roku, Mała Scena
Występują:
Mirosława Olbińska (Antonina)
Katarzyna Żuk (Margherita)
Gracjan Kielar (Luigi)
Tomasz Kubiatowicz (Inspektor)
Wojciech Oleksiewicz (Strażnik)
Sławomir Sulej (Giovanni)
Dymitr Hołówko (gościnnie, Dziadek)
Jacek Bieleński (gościnnie, Pieśniarz)
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Czas trwania: 2 godziny z przerwą
Dobrze ułożony młodzieniec
Łódź 05.04.2025, g. 19:00
od 40.00 pln
Inspirowany międzywojenną historią łodzianina Eugeniusza Steinbarta spektakl porusza na wskroś współczesny temat nienormatywności płciowej i jej społecznego odbioru.
Jest opowieścią o próbie ucieczki z opresyjnego systemu społecznego, w którym role są określone sztywno i narzucone raz na zawsze; historią niezgody wobec bezradności, bierności i postępowania wbrew sobie; wyrazem buntu przeciwko życiu w roli kobiety, kiedy się kobietą nie jest; manifestem odwagi do życia na własnych warunkach – bez binarnych podziałów, kategorii i wlewania ciał w foremki.
Spektakl odwołuje się do wydarzeń towarzyszących toczącemu się w latach 1938-1939 przed sądem okręgowym w Łodzi procesowi „młodej kobiety wyglądającej zupełnie jak mężczyzna”*.
Jak donosi „Ilustrowana Republika” z 6 stycznia 1939 roku: „kobieta udawała mężczyznę (…) nie tylko rzecby można — na optykę, ale również wobec władz stanu cywilnego. Ożeniła się (…), meldując się jako mężczyzna wobec kapłana, a ożeniwszy się — została nawet «ojcem» i zameldowała dziecko zrodzone z swej «żony» za swoje”.
W tym samym artykule z „Ilustrowanej Republiki” czytamy: „już na kilka lat wcześniej «Eugeniusz» Steinbart, desperat, który z wysokości trzeciego piętra jednego z domów przy ul. Nawrot rzucił się na bruk, odniósł złamanie kręgosłupa i dopiero w karetce pogotowia okazał się kobietą — zwrócił na siebie uwagę władz”.
„W jakim celu Sztajnbartówna przedzierzgnęła się w mężczyznę nie stwierdzono”. Wiadomo natomiast, że w momencie targnięcia się na swoje życie w roku 1935 mężczyzna ten był bezdomny, cieszył się opinią dobrze ułożonego młodzieńca, miał narzeczoną, a przyszłą żonę Czesławę Zaleśną poznał właśnie w szpitalnym oddziale kobiecym, w którym dochodził do zdrowia.
Eugeniusz Steinbart identyfikował się jako mężczyzna, jako narzeczony i mąż wchodził w relacje romantyczne, jako ojciec wychowywał córkę. Po załamaniu nerwowym i próbie samobójczej jeszcze się w swojej identyfikacji umocnił. W czasach, kiedy osoby transpłciowe nie miały kulturowej reprezentacji, a społeczność nie wypracowała jeszcze języka, który by tę reprezentację sankcjonował, Eugeniusz Steinbart w dokumentach i relacjach medialnych znajdował informacje o sobie sprzeczne z tym, kim był naprawdę. Jego męska tożsamość w świetle prawa i w oczach społeczeństwa była fałszerstwem, jego próby wyrażania siebie były karane.
Za posługiwanie się dowodem tożsamości swojego kuzyna i poświadczenie nieprawdy w styczniu 1939 roku został skazany na 8 miesięcy więzienia. We wrześniu 1939 roku wybuchła wojna.
Co działo się dalej z Eugeniuszem? W jakiej roli płciowej postanowił kontynuować życie? W jakim ciele odnalazłby się dziś? W jakim kraju? W jakim mieście? Czy w Łodzi?
To tutaj przy ulicy Częstochowskiej mieścił się zakład produkujący protezy prącia. To w Łodzi Anna Grodzka, kiedy była posłanką, chciała utworzyć centrum dla dzieci i młodzieży cierpiących z powodu dysforii płciowej, gdzie mogłyby otrzymać wsparcie lekarzy, psychiatrów, psychologów i seksuologów, uzyskać diagnozę i szybką pomoc. To łódzki szpital im. Barlickiego był w latach 90. jedynym w kraju i jednym z dwóch w Europie Wschodniej, gdzie przeprowadzano operacje uzgodnienia płci, a później – wykonywano ich najwięcej. Może to w Łodzi te procedury znowu będą całkowicie bezpłatne?
*cytaty pochodzą z międzywojennej prasy, zachowujemy oryginalną pisownię
Reżyseria: Wiktor Rubin
Tekst | dramaturgia: Jolanta Janiczak
Scenografia | video: Łukasz Surowiec
Kostiumy: Rafał Domagała
Muzyka: Krzysztof Kaliski
Reżyseria światła: Jacqueline Sobiszewski
Asystent reżysera: Michał Kruk
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 25 marca 2023 roku, Duża Scena
Występują:
Karolina Bednarek (Wiktoria Skempińska, narzeczona Eugeniusza)
Monika Buchowiec (Maria Zaleśna, teściowa Eugeniusza)
Maciej Kobiela (Oskar, brat Eugeniusza)
Michał Kruk (Prokurator Kłoczkowski)
Paweł Kos (Adwokat Szychwart)
Halszka Lehman (Elżbieta, córka Eugeniusza)
Paulina Walendziak (Czesława Zaleśna, żona Eugeniusza)
Edmund Krempiński (gościnnie | Eugeniusz Steinbart)
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 40 minut bez przerwy
Sugerowany wiek widza: 16+
Jest opowieścią o próbie ucieczki z opresyjnego systemu społecznego, w którym role są określone sztywno i narzucone raz na zawsze; historią niezgody wobec bezradności, bierności i postępowania wbrew sobie; wyrazem buntu przeciwko życiu w roli kobiety, kiedy się kobietą nie jest; manifestem odwagi do życia na własnych warunkach – bez binarnych podziałów, kategorii i wlewania ciał w foremki.
Spektakl odwołuje się do wydarzeń towarzyszących toczącemu się w latach 1938-1939 przed sądem okręgowym w Łodzi procesowi „młodej kobiety wyglądającej zupełnie jak mężczyzna”*.
Jak donosi „Ilustrowana Republika” z 6 stycznia 1939 roku: „kobieta udawała mężczyznę (…) nie tylko rzecby można — na optykę, ale również wobec władz stanu cywilnego. Ożeniła się (…), meldując się jako mężczyzna wobec kapłana, a ożeniwszy się — została nawet «ojcem» i zameldowała dziecko zrodzone z swej «żony» za swoje”.
W tym samym artykule z „Ilustrowanej Republiki” czytamy: „już na kilka lat wcześniej «Eugeniusz» Steinbart, desperat, który z wysokości trzeciego piętra jednego z domów przy ul. Nawrot rzucił się na bruk, odniósł złamanie kręgosłupa i dopiero w karetce pogotowia okazał się kobietą — zwrócił na siebie uwagę władz”.
„W jakim celu Sztajnbartówna przedzierzgnęła się w mężczyznę nie stwierdzono”. Wiadomo natomiast, że w momencie targnięcia się na swoje życie w roku 1935 mężczyzna ten był bezdomny, cieszył się opinią dobrze ułożonego młodzieńca, miał narzeczoną, a przyszłą żonę Czesławę Zaleśną poznał właśnie w szpitalnym oddziale kobiecym, w którym dochodził do zdrowia.
Eugeniusz Steinbart identyfikował się jako mężczyzna, jako narzeczony i mąż wchodził w relacje romantyczne, jako ojciec wychowywał córkę. Po załamaniu nerwowym i próbie samobójczej jeszcze się w swojej identyfikacji umocnił. W czasach, kiedy osoby transpłciowe nie miały kulturowej reprezentacji, a społeczność nie wypracowała jeszcze języka, który by tę reprezentację sankcjonował, Eugeniusz Steinbart w dokumentach i relacjach medialnych znajdował informacje o sobie sprzeczne z tym, kim był naprawdę. Jego męska tożsamość w świetle prawa i w oczach społeczeństwa była fałszerstwem, jego próby wyrażania siebie były karane.
Za posługiwanie się dowodem tożsamości swojego kuzyna i poświadczenie nieprawdy w styczniu 1939 roku został skazany na 8 miesięcy więzienia. We wrześniu 1939 roku wybuchła wojna.
Co działo się dalej z Eugeniuszem? W jakiej roli płciowej postanowił kontynuować życie? W jakim ciele odnalazłby się dziś? W jakim kraju? W jakim mieście? Czy w Łodzi?
To tutaj przy ulicy Częstochowskiej mieścił się zakład produkujący protezy prącia. To w Łodzi Anna Grodzka, kiedy była posłanką, chciała utworzyć centrum dla dzieci i młodzieży cierpiących z powodu dysforii płciowej, gdzie mogłyby otrzymać wsparcie lekarzy, psychiatrów, psychologów i seksuologów, uzyskać diagnozę i szybką pomoc. To łódzki szpital im. Barlickiego był w latach 90. jedynym w kraju i jednym z dwóch w Europie Wschodniej, gdzie przeprowadzano operacje uzgodnienia płci, a później – wykonywano ich najwięcej. Może to w Łodzi te procedury znowu będą całkowicie bezpłatne?
*cytaty pochodzą z międzywojennej prasy, zachowujemy oryginalną pisownię
Reżyseria: Wiktor Rubin
Tekst | dramaturgia: Jolanta Janiczak
Scenografia | video: Łukasz Surowiec
Kostiumy: Rafał Domagała
Muzyka: Krzysztof Kaliski
Reżyseria światła: Jacqueline Sobiszewski
Asystent reżysera: Michał Kruk
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 25 marca 2023 roku, Duża Scena
Występują:
Karolina Bednarek (Wiktoria Skempińska, narzeczona Eugeniusza)
Monika Buchowiec (Maria Zaleśna, teściowa Eugeniusza)
Maciej Kobiela (Oskar, brat Eugeniusza)
Michał Kruk (Prokurator Kłoczkowski)
Paweł Kos (Adwokat Szychwart)
Halszka Lehman (Elżbieta, córka Eugeniusza)
Paulina Walendziak (Czesława Zaleśna, żona Eugeniusza)
Edmund Krempiński (gościnnie | Eugeniusz Steinbart)
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 40 minut bez przerwy
Sugerowany wiek widza: 16+
Kto nie ma nie płaci
Łódź 05.04.2025, g. 19:15
od 40.00 pln
Sztuka Daria Fo "Kto nie ma, nie płaci" przedstawia dzień z życia dwóch małżeństw: Antonii i Giovanniego oraz Margherity i Luigiego. Wysokie ceny żywności zmuszają kobiety do kradzieży z pobliskiego supermarketu jedzenia, które jak w starej sztuce commedia dell’arte, realizującej topos głodu, staje się elementem groteskowej akcji. Czy mężczyźni poprą „obywatelskie nieposłuszeństwo” swoich żon, a wydarzenia ze sklepu przerodzą się w rewolucję o krajowym zasięgu? Zderzenie serii zabawnych scenek z ostrą wymową społeczną tej historii daje efekt satyryczny. Jednocześnie skłania do zwrócenia uwagi na problemy pracy i kapitału.
Dario Fo jest dramaturgiem, aktorem i reżyserem, a także jednym z najbardziej kontrowersyjnych przedstawicieli świata teatru. Reprezentuje teatr komiczny od ludowego widowiska średniowiecznego i komedii dell’arte po nowe formy wodewilu, musicalu i burleski. W 1997 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Napisał kilkadziesiąt sztuk. Do najbardziej znanych należą: Wielka pantomima z flagami i kukłami małymi i średnimi, Misterium buffo i Przypadkowa śmierć anarchisty.
Autor: Dario Fo
Przekład: Piotr Bikont i Paweł Lesisz
Reżyseria: Piotr Bikont
Scenografia: Aleksander Janicki
Kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Muzyka i śpiew: Jacek Bieleński
Asystent reżysera: Wojciech Oleksiewicz
Prapremiera: 9 kwietnia 2011 roku, Mała Scena
Występują:
Mirosława Olbińska (Antonina)
Katarzyna Żuk (Margherita)
Gracjan Kielar (Luigi)
Tomasz Kubiatowicz (Inspektor)
Wojciech Oleksiewicz (Strażnik)
Sławomir Sulej (Giovanni)
Dymitr Hołówko (gościnnie, Dziadek)
Jacek Bieleński (gościnnie, Pieśniarz)
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Czas trwania: 2 godziny z przerwą
Dario Fo jest dramaturgiem, aktorem i reżyserem, a także jednym z najbardziej kontrowersyjnych przedstawicieli świata teatru. Reprezentuje teatr komiczny od ludowego widowiska średniowiecznego i komedii dell’arte po nowe formy wodewilu, musicalu i burleski. W 1997 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Napisał kilkadziesiąt sztuk. Do najbardziej znanych należą: Wielka pantomima z flagami i kukłami małymi i średnimi, Misterium buffo i Przypadkowa śmierć anarchisty.
Autor: Dario Fo
Przekład: Piotr Bikont i Paweł Lesisz
Reżyseria: Piotr Bikont
Scenografia: Aleksander Janicki
Kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Muzyka i śpiew: Jacek Bieleński
Asystent reżysera: Wojciech Oleksiewicz
Prapremiera: 9 kwietnia 2011 roku, Mała Scena
Występują:
Mirosława Olbińska (Antonina)
Katarzyna Żuk (Margherita)
Gracjan Kielar (Luigi)
Tomasz Kubiatowicz (Inspektor)
Wojciech Oleksiewicz (Strażnik)
Sławomir Sulej (Giovanni)
Dymitr Hołówko (gościnnie, Dziadek)
Jacek Bieleński (gościnnie, Pieśniarz)
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Czas trwania: 2 godziny z przerwą
Scena IMPRO Teatru Nowego - Prima Aprilis: Żarty się nie kończą! - komedia improwizowana
Łódź 05.04.2025, g. 21:30
od 70.00 pln
Impro przebojem zdobywa sceny i serca publiczności na całym świecie. Za co pokochaliście improwizowane spektakle? Za błyskotliwe i szalenie zabawne wykorzystywanie i interpretację podrzucanych przez was, czyli widzów, sugestii. Aktorki i aktorzy Sceny IMPRO Teatru Nowego realizują wszystkie pomysły, nawet te najbardziej zwariowane. Dzięki temu improwizowane spektakle za każdym razem są inne i zaskakujące, pełne niewiadomych. To Wy tworzycie scenariusze wymyślając nam role, proponując miejsca akcji, narzucacie styl i sposób gry. Efekty często zaskakują także i nas!
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie dołączycie do grona miłośników naszej Sceny IMPRO.
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie dołączycie do grona miłośników naszej Sceny IMPRO.
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Kto nie ma nie płaci
Łódź 06.04.2025, g. 17:15
od 40.00 pln
Sztuka Daria Fo "Kto nie ma, nie płaci" przedstawia dzień z życia dwóch małżeństw: Antonii i Giovanniego oraz Margherity i Luigiego. Wysokie ceny żywności zmuszają kobiety do kradzieży z pobliskiego supermarketu jedzenia, które jak w starej sztuce commedia dell’arte, realizującej topos głodu, staje się elementem groteskowej akcji. Czy mężczyźni poprą „obywatelskie nieposłuszeństwo” swoich żon, a wydarzenia ze sklepu przerodzą się w rewolucję o krajowym zasięgu? Zderzenie serii zabawnych scenek z ostrą wymową społeczną tej historii daje efekt satyryczny. Jednocześnie skłania do zwrócenia uwagi na problemy pracy i kapitału.
Dario Fo jest dramaturgiem, aktorem i reżyserem, a także jednym z najbardziej kontrowersyjnych przedstawicieli świata teatru. Reprezentuje teatr komiczny od ludowego widowiska średniowiecznego i komedii dell’arte po nowe formy wodewilu, musicalu i burleski. W 1997 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Napisał kilkadziesiąt sztuk. Do najbardziej znanych należą: Wielka pantomima z flagami i kukłami małymi i średnimi, Misterium buffo i Przypadkowa śmierć anarchisty.
Autor: Dario Fo
Przekład: Piotr Bikont i Paweł Lesisz
Reżyseria: Piotr Bikont
Scenografia: Aleksander Janicki
Kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Muzyka i śpiew: Jacek Bieleński
Asystent reżysera: Wojciech Oleksiewicz
Prapremiera: 9 kwietnia 2011 roku, Mała Scena
Występują:
Mirosława Olbińska (Antonina)
Katarzyna Żuk (Margherita)
Gracjan Kielar (Luigi)
Tomasz Kubiatowicz (Inspektor)
Wojciech Oleksiewicz (Strażnik)
Sławomir Sulej (Giovanni)
Dymitr Hołówko (gościnnie, Dziadek)
Jacek Bieleński (gościnnie, Pieśniarz)
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Czas trwania: 2 godziny z przerwą
Dario Fo jest dramaturgiem, aktorem i reżyserem, a także jednym z najbardziej kontrowersyjnych przedstawicieli świata teatru. Reprezentuje teatr komiczny od ludowego widowiska średniowiecznego i komedii dell’arte po nowe formy wodewilu, musicalu i burleski. W 1997 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Napisał kilkadziesiąt sztuk. Do najbardziej znanych należą: Wielka pantomima z flagami i kukłami małymi i średnimi, Misterium buffo i Przypadkowa śmierć anarchisty.
Autor: Dario Fo
Przekład: Piotr Bikont i Paweł Lesisz
Reżyseria: Piotr Bikont
Scenografia: Aleksander Janicki
Kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Muzyka i śpiew: Jacek Bieleński
Asystent reżysera: Wojciech Oleksiewicz
Prapremiera: 9 kwietnia 2011 roku, Mała Scena
Występują:
Mirosława Olbińska (Antonina)
Katarzyna Żuk (Margherita)
Gracjan Kielar (Luigi)
Tomasz Kubiatowicz (Inspektor)
Wojciech Oleksiewicz (Strażnik)
Sławomir Sulej (Giovanni)
Dymitr Hołówko (gościnnie, Dziadek)
Jacek Bieleński (gościnnie, Pieśniarz)
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Czas trwania: 2 godziny z przerwą
Dobrze ułożony młodzieniec
Łódź 06.04.2025, g. 18:00
od 40.00 pln
Inspirowany międzywojenną historią łodzianina Eugeniusza Steinbarta spektakl porusza na wskroś współczesny temat nienormatywności płciowej i jej społecznego odbioru.
Jest opowieścią o próbie ucieczki z opresyjnego systemu społecznego, w którym role są określone sztywno i narzucone raz na zawsze; historią niezgody wobec bezradności, bierności i postępowania wbrew sobie; wyrazem buntu przeciwko życiu w roli kobiety, kiedy się kobietą nie jest; manifestem odwagi do życia na własnych warunkach – bez binarnych podziałów, kategorii i wlewania ciał w foremki.
Spektakl odwołuje się do wydarzeń towarzyszących toczącemu się w latach 1938-1939 przed sądem okręgowym w Łodzi procesowi „młodej kobiety wyglądającej zupełnie jak mężczyzna”*.
Jak donosi „Ilustrowana Republika” z 6 stycznia 1939 roku: „kobieta udawała mężczyznę (…) nie tylko rzecby można — na optykę, ale również wobec władz stanu cywilnego. Ożeniła się (…), meldując się jako mężczyzna wobec kapłana, a ożeniwszy się — została nawet «ojcem» i zameldowała dziecko zrodzone z swej «żony» za swoje”.
W tym samym artykule z „Ilustrowanej Republiki” czytamy: „już na kilka lat wcześniej «Eugeniusz» Steinbart, desperat, który z wysokości trzeciego piętra jednego z domów przy ul. Nawrot rzucił się na bruk, odniósł złamanie kręgosłupa i dopiero w karetce pogotowia okazał się kobietą — zwrócił na siebie uwagę władz”.
„W jakim celu Sztajnbartówna przedzierzgnęła się w mężczyznę nie stwierdzono”. Wiadomo natomiast, że w momencie targnięcia się na swoje życie w roku 1935 mężczyzna ten był bezdomny, cieszył się opinią dobrze ułożonego młodzieńca, miał narzeczoną, a przyszłą żonę Czesławę Zaleśną poznał właśnie w szpitalnym oddziale kobiecym, w którym dochodził do zdrowia.
Eugeniusz Steinbart identyfikował się jako mężczyzna, jako narzeczony i mąż wchodził w relacje romantyczne, jako ojciec wychowywał córkę. Po załamaniu nerwowym i próbie samobójczej jeszcze się w swojej identyfikacji umocnił. W czasach, kiedy osoby transpłciowe nie miały kulturowej reprezentacji, a społeczność nie wypracowała jeszcze języka, który by tę reprezentację sankcjonował, Eugeniusz Steinbart w dokumentach i relacjach medialnych znajdował informacje o sobie sprzeczne z tym, kim był naprawdę. Jego męska tożsamość w świetle prawa i w oczach społeczeństwa była fałszerstwem, jego próby wyrażania siebie były karane.
Za posługiwanie się dowodem tożsamości swojego kuzyna i poświadczenie nieprawdy w styczniu 1939 roku został skazany na 8 miesięcy więzienia. We wrześniu 1939 roku wybuchła wojna.
Co działo się dalej z Eugeniuszem? W jakiej roli płciowej postanowił kontynuować życie? W jakim ciele odnalazłby się dziś? W jakim kraju? W jakim mieście? Czy w Łodzi?
To tutaj przy ulicy Częstochowskiej mieścił się zakład produkujący protezy prącia. To w Łodzi Anna Grodzka, kiedy była posłanką, chciała utworzyć centrum dla dzieci i młodzieży cierpiących z powodu dysforii płciowej, gdzie mogłyby otrzymać wsparcie lekarzy, psychiatrów, psychologów i seksuologów, uzyskać diagnozę i szybką pomoc. To łódzki szpital im. Barlickiego był w latach 90. jedynym w kraju i jednym z dwóch w Europie Wschodniej, gdzie przeprowadzano operacje uzgodnienia płci, a później – wykonywano ich najwięcej. Może to w Łodzi te procedury znowu będą całkowicie bezpłatne?
*cytaty pochodzą z międzywojennej prasy, zachowujemy oryginalną pisownię
Reżyseria: Wiktor Rubin
Tekst | dramaturgia: Jolanta Janiczak
Scenografia | video: Łukasz Surowiec
Kostiumy: Rafał Domagała
Muzyka: Krzysztof Kaliski
Reżyseria światła: Jacqueline Sobiszewski
Asystent reżysera: Michał Kruk
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 25 marca 2023 roku, Duża Scena
Występują:
Karolina Bednarek (Wiktoria Skempińska, narzeczona Eugeniusza)
Monika Buchowiec (Maria Zaleśna, teściowa Eugeniusza)
Maciej Kobiela (Oskar, brat Eugeniusza)
Michał Kruk (Prokurator Kłoczkowski)
Paweł Kos (Adwokat Szychwart)
Halszka Lehman (Elżbieta, córka Eugeniusza)
Paulina Walendziak (Czesława Zaleśna, żona Eugeniusza)
Edmund Krempiński (gościnnie | Eugeniusz Steinbart)
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 40 minut bez przerwy
Sugerowany wiek widza: 16+
Jest opowieścią o próbie ucieczki z opresyjnego systemu społecznego, w którym role są określone sztywno i narzucone raz na zawsze; historią niezgody wobec bezradności, bierności i postępowania wbrew sobie; wyrazem buntu przeciwko życiu w roli kobiety, kiedy się kobietą nie jest; manifestem odwagi do życia na własnych warunkach – bez binarnych podziałów, kategorii i wlewania ciał w foremki.
Spektakl odwołuje się do wydarzeń towarzyszących toczącemu się w latach 1938-1939 przed sądem okręgowym w Łodzi procesowi „młodej kobiety wyglądającej zupełnie jak mężczyzna”*.
Jak donosi „Ilustrowana Republika” z 6 stycznia 1939 roku: „kobieta udawała mężczyznę (…) nie tylko rzecby można — na optykę, ale również wobec władz stanu cywilnego. Ożeniła się (…), meldując się jako mężczyzna wobec kapłana, a ożeniwszy się — została nawet «ojcem» i zameldowała dziecko zrodzone z swej «żony» za swoje”.
W tym samym artykule z „Ilustrowanej Republiki” czytamy: „już na kilka lat wcześniej «Eugeniusz» Steinbart, desperat, który z wysokości trzeciego piętra jednego z domów przy ul. Nawrot rzucił się na bruk, odniósł złamanie kręgosłupa i dopiero w karetce pogotowia okazał się kobietą — zwrócił na siebie uwagę władz”.
„W jakim celu Sztajnbartówna przedzierzgnęła się w mężczyznę nie stwierdzono”. Wiadomo natomiast, że w momencie targnięcia się na swoje życie w roku 1935 mężczyzna ten był bezdomny, cieszył się opinią dobrze ułożonego młodzieńca, miał narzeczoną, a przyszłą żonę Czesławę Zaleśną poznał właśnie w szpitalnym oddziale kobiecym, w którym dochodził do zdrowia.
Eugeniusz Steinbart identyfikował się jako mężczyzna, jako narzeczony i mąż wchodził w relacje romantyczne, jako ojciec wychowywał córkę. Po załamaniu nerwowym i próbie samobójczej jeszcze się w swojej identyfikacji umocnił. W czasach, kiedy osoby transpłciowe nie miały kulturowej reprezentacji, a społeczność nie wypracowała jeszcze języka, który by tę reprezentację sankcjonował, Eugeniusz Steinbart w dokumentach i relacjach medialnych znajdował informacje o sobie sprzeczne z tym, kim był naprawdę. Jego męska tożsamość w świetle prawa i w oczach społeczeństwa była fałszerstwem, jego próby wyrażania siebie były karane.
Za posługiwanie się dowodem tożsamości swojego kuzyna i poświadczenie nieprawdy w styczniu 1939 roku został skazany na 8 miesięcy więzienia. We wrześniu 1939 roku wybuchła wojna.
Co działo się dalej z Eugeniuszem? W jakiej roli płciowej postanowił kontynuować życie? W jakim ciele odnalazłby się dziś? W jakim kraju? W jakim mieście? Czy w Łodzi?
To tutaj przy ulicy Częstochowskiej mieścił się zakład produkujący protezy prącia. To w Łodzi Anna Grodzka, kiedy była posłanką, chciała utworzyć centrum dla dzieci i młodzieży cierpiących z powodu dysforii płciowej, gdzie mogłyby otrzymać wsparcie lekarzy, psychiatrów, psychologów i seksuologów, uzyskać diagnozę i szybką pomoc. To łódzki szpital im. Barlickiego był w latach 90. jedynym w kraju i jednym z dwóch w Europie Wschodniej, gdzie przeprowadzano operacje uzgodnienia płci, a później – wykonywano ich najwięcej. Może to w Łodzi te procedury znowu będą całkowicie bezpłatne?
*cytaty pochodzą z międzywojennej prasy, zachowujemy oryginalną pisownię
Reżyseria: Wiktor Rubin
Tekst | dramaturgia: Jolanta Janiczak
Scenografia | video: Łukasz Surowiec
Kostiumy: Rafał Domagała
Muzyka: Krzysztof Kaliski
Reżyseria światła: Jacqueline Sobiszewski
Asystent reżysera: Michał Kruk
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 25 marca 2023 roku, Duża Scena
Występują:
Karolina Bednarek (Wiktoria Skempińska, narzeczona Eugeniusza)
Monika Buchowiec (Maria Zaleśna, teściowa Eugeniusza)
Maciej Kobiela (Oskar, brat Eugeniusza)
Michał Kruk (Prokurator Kłoczkowski)
Paweł Kos (Adwokat Szychwart)
Halszka Lehman (Elżbieta, córka Eugeniusza)
Paulina Walendziak (Czesława Zaleśna, żona Eugeniusza)
Edmund Krempiński (gościnnie | Eugeniusz Steinbart)
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 40 minut bez przerwy
Sugerowany wiek widza: 16+
Antygona w Nowym Jorku
Łódź 09.04.2025, g. 10:00
od 45.00 pln
Bohaterowie „Antygony” z Tompkins Square Park dostali się do wymarzonego świata, ale nikt ich tam nie potrzebuje. Są przejmująco samotni i zagubieni w jednym z najbogatszych miast świata. Dlaczego nie spełnił się ich amerykański sen? Przecież nie wszystkim się nie udaje? Większość myśli, że zmiana otoczenia znacząco zmieni ich życie. Świat Anity, Pchełki i Saszy, utkany ze wspomnień, wyobrażeń, marzeń i mitów, staje się opowieścią o naszych lękach i tęsknotach, bez taniego moralizatorstwa i eksponowania tragizmu, za to z dużym poczuciem humoru.
Autor: Janusz Głowacki
Reżysera: Andrzej Szczytko
Scenografia i kostiumy: Tomasz Ryszczyński
Opracowanie muzyczne: Jakub Raczyński
Inspicjent: Agnieszka Choińska
Premiera: 13 września 2017 r. w ramach festiwalu Łódź Czterech Kultur, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Anita)
Wojciech Droszczyński | gościnnie (John)
Konrad Michalak (Policjant)
Krzysztof Pyziak (Pchełka)
Piotr Seweryński (Sasza)
Jakub Raczyński | gościnnie (Muzyk)
Czas trwania: 2 godziny i 30 minut z przerwą
Autor: Janusz Głowacki
Reżysera: Andrzej Szczytko
Scenografia i kostiumy: Tomasz Ryszczyński
Opracowanie muzyczne: Jakub Raczyński
Inspicjent: Agnieszka Choińska
Premiera: 13 września 2017 r. w ramach festiwalu Łódź Czterech Kultur, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Anita)
Wojciech Droszczyński | gościnnie (John)
Konrad Michalak (Policjant)
Krzysztof Pyziak (Pchełka)
Piotr Seweryński (Sasza)
Jakub Raczyński | gościnnie (Muzyk)
Czas trwania: 2 godziny i 30 minut z przerwą
Antygona w Nowym Jorku
Łódź 10.04.2025, g. 10:00
od 45.00 pln
Bohaterowie „Antygony” z Tompkins Square Park dostali się do wymarzonego świata, ale nikt ich tam nie potrzebuje. Są przejmująco samotni i zagubieni w jednym z najbogatszych miast świata. Dlaczego nie spełnił się ich amerykański sen? Przecież nie wszystkim się nie udaje? Większość myśli, że zmiana otoczenia znacząco zmieni ich życie. Świat Anity, Pchełki i Saszy, utkany ze wspomnień, wyobrażeń, marzeń i mitów, staje się opowieścią o naszych lękach i tęsknotach, bez taniego moralizatorstwa i eksponowania tragizmu, za to z dużym poczuciem humoru.
Autor: Janusz Głowacki
Reżysera: Andrzej Szczytko
Scenografia i kostiumy: Tomasz Ryszczyński
Opracowanie muzyczne: Jakub Raczyński
Inspicjent: Agnieszka Choińska
Premiera: 13 września 2017 r. w ramach festiwalu Łódź Czterech Kultur, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Anita)
Wojciech Droszczyński | gościnnie (John)
Konrad Michalak (Policjant)
Krzysztof Pyziak (Pchełka)
Piotr Seweryński (Sasza)
Jakub Raczyński | gościnnie (Muzyk)
Czas trwania: 2 godziny i 30 minut z przerwą
Autor: Janusz Głowacki
Reżysera: Andrzej Szczytko
Scenografia i kostiumy: Tomasz Ryszczyński
Opracowanie muzyczne: Jakub Raczyński
Inspicjent: Agnieszka Choińska
Premiera: 13 września 2017 r. w ramach festiwalu Łódź Czterech Kultur, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Anita)
Wojciech Droszczyński | gościnnie (John)
Konrad Michalak (Policjant)
Krzysztof Pyziak (Pchełka)
Piotr Seweryński (Sasza)
Jakub Raczyński | gościnnie (Muzyk)
Czas trwania: 2 godziny i 30 minut z przerwą
Antygona w Nowym Jorku
Łódź 10.04.2025, g. 18:15
od 40.00 pln
Bohaterowie „Antygony” z Tompkins Square Park dostali się do wymarzonego świata, ale nikt ich tam nie potrzebuje. Są przejmująco samotni i zagubieni w jednym z najbogatszych miast świata. Dlaczego nie spełnił się ich amerykański sen? Przecież nie wszystkim się nie udaje? Większość myśli, że zmiana otoczenia znacząco zmieni ich życie. Świat Anity, Pchełki i Saszy, utkany ze wspomnień, wyobrażeń, marzeń i mitów, staje się opowieścią o naszych lękach i tęsknotach, bez taniego moralizatorstwa i eksponowania tragizmu, za to z dużym poczuciem humoru.
Autor: Janusz Głowacki
Reżysera: Andrzej Szczytko
Scenografia i kostiumy: Tomasz Ryszczyński
Opracowanie muzyczne: Jakub Raczyński
Inspicjent: Agnieszka Choińska
Premiera: 13 września 2017 r. w ramach festiwalu Łódź Czterech Kultur, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Anita)
Wojciech Droszczyński | gościnnie (John)
Konrad Michalak (Policjant)
Krzysztof Pyziak (Pchełka)
Piotr Seweryński (Sasza)
Jakub Raczyński | gościnnie (Muzyk)
Czas trwania: 2 godziny i 30 minut z przerwą
Autor: Janusz Głowacki
Reżysera: Andrzej Szczytko
Scenografia i kostiumy: Tomasz Ryszczyński
Opracowanie muzyczne: Jakub Raczyński
Inspicjent: Agnieszka Choińska
Premiera: 13 września 2017 r. w ramach festiwalu Łódź Czterech Kultur, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Anita)
Wojciech Droszczyński | gościnnie (John)
Konrad Michalak (Policjant)
Krzysztof Pyziak (Pchełka)
Piotr Seweryński (Sasza)
Jakub Raczyński | gościnnie (Muzyk)
Czas trwania: 2 godziny i 30 minut z przerwą
Noc szpilek
Łódź 12.04.2025, g. 19:15
od 40.00 pln
Czterech klasowych przegrywów kontra bezwzględna nauczycielka wychowania seksualnego w męskim liceum jezuitów i ogarnięta wojną domową Lima lat 90-tych. Ludzie znikają tu codziennie. Nic dziwnego, że niefortunny żart, który przerodził się w konflikt między chłopcami i wskutek gwałtownej eskalacji całkowicie wymknął im spod kontroli, mógł przejść niezauważony – jak szpilka w pyle limskiej ulicy.
Manu, Beto, Carlos i Moco po dwudziestu latach spotykają się na zjeździe absolwentów. Zbieg okoliczności sprawił, że za popełniony czyn żaden z nich nie odpowiedział. Powrót do grzechów młodości nie będzie łatwy. Dlaczego wracają? Przed czym uciekają? Co ryzykują, ujawniając swój sekret?
Pełen czarnego humoru thriller jednego z najpopularniejszych współczesnych peruwiańskich pisarzy w adaptacji Piotra Pacześniaka to opowieść́ o wolności wyboru. Bo czy którykolwiek wybór możemy określić́ jako wolny? I w jakim stopniu jesteśmy za niego odpowiedzialni? Ile w tym, co robimy, jest dziedzictwa naszych ojców i matek, miasta i kraju, a ile naszych własnych decyzji? Czy próbując każdy zły uczynek zrozumieć i uzasadnić okolicznościami, nie zbliżamy się niebezpiecznie do moralnego relatywizmu, który uniemożliwia odróżnienie dobra od zła? Ale czy mamy moralne prawo, by każdy zły uczynek potępić?
Autor: Santiago Roncagliolo
Tłumaczenie: Tomasz Pindel
Reżyseria: Piotr Pacześniak
Choreografia, ruch sceniczny, koordynacja scen intymnych: Krystyna Lama Szydłowska
Reżyseria światła: Monika Stolarska
Asystentka reżyserki światła: Helena Rakovich
Muzyka: Michał Zachariasz
Prapremiera: 7 marca 2025 roku, Mała Scena
Występują:
Michał Badeński
Łukasz Gosławski
Maciej Kobiela
Rozalia Rusak
Damian Sosnowski
Katarzyna Żuk
Czas trwania spektaklu: określimy po ostatniej próbie generalnej
Sugerowany wiek odbiorcy: 16+ (sceny nagości, wulgarny język)
Manu, Beto, Carlos i Moco po dwudziestu latach spotykają się na zjeździe absolwentów. Zbieg okoliczności sprawił, że za popełniony czyn żaden z nich nie odpowiedział. Powrót do grzechów młodości nie będzie łatwy. Dlaczego wracają? Przed czym uciekają? Co ryzykują, ujawniając swój sekret?
Pełen czarnego humoru thriller jednego z najpopularniejszych współczesnych peruwiańskich pisarzy w adaptacji Piotra Pacześniaka to opowieść́ o wolności wyboru. Bo czy którykolwiek wybór możemy określić́ jako wolny? I w jakim stopniu jesteśmy za niego odpowiedzialni? Ile w tym, co robimy, jest dziedzictwa naszych ojców i matek, miasta i kraju, a ile naszych własnych decyzji? Czy próbując każdy zły uczynek zrozumieć i uzasadnić okolicznościami, nie zbliżamy się niebezpiecznie do moralnego relatywizmu, który uniemożliwia odróżnienie dobra od zła? Ale czy mamy moralne prawo, by każdy zły uczynek potępić?
Autor: Santiago Roncagliolo
Tłumaczenie: Tomasz Pindel
Reżyseria: Piotr Pacześniak
Choreografia, ruch sceniczny, koordynacja scen intymnych: Krystyna Lama Szydłowska
Reżyseria światła: Monika Stolarska
Asystentka reżyserki światła: Helena Rakovich
Muzyka: Michał Zachariasz
Prapremiera: 7 marca 2025 roku, Mała Scena
Występują:
Michał Badeński
Łukasz Gosławski
Maciej Kobiela
Rozalia Rusak
Damian Sosnowski
Katarzyna Żuk
Czas trwania spektaklu: określimy po ostatniej próbie generalnej
Sugerowany wiek odbiorcy: 16+ (sceny nagości, wulgarny język)
Noc szpilek
Łódź 13.04.2025, g. 17:15
od 40.00 pln
Czterech klasowych przegrywów kontra bezwzględna nauczycielka wychowania seksualnego w męskim liceum jezuitów i ogarnięta wojną domową Lima lat 90-tych. Ludzie znikają tu codziennie. Nic dziwnego, że niefortunny żart, który przerodził się w konflikt między chłopcami i wskutek gwałtownej eskalacji całkowicie wymknął im spod kontroli, mógł przejść niezauważony – jak szpilka w pyle limskiej ulicy.
Manu, Beto, Carlos i Moco po dwudziestu latach spotykają się na zjeździe absolwentów. Zbieg okoliczności sprawił, że za popełniony czyn żaden z nich nie odpowiedział. Powrót do grzechów młodości nie będzie łatwy. Dlaczego wracają? Przed czym uciekają? Co ryzykują, ujawniając swój sekret?
Pełen czarnego humoru thriller jednego z najpopularniejszych współczesnych peruwiańskich pisarzy w adaptacji Piotra Pacześniaka to opowieść́ o wolności wyboru. Bo czy którykolwiek wybór możemy określić́ jako wolny? I w jakim stopniu jesteśmy za niego odpowiedzialni? Ile w tym, co robimy, jest dziedzictwa naszych ojców i matek, miasta i kraju, a ile naszych własnych decyzji? Czy próbując każdy zły uczynek zrozumieć i uzasadnić okolicznościami, nie zbliżamy się niebezpiecznie do moralnego relatywizmu, który uniemożliwia odróżnienie dobra od zła? Ale czy mamy moralne prawo, by każdy zły uczynek potępić?
Autor: Santiago Roncagliolo
Tłumaczenie: Tomasz Pindel
Reżyseria: Piotr Pacześniak
Choreografia, ruch sceniczny, koordynacja scen intymnych: Krystyna Lama Szydłowska
Reżyseria światła: Monika Stolarska
Asystentka reżyserki światła: Helena Rakovich
Muzyka: Michał Zachariasz
Prapremiera: 7 marca 2025 roku, Mała Scena
Występują:
Michał Badeński
Łukasz Gosławski
Maciej Kobiela
Rozalia Rusak
Damian Sosnowski
Katarzyna Żuk
Czas trwania spektaklu: określimy po ostatniej próbie generalnej
Sugerowany wiek odbiorcy: 16+ (sceny nagości, wulgarny język)
Manu, Beto, Carlos i Moco po dwudziestu latach spotykają się na zjeździe absolwentów. Zbieg okoliczności sprawił, że za popełniony czyn żaden z nich nie odpowiedział. Powrót do grzechów młodości nie będzie łatwy. Dlaczego wracają? Przed czym uciekają? Co ryzykują, ujawniając swój sekret?
Pełen czarnego humoru thriller jednego z najpopularniejszych współczesnych peruwiańskich pisarzy w adaptacji Piotra Pacześniaka to opowieść́ o wolności wyboru. Bo czy którykolwiek wybór możemy określić́ jako wolny? I w jakim stopniu jesteśmy za niego odpowiedzialni? Ile w tym, co robimy, jest dziedzictwa naszych ojców i matek, miasta i kraju, a ile naszych własnych decyzji? Czy próbując każdy zły uczynek zrozumieć i uzasadnić okolicznościami, nie zbliżamy się niebezpiecznie do moralnego relatywizmu, który uniemożliwia odróżnienie dobra od zła? Ale czy mamy moralne prawo, by każdy zły uczynek potępić?
Autor: Santiago Roncagliolo
Tłumaczenie: Tomasz Pindel
Reżyseria: Piotr Pacześniak
Choreografia, ruch sceniczny, koordynacja scen intymnych: Krystyna Lama Szydłowska
Reżyseria światła: Monika Stolarska
Asystentka reżyserki światła: Helena Rakovich
Muzyka: Michał Zachariasz
Prapremiera: 7 marca 2025 roku, Mała Scena
Występują:
Michał Badeński
Łukasz Gosławski
Maciej Kobiela
Rozalia Rusak
Damian Sosnowski
Katarzyna Żuk
Czas trwania spektaklu: określimy po ostatniej próbie generalnej
Sugerowany wiek odbiorcy: 16+ (sceny nagości, wulgarny język)
Noc szpilek
Łódź 15.04.2025, g. 10:00
od 45.00 pln
Czterech klasowych przegrywów kontra bezwzględna nauczycielka wychowania seksualnego w męskim liceum jezuitów i ogarnięta wojną domową Lima lat 90-tych. Ludzie znikają tu codziennie. Nic dziwnego, że niefortunny żart, który przerodził się w konflikt między chłopcami i wskutek gwałtownej eskalacji całkowicie wymknął im spod kontroli, mógł przejść niezauważony – jak szpilka w pyle limskiej ulicy.
Manu, Beto, Carlos i Moco po dwudziestu latach spotykają się na zjeździe absolwentów. Zbieg okoliczności sprawił, że za popełniony czyn żaden z nich nie odpowiedział. Powrót do grzechów młodości nie będzie łatwy. Dlaczego wracają? Przed czym uciekają? Co ryzykują, ujawniając swój sekret?
Pełen czarnego humoru thriller jednego z najpopularniejszych współczesnych peruwiańskich pisarzy w adaptacji Piotra Pacześniaka to opowieść́ o wolności wyboru. Bo czy którykolwiek wybór możemy określić́ jako wolny? I w jakim stopniu jesteśmy za niego odpowiedzialni? Ile w tym, co robimy, jest dziedzictwa naszych ojców i matek, miasta i kraju, a ile naszych własnych decyzji? Czy próbując każdy zły uczynek zrozumieć i uzasadnić okolicznościami, nie zbliżamy się niebezpiecznie do moralnego relatywizmu, który uniemożliwia odróżnienie dobra od zła? Ale czy mamy moralne prawo, by każdy zły uczynek potępić?
Autor: Santiago Roncagliolo
Tłumaczenie: Tomasz Pindel
Reżyseria: Piotr Pacześniak
Choreografia, ruch sceniczny, koordynacja scen intymnych: Krystyna Lama Szydłowska
Reżyseria światła: Monika Stolarska
Asystentka reżyserki światła: Helena Rakovich
Muzyka: Michał Zachariasz
Prapremiera: 7 marca 2025 roku, Mała Scena
Występują:
Michał Badeński
Łukasz Gosławski
Maciej Kobiela
Rozalia Rusak
Damian Sosnowski
Katarzyna Żuk
Czas trwania spektaklu: określimy po ostatniej próbie generalnej
Sugerowany wiek odbiorcy: 16+ (sceny nagości, wulgarny język)
Manu, Beto, Carlos i Moco po dwudziestu latach spotykają się na zjeździe absolwentów. Zbieg okoliczności sprawił, że za popełniony czyn żaden z nich nie odpowiedział. Powrót do grzechów młodości nie będzie łatwy. Dlaczego wracają? Przed czym uciekają? Co ryzykują, ujawniając swój sekret?
Pełen czarnego humoru thriller jednego z najpopularniejszych współczesnych peruwiańskich pisarzy w adaptacji Piotra Pacześniaka to opowieść́ o wolności wyboru. Bo czy którykolwiek wybór możemy określić́ jako wolny? I w jakim stopniu jesteśmy za niego odpowiedzialni? Ile w tym, co robimy, jest dziedzictwa naszych ojców i matek, miasta i kraju, a ile naszych własnych decyzji? Czy próbując każdy zły uczynek zrozumieć i uzasadnić okolicznościami, nie zbliżamy się niebezpiecznie do moralnego relatywizmu, który uniemożliwia odróżnienie dobra od zła? Ale czy mamy moralne prawo, by każdy zły uczynek potępić?
Autor: Santiago Roncagliolo
Tłumaczenie: Tomasz Pindel
Reżyseria: Piotr Pacześniak
Choreografia, ruch sceniczny, koordynacja scen intymnych: Krystyna Lama Szydłowska
Reżyseria światła: Monika Stolarska
Asystentka reżyserki światła: Helena Rakovich
Muzyka: Michał Zachariasz
Prapremiera: 7 marca 2025 roku, Mała Scena
Występują:
Michał Badeński
Łukasz Gosławski
Maciej Kobiela
Rozalia Rusak
Damian Sosnowski
Katarzyna Żuk
Czas trwania spektaklu: określimy po ostatniej próbie generalnej
Sugerowany wiek odbiorcy: 16+ (sceny nagości, wulgarny język)
Testament Szekspira
Łódź 17.04.2025, g. 17:00
od 35.00 pln
Katolik, nauczyciel, aktor - Szekspir. Czy życie z takim geniuszem jest zawsze usłane różami?
W najnowszym spektaklu Maria Gładkowska wcieli się w rolę mało znanej żony Szekspira – Anne Hathaway. Słodko–gorzki tekst kanadyjskiego pisarza Vern Thiessen odsłania kulisy związku dramatopisarza ze starszą o osiem lat kobietą. „Im większe odnosisz sukcesy tym rzadziej jesteś w domu” mówi bohaterka. Kobieta samodzielnie musi opiekować się dziećmi, opłakiwać odchodzących bliskich i codziennie mierzyć się z tęsknotą za mężem. Chociaż każde z nich ma swoje sekrety to i tak darzą się ogromnym uczuciem.
Sztuka rozpoczyna się tuż po pogrzebie Szekspira. Anna dostaje testament męża od znienawidzonej siostry dramatopisarza. Długo odwleka jego przeczytanie, bowiem ufa, że nic nie powinno jej tam zaskoczyć. Zaczyna wspominać wspólne chwile spędzone z mężem i dziećmi. Czy ostatnia wola Williama będzie w stanie wynagrodzić jej samotne i pełne poświęcenia życie?
przekład:
Hanna Szczerkowska
reżyseria:
Marek Pasieczny
scenografia i kostiumy:
Maciej Lewik
muzyka:
Robert Łuczak
prapremiera polska:
7 lutego 2019 r.,
Mała Sala
W najnowszym spektaklu Maria Gładkowska wcieli się w rolę mało znanej żony Szekspira – Anne Hathaway. Słodko–gorzki tekst kanadyjskiego pisarza Vern Thiessen odsłania kulisy związku dramatopisarza ze starszą o osiem lat kobietą. „Im większe odnosisz sukcesy tym rzadziej jesteś w domu” mówi bohaterka. Kobieta samodzielnie musi opiekować się dziećmi, opłakiwać odchodzących bliskich i codziennie mierzyć się z tęsknotą za mężem. Chociaż każde z nich ma swoje sekrety to i tak darzą się ogromnym uczuciem.
Sztuka rozpoczyna się tuż po pogrzebie Szekspira. Anna dostaje testament męża od znienawidzonej siostry dramatopisarza. Długo odwleka jego przeczytanie, bowiem ufa, że nic nie powinno jej tam zaskoczyć. Zaczyna wspominać wspólne chwile spędzone z mężem i dziećmi. Czy ostatnia wola Williama będzie w stanie wynagrodzić jej samotne i pełne poświęcenia życie?
przekład:
Hanna Szczerkowska
reżyseria:
Marek Pasieczny
scenografia i kostiumy:
Maciej Lewik
muzyka:
Robert Łuczak
prapremiera polska:
7 lutego 2019 r.,
Mała Sala
Ballady morderców | Nick Cave po polsku
Łódź 24.04.2025, g. 19:15
od 40.00 pln
Ponadczasowe utwory Nick’a Cave’a w nowych aranżacjach i interpretacjach.
Pozwól porwać się w mroczny świat morderców i morderczyń. Poznaj Staggera Lee, dowiedz się, co wydarzyło się w Millheaven i jakie tajemnice kryje Bar O’Malleya.
Monodram muzyczny w wykonaniu Adama Mortasa – laureata Wiosła Kultury za najlepszy debiut muzyczny, któremu towarzyszyć będzie Mistrz Polski w beatboxie – Marcin ZORAK Szymański oraz pianista Rafał Rybak.
Scenariusz i reżyseria: Adam Mortas
Opracowanie muzyczne: Adam Mortas, Rafał Rybak, Marcin ZORAK Szymański
Choreografia: Krystian Łysoń
Kostiumy i scenografia: Marcelina Kilian, Adam Mortas
Asystentka reżysera i inspicjentka: Agnieszka Choińska
Czas trwania spektaklu: 1 godzina bez przerwy
UWAGA! Spektakl dla widzów pełnoletnich!
Pozwól porwać się w mroczny świat morderców i morderczyń. Poznaj Staggera Lee, dowiedz się, co wydarzyło się w Millheaven i jakie tajemnice kryje Bar O’Malleya.
Monodram muzyczny w wykonaniu Adama Mortasa – laureata Wiosła Kultury za najlepszy debiut muzyczny, któremu towarzyszyć będzie Mistrz Polski w beatboxie – Marcin ZORAK Szymański oraz pianista Rafał Rybak.
Scenariusz i reżyseria: Adam Mortas
Opracowanie muzyczne: Adam Mortas, Rafał Rybak, Marcin ZORAK Szymański
Choreografia: Krystian Łysoń
Kostiumy i scenografia: Marcelina Kilian, Adam Mortas
Asystentka reżysera i inspicjentka: Agnieszka Choińska
Czas trwania spektaklu: 1 godzina bez przerwy
UWAGA! Spektakl dla widzów pełnoletnich!
Kto jest szalony – ja czy świat?
Łódź 25.04.2025, g. 19:00
od 100.00 pln
Supernowoczesne kliniki, biznesy okołomedyczne, terapie gwarantowanego dobrobytu – wszystko po to, by sprostać wymaganiom nowego kanonu: bycia zdrowym, radosnym, ambitnym, aktywnie uczestniczącym w społeczno-ekonomicznym „teatrze” współczesności. Bo jeśli nie, to… należy się leczyć! W dzisiejszym świecie poczucie dyskomfortu związanego z funkcjonowaniem w późno-nowoczesnej rzeczywistości staje się jednostką chorobową.
Tekst odwołuje się do pierwszych spotkań diagnostycznych z psychiatrami, podczas których analizowana jest identyfikacja pacjenta z trudnościami, jakich doświadcza. Analizuje perspektywę ulgi, jaką może przynieść uznanie symptomów niedopasowania do kanonu za chorobę. Przestrzeń intymnych rozmów ze specjalistami przeplata się tu z symboliką współczesnych terapii, gdzie narracje pacjentów stają się elementem gry mającej docelowo maksymalizować zadowolenie i poczucie przynależności.
Co definiuje nas dziś jako „zdrowych” lub „chorych”? Czy zaburzenia i różnice w sposobach funkcjonowania są objawami choroby, czy może wyrazem buntu, wykraczającego poza możliwości medycyny? Czy diagnoza jest kluczem do zrozumienia siebie, czy może pułapką, która ogranicza indywidualność?
Tragifarsa o dyktaturze szczęścia i sukcesu prowokuje do refleksji nad rolą jednostki w świecie pełnym oczekiwań oraz nad tym, czy w dzisiejszych realiach normalność jest w ogóle możliwa.
Reżyseria: Ruslan Viktorov
Scenariusz | dramaturgia: Michał Pabian
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Richard Wolf
Ruch sceniczny: Zuzanna Kasprzyk
Reżyseria światła: Damian Pawella
Tłumaczenie z j. niemieckiego w procesie prób: Jakub Sierenberg
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera:
25 kwietnia 2025 roku, Duża Scena
Występują:
Karolina Bednarek (ŻAKLINA)
Barbara Dembińska (DOKTOR WANDA CZUJNIK)
Paweł Kos (JAN)
Halszka Lehman (MENEDŻERKA ZDROWIA ZOSIA)
Mirosława Olbińska (MATKA, taka bardziej trzy po trzy)
Paulina Walendziak (DOLORES)
Antoni Włosowicz (XANNY)
Maciej Bisiorek (gościnnie, MATTHEW RICHARD)
Czas trwania spektaklu zostanie określony po ostatniej próbie generalnej.
Tekst odwołuje się do pierwszych spotkań diagnostycznych z psychiatrami, podczas których analizowana jest identyfikacja pacjenta z trudnościami, jakich doświadcza. Analizuje perspektywę ulgi, jaką może przynieść uznanie symptomów niedopasowania do kanonu za chorobę. Przestrzeń intymnych rozmów ze specjalistami przeplata się tu z symboliką współczesnych terapii, gdzie narracje pacjentów stają się elementem gry mającej docelowo maksymalizować zadowolenie i poczucie przynależności.
Co definiuje nas dziś jako „zdrowych” lub „chorych”? Czy zaburzenia i różnice w sposobach funkcjonowania są objawami choroby, czy może wyrazem buntu, wykraczającego poza możliwości medycyny? Czy diagnoza jest kluczem do zrozumienia siebie, czy może pułapką, która ogranicza indywidualność?
Tragifarsa o dyktaturze szczęścia i sukcesu prowokuje do refleksji nad rolą jednostki w świecie pełnym oczekiwań oraz nad tym, czy w dzisiejszych realiach normalność jest w ogóle możliwa.
Reżyseria: Ruslan Viktorov
Scenariusz | dramaturgia: Michał Pabian
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Richard Wolf
Ruch sceniczny: Zuzanna Kasprzyk
Reżyseria światła: Damian Pawella
Tłumaczenie z j. niemieckiego w procesie prób: Jakub Sierenberg
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera:
25 kwietnia 2025 roku, Duża Scena
Występują:
Karolina Bednarek (ŻAKLINA)
Barbara Dembińska (DOKTOR WANDA CZUJNIK)
Paweł Kos (JAN)
Halszka Lehman (MENEDŻERKA ZDROWIA ZOSIA)
Mirosława Olbińska (MATKA, taka bardziej trzy po trzy)
Paulina Walendziak (DOLORES)
Antoni Włosowicz (XANNY)
Maciej Bisiorek (gościnnie, MATTHEW RICHARD)
Czas trwania spektaklu zostanie określony po ostatniej próbie generalnej.
Prawda
Łódź 25.04.2025, g. 19:15
od 40.00 pln
Scena Inicjatyw Aktorskich
Prawda. Od korzyści płynących z jej przemilczenia po kłopoty związane z jej wyjawieniem.
Czym jest prawda? I kto zna odpowiedź na to pytanie, skoro nie znajdują jej nawet filozofowie? Czy niemówienie prawdy jest kłamstwem? I czy kłamstwo zawsze jest złe?
Dowcipna, drażniąca sumienie francuska komedia, grana z powodzeniem na całym świecie, to opowieść o związkach budowanych na półprawdach i niedomówieniach, manipulacjach i kłamstewkach.
Ale… czy gdyby wszyscy mówili sobie prawdę, to ostałaby się na ziemi chociaż jedna para? A może to byłby koniec cywilizacji? Bo kto właściwie potrzebuje całej prawdy?
I co, jeśli jedyny dowód miłości, jaki możemy dać najbliższej osobie, to nadal ją okłamywać? Tylko może po prostu musimy robić to lepiej…
Autor: Florian Zeller
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Agnieszka Korzeniowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 13 grudnia 2024 roku, Mała Scena
Występują:
Agnieszka Korzeniowska
Magdalena Kaszewska
Gracjan Kielar
Michał Kruk
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Prawda. Od korzyści płynących z jej przemilczenia po kłopoty związane z jej wyjawieniem.
Czym jest prawda? I kto zna odpowiedź na to pytanie, skoro nie znajdują jej nawet filozofowie? Czy niemówienie prawdy jest kłamstwem? I czy kłamstwo zawsze jest złe?
Dowcipna, drażniąca sumienie francuska komedia, grana z powodzeniem na całym świecie, to opowieść o związkach budowanych na półprawdach i niedomówieniach, manipulacjach i kłamstewkach.
Ale… czy gdyby wszyscy mówili sobie prawdę, to ostałaby się na ziemi chociaż jedna para? A może to byłby koniec cywilizacji? Bo kto właściwie potrzebuje całej prawdy?
I co, jeśli jedyny dowód miłości, jaki możemy dać najbliższej osobie, to nadal ją okłamywać? Tylko może po prostu musimy robić to lepiej…
Autor: Florian Zeller
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Agnieszka Korzeniowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 13 grudnia 2024 roku, Mała Scena
Występują:
Agnieszka Korzeniowska
Magdalena Kaszewska
Gracjan Kielar
Michał Kruk
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Kto jest szalony – ja czy świat?
Łódź 26.04.2025, g. 19:00
od 40.00 pln
Supernowoczesne kliniki, biznesy okołomedyczne, terapie gwarantowanego dobrobytu – wszystko po to, by sprostać wymaganiom nowego kanonu: bycia zdrowym, radosnym, ambitnym, aktywnie uczestniczącym w społeczno-ekonomicznym „teatrze” współczesności. Bo jeśli nie, to… należy się leczyć! W dzisiejszym świecie poczucie dyskomfortu związanego z funkcjonowaniem w późno-nowoczesnej rzeczywistości staje się jednostką chorobową.
Tekst odwołuje się do pierwszych spotkań diagnostycznych z psychiatrami, podczas których analizowana jest identyfikacja pacjenta z trudnościami, jakich doświadcza. Analizuje perspektywę ulgi, jaką może przynieść uznanie symptomów niedopasowania do kanonu za chorobę. Przestrzeń intymnych rozmów ze specjalistami przeplata się tu z symboliką współczesnych terapii, gdzie narracje pacjentów stają się elementem gry mającej docelowo maksymalizować zadowolenie i poczucie przynależności.
Co definiuje nas dziś jako „zdrowych” lub „chorych”? Czy zaburzenia i różnice w sposobach funkcjonowania są objawami choroby, czy może wyrazem buntu, wykraczającego poza możliwości medycyny? Czy diagnoza jest kluczem do zrozumienia siebie, czy może pułapką, która ogranicza indywidualność?
Tragifarsa o dyktaturze szczęścia i sukcesu prowokuje do refleksji nad rolą jednostki w świecie pełnym oczekiwań oraz nad tym, czy w dzisiejszych realiach normalność jest w ogóle możliwa.
Reżyseria: Ruslan Viktorov
Scenariusz | dramaturgia: Michał Pabian
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Richard Wolf
Ruch sceniczny: Zuzanna Kasprzyk
Reżyseria światła: Damian Pawella
Tłumaczenie z j. niemieckiego w procesie prób: Jakub Sierenberg
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera:
25 kwietnia 2025 roku, Duża Scena
Występują:
Karolina Bednarek (ŻAKLINA)
Barbara Dembińska (DOKTOR WANDA CZUJNIK)
Paweł Kos (JAN)
Halszka Lehman (MENEDŻERKA ZDROWIA ZOSIA)
Mirosława Olbińska (MATKA, taka bardziej trzy po trzy)
Paulina Walendziak (DOLORES)
Antoni Włosowicz (XANNY)
Maciej Bisiorek (gościnnie, MATTHEW RICHARD)
Czas trwania spektaklu zostanie określony po ostatniej próbie generalnej.
Tekst odwołuje się do pierwszych spotkań diagnostycznych z psychiatrami, podczas których analizowana jest identyfikacja pacjenta z trudnościami, jakich doświadcza. Analizuje perspektywę ulgi, jaką może przynieść uznanie symptomów niedopasowania do kanonu za chorobę. Przestrzeń intymnych rozmów ze specjalistami przeplata się tu z symboliką współczesnych terapii, gdzie narracje pacjentów stają się elementem gry mającej docelowo maksymalizować zadowolenie i poczucie przynależności.
Co definiuje nas dziś jako „zdrowych” lub „chorych”? Czy zaburzenia i różnice w sposobach funkcjonowania są objawami choroby, czy może wyrazem buntu, wykraczającego poza możliwości medycyny? Czy diagnoza jest kluczem do zrozumienia siebie, czy może pułapką, która ogranicza indywidualność?
Tragifarsa o dyktaturze szczęścia i sukcesu prowokuje do refleksji nad rolą jednostki w świecie pełnym oczekiwań oraz nad tym, czy w dzisiejszych realiach normalność jest w ogóle możliwa.
Reżyseria: Ruslan Viktorov
Scenariusz | dramaturgia: Michał Pabian
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Richard Wolf
Ruch sceniczny: Zuzanna Kasprzyk
Reżyseria światła: Damian Pawella
Tłumaczenie z j. niemieckiego w procesie prób: Jakub Sierenberg
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera:
25 kwietnia 2025 roku, Duża Scena
Występują:
Karolina Bednarek (ŻAKLINA)
Barbara Dembińska (DOKTOR WANDA CZUJNIK)
Paweł Kos (JAN)
Halszka Lehman (MENEDŻERKA ZDROWIA ZOSIA)
Mirosława Olbińska (MATKA, taka bardziej trzy po trzy)
Paulina Walendziak (DOLORES)
Antoni Włosowicz (XANNY)
Maciej Bisiorek (gościnnie, MATTHEW RICHARD)
Czas trwania spektaklu zostanie określony po ostatniej próbie generalnej.
Prawda
Łódź 26.04.2025, g. 19:15
od 40.00 pln
Scena Inicjatyw Aktorskich
Prawda. Od korzyści płynących z jej przemilczenia po kłopoty związane z jej wyjawieniem.
Czym jest prawda? I kto zna odpowiedź na to pytanie, skoro nie znajdują jej nawet filozofowie? Czy niemówienie prawdy jest kłamstwem? I czy kłamstwo zawsze jest złe?
Dowcipna, drażniąca sumienie francuska komedia, grana z powodzeniem na całym świecie, to opowieść o związkach budowanych na półprawdach i niedomówieniach, manipulacjach i kłamstewkach.
Ale… czy gdyby wszyscy mówili sobie prawdę, to ostałaby się na ziemi chociaż jedna para? A może to byłby koniec cywilizacji? Bo kto właściwie potrzebuje całej prawdy?
I co, jeśli jedyny dowód miłości, jaki możemy dać najbliższej osobie, to nadal ją okłamywać? Tylko może po prostu musimy robić to lepiej…
Autor: Florian Zeller
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Agnieszka Korzeniowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 13 grudnia 2024 roku, Mała Scena
Występują:
Agnieszka Korzeniowska
Magdalena Kaszewska
Gracjan Kielar
Michał Kruk
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Prawda. Od korzyści płynących z jej przemilczenia po kłopoty związane z jej wyjawieniem.
Czym jest prawda? I kto zna odpowiedź na to pytanie, skoro nie znajdują jej nawet filozofowie? Czy niemówienie prawdy jest kłamstwem? I czy kłamstwo zawsze jest złe?
Dowcipna, drażniąca sumienie francuska komedia, grana z powodzeniem na całym świecie, to opowieść o związkach budowanych na półprawdach i niedomówieniach, manipulacjach i kłamstewkach.
Ale… czy gdyby wszyscy mówili sobie prawdę, to ostałaby się na ziemi chociaż jedna para? A może to byłby koniec cywilizacji? Bo kto właściwie potrzebuje całej prawdy?
I co, jeśli jedyny dowód miłości, jaki możemy dać najbliższej osobie, to nadal ją okłamywać? Tylko może po prostu musimy robić to lepiej…
Autor: Florian Zeller
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Agnieszka Korzeniowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 13 grudnia 2024 roku, Mała Scena
Występują:
Agnieszka Korzeniowska
Magdalena Kaszewska
Gracjan Kielar
Michał Kruk
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Scena IMPRO Teatru Nowego - Romans z mordercą - improwizowana komedia kryminalna
Łódź 26.04.2025, g. 21:15
od 70.00 pln
Zaczyna się niewinnie, a potem widzowie decydują kto zginie i w jaki sposób. Czy uda nam się wykryć mordercę? I co z tego wyniknie? Przekonajcie się sami.
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie dołączycie do grona miłośników naszej Sceny IMPRO.
A jeśli pokochaliście już improwizowane spektakle za błyskotliwe i szalenie zabawne wykorzystywanie i interpretację podrzucanych przez was, czyli widzów, sugestii, to wiecie, że aktorki i aktorzy Sceny IMPRO Teatru Nowego realizują wszystkie pomysły, nawet te najbardziej zwariowane. Dzięki temu improwizowane spektakle za każdym razem są inne i zaskakujące, pełne niewiadomych. To Wy tworzycie scenariusze wymyślając nam role, proponując miejsca akcji, narzucacie styl i sposób gry. Efekty często zaskakują także i nas!
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie dołączycie do grona miłośników naszej Sceny IMPRO.
A jeśli pokochaliście już improwizowane spektakle za błyskotliwe i szalenie zabawne wykorzystywanie i interpretację podrzucanych przez was, czyli widzów, sugestii, to wiecie, że aktorki i aktorzy Sceny IMPRO Teatru Nowego realizują wszystkie pomysły, nawet te najbardziej zwariowane. Dzięki temu improwizowane spektakle za każdym razem są inne i zaskakujące, pełne niewiadomych. To Wy tworzycie scenariusze wymyślając nam role, proponując miejsca akcji, narzucacie styl i sposób gry. Efekty często zaskakują także i nas!
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Prawda
Łódź 27.04.2025, g. 17:15
od 40.00 pln
Scena Inicjatyw Aktorskich
Prawda. Od korzyści płynących z jej przemilczenia po kłopoty związane z jej wyjawieniem.
Czym jest prawda? I kto zna odpowiedź na to pytanie, skoro nie znajdują jej nawet filozofowie? Czy niemówienie prawdy jest kłamstwem? I czy kłamstwo zawsze jest złe?
Dowcipna, drażniąca sumienie francuska komedia, grana z powodzeniem na całym świecie, to opowieść o związkach budowanych na półprawdach i niedomówieniach, manipulacjach i kłamstewkach.
Ale… czy gdyby wszyscy mówili sobie prawdę, to ostałaby się na ziemi chociaż jedna para? A może to byłby koniec cywilizacji? Bo kto właściwie potrzebuje całej prawdy?
I co, jeśli jedyny dowód miłości, jaki możemy dać najbliższej osobie, to nadal ją okłamywać? Tylko może po prostu musimy robić to lepiej…
Autor: Florian Zeller
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Agnieszka Korzeniowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 13 grudnia 2024 roku, Mała Scena
Występują:
Agnieszka Korzeniowska
Magdalena Kaszewska
Gracjan Kielar
Michał Kruk
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Prawda. Od korzyści płynących z jej przemilczenia po kłopoty związane z jej wyjawieniem.
Czym jest prawda? I kto zna odpowiedź na to pytanie, skoro nie znajdują jej nawet filozofowie? Czy niemówienie prawdy jest kłamstwem? I czy kłamstwo zawsze jest złe?
Dowcipna, drażniąca sumienie francuska komedia, grana z powodzeniem na całym świecie, to opowieść o związkach budowanych na półprawdach i niedomówieniach, manipulacjach i kłamstewkach.
Ale… czy gdyby wszyscy mówili sobie prawdę, to ostałaby się na ziemi chociaż jedna para? A może to byłby koniec cywilizacji? Bo kto właściwie potrzebuje całej prawdy?
I co, jeśli jedyny dowód miłości, jaki możemy dać najbliższej osobie, to nadal ją okłamywać? Tylko może po prostu musimy robić to lepiej…
Autor: Florian Zeller
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Agnieszka Korzeniowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 13 grudnia 2024 roku, Mała Scena
Występują:
Agnieszka Korzeniowska
Magdalena Kaszewska
Gracjan Kielar
Michał Kruk
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Kto jest szalony – ja czy świat?
Łódź 27.04.2025, g. 18:00
od 40.00 pln
Supernowoczesne kliniki, biznesy okołomedyczne, terapie gwarantowanego dobrobytu – wszystko po to, by sprostać wymaganiom nowego kanonu: bycia zdrowym, radosnym, ambitnym, aktywnie uczestniczącym w społeczno-ekonomicznym „teatrze” współczesności. Bo jeśli nie, to… należy się leczyć! W dzisiejszym świecie poczucie dyskomfortu związanego z funkcjonowaniem w późno-nowoczesnej rzeczywistości staje się jednostką chorobową.
Tekst odwołuje się do pierwszych spotkań diagnostycznych z psychiatrami, podczas których analizowana jest identyfikacja pacjenta z trudnościami, jakich doświadcza. Analizuje perspektywę ulgi, jaką może przynieść uznanie symptomów niedopasowania do kanonu za chorobę. Przestrzeń intymnych rozmów ze specjalistami przeplata się tu z symboliką współczesnych terapii, gdzie narracje pacjentów stają się elementem gry mającej docelowo maksymalizować zadowolenie i poczucie przynależności.
Co definiuje nas dziś jako „zdrowych” lub „chorych”? Czy zaburzenia i różnice w sposobach funkcjonowania są objawami choroby, czy może wyrazem buntu, wykraczającego poza możliwości medycyny? Czy diagnoza jest kluczem do zrozumienia siebie, czy może pułapką, która ogranicza indywidualność?
Tragifarsa o dyktaturze szczęścia i sukcesu prowokuje do refleksji nad rolą jednostki w świecie pełnym oczekiwań oraz nad tym, czy w dzisiejszych realiach normalność jest w ogóle możliwa.
Reżyseria: Ruslan Viktorov
Scenariusz | dramaturgia: Michał Pabian
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Richard Wolf
Ruch sceniczny: Zuzanna Kasprzyk
Reżyseria światła: Damian Pawella
Tłumaczenie z j. niemieckiego w procesie prób: Jakub Sierenberg
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera:
25 kwietnia 2025 roku, Duża Scena
Występują:
Karolina Bednarek (ŻAKLINA)
Barbara Dembińska (DOKTOR WANDA CZUJNIK)
Paweł Kos (JAN)
Halszka Lehman (MENEDŻERKA ZDROWIA ZOSIA)
Mirosława Olbińska (MATKA, taka bardziej trzy po trzy)
Paulina Walendziak (DOLORES)
Antoni Włosowicz (XANNY)
Maciej Bisiorek (gościnnie, MATTHEW RICHARD)
Czas trwania spektaklu zostanie określony po ostatniej próbie generalnej.
Tekst odwołuje się do pierwszych spotkań diagnostycznych z psychiatrami, podczas których analizowana jest identyfikacja pacjenta z trudnościami, jakich doświadcza. Analizuje perspektywę ulgi, jaką może przynieść uznanie symptomów niedopasowania do kanonu za chorobę. Przestrzeń intymnych rozmów ze specjalistami przeplata się tu z symboliką współczesnych terapii, gdzie narracje pacjentów stają się elementem gry mającej docelowo maksymalizować zadowolenie i poczucie przynależności.
Co definiuje nas dziś jako „zdrowych” lub „chorych”? Czy zaburzenia i różnice w sposobach funkcjonowania są objawami choroby, czy może wyrazem buntu, wykraczającego poza możliwości medycyny? Czy diagnoza jest kluczem do zrozumienia siebie, czy może pułapką, która ogranicza indywidualność?
Tragifarsa o dyktaturze szczęścia i sukcesu prowokuje do refleksji nad rolą jednostki w świecie pełnym oczekiwań oraz nad tym, czy w dzisiejszych realiach normalność jest w ogóle możliwa.
Reżyseria: Ruslan Viktorov
Scenariusz | dramaturgia: Michał Pabian
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Richard Wolf
Ruch sceniczny: Zuzanna Kasprzyk
Reżyseria światła: Damian Pawella
Tłumaczenie z j. niemieckiego w procesie prób: Jakub Sierenberg
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera:
25 kwietnia 2025 roku, Duża Scena
Występują:
Karolina Bednarek (ŻAKLINA)
Barbara Dembińska (DOKTOR WANDA CZUJNIK)
Paweł Kos (JAN)
Halszka Lehman (MENEDŻERKA ZDROWIA ZOSIA)
Mirosława Olbińska (MATKA, taka bardziej trzy po trzy)
Paulina Walendziak (DOLORES)
Antoni Włosowicz (XANNY)
Maciej Bisiorek (gościnnie, MATTHEW RICHARD)
Czas trwania spektaklu zostanie określony po ostatniej próbie generalnej.
Scena IMPRO Teatru Nowego - Prima Aprilis: Żarty się nie kończą! - komedia improwizowana
Łódź 05.04.2025, g. 21:30
Scena IMPRO Teatru Nowego - Romans z mordercą - improwizowana komedia kryminalna
Łódź 26.04.2025, g. 21:15