Repertuar
Wybierz tytuł lub przejdź do strony z kalendarium
Antygona w Nowym Jorku
Ballady morderców | Nick Cave po polsku
Beze mnie jesteś nikim
Ciało dziewczyny
Hamlet we wsi Głucha Dolna
Hotel ZNP
Kto jest szalony – ja czy świat?
Kto nie ma nie płaci
Mój pierwszy rave
Noc szpilek
Pasty do mycia języka
Prawda
Scena IMPRO Teatru Nowego - Panna i (roz)Wodnik - ezoteryczna komedia improwizowana
Scena IMPRO Teatru Nowego - Romans z mordercą - improwizowana komedia kryminalna
Scena IMPRO Teatru Nowego - Żubry w Tatrach - improwizowana komedia działkowa
Seks dla opornych
Śmierć komiwojażera
Śmieszy cię to?
Tajemniczy ogród
Testament Szekspira
Wszyscy jesteśmy dziwni
Wszystko o kobietach
Zmęczone
Złodziej
Antygona w Nowym Jorku
Bohaterowie „Antygony” z Tompkins Square Park dostali się do wymarzonego świata, ale nikt ich tam nie potrzebuje. Są przejmująco samotni i zagubieni w jednym z najbogatszych miast świata. Dlaczego nie spełnił się ich amerykański sen? Przecież nie wszystkim się nie udaje? Większość myśli, że zmiana otoczenia znacząco zmieni ich życie. Świat Anity, Pchełki i Saszy, utkany ze wspomnień, wyobrażeń, marzeń i mitów, staje się opowieścią o naszych lękach i tęsknotach, bez taniego moralizatorstwa i eksponowania tragizmu, za to z dużym poczuciem humoru.
Autor: Janusz Głowacki
Reżysera: Andrzej Szczytko
Scenografia i kostiumy: Tomasz Ryszczyński
Opracowanie muzyczne: Jakub Raczyński
Inspicjent: Agnieszka Choińska
Premiera: 13 września 2017 r. w ramach festiwalu Łódź Czterech Kultur, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Anita)
Wojciech Droszczyński | gościnnie (John)
Konrad Michalak (Policjant)
Krzysztof Pyziak (Pchełka)
Piotr Seweryński (Sasza)
Jakub Raczyński | gościnnie (Muzyk)
Czas trwania: 2 godziny i 30 minut z przerwą
Autor: Janusz Głowacki
Reżysera: Andrzej Szczytko
Scenografia i kostiumy: Tomasz Ryszczyński
Opracowanie muzyczne: Jakub Raczyński
Inspicjent: Agnieszka Choińska
Premiera: 13 września 2017 r. w ramach festiwalu Łódź Czterech Kultur, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Anita)
Wojciech Droszczyński | gościnnie (John)
Konrad Michalak (Policjant)
Krzysztof Pyziak (Pchełka)
Piotr Seweryński (Sasza)
Jakub Raczyński | gościnnie (Muzyk)
Czas trwania: 2 godziny i 30 minut z przerwą
Ballady morderców | Nick Cave po polsku
Ponadczasowe utwory Nick’a Cave’a w nowych aranżacjach i interpretacjach.
Pozwól porwać się w mroczny świat morderców i morderczyń. Poznaj Staggera Lee, dowiedz się, co wydarzyło się w Millheaven i jakie tajemnice kryje Bar O’Malleya.
Monodram muzyczny w wykonaniu Adama Mortasa – laureata Wiosła Kultury za najlepszy debiut muzyczny, któremu towarzyszyć będzie Mistrz Polski w beatboxie – Marcin ZORAK Szymański oraz pianista Rafał Rybak.
Scenariusz i reżyseria: Adam Mortas
Opracowanie muzyczne: Adam Mortas, Rafał Rybak, Marcin ZORAK Szymański
Choreografia: Krystian Łysoń
Kostiumy i scenografia: Marcelina Kilian, Adam Mortas
Asystentka reżysera i inspicjentka: Agnieszka Choińska
Czas trwania spektaklu: 1 godzina bez przerwy
UWAGA! Spektakl dla widzów pełnoletnich!
Pozwól porwać się w mroczny świat morderców i morderczyń. Poznaj Staggera Lee, dowiedz się, co wydarzyło się w Millheaven i jakie tajemnice kryje Bar O’Malleya.
Monodram muzyczny w wykonaniu Adama Mortasa – laureata Wiosła Kultury za najlepszy debiut muzyczny, któremu towarzyszyć będzie Mistrz Polski w beatboxie – Marcin ZORAK Szymański oraz pianista Rafał Rybak.
Scenariusz i reżyseria: Adam Mortas
Opracowanie muzyczne: Adam Mortas, Rafał Rybak, Marcin ZORAK Szymański
Choreografia: Krystian Łysoń
Kostiumy i scenografia: Marcelina Kilian, Adam Mortas
Asystentka reżysera i inspicjentka: Agnieszka Choińska
Czas trwania spektaklu: 1 godzina bez przerwy
UWAGA! Spektakl dla widzów pełnoletnich!
Beze mnie jesteś nikim
Pierwszy etap tonięcia to zachłyśnięcie. Człowiek wpada w panikę, próbuje wstrzymać oddech, w organizmie zaczyna spadać poziom tlenu. Organizm próbuje się bronić, wymusza odruch oddechu, a tonący połyka wodę…
Człowiek tonie bezgłośnie. Nikt nie usłyszy wołania o pomoc, usta i płuca wypełniają się wodą. Może ktoś zauważy machanie rękami, rozpaczliwą próbę utrzymania się na powierzchni ale rzadko kiedy odczyta sygnały. Przerażający jest fakt, że osoba tonąca zachowuje świadomość, nawet w momencie kiedy leży już na dnie. Nie może się ruszyć i wie, że umiera…
Zrealizowany na podstawie wstrząsającego reportażu Jacka Hołuba o tym samym tytule spektakl opowiada o przemocy, stale obecnej w naszych domach i kulturze – jej przyczynach, mechanizmach, a także społecznym i instytucjonalnym przyzwoleniu i zobojętnieniu na zamknięte w czterech ścianach akty agresji.
Twórczynie i twórcy podejmują próbę opowiedzenia o przemocy bez jej reprodukowania – szukają teatralnej i plastycznej metafory, która – oddając głos ofiarom – nie powiela przemocowych wzorców.
Aktorki i aktorzy w performatywny sposób poruszają się po przestrzeniach wspomnień bohaterek i bohaterów, próbując znaleźć odpowiedź na zależności i mechanizmy systemu działania przemocy: jej ofiar, sprawczyń i sprawców, by opowiedzieć historię uratowania – historię nadziei, że można się z tej ciemności wynurzyć.
Autor: Jacek Hołub
Reżyseria | adaptacja | dramaturgia: Agata Biziuk
Scenografia | kostiumy: Marika Wojciechowska
Koordynacja scen intymnych | choreografia: Krystyna Lama Szydłowska
Video: Piotr Wacowski
Realizacja zdjęć podwodnych: Bartosz Stróżyński FIMUFO STUDIO
Muzyka: Piotr Klimek
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 26 maja 2023 roku | Mała Scena
Występują:
Halszka Lehman / Malwina Jelistratow
Gracjan Kielar
Damian Sosnowski
Katarzyna Żuk
Czas trwania: 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Spektakl przeznaczony dla widzów w wieku 16+
Człowiek tonie bezgłośnie. Nikt nie usłyszy wołania o pomoc, usta i płuca wypełniają się wodą. Może ktoś zauważy machanie rękami, rozpaczliwą próbę utrzymania się na powierzchni ale rzadko kiedy odczyta sygnały. Przerażający jest fakt, że osoba tonąca zachowuje świadomość, nawet w momencie kiedy leży już na dnie. Nie może się ruszyć i wie, że umiera…
Zrealizowany na podstawie wstrząsającego reportażu Jacka Hołuba o tym samym tytule spektakl opowiada o przemocy, stale obecnej w naszych domach i kulturze – jej przyczynach, mechanizmach, a także społecznym i instytucjonalnym przyzwoleniu i zobojętnieniu na zamknięte w czterech ścianach akty agresji.
Twórczynie i twórcy podejmują próbę opowiedzenia o przemocy bez jej reprodukowania – szukają teatralnej i plastycznej metafory, która – oddając głos ofiarom – nie powiela przemocowych wzorców.
Aktorki i aktorzy w performatywny sposób poruszają się po przestrzeniach wspomnień bohaterek i bohaterów, próbując znaleźć odpowiedź na zależności i mechanizmy systemu działania przemocy: jej ofiar, sprawczyń i sprawców, by opowiedzieć historię uratowania – historię nadziei, że można się z tej ciemności wynurzyć.
Autor: Jacek Hołub
Reżyseria | adaptacja | dramaturgia: Agata Biziuk
Scenografia | kostiumy: Marika Wojciechowska
Koordynacja scen intymnych | choreografia: Krystyna Lama Szydłowska
Video: Piotr Wacowski
Realizacja zdjęć podwodnych: Bartosz Stróżyński FIMUFO STUDIO
Muzyka: Piotr Klimek
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 26 maja 2023 roku | Mała Scena
Występują:
Halszka Lehman / Malwina Jelistratow
Gracjan Kielar
Damian Sosnowski
Katarzyna Żuk
Czas trwania: 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Spektakl przeznaczony dla widzów w wieku 16+
Ciało dziewczyny
Zbadać rozziew pomiędzy oszałamiającą realnością tego, co się dzieje, w momencie, kiedy to się dzieje, a dziwną nierealnością, jakiej nabiera to, co się zdarzyło.
Annie Ernaux, „Pamięć dziewczyny”, tłum. Agata Kozak
„Ciało dziewczyny” to opowieść o zderzeniu perspektyw eksplorującej swoją seksualność dziewczyny i dojrzałej kobiety, która próbuje dociec prawdy na temat dawnych przeżyć. Jej powrót do prowincjonalnego miasteczka staje się pretekstem do spojrzenia na własną przeszłość przez pryzmat ciała. Rekonstruowana pamięć o chwilach dorastania przywołuje obrazy budzącego się pożądania, dominującego męskiego spojrzenia i pełnej ambiwalentnych uczuć relacji między dziewczynami. To w końcu historia ciała, które chce nauczyć się odmawiać tego, na co nie jest gotowe i przyjmować to, co naprawdę chce dostać.
Reżyseria: Pamela Leończyk
Tekst | dramaturgia: Daria Sobik
Scenografia | kostiumy: Magdalena Mucha
Muzyka: Magdalena Sowul
Produkcja: Kamila Golik
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 25 października 2024 r.,
Mała Scena | Festiwal Teatru Niezbędnego
Występują:
Jolanta Jackowska
Gracjan Kielar
Maciej Kobiela
Halszka Lehman
Rozalia Rusak
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Spektakl przeznaczony dla widzów 16+
Annie Ernaux, „Pamięć dziewczyny”, tłum. Agata Kozak
„Ciało dziewczyny” to opowieść o zderzeniu perspektyw eksplorującej swoją seksualność dziewczyny i dojrzałej kobiety, która próbuje dociec prawdy na temat dawnych przeżyć. Jej powrót do prowincjonalnego miasteczka staje się pretekstem do spojrzenia na własną przeszłość przez pryzmat ciała. Rekonstruowana pamięć o chwilach dorastania przywołuje obrazy budzącego się pożądania, dominującego męskiego spojrzenia i pełnej ambiwalentnych uczuć relacji między dziewczynami. To w końcu historia ciała, które chce nauczyć się odmawiać tego, na co nie jest gotowe i przyjmować to, co naprawdę chce dostać.
Reżyseria: Pamela Leończyk
Tekst | dramaturgia: Daria Sobik
Scenografia | kostiumy: Magdalena Mucha
Muzyka: Magdalena Sowul
Produkcja: Kamila Golik
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 25 października 2024 r.,
Mała Scena | Festiwal Teatru Niezbędnego
Występują:
Jolanta Jackowska
Gracjan Kielar
Maciej Kobiela
Halszka Lehman
Rozalia Rusak
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Spektakl przeznaczony dla widzów 16+
Hamlet we wsi Głucha Dolna
Coś niezwykłego musi dziać się we wsi Głucha Dolna, skoro z wizytą wybiera się do niej sam premier. Ten premier, z Jedynej Słusznej Partii. Za namową pochodzącego ze wsi posła Mariana Bukary lokalna społeczność postanawia przygotować na tę okazję występ artystyczny. Jego kanwą staje się – zupełnie przypadkowo – „Hamlet” Szekspira. A może to jednak nie przypadek, skoro losy bohaterów z każdym dniem coraz bardziej przypominają historie postaci z tragedii o duńskim księciu?
Jak zebrana naprędce trupa aktorska, złożona z mieszkańców wsi, którzy ostatni raz występowali w szkolnych jasełkach, poradzi sobie z najważniejszym dramatem w historii teatru? Kto złapie się w hamletowską „pułapkę na myszy”? Czy ikoniczny dylemat: „być albo nie być” znajdzie rację bytu w świecie dotacji i dopłat do hektara?
Spektakl w reżyserii Roberta Talarczyka przenosi akcję jugosłowiańskiej tragikomedii Ivo Brešana do czasów współczesnych. Do miejsca nieokreślonego, które wydaje się jednak dziwnie znajome. Sztuka staje się tym samym próbą znalezienia odpowiedzi na pytania o ponadczasowe mechanizmy władzy, tak doskonale opisane przez Szekspira, które w XXI wieku w całkiem poważny sposób prowadzą do absurdu, a potem już tylko go eskalują…
Autor: Ivo Brešan
Reżyseria: Robert Talarczyk
Adaptacja tekstu | dramaturgia: Miłosz Markiewicz
Scenografia | kostiumy | reżyseria światła: Justyna Łagowska
Muzyka: Miuosh
Asystent reżysera: Konrad Michalak
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Premiera: 6 stycznia 2023 roku, Duża Scena
Występują:
Przemysław Dąbrowski (Mirek Pulicz)
Barbara Dembińska (Weronka Szczepańska)
Maciej Kobiela (Jasiek Skoczny | debiut)
Agnieszka Korzeniowska (Maria Miś)
Gracjan Kielar (Andrzej Kunca)
Krzysztof Pyziak (Maćko Maciek)
Tomasz Kubiatowicz (Szymon Murzyn)
Konrad Michalak (Paweł Mazur)
Adam Mortas (Zbyszek Ochman)
Michał Kruk (Marian Bukara)
Paulina Walendziak / Rozalia Rusak (Andżelika Pulicz)
Czas trwania spektaklu: 2 godziny z przerwą
Uwaga! Podczas spektaklu aktorzy palą na scenie papierosy.
Jak zebrana naprędce trupa aktorska, złożona z mieszkańców wsi, którzy ostatni raz występowali w szkolnych jasełkach, poradzi sobie z najważniejszym dramatem w historii teatru? Kto złapie się w hamletowską „pułapkę na myszy”? Czy ikoniczny dylemat: „być albo nie być” znajdzie rację bytu w świecie dotacji i dopłat do hektara?
Spektakl w reżyserii Roberta Talarczyka przenosi akcję jugosłowiańskiej tragikomedii Ivo Brešana do czasów współczesnych. Do miejsca nieokreślonego, które wydaje się jednak dziwnie znajome. Sztuka staje się tym samym próbą znalezienia odpowiedzi na pytania o ponadczasowe mechanizmy władzy, tak doskonale opisane przez Szekspira, które w XXI wieku w całkiem poważny sposób prowadzą do absurdu, a potem już tylko go eskalują…
Autor: Ivo Brešan
Reżyseria: Robert Talarczyk
Adaptacja tekstu | dramaturgia: Miłosz Markiewicz
Scenografia | kostiumy | reżyseria światła: Justyna Łagowska
Muzyka: Miuosh
Asystent reżysera: Konrad Michalak
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Premiera: 6 stycznia 2023 roku, Duża Scena
Występują:
Przemysław Dąbrowski (Mirek Pulicz)
Barbara Dembińska (Weronka Szczepańska)
Maciej Kobiela (Jasiek Skoczny | debiut)
Agnieszka Korzeniowska (Maria Miś)
Gracjan Kielar (Andrzej Kunca)
Krzysztof Pyziak (Maćko Maciek)
Tomasz Kubiatowicz (Szymon Murzyn)
Konrad Michalak (Paweł Mazur)
Adam Mortas (Zbyszek Ochman)
Michał Kruk (Marian Bukara)
Paulina Walendziak / Rozalia Rusak (Andżelika Pulicz)
Czas trwania spektaklu: 2 godziny z przerwą
Uwaga! Podczas spektaklu aktorzy palą na scenie papierosy.
Hotel ZNP
Rękopis znaleziony w popielniczce
Belcia, bohaterka powieści Izabeli Tadry, jest w nieprzerwanym ruchu: z jednego pokoju hotelowego do drugiego, z rąk matki do ciotki, od męża do kochanka, z romansu do kolejnej przygody. Jej (...) imponujące włosy są budulcem, z którego ma powstać idealna córka, grzeczna panienka, niedostępna seksbomba, wierna żona, odpowiedzialna matka, kobieta fatalna, kobieta-dziecko, przyjaciółka, powierniczka, bogini. Współczesna kobieta ma przecież tyle dróg do wyboru! (...)
Ponad realnymi postaciami unosi się jeszcze jedna, kluczowa figura: tajemniczy „Pan”, do którego Belcia kieruje swoją opowieść. Humor i kamp zderzają się z ostentacyjnie nienowoczesnym liryzmem, z rozbitym na fragmenty, ale wciąż pulsującym pod powierzchnią wielkim sercowym wyznaniem, które Belcia kieruje do miłości swojego życia. Nie dowiemy się nigdy, czy „Pan” istnieje, wiemy jednak, że jest wzorcem kochanka, którego Belcia będzie szukać w każdym napotkanym mężczyźnie.
Jak być sobą w świecie, w którym tradycyjne role są zgrane, wybrakowane i ciasne, ale wciąż siedzą mocno pod skórą, a nowe dopiero niepewnie się rodzą? Co w dzisiejszej rzeczywistości znaczy być sobą i czy autentyczne spotkanie z partnerem/partnerką jest w ogóle możliwe?
W adaptacji Małgosi Maciejewskiej w pełni wybrzmiewa bezczelny humor powieści. Mamy tu operetkę, absurdalną i kampową, i tragikomiczny standup. Podróż przez mężczyzn, fryzury i hotelowe pokoje, pełna potknięć i do bólu prozaicznych rozczarowań i pomyłek zdaje się nie mieć końca, a jej bohaterka – być niezniszczalna. Głód uczucia, wiara w spotkanie i spełnienie w miłosnej relacji są jej paliwem. I to chyba czyni ją wzruszającą. Włosy Belci można ściąć – i tak odrosną.
Autorka: Izabela Tadra
Reżyseria: Kuba Kowalski
Adaptacja | dramaturgia: Małgorzata Maciejewska
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Olo Walicki
Improwizacje muzyczne: Antoni Włosowicz
Choreografia: Krystian Łysoń
Reżyseria światła: Damian Pawella
Inspicjentka | asystentka reżysera: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 19 października 2024 r., Duża Scena
Występują:
Paulina Walendziak (Belcia)
Katarzyna Żuk (Matka | Matka Faceta od wibratorów)
Maciej Kobiela (Wilhelm)
Karolina Bednarek (Niańka)
Piotr Seweryński (Cioteczka | Ojciec Faceta od wibratorów)
Damian Sosnowski (Facet w szlafroku | Facet od wibratorów)
Paweł Kos (Facet od koksu | Facet od lakierów)
Michał Kruk (Facet romantyczny)
Antoni Włosowicz (Duch Belci)
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 50 minut bez przerwy
Spektakl przeznaczony dla widzów 18+ (wulgarny język)
Belcia, bohaterka powieści Izabeli Tadry, jest w nieprzerwanym ruchu: z jednego pokoju hotelowego do drugiego, z rąk matki do ciotki, od męża do kochanka, z romansu do kolejnej przygody. Jej (...) imponujące włosy są budulcem, z którego ma powstać idealna córka, grzeczna panienka, niedostępna seksbomba, wierna żona, odpowiedzialna matka, kobieta fatalna, kobieta-dziecko, przyjaciółka, powierniczka, bogini. Współczesna kobieta ma przecież tyle dróg do wyboru! (...)
Ponad realnymi postaciami unosi się jeszcze jedna, kluczowa figura: tajemniczy „Pan”, do którego Belcia kieruje swoją opowieść. Humor i kamp zderzają się z ostentacyjnie nienowoczesnym liryzmem, z rozbitym na fragmenty, ale wciąż pulsującym pod powierzchnią wielkim sercowym wyznaniem, które Belcia kieruje do miłości swojego życia. Nie dowiemy się nigdy, czy „Pan” istnieje, wiemy jednak, że jest wzorcem kochanka, którego Belcia będzie szukać w każdym napotkanym mężczyźnie.
Jak być sobą w świecie, w którym tradycyjne role są zgrane, wybrakowane i ciasne, ale wciąż siedzą mocno pod skórą, a nowe dopiero niepewnie się rodzą? Co w dzisiejszej rzeczywistości znaczy być sobą i czy autentyczne spotkanie z partnerem/partnerką jest w ogóle możliwe?
W adaptacji Małgosi Maciejewskiej w pełni wybrzmiewa bezczelny humor powieści. Mamy tu operetkę, absurdalną i kampową, i tragikomiczny standup. Podróż przez mężczyzn, fryzury i hotelowe pokoje, pełna potknięć i do bólu prozaicznych rozczarowań i pomyłek zdaje się nie mieć końca, a jej bohaterka – być niezniszczalna. Głód uczucia, wiara w spotkanie i spełnienie w miłosnej relacji są jej paliwem. I to chyba czyni ją wzruszającą. Włosy Belci można ściąć – i tak odrosną.
Autorka: Izabela Tadra
Reżyseria: Kuba Kowalski
Adaptacja | dramaturgia: Małgorzata Maciejewska
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Olo Walicki
Improwizacje muzyczne: Antoni Włosowicz
Choreografia: Krystian Łysoń
Reżyseria światła: Damian Pawella
Inspicjentka | asystentka reżysera: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 19 października 2024 r., Duża Scena
Występują:
Paulina Walendziak (Belcia)
Katarzyna Żuk (Matka | Matka Faceta od wibratorów)
Maciej Kobiela (Wilhelm)
Karolina Bednarek (Niańka)
Piotr Seweryński (Cioteczka | Ojciec Faceta od wibratorów)
Damian Sosnowski (Facet w szlafroku | Facet od wibratorów)
Paweł Kos (Facet od koksu | Facet od lakierów)
Michał Kruk (Facet romantyczny)
Antoni Włosowicz (Duch Belci)
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 50 minut bez przerwy
Spektakl przeznaczony dla widzów 18+ (wulgarny język)
Kto jest szalony – ja czy świat?
Supernowoczesne kliniki, biznesy okołomedyczne, terapie gwarantowanego dobrobytu – wszystko po to, by sprostać wymaganiom nowego kanonu: bycia zdrowym, radosnym, ambitnym, aktywnie uczestniczącym w społeczno-ekonomicznym „teatrze” współczesności. Bo jeśli nie, to… należy się leczyć! W dzisiejszym świecie poczucie dyskomfortu związanego z funkcjonowaniem w późno-nowoczesnej rzeczywistości staje się jednostką chorobową.
Tekst odwołuje się do pierwszych spotkań diagnostycznych z psychiatrami, podczas których analizowana jest identyfikacja pacjenta z trudnościami, jakich doświadcza. Analizuje perspektywę ulgi, jaką może przynieść uznanie symptomów niedopasowania do kanonu za chorobę. Przestrzeń intymnych rozmów ze specjalistami przeplata się tu z symboliką współczesnych terapii, gdzie narracje pacjentów stają się elementem gry mającej docelowo maksymalizować zadowolenie i poczucie przynależności.
Co definiuje nas dziś jako „zdrowych” lub „chorych”? Czy zaburzenia i różnice w sposobach funkcjonowania są objawami choroby, czy może wyrazem buntu, wykraczającego poza możliwości medycyny? Czy diagnoza jest kluczem do zrozumienia siebie, czy może pułapką, która ogranicza indywidualność?
Tragifarsa o dyktaturze szczęścia i sukcesu prowokuje do refleksji nad rolą jednostki w świecie pełnym oczekiwań oraz nad tym, czy w dzisiejszych realiach normalność jest w ogóle możliwa.
Reżyseria: Ruslán Viktorov
Scenariusz | dramaturgia: Michał Pabian
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Richard Wolf
Ruch sceniczny: Zuzanna Kasprzyk
Reżyseria światła: Damian Pawella
Asystentka reżysera: Weronika Ososko
Tłumaczenie z j. niemieckiego w procesie prób: Jakub Sierenberg
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera:
25 kwietnia 2025 roku, Duża Scena
Występują:
Karolina Bednarek (ŻAKLINA)
Barbara Dembińska (DOKTOR WANDA CZUJNIK)
Paweł Kos (JAN)
Halszka Lehman (MENEDŻERKA ZDROWIA ZOSIA)
Mirosława Olbińska (MATKA, taka bardziej trzy po trzy)
Paulina Walendziak (DOLORES)
Antoni Włosowicz (XANNY)
Maciej Bisiorek | gościnnie (MATTHEW RICHARD)
Czas trwania spektaklu zostanie określony po ostatniej próbie generalnej.
Tekst odwołuje się do pierwszych spotkań diagnostycznych z psychiatrami, podczas których analizowana jest identyfikacja pacjenta z trudnościami, jakich doświadcza. Analizuje perspektywę ulgi, jaką może przynieść uznanie symptomów niedopasowania do kanonu za chorobę. Przestrzeń intymnych rozmów ze specjalistami przeplata się tu z symboliką współczesnych terapii, gdzie narracje pacjentów stają się elementem gry mającej docelowo maksymalizować zadowolenie i poczucie przynależności.
Co definiuje nas dziś jako „zdrowych” lub „chorych”? Czy zaburzenia i różnice w sposobach funkcjonowania są objawami choroby, czy może wyrazem buntu, wykraczającego poza możliwości medycyny? Czy diagnoza jest kluczem do zrozumienia siebie, czy może pułapką, która ogranicza indywidualność?
Tragifarsa o dyktaturze szczęścia i sukcesu prowokuje do refleksji nad rolą jednostki w świecie pełnym oczekiwań oraz nad tym, czy w dzisiejszych realiach normalność jest w ogóle możliwa.
Reżyseria: Ruslán Viktorov
Scenariusz | dramaturgia: Michał Pabian
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Richard Wolf
Ruch sceniczny: Zuzanna Kasprzyk
Reżyseria światła: Damian Pawella
Asystentka reżysera: Weronika Ososko
Tłumaczenie z j. niemieckiego w procesie prób: Jakub Sierenberg
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera:
25 kwietnia 2025 roku, Duża Scena
Występują:
Karolina Bednarek (ŻAKLINA)
Barbara Dembińska (DOKTOR WANDA CZUJNIK)
Paweł Kos (JAN)
Halszka Lehman (MENEDŻERKA ZDROWIA ZOSIA)
Mirosława Olbińska (MATKA, taka bardziej trzy po trzy)
Paulina Walendziak (DOLORES)
Antoni Włosowicz (XANNY)
Maciej Bisiorek | gościnnie (MATTHEW RICHARD)
Czas trwania spektaklu zostanie określony po ostatniej próbie generalnej.
Kto nie ma nie płaci
Sztuka Daria Fo "Kto nie ma, nie płaci" przedstawia dzień z życia dwóch małżeństw: Antonii i Giovanniego oraz Margherity i Luigiego. Wysokie ceny żywności zmuszają kobiety do kradzieży z pobliskiego supermarketu jedzenia, które jak w starej sztuce commedia dell’arte, realizującej topos głodu, staje się elementem groteskowej akcji. Czy mężczyźni poprą „obywatelskie nieposłuszeństwo” swoich żon, a wydarzenia ze sklepu przerodzą się w rewolucję o krajowym zasięgu? Zderzenie serii zabawnych scenek z ostrą wymową społeczną tej historii daje efekt satyryczny. Jednocześnie skłania do zwrócenia uwagi na problemy pracy i kapitału.
Dario Fo jest dramaturgiem, aktorem i reżyserem, a także jednym z najbardziej kontrowersyjnych przedstawicieli świata teatru. Reprezentuje teatr komiczny od ludowego widowiska średniowiecznego i komedii dell’arte po nowe formy wodewilu, musicalu i burleski. W 1997 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Napisał kilkadziesiąt sztuk. Do najbardziej znanych należą: Wielka pantomima z flagami i kukłami małymi i średnimi, Misterium buffo i Przypadkowa śmierć anarchisty.
Autor: Dario Fo
Przekład: Piotr Bikont i Paweł Lesisz
Reżyseria: Piotr Bikont
Scenografia: Aleksander Janicki
Kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Muzyka i śpiew: Jacek Bieleński
Asystent reżysera: Wojciech Oleksiewicz
Prapremiera: 9 kwietnia 2011 roku, Mała Scena
Występują:
Mirosława Olbińska (Antonina)
Katarzyna Żuk (Margherita)
Gracjan Kielar (Luigi)
Tomasz Kubiatowicz (Inspektor)
Wojciech Oleksiewicz (Strażnik)
Sławomir Sulej (Giovanni)
Dymitr Hołówko (gościnnie, Dziadek)
Jacek Bieleński (gościnnie, Pieśniarz)
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Czas trwania: 2 godziny z przerwą
Dario Fo jest dramaturgiem, aktorem i reżyserem, a także jednym z najbardziej kontrowersyjnych przedstawicieli świata teatru. Reprezentuje teatr komiczny od ludowego widowiska średniowiecznego i komedii dell’arte po nowe formy wodewilu, musicalu i burleski. W 1997 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Napisał kilkadziesiąt sztuk. Do najbardziej znanych należą: Wielka pantomima z flagami i kukłami małymi i średnimi, Misterium buffo i Przypadkowa śmierć anarchisty.
Autor: Dario Fo
Przekład: Piotr Bikont i Paweł Lesisz
Reżyseria: Piotr Bikont
Scenografia: Aleksander Janicki
Kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Muzyka i śpiew: Jacek Bieleński
Asystent reżysera: Wojciech Oleksiewicz
Prapremiera: 9 kwietnia 2011 roku, Mała Scena
Występują:
Mirosława Olbińska (Antonina)
Katarzyna Żuk (Margherita)
Gracjan Kielar (Luigi)
Tomasz Kubiatowicz (Inspektor)
Wojciech Oleksiewicz (Strażnik)
Sławomir Sulej (Giovanni)
Dymitr Hołówko (gościnnie, Dziadek)
Jacek Bieleński (gościnnie, Pieśniarz)
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Czas trwania: 2 godziny z przerwą
Mój pierwszy rave
Pochodząca z Łodzi Agnieszka Jakimiak sięgnie do łódzkiej kultury klubowej przełomu tysiącleci – historii efemerycznej rewolucji w rytmie acid techno, drum’n’bassu, jungle i punka, napędzanej przez tysiące młodych ludzi, którzy tańczyli do upadłego w klubach i na ulicach miasta znanego z pofabrycznego kurzu i obezwładniającej szarości.
Dla pokolenia dzisiejszych 40-50-latków spektakl będzie powrotem do czasów studenckich; dla pokolenia ich dzieci – spotkaniem z miastem, klimatem i muzyką lat 90-tych; dla Łodzi – kolejną odsłoną obchodów 600-lecia.
Jestem z Łodzi, ale nigdy nie byłam na Paradzie Wolności, na squacie na Węglowej, na imprezach w tunelu pod ulicą Pomorską, w klubie New Alcatraz. Wyjeżdżałam z Łodzi 18 lat temu, w przekonaniu, że tutaj wszystkiego należy się bać. Dziś chciałabym poczuć tętno miasta, którego wtedy nie poznałam – być częścią Łodzi, która celebruje różnicę i różnorodność, miasta, w którym nie trzeba się martwić o bezpieczeństwo innych, bo tańczy się wspólnie, ramię w ramię. Chciałabym pójść na imprezę, na której jak u siebie czują się kobiety, osoby queerowe, nieśmiałe nastolatki, kiepscy tancerze, fanatycy industrialu i boidudki takie, jak ja.
Mówi się, że sztuka jest po to, żeby można było przez chwilę pożyć cudzym życiem. W tym spektaklu zapraszam wszystkich, żebyśmy wspólnie przeżyli mój pierwszy łódzki rave.
Agnieszka Jakimiak
Reżyseria | scenariusz: Agnieszka Jakimiak
II Reżyser | dramaturgia | scenografia | światła | video: Mateusz Atman
Muzyka | kompozycja | przygotowanie występu na żywo: Łukasz Jędrzejczak
Choreografia: Oskar Malinowski
Kostiumy: Nina Sakowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 17 listopada 2023 | Mała Scena
Występują:
Halszka Lehman
Paulina Walendziak
Mirosława Olbińska
Łukasz Jędrzejczak (gościnnie)
Czas trwania: 1 godzina i 10 minut bez przerwy
UWAGA!
W spektaklu wykorzystywane jest światło stroboskopowe oraz głośna muzyka.
Sugerowany wiek odbiorcy 16+
Miejsca nie są numerowane. Widzowie mają do wyboru miejsca siedzące w cenach regularnych oraz miejsca tańczące w cenie 30 zł od osoby.
Dla pokolenia dzisiejszych 40-50-latków spektakl będzie powrotem do czasów studenckich; dla pokolenia ich dzieci – spotkaniem z miastem, klimatem i muzyką lat 90-tych; dla Łodzi – kolejną odsłoną obchodów 600-lecia.
Jestem z Łodzi, ale nigdy nie byłam na Paradzie Wolności, na squacie na Węglowej, na imprezach w tunelu pod ulicą Pomorską, w klubie New Alcatraz. Wyjeżdżałam z Łodzi 18 lat temu, w przekonaniu, że tutaj wszystkiego należy się bać. Dziś chciałabym poczuć tętno miasta, którego wtedy nie poznałam – być częścią Łodzi, która celebruje różnicę i różnorodność, miasta, w którym nie trzeba się martwić o bezpieczeństwo innych, bo tańczy się wspólnie, ramię w ramię. Chciałabym pójść na imprezę, na której jak u siebie czują się kobiety, osoby queerowe, nieśmiałe nastolatki, kiepscy tancerze, fanatycy industrialu i boidudki takie, jak ja.
Mówi się, że sztuka jest po to, żeby można było przez chwilę pożyć cudzym życiem. W tym spektaklu zapraszam wszystkich, żebyśmy wspólnie przeżyli mój pierwszy łódzki rave.
Agnieszka Jakimiak
Reżyseria | scenariusz: Agnieszka Jakimiak
II Reżyser | dramaturgia | scenografia | światła | video: Mateusz Atman
Muzyka | kompozycja | przygotowanie występu na żywo: Łukasz Jędrzejczak
Choreografia: Oskar Malinowski
Kostiumy: Nina Sakowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 17 listopada 2023 | Mała Scena
Występują:
Halszka Lehman
Paulina Walendziak
Mirosława Olbińska
Łukasz Jędrzejczak (gościnnie)
Czas trwania: 1 godzina i 10 minut bez przerwy
UWAGA!
W spektaklu wykorzystywane jest światło stroboskopowe oraz głośna muzyka.
Sugerowany wiek odbiorcy 16+
Miejsca nie są numerowane. Widzowie mają do wyboru miejsca siedzące w cenach regularnych oraz miejsca tańczące w cenie 30 zł od osoby.
Noc szpilek
Czterech klasowych przegrywów kontra bezwzględna nauczycielka wychowania seksualnego w męskim liceum jezuitów i ogarnięta wojną domową Lima lat 90-tych. Ludzie znikają tu codziennie. Nic dziwnego, że niefortunny żart, który przerodził się w konflikt między chłopcami i wskutek gwałtownej eskalacji całkowicie wymknął im spod kontroli, mógł przejść niezauważony – jak szpilka w pyle limskiej ulicy.
Manu, Beto, Carlos i Moco po dwudziestu latach spotykają się na zjeździe absolwentów. Zbieg okoliczności sprawił, że za popełniony czyn żaden z nich nie odpowiedział. Powrót do grzechów młodości nie będzie łatwy. Dlaczego wracają? Przed czym uciekają? Co ryzykują, ujawniając swój sekret?
Pełen czarnego humoru thriller jednego z najpopularniejszych współczesnych peruwiańskich pisarzy w adaptacji Piotra Pacześniaka to opowieść́ o wolności wyboru. Bo czy którykolwiek wybór możemy określić́ jako wolny? I w jakim stopniu jesteśmy za niego odpowiedzialni? Ile w tym, co robimy, jest dziedzictwa naszych ojców i matek, miasta i kraju, a ile naszych własnych decyzji? Czy próbując każdy zły uczynek zrozumieć i uzasadnić okolicznościami, nie zbliżamy się niebezpiecznie do moralnego relatywizmu, który uniemożliwia odróżnienie dobra od zła? Ale czy mamy moralne prawo, by każdy zły uczynek potępić?
Autor: Santiago Roncagliolo
Tłumaczenie: Tomasz Pindel
Reżyseria: Piotr Pacześniak
Choreografia, ruch sceniczny, koordynacja scen intymnych: Krystyna Lama Szydłowska
Reżyseria światła: Monika Stolarska
Asystentka reżyserki światła: Helena Rakovich
Muzyka: Michał Zachariasz
Prapremiera: 7 marca 2025 roku, Mała Scena
Występują:
Michał Badeński
Łukasz Gosławski
Maciej Kobiela
Rozalia Rusak
Damian Sosnowski
Katarzyna Żuk
Czas trwania spektaklu: określimy po ostatniej próbie generalnej
Sugerowany wiek odbiorcy: 16+ (sceny nagości, wulgarny język)
Manu, Beto, Carlos i Moco po dwudziestu latach spotykają się na zjeździe absolwentów. Zbieg okoliczności sprawił, że za popełniony czyn żaden z nich nie odpowiedział. Powrót do grzechów młodości nie będzie łatwy. Dlaczego wracają? Przed czym uciekają? Co ryzykują, ujawniając swój sekret?
Pełen czarnego humoru thriller jednego z najpopularniejszych współczesnych peruwiańskich pisarzy w adaptacji Piotra Pacześniaka to opowieść́ o wolności wyboru. Bo czy którykolwiek wybór możemy określić́ jako wolny? I w jakim stopniu jesteśmy za niego odpowiedzialni? Ile w tym, co robimy, jest dziedzictwa naszych ojców i matek, miasta i kraju, a ile naszych własnych decyzji? Czy próbując każdy zły uczynek zrozumieć i uzasadnić okolicznościami, nie zbliżamy się niebezpiecznie do moralnego relatywizmu, który uniemożliwia odróżnienie dobra od zła? Ale czy mamy moralne prawo, by każdy zły uczynek potępić?
Autor: Santiago Roncagliolo
Tłumaczenie: Tomasz Pindel
Reżyseria: Piotr Pacześniak
Choreografia, ruch sceniczny, koordynacja scen intymnych: Krystyna Lama Szydłowska
Reżyseria światła: Monika Stolarska
Asystentka reżyserki światła: Helena Rakovich
Muzyka: Michał Zachariasz
Prapremiera: 7 marca 2025 roku, Mała Scena
Występują:
Michał Badeński
Łukasz Gosławski
Maciej Kobiela
Rozalia Rusak
Damian Sosnowski
Katarzyna Żuk
Czas trwania spektaklu: określimy po ostatniej próbie generalnej
Sugerowany wiek odbiorcy: 16+ (sceny nagości, wulgarny język)
Pasty do mycia języka
czytanie past Malcolma XD oraz spotkanie z twórcą
Internetowe pasty Malcolma XD stały się rozpoznawalne dzięki specyficznemu językowi autora, który rzuca wyzwanie politycznej poprawności i powszechnie przyjętym zasadom komunikacji. Garściami czerpie ze stereotypów i uproszczeń, używając publicystycznych pretekstów do budowania narracji o bohaterach, którzy zbłądzili we współczesnej rzeczywistości. Wiralowe teksty nie przestają zwiększać swojej objętości, zmieniając się w rubaszne i oryginalnie zakrzywione znaki czasu.
Spotkania w Nowym to połączenie performatywnego czytania fragmentów past i rozmowy z Malcolmem XD (a właściwie z jego wizerunkiem, bo autor ukrywa swoją tożsamość i korzysta z przetwarzającej głos technologii).
W marcu skoncentrowaliśmy się na temacie jednostki. Przeczytaliśmy fragmenty past: "Złota piwnica", "Paulina, Patolog i pies" oraz "Mój stary to fanatyk wędkarstwa", i rozmawialiśmy o tym, jak śmiać się z fantazji o samym sobie.
W czytaniu marcowym wystąpili:
Michał Badeński
Bartek Kotwica
Mirosława Olbińska
W maju weźmiemy pod lupę społeczności – rodzinne, squaterskie, ideowe. Przeczytamy fragmenty powieści "Emigracja", z których dowiemy się o pewnym mieście z liczbą ludności 10000 – 19999, o Festiwalu Agrestu, politycznej poprawności, demokracji squatersów, problemach Stomila i granicach wytrzymałości przyjaźni.
Postaramy się także dowiedzieć, jak język pasty przekłada się na język filmowy. Czy można i jak dalece ośmieszać teorie spiskowe?Czy żart, kpina i absurd są receptą na radzenie sobie z szeregiem wyzwań? Czy łatwo wtopić się w masę i stać się magmą śmiechu?
W czytaniu majowym wystąpią:
Barbara Dembińska
Maciej Kobiela
Rozalia Rusak.
Gościem spotkania (obok Malcolma XD) będzie Michał Tylka, reżyser m.in. „Fanatyka” i „Wujka Foliarza” – zekranizowanych past Malcolma XD.
Opieka dramaturgiczna: Michał Pabian
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Czas trwania: ok. 75 minut, w tym 40 minut aktorskiej lektury i 35 minut rozmowy.
Internetowe pasty Malcolma XD stały się rozpoznawalne dzięki specyficznemu językowi autora, który rzuca wyzwanie politycznej poprawności i powszechnie przyjętym zasadom komunikacji. Garściami czerpie ze stereotypów i uproszczeń, używając publicystycznych pretekstów do budowania narracji o bohaterach, którzy zbłądzili we współczesnej rzeczywistości. Wiralowe teksty nie przestają zwiększać swojej objętości, zmieniając się w rubaszne i oryginalnie zakrzywione znaki czasu.
Spotkania w Nowym to połączenie performatywnego czytania fragmentów past i rozmowy z Malcolmem XD (a właściwie z jego wizerunkiem, bo autor ukrywa swoją tożsamość i korzysta z przetwarzającej głos technologii).
W marcu skoncentrowaliśmy się na temacie jednostki. Przeczytaliśmy fragmenty past: "Złota piwnica", "Paulina, Patolog i pies" oraz "Mój stary to fanatyk wędkarstwa", i rozmawialiśmy o tym, jak śmiać się z fantazji o samym sobie.
W czytaniu marcowym wystąpili:
Michał Badeński
Bartek Kotwica
Mirosława Olbińska
W maju weźmiemy pod lupę społeczności – rodzinne, squaterskie, ideowe. Przeczytamy fragmenty powieści "Emigracja", z których dowiemy się o pewnym mieście z liczbą ludności 10000 – 19999, o Festiwalu Agrestu, politycznej poprawności, demokracji squatersów, problemach Stomila i granicach wytrzymałości przyjaźni.
Postaramy się także dowiedzieć, jak język pasty przekłada się na język filmowy. Czy można i jak dalece ośmieszać teorie spiskowe?Czy żart, kpina i absurd są receptą na radzenie sobie z szeregiem wyzwań? Czy łatwo wtopić się w masę i stać się magmą śmiechu?
W czytaniu majowym wystąpią:
Barbara Dembińska
Maciej Kobiela
Rozalia Rusak.
Gościem spotkania (obok Malcolma XD) będzie Michał Tylka, reżyser m.in. „Fanatyka” i „Wujka Foliarza” – zekranizowanych past Malcolma XD.
Opieka dramaturgiczna: Michał Pabian
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Czas trwania: ok. 75 minut, w tym 40 minut aktorskiej lektury i 35 minut rozmowy.
Prawda
Scena Inicjatyw Aktorskich
Prawda. Od korzyści płynących z jej przemilczenia po kłopoty związane z jej wyjawieniem.
Czym jest prawda? I kto zna odpowiedź na to pytanie, skoro nie znajdują jej nawet filozofowie? Czy niemówienie prawdy jest kłamstwem? I czy kłamstwo zawsze jest złe?
Dowcipna, drażniąca sumienie francuska komedia, grana z powodzeniem na całym świecie, to opowieść o związkach budowanych na półprawdach i niedomówieniach, manipulacjach i kłamstewkach.
Ale… czy gdyby wszyscy mówili sobie prawdę, to ostałaby się na ziemi chociaż jedna para? A może to byłby koniec cywilizacji? Bo kto właściwie potrzebuje całej prawdy?
I co, jeśli jedyny dowód miłości, jaki możemy dać najbliższej osobie, to nadal ją okłamywać? Tylko może po prostu musimy robić to lepiej…
Autor: Florian Zeller
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Agnieszka Korzeniowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 13 grudnia 2024 roku, Mała Scena
Występują:
Agnieszka Korzeniowska
Magdalena Kaszewska
Gracjan Kielar
Michał Kruk
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Prawda. Od korzyści płynących z jej przemilczenia po kłopoty związane z jej wyjawieniem.
Czym jest prawda? I kto zna odpowiedź na to pytanie, skoro nie znajdują jej nawet filozofowie? Czy niemówienie prawdy jest kłamstwem? I czy kłamstwo zawsze jest złe?
Dowcipna, drażniąca sumienie francuska komedia, grana z powodzeniem na całym świecie, to opowieść o związkach budowanych na półprawdach i niedomówieniach, manipulacjach i kłamstewkach.
Ale… czy gdyby wszyscy mówili sobie prawdę, to ostałaby się na ziemi chociaż jedna para? A może to byłby koniec cywilizacji? Bo kto właściwie potrzebuje całej prawdy?
I co, jeśli jedyny dowód miłości, jaki możemy dać najbliższej osobie, to nadal ją okłamywać? Tylko może po prostu musimy robić to lepiej…
Autor: Florian Zeller
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Agnieszka Korzeniowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 13 grudnia 2024 roku, Mała Scena
Występują:
Agnieszka Korzeniowska
Magdalena Kaszewska
Gracjan Kielar
Michał Kruk
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Scena IMPRO Teatru Nowego - Panna i (roz)Wodnik - ezoteryczna komedia improwizowana
Impro przebojem zdobywa sceny i serca publiczności na całym świecie. Za co pokochaliście improwizowane spektakle? Za błyskotliwe i szalenie zabawne wykorzystywanie i interpretację podrzucanych przez was, czyli widzów, sugestii. Aktorki i aktorzy Sceny IMPRO Teatru Nowego realizują wszystkie pomysły, nawet te najbardziej zwariowane. Dzięki temu improwizowane spektakle za każdym razem są inne i zaskakujące, pełne niewiadomych. To Wy tworzycie scenariusze wymyślając nam role, proponując miejsca akcji, narzucacie styl i sposób gry. Efekty często zaskakują także i nas!
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie dołączycie do grona miłośników naszej Sceny IMPRO.
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie dołączycie do grona miłośników naszej Sceny IMPRO.
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Scena IMPRO Teatru Nowego - Romans z mordercą - improwizowana komedia kryminalna
Zaczyna się niewinnie, a potem widzowie decydują kto zginie i w jaki sposób. Czy uda nam się wykryć mordercę? I co z tego wyniknie? Przekonajcie się sami.
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie dołączycie do grona miłośników naszej Sceny IMPRO.
A jeśli pokochaliście już improwizowane spektakle za błyskotliwe i szalenie zabawne wykorzystywanie i interpretację podrzucanych przez was, czyli widzów, sugestii, to wiecie, że aktorki i aktorzy Sceny IMPRO Teatru Nowego realizują wszystkie pomysły, nawet te najbardziej zwariowane. Dzięki temu improwizowane spektakle za każdym razem są inne i zaskakujące, pełne niewiadomych. To Wy tworzycie scenariusze wymyślając nam role, proponując miejsca akcji, narzucacie styl i sposób gry. Efekty często zaskakują także i nas!
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie dołączycie do grona miłośników naszej Sceny IMPRO.
A jeśli pokochaliście już improwizowane spektakle za błyskotliwe i szalenie zabawne wykorzystywanie i interpretację podrzucanych przez was, czyli widzów, sugestii, to wiecie, że aktorki i aktorzy Sceny IMPRO Teatru Nowego realizują wszystkie pomysły, nawet te najbardziej zwariowane. Dzięki temu improwizowane spektakle za każdym razem są inne i zaskakujące, pełne niewiadomych. To Wy tworzycie scenariusze wymyślając nam role, proponując miejsca akcji, narzucacie styl i sposób gry. Efekty często zaskakują także i nas!
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Scena IMPRO Teatru Nowego - Żubry w Tatrach - improwizowana komedia działkowa
Impro przebojem zdobywa sceny i serca publiczności na całym świecie. Za co pokochaliście improwizowane spektakle? Za błyskotliwe i szalenie zabawne wykorzystywanie i interpretację podrzucanych przez was, czyli widzów, sugestii. Aktorki i aktorzy Sceny IMPRO Teatru Nowego realizują wszystkie pomysły, nawet te najbardziej zwariowane. Dzięki temu improwizowane spektakle za każdym razem są inne i zaskakujące, pełne niewiadomych. To Wy tworzycie scenariusze wymyślając nam role, proponując miejsca akcji, narzucacie styl i sposób gry. Efekty często zaskakują także i nas!
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie dołączycie do grona miłośników naszej Sceny IMPRO.
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Gwarantujemy, że po pierwszej wizycie dołączycie do grona miłośników naszej Sceny IMPRO.
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Seks dla opornych
Alice i Henry, dwoje pięćdziesięcioparolatków, wybrali się do ekskluzywnego hotelu, żeby odświeżyć swoje małżeństwo i wyrwać się z codziennej rutyny. Przy pomocy poradnika szukają sposobu na dodanie pikanterii związkowi. Jednak każde z nich koncertowo psuje romantyczne chwile uniesienia.
Ona oczekuje czarującego i odważnego mężczyzny, który zaskakiwałby ją kwiatami. On pragnie jedynie świętego spokoju i uśmiechu na twarzy żony. Czy w poradniku znajdą odpowiedź na swoje problemy?
Błyskotliwa komedia z niebanalną puentą to świetna okazja na spędzenie teatralnego wieczoru we dwoje. Nie stawiajcie oporu i przyjdźcie do teatru!
Autor: Michele Riml
Przekład: Hanna Szczerkowska
Reżyseria: Paweł Pitera
Scenografia: Allan Starski
Kostiumy: Wiesława Starska
Choreografia: Edyta Wasłowska
Opracowanie muzyczne: Maria Waśkiewicz
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 15 grudnia 2018 roku, Mała Scena
Występują:
Maria Gładkowska (Alice Lane)
Wojciech Wysocki (Henry Lane)
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut z przerwą
Ona oczekuje czarującego i odważnego mężczyzny, który zaskakiwałby ją kwiatami. On pragnie jedynie świętego spokoju i uśmiechu na twarzy żony. Czy w poradniku znajdą odpowiedź na swoje problemy?
Błyskotliwa komedia z niebanalną puentą to świetna okazja na spędzenie teatralnego wieczoru we dwoje. Nie stawiajcie oporu i przyjdźcie do teatru!
Autor: Michele Riml
Przekład: Hanna Szczerkowska
Reżyseria: Paweł Pitera
Scenografia: Allan Starski
Kostiumy: Wiesława Starska
Choreografia: Edyta Wasłowska
Opracowanie muzyczne: Maria Waśkiewicz
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 15 grudnia 2018 roku, Mała Scena
Występują:
Maria Gładkowska (Alice Lane)
Wojciech Wysocki (Henry Lane)
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut z przerwą
Śmierć komiwojażera
Pracujesz całe życie, żeby spłacić dom.
I kiedy wreszcie jest już twój,
nie ma komu w nim mieszkać.
Z nagrodzonego Pulitzerem jednego z najwybitniejszych dramatów XX wieku Remigiusz Brzyk wydobywa gorzki komizm życia everymana, szukającego spełnienia w tym, co nie daje mu szczęścia.
Komiwojażer – to brzmi dumnie. Tak naprawdę Willy Loman to zwyczajny domokrążca – taki, od którego większość opędza się jak od natrętnej muchy. Starzejący się apostoł amerykańskiego snu; lojalny budowniczy kapitalizmu, któremu nic się w życiu nie udało. Trybik ledwie w wielkiej machinie iluzji, napędzającej marzenie, by mieć – nawet kosztem bycia. Postać w gruncie rzeczy tragikomiczna w swoich rozpaczliwych rojeniach o sukcesie, zaprzeczaniu porażce i konsekwentnym niszczeniu tego, na czym najbardziej mu zależy. Ale pogrzeb miał ładny…
Ludzie, którzy wchodzili w Polsce w dorosłość na początku lat 90-tych, kiedy rodzący się kapitalizm dawał nadzieję, że amerykański sen ziści się tu i teraz, dziś są w wieku Willy’ego Lomana. Czym różniły się łóżka polowe z Jarmarku Europa od walizek z próbkami towaru? Kredyt frankowy od tego w dolarach? Czy kilka dekad, dzielących nas od dnia, w którym Arthur Miller powołał Lomana do życia i skazał go na śmierć, zmienia kaliber męskiej frustracji? Wreszcie: jak daleko pokoleniu Z, odmawiającemu spełniania rodzicielskich marzeń, do synów Lomana? A może to oni mają rację?
Autor: Arthur Miller
Przekład: Joanna Gorczycka
Reżyseria: Remigiusz Brzyk
Scenografia: Marika Wojciechowska
Kostiumy: Rafał Domagała
Muzyka: Jacek Grudzień
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Premiera: 2 grudnia 2023 | Duża Scena
Występują:
Juliusz Chrząstowski (gościnnie aktor Narodowego Starego Teatru w Krakowie) – Willy Loman
Katarzyna Żuk – Linda Loman
Maciej Kobiela – Biff Loman
Damian Sosnowski – Happy Loman
Piotr Seweryński – Charley
Sławomir Sulej – Wuj Ben
Karolina Bednarek – Howard Wagner, Letta
Edmund Krempiński – Bernard
Magdalena Kaszewska – kobieta (Ewa)
Rozalia Rusak (debiut) – Miss Forsythe
Wojciech Oleksiewicz – Stanley
Czas trwania spektaklu: 3 godziny z jedną przerwą
UWAGA!
W trakcie spektaklu na scenie palone są papierosy.
Prosimy o punktualność. Ze względu na inscenizację spektaklu spóźnieni widzowie nie będą wpuszczani na przedstawienie.
I kiedy wreszcie jest już twój,
nie ma komu w nim mieszkać.
Z nagrodzonego Pulitzerem jednego z najwybitniejszych dramatów XX wieku Remigiusz Brzyk wydobywa gorzki komizm życia everymana, szukającego spełnienia w tym, co nie daje mu szczęścia.
Komiwojażer – to brzmi dumnie. Tak naprawdę Willy Loman to zwyczajny domokrążca – taki, od którego większość opędza się jak od natrętnej muchy. Starzejący się apostoł amerykańskiego snu; lojalny budowniczy kapitalizmu, któremu nic się w życiu nie udało. Trybik ledwie w wielkiej machinie iluzji, napędzającej marzenie, by mieć – nawet kosztem bycia. Postać w gruncie rzeczy tragikomiczna w swoich rozpaczliwych rojeniach o sukcesie, zaprzeczaniu porażce i konsekwentnym niszczeniu tego, na czym najbardziej mu zależy. Ale pogrzeb miał ładny…
Ludzie, którzy wchodzili w Polsce w dorosłość na początku lat 90-tych, kiedy rodzący się kapitalizm dawał nadzieję, że amerykański sen ziści się tu i teraz, dziś są w wieku Willy’ego Lomana. Czym różniły się łóżka polowe z Jarmarku Europa od walizek z próbkami towaru? Kredyt frankowy od tego w dolarach? Czy kilka dekad, dzielących nas od dnia, w którym Arthur Miller powołał Lomana do życia i skazał go na śmierć, zmienia kaliber męskiej frustracji? Wreszcie: jak daleko pokoleniu Z, odmawiającemu spełniania rodzicielskich marzeń, do synów Lomana? A może to oni mają rację?
Autor: Arthur Miller
Przekład: Joanna Gorczycka
Reżyseria: Remigiusz Brzyk
Scenografia: Marika Wojciechowska
Kostiumy: Rafał Domagała
Muzyka: Jacek Grudzień
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Premiera: 2 grudnia 2023 | Duża Scena
Występują:
Juliusz Chrząstowski (gościnnie aktor Narodowego Starego Teatru w Krakowie) – Willy Loman
Katarzyna Żuk – Linda Loman
Maciej Kobiela – Biff Loman
Damian Sosnowski – Happy Loman
Piotr Seweryński – Charley
Sławomir Sulej – Wuj Ben
Karolina Bednarek – Howard Wagner, Letta
Edmund Krempiński – Bernard
Magdalena Kaszewska – kobieta (Ewa)
Rozalia Rusak (debiut) – Miss Forsythe
Wojciech Oleksiewicz – Stanley
Czas trwania spektaklu: 3 godziny z jedną przerwą
UWAGA!
W trakcie spektaklu na scenie palone są papierosy.
Prosimy o punktualność. Ze względu na inscenizację spektaklu spóźnieni widzowie nie będą wpuszczani na przedstawienie.
Śmieszy cię to?
"Śmieszy cię to?" to nawiązujący do klasyki gatunku – brytyjskiej farsy opartej o serię nieporozumień - portret rodzinny Jonesów. Stanley, Mira, Paul i Caroline od lat z coraz większym trudem wytrzymują ze sobą pod jednym dachem. Rodzinne podobieństwo sprawia jednak, że szukają podobnych rozwiązań – każde z nich postanawia uciec od pozostałej trójki… w to samo miejsce: do hotelu Better, którego doskonała obsługa przez niemożliwą do wytłumaczenia pomyłkę umieszcza całą rodzinę w jednym pokoju.
Na co liczą nasi bohaterowie szukając azylu w hotelu? Jak gapowaty personel wybrnie z kłopotów, jakie na siebie ściągnął? Czy seria zwariowanych perypetii pozwoli bohaterom uniknąć niechcianego spotkania? Jakie sekrety skrywa przed sobą nawzajem rodzina Jonesów?
Czy istnieje sposób, żeby przerwać ten niekończący się ciąg gagów, pomyłek, nieporozumień, zlekceważeń, nieusłyszeń, zignorowań, niezauważeń, wkrętek, uników, porażek, upadków? Czy na karuzeli śmiechu Jonesom nie zrobi się niedobrze?
Reżyser | autor tekstu: Michał Buszewicz
Scenografia: Barbara Hanicka
Kostiumy: Mikołaj Dziedzic
Muzyka: Baasch
Choreografia: Katarzyna Sikora
Reżyseria światła: Rafał Paradowski
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 8 marca, Duża Scena - na Dzień Kobiet
Występują:
Karolina Bednarek
Maciej Kobiela
Paweł Kos
Mirosława Olbińska
Rozalia Rusak
Sławomir Sulej
Paulina Walendziakz
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Na co liczą nasi bohaterowie szukając azylu w hotelu? Jak gapowaty personel wybrnie z kłopotów, jakie na siebie ściągnął? Czy seria zwariowanych perypetii pozwoli bohaterom uniknąć niechcianego spotkania? Jakie sekrety skrywa przed sobą nawzajem rodzina Jonesów?
Czy istnieje sposób, żeby przerwać ten niekończący się ciąg gagów, pomyłek, nieporozumień, zlekceważeń, nieusłyszeń, zignorowań, niezauważeń, wkrętek, uników, porażek, upadków? Czy na karuzeli śmiechu Jonesom nie zrobi się niedobrze?
Reżyser | autor tekstu: Michał Buszewicz
Scenografia: Barbara Hanicka
Kostiumy: Mikołaj Dziedzic
Muzyka: Baasch
Choreografia: Katarzyna Sikora
Reżyseria światła: Rafał Paradowski
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 8 marca, Duża Scena - na Dzień Kobiet
Występują:
Karolina Bednarek
Maciej Kobiela
Paweł Kos
Mirosława Olbińska
Rozalia Rusak
Sławomir Sulej
Paulina Walendziakz
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 20 minut bez przerwy
Tajemniczy ogród
Gdyby na świecie zostało tylko jedno drzewo w ogrodzie zamkniętym na klucz i słoik nasion, jesień była niepodobna do jesieni, a dorośli powtarzali „ciężkie czasy, dużo pracy”, nic nie robili, tylko straszyli i ciągle ich nie było, to… to byłaby sytuacja katastroficznie katastrofalna!
W niektórych dzieciach wizja przyszłości świata w kontekście zmiany klimatu wywołuje uczucie niepokoju – zwłaszcza wtedy, gdy nie widzą konkretnych działań podejmowanych przez dorosłych. Coraz częściej czują też presję, by samodzielnie ratować świat.
„Tajemniczy Ogród” w reżyserii Justyny Łagowskiej to umieszczona w niedalekiej przyszłości muzyczna opowieść o uzdrawianiu przez kontakt z naturą. W adaptacji klasycznej powieści Frances H. Burnett autorstwa Darii Sobik bohaterowie odkrywają tajemniczy ogród i wyruszają w podróż do wspólnego zadbania o siebie. Poczucie osamotnienia zostaje ukojone mocą przyjaźni, współdziałania i samoakceptacji w przestrzeni, w której można czuć złość, krzyczeć, płakać, śmiać się, głęboko oddychać i po prostu nic nie robić.
Spektakl będzie pretekstem do rozmowy o ponadczasowych wartościach i kwestiach ważnych dla młodego pokolenia: przyjaźni i pozytywnych relacjach z innymi ludźmi (niezależnych od ich statusu majątkowego), empatycznym towarzyszeniu w sytuacji choroby, cierpienia i utraty, a także: o znaczeniu przyrody w życiu człowieka oraz wzajemnym między nimi oddziaływaniu – o sile, którą można czerpać z natury, m.in. w sytuacjach kryzysów emocjonalnych – i o trosce, jaką jesteśmy jej winni.
Autorka: Frances Hodgson Burnett
Tłumaczenie: Jadwiga Włodarkiewicz
Reżyseria | scenografia | reżyseria światła: Justyna Łagowska
Adaptacja | dramaturgia: Daria Sobik
Kostiumy: Konrad Parol
Muzyka | piosenki: Rafał Matuszak
Choreografia: Milena Czarnik
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Premiera: 18 maja 2024, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska
Maria Gładkowska
Łukasz Gosławski
Gracjan Kielar
Maciej Kobiela
Michał Kruk
Halszka Lehman
Rozalia Rusak
Paulina Walendziak
Antoni Włosowicz (gościnnie)
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 40 z przerwą
W niektórych dzieciach wizja przyszłości świata w kontekście zmiany klimatu wywołuje uczucie niepokoju – zwłaszcza wtedy, gdy nie widzą konkretnych działań podejmowanych przez dorosłych. Coraz częściej czują też presję, by samodzielnie ratować świat.
„Tajemniczy Ogród” w reżyserii Justyny Łagowskiej to umieszczona w niedalekiej przyszłości muzyczna opowieść o uzdrawianiu przez kontakt z naturą. W adaptacji klasycznej powieści Frances H. Burnett autorstwa Darii Sobik bohaterowie odkrywają tajemniczy ogród i wyruszają w podróż do wspólnego zadbania o siebie. Poczucie osamotnienia zostaje ukojone mocą przyjaźni, współdziałania i samoakceptacji w przestrzeni, w której można czuć złość, krzyczeć, płakać, śmiać się, głęboko oddychać i po prostu nic nie robić.
Spektakl będzie pretekstem do rozmowy o ponadczasowych wartościach i kwestiach ważnych dla młodego pokolenia: przyjaźni i pozytywnych relacjach z innymi ludźmi (niezależnych od ich statusu majątkowego), empatycznym towarzyszeniu w sytuacji choroby, cierpienia i utraty, a także: o znaczeniu przyrody w życiu człowieka oraz wzajemnym między nimi oddziaływaniu – o sile, którą można czerpać z natury, m.in. w sytuacjach kryzysów emocjonalnych – i o trosce, jaką jesteśmy jej winni.
Autorka: Frances Hodgson Burnett
Tłumaczenie: Jadwiga Włodarkiewicz
Reżyseria | scenografia | reżyseria światła: Justyna Łagowska
Adaptacja | dramaturgia: Daria Sobik
Kostiumy: Konrad Parol
Muzyka | piosenki: Rafał Matuszak
Choreografia: Milena Czarnik
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Premiera: 18 maja 2024, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska
Maria Gładkowska
Łukasz Gosławski
Gracjan Kielar
Maciej Kobiela
Michał Kruk
Halszka Lehman
Rozalia Rusak
Paulina Walendziak
Antoni Włosowicz (gościnnie)
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 40 z przerwą
Testament Szekspira
Katolik, nauczyciel, aktor - Szekspir. Czy życie z takim geniuszem jest zawsze usłane różami?
W najnowszym spektaklu Maria Gładkowska wcieli się w rolę mało znanej żony Szekspira – Anne Hathaway. Słodko–gorzki tekst kanadyjskiego pisarza Vern Thiessen odsłania kulisy związku dramatopisarza ze starszą o osiem lat kobietą. „Im większe odnosisz sukcesy tym rzadziej jesteś w domu” mówi bohaterka. Kobieta samodzielnie musi opiekować się dziećmi, opłakiwać odchodzących bliskich i codziennie mierzyć się z tęsknotą za mężem. Chociaż każde z nich ma swoje sekrety to i tak darzą się ogromnym uczuciem.
Sztuka rozpoczyna się tuż po pogrzebie Szekspira. Anna dostaje testament męża od znienawidzonej siostry dramatopisarza. Długo odwleka jego przeczytanie, bowiem ufa, że nic nie powinno jej tam zaskoczyć. Zaczyna wspominać wspólne chwile spędzone z mężem i dziećmi. Czy ostatnia wola Williama będzie w stanie wynagrodzić jej samotne i pełne poświęcenia życie?
przekład:
Hanna Szczerkowska
reżyseria:
Marek Pasieczny
scenografia i kostiumy:
Maciej Lewik
muzyka:
Robert Łuczak
prapremiera polska:
7 lutego 2019 r.,
Mała Sala
W najnowszym spektaklu Maria Gładkowska wcieli się w rolę mało znanej żony Szekspira – Anne Hathaway. Słodko–gorzki tekst kanadyjskiego pisarza Vern Thiessen odsłania kulisy związku dramatopisarza ze starszą o osiem lat kobietą. „Im większe odnosisz sukcesy tym rzadziej jesteś w domu” mówi bohaterka. Kobieta samodzielnie musi opiekować się dziećmi, opłakiwać odchodzących bliskich i codziennie mierzyć się z tęsknotą za mężem. Chociaż każde z nich ma swoje sekrety to i tak darzą się ogromnym uczuciem.
Sztuka rozpoczyna się tuż po pogrzebie Szekspira. Anna dostaje testament męża od znienawidzonej siostry dramatopisarza. Długo odwleka jego przeczytanie, bowiem ufa, że nic nie powinno jej tam zaskoczyć. Zaczyna wspominać wspólne chwile spędzone z mężem i dziećmi. Czy ostatnia wola Williama będzie w stanie wynagrodzić jej samotne i pełne poświęcenia życie?
przekład:
Hanna Szczerkowska
reżyseria:
Marek Pasieczny
scenografia i kostiumy:
Maciej Lewik
muzyka:
Robert Łuczak
prapremiera polska:
7 lutego 2019 r.,
Mała Sala
Wszyscy jesteśmy dziwni
Karolina Sulej w swoim zbiorze reportaży „Wszyscy jesteśmy dziwni” opowiada historię Coney Island – wyspy, dzielnicy Nowego Yorku, wyjątkowego zagłębia sideshows i freakshows, cyrków, ale nie monumentalnych – z rozmachem, ogromną widownią, scenografią i rekwizytami, lecz cyrków kameralnych – niskobudżetowego show na boku, gdzie wystawiano na widok publiczny to, co niecodzienne: osobliwe przedmioty i ludzi o wyjątkowym wyglądzie lub umiejętnościach. W spektaklu stworzono przestrzeń dla nienormatywnych opowieści, nie znajdujących często miejsca w nurcie medialnego mainstreamu, Ameryki nieznanej, osób wykluczonych przez system, m.in. z powodu niepełnosprawności i wrodzonych wad, które uniemożliwiają im wtopienie się w idealny obraz społeczeństwa amerykańskiego snu. Realizatorzy oddają głos wyrzuconym poza nawias idealnie zunifikowanego społeczeństwa i zachęcają, aby uczyć się od nich prawdziwej odwagi, pasji, miłości i eksplorowania piękna nieuzależnionego od wartości rynkowej.
Coney Island było krzywym zwierciadłem, w którym przeglądała się cała Ameryka, ze wszystkimi swoimi pragnieniami, tajemnicami, sprzecznościami i wyobrażeniami. Analizując strategie dramaturgiczne cyrkowych performansów, wykorzystujących bezpośredni kontakt charyzmatycznych artystów z oczarowaną publicznością, ukazano czuły świat barwnych postaci i wyjątkowych bohaterów, którzy balansując na granicy utopijnej iluzji, odkrywają przed widzami lęki, niepokoje, tęsknoty i marzenia. Z uśmiechem na ustach sugerują, że – przy odpowiednim nastawieniu – pozornie niemożliwe staje się realne; opowiadają o drodze do akceptacji swojej odmienności, a wręcz o nadawaniu jej ekscentrycznej wzniosłości, wyjątkowości, aury czegoś niesamowitego. Coney Island jest dla nich miejscem, w którym odnaleźli akceptującą ich wspólnotę i poczucie własnej wartości.
„Wszyscy jesteśmy dziwni” to uniwersalna opowieść o wspólnocie czerpiącej siłę ze swojej wewnętrznej różnorodności, o trosce, o człowieczeństwie. O utopii, w której mogą spotkać się wszyscy niemający możliwości stawać do wyścigu. O świecie, w którym każda słabość przy zmianie narracji może stać się siłą. I który dzięki wspólnym staraniom i wzajemnej empatii, może wydawać się czasem na wyciągnięcie ręki.
***
Spektakl realizowany w ramach projektu „Nowy i Młodzi”.
Olga Ciężkowska i Anna Mazurek odebrały w 2021 roku nagrody za reżyserię i dramaturgię w Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, organizowanym przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Spektakl został również uhonorowany nagrodą GRAND PRIX 13. Koszalińskich Konfrontacji Młodych „m-teatr”; jury w składzie: Elżbieta Malczewska-Giemza, Tomasz Domagała i Maciej Nowak, spośród siedmiu konkursowych realizacji debiutujących reżyserów, przyznało nagrodę główną Oldze Ciężkowskiej „Za wykreowanie wieloznacznej scenicznej metafory współczesnego świata oraz oddanie głosu wykluczonym”. W podsumowaniu sezonu 2021/2022, w rankingu „NAJLEPSZY, NAJLEPSZA, NAJLEPSI w sezonie 2021/2022″ Miesięcznik TEATR uznał Olgę Ciężkowską ze spektaklem „Wszyscy jesteśmy dziwni” za NAJLEPSZY DEBIUT REŻYSERSKI.
Autor: Karolina Sulej
Reżyseria: Olga Ciężkowska - AST Kraków
Adaptacja i dramaturgia: Anna Mazurek - AST Kraków
Scenografia/ kostiumy/ multimedia: Gabriela Porada - ASP Łódź
Muzyka: Maja Luxenberg
Kurator projektu „Nowy i Młodzi”: Remigiusz Brzyk
Inspicjent: Teresa Hajman
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 3 grudnia 2021 r., Mała Scena
Występują:
Barbara Dembińska
Magdalena Kaszewska
Paulina Walendziak
Katarzyna Żuk
Sławomir Sulej
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut bez przerwy
Coney Island było krzywym zwierciadłem, w którym przeglądała się cała Ameryka, ze wszystkimi swoimi pragnieniami, tajemnicami, sprzecznościami i wyobrażeniami. Analizując strategie dramaturgiczne cyrkowych performansów, wykorzystujących bezpośredni kontakt charyzmatycznych artystów z oczarowaną publicznością, ukazano czuły świat barwnych postaci i wyjątkowych bohaterów, którzy balansując na granicy utopijnej iluzji, odkrywają przed widzami lęki, niepokoje, tęsknoty i marzenia. Z uśmiechem na ustach sugerują, że – przy odpowiednim nastawieniu – pozornie niemożliwe staje się realne; opowiadają o drodze do akceptacji swojej odmienności, a wręcz o nadawaniu jej ekscentrycznej wzniosłości, wyjątkowości, aury czegoś niesamowitego. Coney Island jest dla nich miejscem, w którym odnaleźli akceptującą ich wspólnotę i poczucie własnej wartości.
„Wszyscy jesteśmy dziwni” to uniwersalna opowieść o wspólnocie czerpiącej siłę ze swojej wewnętrznej różnorodności, o trosce, o człowieczeństwie. O utopii, w której mogą spotkać się wszyscy niemający możliwości stawać do wyścigu. O świecie, w którym każda słabość przy zmianie narracji może stać się siłą. I który dzięki wspólnym staraniom i wzajemnej empatii, może wydawać się czasem na wyciągnięcie ręki.
***
Spektakl realizowany w ramach projektu „Nowy i Młodzi”.
Olga Ciężkowska i Anna Mazurek odebrały w 2021 roku nagrody za reżyserię i dramaturgię w Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, organizowanym przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Spektakl został również uhonorowany nagrodą GRAND PRIX 13. Koszalińskich Konfrontacji Młodych „m-teatr”; jury w składzie: Elżbieta Malczewska-Giemza, Tomasz Domagała i Maciej Nowak, spośród siedmiu konkursowych realizacji debiutujących reżyserów, przyznało nagrodę główną Oldze Ciężkowskiej „Za wykreowanie wieloznacznej scenicznej metafory współczesnego świata oraz oddanie głosu wykluczonym”. W podsumowaniu sezonu 2021/2022, w rankingu „NAJLEPSZY, NAJLEPSZA, NAJLEPSI w sezonie 2021/2022″ Miesięcznik TEATR uznał Olgę Ciężkowską ze spektaklem „Wszyscy jesteśmy dziwni” za NAJLEPSZY DEBIUT REŻYSERSKI.
Autor: Karolina Sulej
Reżyseria: Olga Ciężkowska - AST Kraków
Adaptacja i dramaturgia: Anna Mazurek - AST Kraków
Scenografia/ kostiumy/ multimedia: Gabriela Porada - ASP Łódź
Muzyka: Maja Luxenberg
Kurator projektu „Nowy i Młodzi”: Remigiusz Brzyk
Inspicjent: Teresa Hajman
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 3 grudnia 2021 r., Mała Scena
Występują:
Barbara Dembińska
Magdalena Kaszewska
Paulina Walendziak
Katarzyna Żuk
Sławomir Sulej
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut bez przerwy
Wszystko o kobietach
Wszystko o kobietach pisał Miro Gavran, myśląc o scenie. Jego komedia należy do nurtu tych dobrze skrojonych, z napięciem godnym thrillera, dowcipnym dialogiem i postaciami bliskimi współczesności. Historia o piętnastu kobietach w różnym wieku to swoiste studium kobiecej natury, opisane męskim okiem i ręką. Najistotniejszym elementem sztuki chorwackiego dramatopisarza są emocje przekazywane w prosty, ale interesujący sposób.
Jak mówi Piotr Bikont, spektakl powstał przede wszystkim „ku uciesze i lekkiemu wzruszeniu widza”. W realizacji komedii reżyser stawia na formę, która jego zdaniem „mimo swej zawiłości łatwa do rozszyfrowania nie jest, daje widzowi pewną dodatkową satysfakcję działania intelektualnego, które wykracza poza rozumienie tych prostych i banalnych historii”.
Miro Gavran – najwybitniejszy współczesny pisarz chorwacki, laureat prestiżowej nagrody „Central European Time” dla najlepszego dramatopisarza Europy Środkowej. Autor dramatów (Antygona Kreona, Szekspir i Elżbieta, Mąż mojej żony), powieści dla dorosłych i młodzieży, scenariuszy filmowych i słuchowisk radiowych.
Autor: Miro Gavran
Przekład: Anna Tuszyńska
Reżyseria: Piotr Bikont
Scenografia: Aleksander Janicki
Kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Światło: Kornel Luczek
Premiera: 14 czerwca 2013 roku, Mała Scena
Występują:
Mirosława Olbińska
Katarzyna Żuk
Joanna Fidler (gościnnie)
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej dwunastu lat.
Czas trwania: 1 godzina i 40 minut
Jak mówi Piotr Bikont, spektakl powstał przede wszystkim „ku uciesze i lekkiemu wzruszeniu widza”. W realizacji komedii reżyser stawia na formę, która jego zdaniem „mimo swej zawiłości łatwa do rozszyfrowania nie jest, daje widzowi pewną dodatkową satysfakcję działania intelektualnego, które wykracza poza rozumienie tych prostych i banalnych historii”.
Miro Gavran – najwybitniejszy współczesny pisarz chorwacki, laureat prestiżowej nagrody „Central European Time” dla najlepszego dramatopisarza Europy Środkowej. Autor dramatów (Antygona Kreona, Szekspir i Elżbieta, Mąż mojej żony), powieści dla dorosłych i młodzieży, scenariuszy filmowych i słuchowisk radiowych.
Autor: Miro Gavran
Przekład: Anna Tuszyńska
Reżyseria: Piotr Bikont
Scenografia: Aleksander Janicki
Kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Światło: Kornel Luczek
Premiera: 14 czerwca 2013 roku, Mała Scena
Występują:
Mirosława Olbińska
Katarzyna Żuk
Joanna Fidler (gościnnie)
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej dwunastu lat.
Czas trwania: 1 godzina i 40 minut
Zmęczone
W teatrze wyjątkowym wita
na wyjątkowym dziś spektaklu
Kto taki? My – biurowa świta
na cały, pół i ćwierć etatu.
I śpiewamy wszyscy razem:
My to zmęczone, my nieważne
I my nieważne, jak zmęczone
A my nieważne, jak nieważne
Bo my zmęczone, to zmęczone!
Tak. Będziemy śpiewać! A o czym?
O tym, dlaczego zostajemy w pracy po godzinach.
Dlaczego wchodzimy w kolejne projekty, choć nasze ciała nie dają już rady.
Dlaczego regularnie układamy w głowie treść wypowiedzenia i za każdym razem mentalnie zgnieciony papier trafia do kosza rzutem za trzy punkty.
Dlaczego znosimy wielogodzinne rozmowy i spotkania z dyrekcją, choć przecież „this could be an email”.
Dlaczego na każdym popremierowym bankiecie już po kwadransie zapominamy, co to była za mordęga, i cieszymy się z sukcesu.
Dlaczego?
Bo kochamy swoją pracę!
Niemożliwe?
W teatrze wszystko jest możliwe.
W teatrze pracujesz nie dla pensji, lecz z lojalności.
Teatr to marzenie, to misja, to przyjemność, to rozwój,
to awans społeczny o smaku tortu pistacjowego.
I co z tego, że nie jesteś jak „córka koleżanki twojej mamy”?
Nic z tego.
Robimy o tym spektakl.
Z miłości do teatru.
Z piosenkami.
Niech wszyscy się dowiedzą, jak jest. I jak może być.
Dotkliwie, czule i śmiesznie.
Niemożliwe?
W teatrze wszystko jest możliwe!
***
Autorka: Daria Sobik
Reżyseria: Joanna Drozda
Scenografia | video | reżyseria światła: Michał Głaszczka
Kostiumy: Jola Łobacz
Choreografia: Bartek Dopytalski
Teksty piosenek: Joanna Drozda | Michał Głaszczka
Muzyka | kierownictwo muzyczne: Michał Łaszewicz
Asystent reżysera: Adam Mortas
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Premiera: 22 listopada 2024 r., Mała Scena
Występują:
Sylwia Achu (gościnnie)
Michał Badeński
Monika Buchowiec
Przemysław Dąbrowski
Adam Mortas
Mirosława Olbińska
Rozalia Rusak
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 40 minut bez przerwy
na wyjątkowym dziś spektaklu
Kto taki? My – biurowa świta
na cały, pół i ćwierć etatu.
I śpiewamy wszyscy razem:
My to zmęczone, my nieważne
I my nieważne, jak zmęczone
A my nieważne, jak nieważne
Bo my zmęczone, to zmęczone!
Tak. Będziemy śpiewać! A o czym?
O tym, dlaczego zostajemy w pracy po godzinach.
Dlaczego wchodzimy w kolejne projekty, choć nasze ciała nie dają już rady.
Dlaczego regularnie układamy w głowie treść wypowiedzenia i za każdym razem mentalnie zgnieciony papier trafia do kosza rzutem za trzy punkty.
Dlaczego znosimy wielogodzinne rozmowy i spotkania z dyrekcją, choć przecież „this could be an email”.
Dlaczego na każdym popremierowym bankiecie już po kwadransie zapominamy, co to była za mordęga, i cieszymy się z sukcesu.
Dlaczego?
Bo kochamy swoją pracę!
Niemożliwe?
W teatrze wszystko jest możliwe.
W teatrze pracujesz nie dla pensji, lecz z lojalności.
Teatr to marzenie, to misja, to przyjemność, to rozwój,
to awans społeczny o smaku tortu pistacjowego.
I co z tego, że nie jesteś jak „córka koleżanki twojej mamy”?
Nic z tego.
Robimy o tym spektakl.
Z miłości do teatru.
Z piosenkami.
Niech wszyscy się dowiedzą, jak jest. I jak może być.
Dotkliwie, czule i śmiesznie.
Niemożliwe?
W teatrze wszystko jest możliwe!
***
Autorka: Daria Sobik
Reżyseria: Joanna Drozda
Scenografia | video | reżyseria światła: Michał Głaszczka
Kostiumy: Jola Łobacz
Choreografia: Bartek Dopytalski
Teksty piosenek: Joanna Drozda | Michał Głaszczka
Muzyka | kierownictwo muzyczne: Michał Łaszewicz
Asystent reżysera: Adam Mortas
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Premiera: 22 listopada 2024 r., Mała Scena
Występują:
Sylwia Achu (gościnnie)
Michał Badeński
Monika Buchowiec
Przemysław Dąbrowski
Adam Mortas
Mirosława Olbińska
Rozalia Rusak
Czas trwania spektaklu: 1 godzina i 40 minut bez przerwy
Złodziej
spektakl w nowej obsadzie
Po uroczystej kolacji John i Barbara wraz z przyjaciółmi Jenny i Trevorem wracają do luksusowego domu na wsi. Okazuje się, że zostali okradzeni. Telefon jest głuchy, Barbara przeholowała z alkoholem, a niebezpieczeństwo wciąż wisi w powietrzu. Tym razem przyjaciół nie połączy cocktail-party, ale wspólne zagrożenie. Kiedy zapada wieczór, na jaw wychodzą fakty, które bohaterowie woleliby ukryć. Co jest w sejfie? Dlaczego Trevor zawsze przegrywa, a Barbara ukrywa swój akt urodzenia? Co kryje się w medalionie? Czy nie skradziono czegoś cenniejszego od klejnotów i pieniędzy? Spektakl bawi, iskrząc błyskotliwymi żartami.
Brawurowe zwroty akcji prowadzą do zaskakującego finału. Z wartkiej fabuły wyłania się również refleksja: czy nasze sekrety nie wpływają na relacje z innymi? Pytanie stawia Eric Chappell, autor Złodzieja, twórca scenariuszy kasowych angielskich seriali komediowych oraz sztuk teatralnych, laureat nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej.
Autor: Eric Chappell
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria: Marek Pasieczny
Scenografia: Barbara Wesołowska-Kowalska
Kostiumy: Sławomir Smolorz
Muzyka: Tomasz Łuc
Asystentka reżysera: Jolanta Jackowska
Premiera: 7 maja 2010 roku, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Jenny)
Agnieszka Korzeniowska (Barbara)
Paweł Audykowski (John)
Piotr Seweryński (Trevor)
Konrad Michalak (Spriggs)
Czas trwania: 2 godziny i 40 minut z przerwą
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Po uroczystej kolacji John i Barbara wraz z przyjaciółmi Jenny i Trevorem wracają do luksusowego domu na wsi. Okazuje się, że zostali okradzeni. Telefon jest głuchy, Barbara przeholowała z alkoholem, a niebezpieczeństwo wciąż wisi w powietrzu. Tym razem przyjaciół nie połączy cocktail-party, ale wspólne zagrożenie. Kiedy zapada wieczór, na jaw wychodzą fakty, które bohaterowie woleliby ukryć. Co jest w sejfie? Dlaczego Trevor zawsze przegrywa, a Barbara ukrywa swój akt urodzenia? Co kryje się w medalionie? Czy nie skradziono czegoś cenniejszego od klejnotów i pieniędzy? Spektakl bawi, iskrząc błyskotliwymi żartami.
Brawurowe zwroty akcji prowadzą do zaskakującego finału. Z wartkiej fabuły wyłania się również refleksja: czy nasze sekrety nie wpływają na relacje z innymi? Pytanie stawia Eric Chappell, autor Złodzieja, twórca scenariuszy kasowych angielskich seriali komediowych oraz sztuk teatralnych, laureat nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej.
Autor: Eric Chappell
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria: Marek Pasieczny
Scenografia: Barbara Wesołowska-Kowalska
Kostiumy: Sławomir Smolorz
Muzyka: Tomasz Łuc
Asystentka reżysera: Jolanta Jackowska
Premiera: 7 maja 2010 roku, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Jenny)
Agnieszka Korzeniowska (Barbara)
Paweł Audykowski (John)
Piotr Seweryński (Trevor)
Konrad Michalak (Spriggs)
Czas trwania: 2 godziny i 40 minut z przerwą
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.