Hotel ZNP
Łódź 01.02.2025, g. 19:00
od 40.00 pln
Rękopis znaleziony w popielniczce
Belcia, bohaterka powieści Izabeli Tadry, jest w nieprzerwanym ruchu: z jednego pokoju hotelowego do drugiego, z rąk matki do ciotki, od męża do kochanka, z romansu do kolejnej przygody. Jej (...) imponujące włosy są budulcem, z którego ma powstać idealna córka, grzeczna panienka, niedostępna seksbomba, wierna żona, odpowiedzialna matka, kobieta fatalna, kobieta-dziecko, przyjaciółka, powierniczka, bogini. Współczesna kobieta ma przecież tyle dróg do wyboru! (...)
Ponad realnymi postaciami unosi się jeszcze jedna, kluczowa figura: tajemniczy „Pan”, do którego Belcia kieruje swoją opowieść. Humor i kamp zderzają się z ostentacyjnie nienowoczesnym liryzmem, z rozbitym na fragmenty, ale wciąż pulsującym pod powierzchnią wielkim sercowym wyznaniem, które Belcia kieruje do miłości swojego życia. Nie dowiemy się nigdy, czy „Pan” istnieje, wiemy jednak, że jest wzorcem kochanka, którego Belcia będzie szukać w każdym napotkanym mężczyźnie.
Jak być sobą w świecie, w którym tradycyjne role są zgrane, wybrakowane i ciasne, ale wciąż siedzą mocno pod skórą, a nowe dopiero niepewnie się rodzą? Co w dzisiejszej rzeczywistości znaczy być sobą i czy autentyczne spotkanie z partnerem/partnerką jest w ogóle możliwe?
W adaptacji Małgosi Maciejewskiej w pełni wybrzmiewa bezczelny humor powieści. Mamy tu operetkę, absurdalną i kampową, i tragikomiczny standup. Podróż przez mężczyzn, fryzury i hotelowe pokoje, pełna potknięć i do bólu prozaicznych rozczarowań i pomyłek zdaje się nie mieć końca, a jej bohaterka – być niezniszczalna. Głód uczucia, wiara w spotkanie i spełnienie w miłosnej relacji są jej paliwem. I to chyba czyni ją wzruszającą. Włosy Belci można ściąć – i tak odrosną.
Autorka: Izabela Tadra
Reżyseria: Kuba Kowalski
Adaptacja | dramaturgia: Małgorzata Maciejewska
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Olo Walicki
Improwizacje muzyczne: Antoni Włosowicz
Choreografia: Krystian Łysoń
Reżyseria światła: Damian Pawella
Inspicjentka | asystentka reżysera: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 19 października 2024 r., Duża Scena
Występują:
Paulina Walendziak (Belcia)
Katarzyna Żuk (Matka | Matka Faceta od wibratorów)
Maciej Kobiela (Wilhelm)
Karolina Bednarek (Niańka)
Piotr Seweryński (Cioteczka | Ojciec Faceta od wibratorów)
Damian Sosnowski (Facet w szlafroku | Facet od wibratorów)
Paweł Kos (Facet od koksu | Facet od lakierów)
Michał Kruk (Facet romantyczny)
Antoni Włosowicz (Duch Belci)
Belcia, bohaterka powieści Izabeli Tadry, jest w nieprzerwanym ruchu: z jednego pokoju hotelowego do drugiego, z rąk matki do ciotki, od męża do kochanka, z romansu do kolejnej przygody. Jej (...) imponujące włosy są budulcem, z którego ma powstać idealna córka, grzeczna panienka, niedostępna seksbomba, wierna żona, odpowiedzialna matka, kobieta fatalna, kobieta-dziecko, przyjaciółka, powierniczka, bogini. Współczesna kobieta ma przecież tyle dróg do wyboru! (...)
Ponad realnymi postaciami unosi się jeszcze jedna, kluczowa figura: tajemniczy „Pan”, do którego Belcia kieruje swoją opowieść. Humor i kamp zderzają się z ostentacyjnie nienowoczesnym liryzmem, z rozbitym na fragmenty, ale wciąż pulsującym pod powierzchnią wielkim sercowym wyznaniem, które Belcia kieruje do miłości swojego życia. Nie dowiemy się nigdy, czy „Pan” istnieje, wiemy jednak, że jest wzorcem kochanka, którego Belcia będzie szukać w każdym napotkanym mężczyźnie.
Jak być sobą w świecie, w którym tradycyjne role są zgrane, wybrakowane i ciasne, ale wciąż siedzą mocno pod skórą, a nowe dopiero niepewnie się rodzą? Co w dzisiejszej rzeczywistości znaczy być sobą i czy autentyczne spotkanie z partnerem/partnerką jest w ogóle możliwe?
W adaptacji Małgosi Maciejewskiej w pełni wybrzmiewa bezczelny humor powieści. Mamy tu operetkę, absurdalną i kampową, i tragikomiczny standup. Podróż przez mężczyzn, fryzury i hotelowe pokoje, pełna potknięć i do bólu prozaicznych rozczarowań i pomyłek zdaje się nie mieć końca, a jej bohaterka – być niezniszczalna. Głód uczucia, wiara w spotkanie i spełnienie w miłosnej relacji są jej paliwem. I to chyba czyni ją wzruszającą. Włosy Belci można ściąć – i tak odrosną.
Autorka: Izabela Tadra
Reżyseria: Kuba Kowalski
Adaptacja | dramaturgia: Małgorzata Maciejewska
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Olo Walicki
Improwizacje muzyczne: Antoni Włosowicz
Choreografia: Krystian Łysoń
Reżyseria światła: Damian Pawella
Inspicjentka | asystentka reżysera: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 19 października 2024 r., Duża Scena
Występują:
Paulina Walendziak (Belcia)
Katarzyna Żuk (Matka | Matka Faceta od wibratorów)
Maciej Kobiela (Wilhelm)
Karolina Bednarek (Niańka)
Piotr Seweryński (Cioteczka | Ojciec Faceta od wibratorów)
Damian Sosnowski (Facet w szlafroku | Facet od wibratorów)
Paweł Kos (Facet od koksu | Facet od lakierów)
Michał Kruk (Facet romantyczny)
Antoni Włosowicz (Duch Belci)
Zmęczone
Łódź 01.02.2025, g. 19:15
od 40.00 pln
W teatrze wyjątkowym wita
na wyjątkowym dziś spektaklu
Kto taki? My – biurowa świta
na cały, pół i ćwierć etatu.
I śpiewamy wszyscy razem:
My to zmęczone, my nieważne
I my nieważne, jak zmęczone
A my nieważne, jak nieważne
Bo my zmęczone, to zmęczone!
Tak. Będziemy śpiewać! A o czym?
O tym, dlaczego zostajemy w pracy po godzinach.
Dlaczego wchodzimy w kolejne projekty, choć nasze ciała nie dają już rady.
Dlaczego regularnie układamy w głowie treść wypowiedzenia i za każdym razem mentalnie zgnieciony papier trafia do kosza rzutem za trzy punkty.
Dlaczego znosimy wielogodzinne rozmowy i spotkania z dyrekcją, choć przecież „this could be an email”.
Dlaczego na każdym popremierowym bankiecie już po kwadransie zapominamy, co to była za mordęga, i cieszymy się z sukcesu.
Dlaczego?
Bo kochamy swoją pracę!
Niemożliwe?
W teatrze wszystko jest możliwe.
W teatrze pracujesz nie dla pensji, lecz z lojalności.
Teatr to marzenie, to misja, to przyjemność, to rozwój,
to awans społeczny o smaku tortu pistacjowego.
I co z tego, że nie jesteś jak „córka koleżanki twojej mamy”?
Nic z tego.
Robimy o tym spektakl.
Z miłości do teatru.
Z piosenkami.
Niech wszyscy się dowiedzą, jak jest. I jak może być.
Dotkliwie, czule i śmiesznie.
Niemożliwe?
W teatrze wszystko jest możliwe!
***
Autorka: Daria Sobik
Reżyseria: Joanna Drozda
Scenografia | video | reżyseria światła: Michał Głaszczka
Kostiumy: Jola Łobacz
Choreografia: Bartek Dopytalski
Teksty piosenek: Joanna Drozda | Michał Głaszczka
Muzyka | kierownictwo muzyczne: Michał Łaszewicz
Asystent reżysera: Adam Mortas
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Premiera: 22 listopada 2024 r., Mała Scena
Występują:
Sylwia Achu (gościnnie)
Michał Badeński
Monika Buchowiec
Przemysław Dąbrowski
Adam Mortas
Mirosława Olbińska
Rozalia Rusak
na wyjątkowym dziś spektaklu
Kto taki? My – biurowa świta
na cały, pół i ćwierć etatu.
I śpiewamy wszyscy razem:
My to zmęczone, my nieważne
I my nieważne, jak zmęczone
A my nieważne, jak nieważne
Bo my zmęczone, to zmęczone!
Tak. Będziemy śpiewać! A o czym?
O tym, dlaczego zostajemy w pracy po godzinach.
Dlaczego wchodzimy w kolejne projekty, choć nasze ciała nie dają już rady.
Dlaczego regularnie układamy w głowie treść wypowiedzenia i za każdym razem mentalnie zgnieciony papier trafia do kosza rzutem za trzy punkty.
Dlaczego znosimy wielogodzinne rozmowy i spotkania z dyrekcją, choć przecież „this could be an email”.
Dlaczego na każdym popremierowym bankiecie już po kwadransie zapominamy, co to była za mordęga, i cieszymy się z sukcesu.
Dlaczego?
Bo kochamy swoją pracę!
Niemożliwe?
W teatrze wszystko jest możliwe.
W teatrze pracujesz nie dla pensji, lecz z lojalności.
Teatr to marzenie, to misja, to przyjemność, to rozwój,
to awans społeczny o smaku tortu pistacjowego.
I co z tego, że nie jesteś jak „córka koleżanki twojej mamy”?
Nic z tego.
Robimy o tym spektakl.
Z miłości do teatru.
Z piosenkami.
Niech wszyscy się dowiedzą, jak jest. I jak może być.
Dotkliwie, czule i śmiesznie.
Niemożliwe?
W teatrze wszystko jest możliwe!
***
Autorka: Daria Sobik
Reżyseria: Joanna Drozda
Scenografia | video | reżyseria światła: Michał Głaszczka
Kostiumy: Jola Łobacz
Choreografia: Bartek Dopytalski
Teksty piosenek: Joanna Drozda | Michał Głaszczka
Muzyka | kierownictwo muzyczne: Michał Łaszewicz
Asystent reżysera: Adam Mortas
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Premiera: 22 listopada 2024 r., Mała Scena
Występują:
Sylwia Achu (gościnnie)
Michał Badeński
Monika Buchowiec
Przemysław Dąbrowski
Adam Mortas
Mirosława Olbińska
Rozalia Rusak
Scena IMPRO Teatru Nowego - IMPRO Shoty!
Łódź 01.02.2025, g. 21:15
od 70.00 pln
Impro Shoty! to spektakl złożony z krótkich improwizowanych gier teatralnych, czyli najlepszy możliwy przepis na idealny wieczór. Właśnie za błyskotliwe i szalenie zabawne interpretacje podrzucanych przez widzów sugestii pokochaliście Impro w Nowym!
Jeśli jeszcze nie zaliczacie się do grona naszych miłośników, Impro Shoty! z pewnością to zmienią. To spektakl pełen niewiadomych, za każdym razem to Wy tworzycie jego scenariusz, wymyślacie role aktorom, proponujecie miejsca akcji, narzucacie styl i sposób gry. My realizujemy te wszystkie, nawet najbardziej zwariowane pomysły. Efekty często zaskakują także nas samych! Dowcipy, żarty, krotochwile, anegdoty – krótko i na temat: Impro Shoty!
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Jeśli jeszcze nie zaliczacie się do grona naszych miłośników, Impro Shoty! z pewnością to zmienią. To spektakl pełen niewiadomych, za każdym razem to Wy tworzycie jego scenariusz, wymyślacie role aktorom, proponujecie miejsca akcji, narzucacie styl i sposób gry. My realizujemy te wszystkie, nawet najbardziej zwariowane pomysły. Efekty często zaskakują także nas samych! Dowcipy, żarty, krotochwile, anegdoty – krótko i na temat: Impro Shoty!
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Zmęczone
Łódź 02.02.2025, g. 17:15
od 40.00 pln
W teatrze wyjątkowym wita
na wyjątkowym dziś spektaklu
Kto taki? My – biurowa świta
na cały, pół i ćwierć etatu.
I śpiewamy wszyscy razem:
My to zmęczone, my nieważne
I my nieważne, jak zmęczone
A my nieważne, jak nieważne
Bo my zmęczone, to zmęczone!
Tak. Będziemy śpiewać! A o czym?
O tym, dlaczego zostajemy w pracy po godzinach.
Dlaczego wchodzimy w kolejne projekty, choć nasze ciała nie dają już rady.
Dlaczego regularnie układamy w głowie treść wypowiedzenia i za każdym razem mentalnie zgnieciony papier trafia do kosza rzutem za trzy punkty.
Dlaczego znosimy wielogodzinne rozmowy i spotkania z dyrekcją, choć przecież „this could be an email”.
Dlaczego na każdym popremierowym bankiecie już po kwadransie zapominamy, co to była za mordęga, i cieszymy się z sukcesu.
Dlaczego?
Bo kochamy swoją pracę!
Niemożliwe?
W teatrze wszystko jest możliwe.
W teatrze pracujesz nie dla pensji, lecz z lojalności.
Teatr to marzenie, to misja, to przyjemność, to rozwój,
to awans społeczny o smaku tortu pistacjowego.
I co z tego, że nie jesteś jak „córka koleżanki twojej mamy”?
Nic z tego.
Robimy o tym spektakl.
Z miłości do teatru.
Z piosenkami.
Niech wszyscy się dowiedzą, jak jest. I jak może być.
Dotkliwie, czule i śmiesznie.
Niemożliwe?
W teatrze wszystko jest możliwe!
***
Autorka: Daria Sobik
Reżyseria: Joanna Drozda
Scenografia | video | reżyseria światła: Michał Głaszczka
Kostiumy: Jola Łobacz
Choreografia: Bartek Dopytalski
Teksty piosenek: Joanna Drozda | Michał Głaszczka
Muzyka | kierownictwo muzyczne: Michał Łaszewicz
Asystent reżysera: Adam Mortas
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Premiera: 22 listopada 2024 r., Mała Scena
Występują:
Sylwia Achu (gościnnie)
Michał Badeński
Monika Buchowiec
Przemysław Dąbrowski
Adam Mortas
Mirosława Olbińska
Rozalia Rusak
na wyjątkowym dziś spektaklu
Kto taki? My – biurowa świta
na cały, pół i ćwierć etatu.
I śpiewamy wszyscy razem:
My to zmęczone, my nieważne
I my nieważne, jak zmęczone
A my nieważne, jak nieważne
Bo my zmęczone, to zmęczone!
Tak. Będziemy śpiewać! A o czym?
O tym, dlaczego zostajemy w pracy po godzinach.
Dlaczego wchodzimy w kolejne projekty, choć nasze ciała nie dają już rady.
Dlaczego regularnie układamy w głowie treść wypowiedzenia i za każdym razem mentalnie zgnieciony papier trafia do kosza rzutem za trzy punkty.
Dlaczego znosimy wielogodzinne rozmowy i spotkania z dyrekcją, choć przecież „this could be an email”.
Dlaczego na każdym popremierowym bankiecie już po kwadransie zapominamy, co to była za mordęga, i cieszymy się z sukcesu.
Dlaczego?
Bo kochamy swoją pracę!
Niemożliwe?
W teatrze wszystko jest możliwe.
W teatrze pracujesz nie dla pensji, lecz z lojalności.
Teatr to marzenie, to misja, to przyjemność, to rozwój,
to awans społeczny o smaku tortu pistacjowego.
I co z tego, że nie jesteś jak „córka koleżanki twojej mamy”?
Nic z tego.
Robimy o tym spektakl.
Z miłości do teatru.
Z piosenkami.
Niech wszyscy się dowiedzą, jak jest. I jak może być.
Dotkliwie, czule i śmiesznie.
Niemożliwe?
W teatrze wszystko jest możliwe!
***
Autorka: Daria Sobik
Reżyseria: Joanna Drozda
Scenografia | video | reżyseria światła: Michał Głaszczka
Kostiumy: Jola Łobacz
Choreografia: Bartek Dopytalski
Teksty piosenek: Joanna Drozda | Michał Głaszczka
Muzyka | kierownictwo muzyczne: Michał Łaszewicz
Asystent reżysera: Adam Mortas
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Premiera: 22 listopada 2024 r., Mała Scena
Występują:
Sylwia Achu (gościnnie)
Michał Badeński
Monika Buchowiec
Przemysław Dąbrowski
Adam Mortas
Mirosława Olbińska
Rozalia Rusak
Hotel ZNP
Łódź 02.02.2025, g. 18:00
od 40.00 pln
Rękopis znaleziony w popielniczce
Belcia, bohaterka powieści Izabeli Tadry, jest w nieprzerwanym ruchu: z jednego pokoju hotelowego do drugiego, z rąk matki do ciotki, od męża do kochanka, z romansu do kolejnej przygody. Jej (...) imponujące włosy są budulcem, z którego ma powstać idealna córka, grzeczna panienka, niedostępna seksbomba, wierna żona, odpowiedzialna matka, kobieta fatalna, kobieta-dziecko, przyjaciółka, powierniczka, bogini. Współczesna kobieta ma przecież tyle dróg do wyboru! (...)
Ponad realnymi postaciami unosi się jeszcze jedna, kluczowa figura: tajemniczy „Pan”, do którego Belcia kieruje swoją opowieść. Humor i kamp zderzają się z ostentacyjnie nienowoczesnym liryzmem, z rozbitym na fragmenty, ale wciąż pulsującym pod powierzchnią wielkim sercowym wyznaniem, które Belcia kieruje do miłości swojego życia. Nie dowiemy się nigdy, czy „Pan” istnieje, wiemy jednak, że jest wzorcem kochanka, którego Belcia będzie szukać w każdym napotkanym mężczyźnie.
Jak być sobą w świecie, w którym tradycyjne role są zgrane, wybrakowane i ciasne, ale wciąż siedzą mocno pod skórą, a nowe dopiero niepewnie się rodzą? Co w dzisiejszej rzeczywistości znaczy być sobą i czy autentyczne spotkanie z partnerem/partnerką jest w ogóle możliwe?
W adaptacji Małgosi Maciejewskiej w pełni wybrzmiewa bezczelny humor powieści. Mamy tu operetkę, absurdalną i kampową, i tragikomiczny standup. Podróż przez mężczyzn, fryzury i hotelowe pokoje, pełna potknięć i do bólu prozaicznych rozczarowań i pomyłek zdaje się nie mieć końca, a jej bohaterka – być niezniszczalna. Głód uczucia, wiara w spotkanie i spełnienie w miłosnej relacji są jej paliwem. I to chyba czyni ją wzruszającą. Włosy Belci można ściąć – i tak odrosną.
Autorka: Izabela Tadra
Reżyseria: Kuba Kowalski
Adaptacja | dramaturgia: Małgorzata Maciejewska
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Olo Walicki
Improwizacje muzyczne: Antoni Włosowicz
Choreografia: Krystian Łysoń
Reżyseria światła: Damian Pawella
Inspicjentka | asystentka reżysera: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 19 października 2024 r., Duża Scena
Występują:
Paulina Walendziak (Belcia)
Katarzyna Żuk (Matka | Matka Faceta od wibratorów)
Maciej Kobiela (Wilhelm)
Karolina Bednarek (Niańka)
Piotr Seweryński (Cioteczka | Ojciec Faceta od wibratorów)
Damian Sosnowski (Facet w szlafroku | Facet od wibratorów)
Paweł Kos (Facet od koksu | Facet od lakierów)
Michał Kruk (Facet romantyczny)
Antoni Włosowicz (Duch Belci)
Belcia, bohaterka powieści Izabeli Tadry, jest w nieprzerwanym ruchu: z jednego pokoju hotelowego do drugiego, z rąk matki do ciotki, od męża do kochanka, z romansu do kolejnej przygody. Jej (...) imponujące włosy są budulcem, z którego ma powstać idealna córka, grzeczna panienka, niedostępna seksbomba, wierna żona, odpowiedzialna matka, kobieta fatalna, kobieta-dziecko, przyjaciółka, powierniczka, bogini. Współczesna kobieta ma przecież tyle dróg do wyboru! (...)
Ponad realnymi postaciami unosi się jeszcze jedna, kluczowa figura: tajemniczy „Pan”, do którego Belcia kieruje swoją opowieść. Humor i kamp zderzają się z ostentacyjnie nienowoczesnym liryzmem, z rozbitym na fragmenty, ale wciąż pulsującym pod powierzchnią wielkim sercowym wyznaniem, które Belcia kieruje do miłości swojego życia. Nie dowiemy się nigdy, czy „Pan” istnieje, wiemy jednak, że jest wzorcem kochanka, którego Belcia będzie szukać w każdym napotkanym mężczyźnie.
Jak być sobą w świecie, w którym tradycyjne role są zgrane, wybrakowane i ciasne, ale wciąż siedzą mocno pod skórą, a nowe dopiero niepewnie się rodzą? Co w dzisiejszej rzeczywistości znaczy być sobą i czy autentyczne spotkanie z partnerem/partnerką jest w ogóle możliwe?
W adaptacji Małgosi Maciejewskiej w pełni wybrzmiewa bezczelny humor powieści. Mamy tu operetkę, absurdalną i kampową, i tragikomiczny standup. Podróż przez mężczyzn, fryzury i hotelowe pokoje, pełna potknięć i do bólu prozaicznych rozczarowań i pomyłek zdaje się nie mieć końca, a jej bohaterka – być niezniszczalna. Głód uczucia, wiara w spotkanie i spełnienie w miłosnej relacji są jej paliwem. I to chyba czyni ją wzruszającą. Włosy Belci można ściąć – i tak odrosną.
Autorka: Izabela Tadra
Reżyseria: Kuba Kowalski
Adaptacja | dramaturgia: Małgorzata Maciejewska
Scenografia | kostiumy: Maks Mac
Muzyka: Olo Walicki
Improwizacje muzyczne: Antoni Włosowicz
Choreografia: Krystian Łysoń
Reżyseria światła: Damian Pawella
Inspicjentka | asystentka reżysera: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 19 października 2024 r., Duża Scena
Występują:
Paulina Walendziak (Belcia)
Katarzyna Żuk (Matka | Matka Faceta od wibratorów)
Maciej Kobiela (Wilhelm)
Karolina Bednarek (Niańka)
Piotr Seweryński (Cioteczka | Ojciec Faceta od wibratorów)
Damian Sosnowski (Facet w szlafroku | Facet od wibratorów)
Paweł Kos (Facet od koksu | Facet od lakierów)
Michał Kruk (Facet romantyczny)
Antoni Włosowicz (Duch Belci)
My psy w kosmosie
Łódź 05.02.2025, g. 09:00
od 30.00 pln
Ciąg dalszy przygód bohaterów musicalu „My, psy”, zrealizowanego na podstawie książki Henia Psa „MY, PSY, czyli czapka admirała Yamamoto”.
Gromada bezdomnych czworonogów – Rasowa, Ładna, Mądrala, Kulawy, Wierny, Cichy, Czarny i kot Yamamoto, na co dzień prowadzący wygodne życie sybaryty – spotyka się na nieczynnym podłódzkim wysypisku. Ich przyjaciółka Kropka właśnie została uprowadzona przez tajemniczego osobnika zwanego Pstrym. Aby ją ratować, sfora musi wyruszyć… na księżyc. Podróż będzie możliwa dzięki pomysłowości Juniora, genialnego synka Rasowej i Mądrali.
Jak przyjaciele rozwiążą zagadkę porwania Kropki? Czy uda im się zmienić pralkę w statek kosmiczny i uniknąć Czarnej Dziury, która zmienia wszystkich w makaron? Czy prawdziwa mądrość i wierna przyjaźń wystarczą, żeby pokonać złośliwą sztuczną inteligencję?
Tekst | dramaturgia: Henio Pies
Reżyseria | teksty piosenek: Przemysław Dąbrowski
Scenografia | kostiumy | reżyseria światła: Paweł Walicki
Muzyka | aranżacja: Ledna Ledoff
Choreografia: Tomasz Dajewski
Przygotowanie wokalne: Adam Rymarz
Video | multimedia: Aneta Wawrzoła | Grzegorz Habryn
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 1 czerwca 2023 roku, Duża Scena
Występują:
Paweł Audykowski (Pstry)
Łukasz Gosławski (Mądrala Junior)
Magdalena Kaszewska (Rasowa)
Gracjan Kielar (Kulawy)
Maciej Kobiela (Kulawy)
Michał Kruk (Czarny)
Halszka Lehman (Ładna)
Konrad Michalak (Yamamoto)
Adam Mortas (Wierny)
Wojciech Oleksiewicz (Cichy)
Krzysztof Pyziak (Mądrala)
Paulina Walendziak (Kropka)
Przemysław Dąbrowski (Rzecznik prasowy Policji | w nagraniu video)
Dorota Ignatjew (Reporterka | w nagraniu video)
Jolanta Jackowska (Prezenterka | w nagraniu video)
Sławomir Sulej (Dyrektor Bubel | w nagraniu video)
Michał Jeziorski | statysta
Piotr Malec | statysta
Czas trwania: 1 godzina i 55 minut z przerwą
Gromada bezdomnych czworonogów – Rasowa, Ładna, Mądrala, Kulawy, Wierny, Cichy, Czarny i kot Yamamoto, na co dzień prowadzący wygodne życie sybaryty – spotyka się na nieczynnym podłódzkim wysypisku. Ich przyjaciółka Kropka właśnie została uprowadzona przez tajemniczego osobnika zwanego Pstrym. Aby ją ratować, sfora musi wyruszyć… na księżyc. Podróż będzie możliwa dzięki pomysłowości Juniora, genialnego synka Rasowej i Mądrali.
Jak przyjaciele rozwiążą zagadkę porwania Kropki? Czy uda im się zmienić pralkę w statek kosmiczny i uniknąć Czarnej Dziury, która zmienia wszystkich w makaron? Czy prawdziwa mądrość i wierna przyjaźń wystarczą, żeby pokonać złośliwą sztuczną inteligencję?
Tekst | dramaturgia: Henio Pies
Reżyseria | teksty piosenek: Przemysław Dąbrowski
Scenografia | kostiumy | reżyseria światła: Paweł Walicki
Muzyka | aranżacja: Ledna Ledoff
Choreografia: Tomasz Dajewski
Przygotowanie wokalne: Adam Rymarz
Video | multimedia: Aneta Wawrzoła | Grzegorz Habryn
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 1 czerwca 2023 roku, Duża Scena
Występują:
Paweł Audykowski (Pstry)
Łukasz Gosławski (Mądrala Junior)
Magdalena Kaszewska (Rasowa)
Gracjan Kielar (Kulawy)
Maciej Kobiela (Kulawy)
Michał Kruk (Czarny)
Halszka Lehman (Ładna)
Konrad Michalak (Yamamoto)
Adam Mortas (Wierny)
Wojciech Oleksiewicz (Cichy)
Krzysztof Pyziak (Mądrala)
Paulina Walendziak (Kropka)
Przemysław Dąbrowski (Rzecznik prasowy Policji | w nagraniu video)
Dorota Ignatjew (Reporterka | w nagraniu video)
Jolanta Jackowska (Prezenterka | w nagraniu video)
Sławomir Sulej (Dyrektor Bubel | w nagraniu video)
Michał Jeziorski | statysta
Piotr Malec | statysta
Czas trwania: 1 godzina i 55 minut z przerwą
My psy w kosmosie
Łódź 05.02.2025, g. 12:00
od 30.00 pln
Ciąg dalszy przygód bohaterów musicalu „My, psy”, zrealizowanego na podstawie książki Henia Psa „MY, PSY, czyli czapka admirała Yamamoto”.
Gromada bezdomnych czworonogów – Rasowa, Ładna, Mądrala, Kulawy, Wierny, Cichy, Czarny i kot Yamamoto, na co dzień prowadzący wygodne życie sybaryty – spotyka się na nieczynnym podłódzkim wysypisku. Ich przyjaciółka Kropka właśnie została uprowadzona przez tajemniczego osobnika zwanego Pstrym. Aby ją ratować, sfora musi wyruszyć… na księżyc. Podróż będzie możliwa dzięki pomysłowości Juniora, genialnego synka Rasowej i Mądrali.
Jak przyjaciele rozwiążą zagadkę porwania Kropki? Czy uda im się zmienić pralkę w statek kosmiczny i uniknąć Czarnej Dziury, która zmienia wszystkich w makaron? Czy prawdziwa mądrość i wierna przyjaźń wystarczą, żeby pokonać złośliwą sztuczną inteligencję?
Tekst | dramaturgia: Henio Pies
Reżyseria | teksty piosenek: Przemysław Dąbrowski
Scenografia | kostiumy | reżyseria światła: Paweł Walicki
Muzyka | aranżacja: Ledna Ledoff
Choreografia: Tomasz Dajewski
Przygotowanie wokalne: Adam Rymarz
Video | multimedia: Aneta Wawrzoła | Grzegorz Habryn
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 1 czerwca 2023 roku, Duża Scena
Występują:
Paweł Audykowski (Pstry)
Łukasz Gosławski (Mądrala Junior)
Magdalena Kaszewska (Rasowa)
Gracjan Kielar (Kulawy)
Maciej Kobiela (Kulawy)
Michał Kruk (Czarny)
Halszka Lehman (Ładna)
Konrad Michalak (Yamamoto)
Adam Mortas (Wierny)
Wojciech Oleksiewicz (Cichy)
Krzysztof Pyziak (Mądrala)
Paulina Walendziak (Kropka)
Przemysław Dąbrowski (Rzecznik prasowy Policji | w nagraniu video)
Dorota Ignatjew (Reporterka | w nagraniu video)
Jolanta Jackowska (Prezenterka | w nagraniu video)
Sławomir Sulej (Dyrektor Bubel | w nagraniu video)
Michał Jeziorski | statysta
Piotr Malec | statysta
Czas trwania: 1 godzina i 55 minut z przerwą
Gromada bezdomnych czworonogów – Rasowa, Ładna, Mądrala, Kulawy, Wierny, Cichy, Czarny i kot Yamamoto, na co dzień prowadzący wygodne życie sybaryty – spotyka się na nieczynnym podłódzkim wysypisku. Ich przyjaciółka Kropka właśnie została uprowadzona przez tajemniczego osobnika zwanego Pstrym. Aby ją ratować, sfora musi wyruszyć… na księżyc. Podróż będzie możliwa dzięki pomysłowości Juniora, genialnego synka Rasowej i Mądrali.
Jak przyjaciele rozwiążą zagadkę porwania Kropki? Czy uda im się zmienić pralkę w statek kosmiczny i uniknąć Czarnej Dziury, która zmienia wszystkich w makaron? Czy prawdziwa mądrość i wierna przyjaźń wystarczą, żeby pokonać złośliwą sztuczną inteligencję?
Tekst | dramaturgia: Henio Pies
Reżyseria | teksty piosenek: Przemysław Dąbrowski
Scenografia | kostiumy | reżyseria światła: Paweł Walicki
Muzyka | aranżacja: Ledna Ledoff
Choreografia: Tomasz Dajewski
Przygotowanie wokalne: Adam Rymarz
Video | multimedia: Aneta Wawrzoła | Grzegorz Habryn
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 1 czerwca 2023 roku, Duża Scena
Występują:
Paweł Audykowski (Pstry)
Łukasz Gosławski (Mądrala Junior)
Magdalena Kaszewska (Rasowa)
Gracjan Kielar (Kulawy)
Maciej Kobiela (Kulawy)
Michał Kruk (Czarny)
Halszka Lehman (Ładna)
Konrad Michalak (Yamamoto)
Adam Mortas (Wierny)
Wojciech Oleksiewicz (Cichy)
Krzysztof Pyziak (Mądrala)
Paulina Walendziak (Kropka)
Przemysław Dąbrowski (Rzecznik prasowy Policji | w nagraniu video)
Dorota Ignatjew (Reporterka | w nagraniu video)
Jolanta Jackowska (Prezenterka | w nagraniu video)
Sławomir Sulej (Dyrektor Bubel | w nagraniu video)
Michał Jeziorski | statysta
Piotr Malec | statysta
Czas trwania: 1 godzina i 55 minut z przerwą
Mój pierwszy rave
Łódź 07.02.2025, g. 19:15
od 30.00 pln
Pochodząca z Łodzi Agnieszka Jakimiak sięgnie do łódzkiej kultury klubowej przełomu tysiącleci – historii efemerycznej rewolucji w rytmie acid techno, drum’n’bassu, jungle i punka, napędzanej przez tysiące młodych ludzi, którzy tańczyli do upadłego w klubach i na ulicach miasta znanego z pofabrycznego kurzu i obezwładniającej szarości.
Dla pokolenia dzisiejszych 40-50-latków spektakl będzie powrotem do czasów studenckich; dla pokolenia ich dzieci – spotkaniem z miastem, klimatem i muzyką lat 90-tych; dla Łodzi – kolejną odsłoną obchodów 600-lecia.
Jestem z Łodzi, ale nigdy nie byłam na Paradzie Wolności, na squacie na Węglowej, na imprezach w tunelu pod ulicą Pomorską, w klubie New Alcatraz. Wyjeżdżałam z Łodzi 18 lat temu, w przekonaniu, że tutaj wszystkiego należy się bać. Dziś chciałabym poczuć tętno miasta, którego wtedy nie poznałam – być częścią Łodzi, która celebruje różnicę i różnorodność, miasta, w którym nie trzeba się martwić o bezpieczeństwo innych, bo tańczy się wspólnie, ramię w ramię. Chciałabym pójść na imprezę, na której jak u siebie czują się kobiety, osoby queerowe, nieśmiałe nastolatki, kiepscy tancerze, fanatycy industrialu i boidudki takie, jak ja.
Mówi się, że sztuka jest po to, żeby można było przez chwilę pożyć cudzym życiem. W tym spektaklu zapraszam wszystkich, żebyśmy wspólnie przeżyli mój pierwszy łódzki rave.
Agnieszka Jakimiak
Reżyseria | scenariusz: Agnieszka Jakimiak
II Reżyser | dramaturgia | scenografia | światła | video: Mateusz Atman
Muzyka | kompozycja | przygotowanie występu na żywo: Łukasz Jędrzejczak
Choreografia: Oskar Malinowski
Kostiumy: Nina Sakowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 17 listopada 2023 | Mała Scena
Występują:
Halszka Lehman
Paulina Walendziak
Mirosława Olbińska
Łukasz Jędrzejczak (gościnnie)
Czas trwania: 70 minut bez przerwy
UWAGA!
W spektaklu wykorzystywane jest światło stroboskopowe oraz głośna muzyka.
Sugerowany wiek 16+
Miejsca nie są numerowane. Widzowie mają do wyboru miejsca siedzące w cenach regularnych oraz miejsca tańczące w cenie 30 zł od osoby.
Dla pokolenia dzisiejszych 40-50-latków spektakl będzie powrotem do czasów studenckich; dla pokolenia ich dzieci – spotkaniem z miastem, klimatem i muzyką lat 90-tych; dla Łodzi – kolejną odsłoną obchodów 600-lecia.
Jestem z Łodzi, ale nigdy nie byłam na Paradzie Wolności, na squacie na Węglowej, na imprezach w tunelu pod ulicą Pomorską, w klubie New Alcatraz. Wyjeżdżałam z Łodzi 18 lat temu, w przekonaniu, że tutaj wszystkiego należy się bać. Dziś chciałabym poczuć tętno miasta, którego wtedy nie poznałam – być częścią Łodzi, która celebruje różnicę i różnorodność, miasta, w którym nie trzeba się martwić o bezpieczeństwo innych, bo tańczy się wspólnie, ramię w ramię. Chciałabym pójść na imprezę, na której jak u siebie czują się kobiety, osoby queerowe, nieśmiałe nastolatki, kiepscy tancerze, fanatycy industrialu i boidudki takie, jak ja.
Mówi się, że sztuka jest po to, żeby można było przez chwilę pożyć cudzym życiem. W tym spektaklu zapraszam wszystkich, żebyśmy wspólnie przeżyli mój pierwszy łódzki rave.
Agnieszka Jakimiak
Reżyseria | scenariusz: Agnieszka Jakimiak
II Reżyser | dramaturgia | scenografia | światła | video: Mateusz Atman
Muzyka | kompozycja | przygotowanie występu na żywo: Łukasz Jędrzejczak
Choreografia: Oskar Malinowski
Kostiumy: Nina Sakowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 17 listopada 2023 | Mała Scena
Występują:
Halszka Lehman
Paulina Walendziak
Mirosława Olbińska
Łukasz Jędrzejczak (gościnnie)
Czas trwania: 70 minut bez przerwy
UWAGA!
W spektaklu wykorzystywane jest światło stroboskopowe oraz głośna muzyka.
Sugerowany wiek 16+
Miejsca nie są numerowane. Widzowie mają do wyboru miejsca siedzące w cenach regularnych oraz miejsca tańczące w cenie 30 zł od osoby.
Śmierć komiwojażera
Łódź 08.02.2025, g. 19:00
od 40.00 pln
Pracujesz całe życie, żeby spłacić dom.
I kiedy wreszcie jest już twój,
nie ma komu w nim mieszkać.
Z nagrodzonego Pulitzerem jednego z najwybitniejszych dramatów XX wieku Remigiusz Brzyk wydobywa gorzki komizm życia everymana, szukającego spełnienia w tym, co nie daje mu szczęścia.
Komiwojażer – to brzmi dumnie. Tak naprawdę Willy Loman to zwyczajny domokrążca – taki, od którego większość opędza się jak od natrętnej muchy. Starzejący się apostoł amerykańskiego snu; lojalny budowniczy kapitalizmu, któremu nic się w życiu nie udało. Trybik ledwie w wielkiej machinie iluzji, napędzającej marzenie, by mieć – nawet kosztem bycia. Postać w gruncie rzeczy tragikomiczna w swoich rozpaczliwych rojeniach o sukcesie, zaprzeczaniu porażce i konsekwentnym niszczeniu tego, na czym najbardziej mu zależy. Ale pogrzeb miał ładny…
Ludzie, którzy wchodzili w Polsce w dorosłość na początku lat 90-tych, kiedy rodzący się kapitalizm dawał nadzieję, że amerykański sen ziści się tu i teraz, dziś są w wieku Willy’ego Lomana. Czym różniły się łóżka polowe z Jarmarku Europa od walizek z próbkami towaru? Kredyt frankowy od tego w dolarach? Czy kilka dekad, dzielących nas od dnia, w którym Arthur Miller powołał Lomana do życia i skazał go na śmierć, zmienia kaliber męskiej frustracji? Wreszcie: jak daleko pokoleniu Z, odmawiającemu spełniania rodzicielskich marzeń, do synów Lomana? A może to oni mają rację?
Autor: Arthur Miller
Przekład: Joanna Gorczycka
Reżyseria: Remigiusz Brzyk
Scenografia: Marika Wojciechowska
Kostiumy: Rafał Domagała
Muzyka: Jacek Grudzień
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Premiera: 2 grudnia 2023 | Duża Scena
Występują:
Juliusz Chrząstowski (gościnnie aktor Narodowego Starego Teatru w Krakowie) – Willy Loman
Katarzyna Żuk – Linda Loman
Maciej Kobiela – Biff Loman
Damian Sosnowski – Happy Loman
Piotr Seweryński – Charley
Sławomir Sulej – Wuj Ben
Karolina Bednarek – Howard Wagner, Letta
Edmund Krempiński – Bernard
Magdalena Kaszewska – kobieta (Ewa)
Rozalia Rusak (debiut) – Miss Forsythe
Wojciech Oleksiewicz – Stanley
Czas trwania spektaklu: 3 godziny z jedną przerwą
UWAGA!
W trakcie spektaklu na scenie palone są papierosy.
Prosimy o punktualność. Ze względu na inscenizację spektaklu spóźnieni widzowie nie będą wpuszczani na przedstawienie.
I kiedy wreszcie jest już twój,
nie ma komu w nim mieszkać.
Z nagrodzonego Pulitzerem jednego z najwybitniejszych dramatów XX wieku Remigiusz Brzyk wydobywa gorzki komizm życia everymana, szukającego spełnienia w tym, co nie daje mu szczęścia.
Komiwojażer – to brzmi dumnie. Tak naprawdę Willy Loman to zwyczajny domokrążca – taki, od którego większość opędza się jak od natrętnej muchy. Starzejący się apostoł amerykańskiego snu; lojalny budowniczy kapitalizmu, któremu nic się w życiu nie udało. Trybik ledwie w wielkiej machinie iluzji, napędzającej marzenie, by mieć – nawet kosztem bycia. Postać w gruncie rzeczy tragikomiczna w swoich rozpaczliwych rojeniach o sukcesie, zaprzeczaniu porażce i konsekwentnym niszczeniu tego, na czym najbardziej mu zależy. Ale pogrzeb miał ładny…
Ludzie, którzy wchodzili w Polsce w dorosłość na początku lat 90-tych, kiedy rodzący się kapitalizm dawał nadzieję, że amerykański sen ziści się tu i teraz, dziś są w wieku Willy’ego Lomana. Czym różniły się łóżka polowe z Jarmarku Europa od walizek z próbkami towaru? Kredyt frankowy od tego w dolarach? Czy kilka dekad, dzielących nas od dnia, w którym Arthur Miller powołał Lomana do życia i skazał go na śmierć, zmienia kaliber męskiej frustracji? Wreszcie: jak daleko pokoleniu Z, odmawiającemu spełniania rodzicielskich marzeń, do synów Lomana? A może to oni mają rację?
Autor: Arthur Miller
Przekład: Joanna Gorczycka
Reżyseria: Remigiusz Brzyk
Scenografia: Marika Wojciechowska
Kostiumy: Rafał Domagała
Muzyka: Jacek Grudzień
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Premiera: 2 grudnia 2023 | Duża Scena
Występują:
Juliusz Chrząstowski (gościnnie aktor Narodowego Starego Teatru w Krakowie) – Willy Loman
Katarzyna Żuk – Linda Loman
Maciej Kobiela – Biff Loman
Damian Sosnowski – Happy Loman
Piotr Seweryński – Charley
Sławomir Sulej – Wuj Ben
Karolina Bednarek – Howard Wagner, Letta
Edmund Krempiński – Bernard
Magdalena Kaszewska – kobieta (Ewa)
Rozalia Rusak (debiut) – Miss Forsythe
Wojciech Oleksiewicz – Stanley
Czas trwania spektaklu: 3 godziny z jedną przerwą
UWAGA!
W trakcie spektaklu na scenie palone są papierosy.
Prosimy o punktualność. Ze względu na inscenizację spektaklu spóźnieni widzowie nie będą wpuszczani na przedstawienie.
Mój pierwszy rave
Łódź 08.02.2025, g. 19:15
od 30.00 pln
Pochodząca z Łodzi Agnieszka Jakimiak sięgnie do łódzkiej kultury klubowej przełomu tysiącleci – historii efemerycznej rewolucji w rytmie acid techno, drum’n’bassu, jungle i punka, napędzanej przez tysiące młodych ludzi, którzy tańczyli do upadłego w klubach i na ulicach miasta znanego z pofabrycznego kurzu i obezwładniającej szarości.
Dla pokolenia dzisiejszych 40-50-latków spektakl będzie powrotem do czasów studenckich; dla pokolenia ich dzieci – spotkaniem z miastem, klimatem i muzyką lat 90-tych; dla Łodzi – kolejną odsłoną obchodów 600-lecia.
Jestem z Łodzi, ale nigdy nie byłam na Paradzie Wolności, na squacie na Węglowej, na imprezach w tunelu pod ulicą Pomorską, w klubie New Alcatraz. Wyjeżdżałam z Łodzi 18 lat temu, w przekonaniu, że tutaj wszystkiego należy się bać. Dziś chciałabym poczuć tętno miasta, którego wtedy nie poznałam – być częścią Łodzi, która celebruje różnicę i różnorodność, miasta, w którym nie trzeba się martwić o bezpieczeństwo innych, bo tańczy się wspólnie, ramię w ramię. Chciałabym pójść na imprezę, na której jak u siebie czują się kobiety, osoby queerowe, nieśmiałe nastolatki, kiepscy tancerze, fanatycy industrialu i boidudki takie, jak ja.
Mówi się, że sztuka jest po to, żeby można było przez chwilę pożyć cudzym życiem. W tym spektaklu zapraszam wszystkich, żebyśmy wspólnie przeżyli mój pierwszy łódzki rave.
Agnieszka Jakimiak
Reżyseria | scenariusz: Agnieszka Jakimiak
II Reżyser | dramaturgia | scenografia | światła | video: Mateusz Atman
Muzyka | kompozycja | przygotowanie występu na żywo: Łukasz Jędrzejczak
Choreografia: Oskar Malinowski
Kostiumy: Nina Sakowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 17 listopada 2023 | Mała Scena
Występują:
Halszka Lehman
Paulina Walendziak
Mirosława Olbińska
Łukasz Jędrzejczak (gościnnie)
Czas trwania: 70 minut bez przerwy
UWAGA!
W spektaklu wykorzystywane jest światło stroboskopowe oraz głośna muzyka.
Sugerowany wiek 16+
Miejsca nie są numerowane. Widzowie mają do wyboru miejsca siedzące w cenach regularnych oraz miejsca tańczące w cenie 30 zł od osoby.
Dla pokolenia dzisiejszych 40-50-latków spektakl będzie powrotem do czasów studenckich; dla pokolenia ich dzieci – spotkaniem z miastem, klimatem i muzyką lat 90-tych; dla Łodzi – kolejną odsłoną obchodów 600-lecia.
Jestem z Łodzi, ale nigdy nie byłam na Paradzie Wolności, na squacie na Węglowej, na imprezach w tunelu pod ulicą Pomorską, w klubie New Alcatraz. Wyjeżdżałam z Łodzi 18 lat temu, w przekonaniu, że tutaj wszystkiego należy się bać. Dziś chciałabym poczuć tętno miasta, którego wtedy nie poznałam – być częścią Łodzi, która celebruje różnicę i różnorodność, miasta, w którym nie trzeba się martwić o bezpieczeństwo innych, bo tańczy się wspólnie, ramię w ramię. Chciałabym pójść na imprezę, na której jak u siebie czują się kobiety, osoby queerowe, nieśmiałe nastolatki, kiepscy tancerze, fanatycy industrialu i boidudki takie, jak ja.
Mówi się, że sztuka jest po to, żeby można było przez chwilę pożyć cudzym życiem. W tym spektaklu zapraszam wszystkich, żebyśmy wspólnie przeżyli mój pierwszy łódzki rave.
Agnieszka Jakimiak
Reżyseria | scenariusz: Agnieszka Jakimiak
II Reżyser | dramaturgia | scenografia | światła | video: Mateusz Atman
Muzyka | kompozycja | przygotowanie występu na żywo: Łukasz Jędrzejczak
Choreografia: Oskar Malinowski
Kostiumy: Nina Sakowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 17 listopada 2023 | Mała Scena
Występują:
Halszka Lehman
Paulina Walendziak
Mirosława Olbińska
Łukasz Jędrzejczak (gościnnie)
Czas trwania: 70 minut bez przerwy
UWAGA!
W spektaklu wykorzystywane jest światło stroboskopowe oraz głośna muzyka.
Sugerowany wiek 16+
Miejsca nie są numerowane. Widzowie mają do wyboru miejsca siedzące w cenach regularnych oraz miejsca tańczące w cenie 30 zł od osoby.
Krótko i szczęśliwie. Historie późnych milości
Łódź 09.02.2025, g. 16:00
od 15.00 pln
czytanie performatywne na podstawie tekstu Agaty Romaniuk
Opieka dramaturgiczna: Michał Pabian
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Występują:
Barbara Dembińska
Magdalena Kaszewska
Tomasz Kubiatowicz
Mirosława Olbińska
Wojciech Oleksiewicz
Piotr Seweryński
Opieka dramaturgiczna: Michał Pabian
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Występują:
Barbara Dembińska
Magdalena Kaszewska
Tomasz Kubiatowicz
Mirosława Olbińska
Wojciech Oleksiewicz
Piotr Seweryński
Śmierć komiwojażera
Łódź 09.02.2025, g. 18:00
od 40.00 pln
Pracujesz całe życie, żeby spłacić dom.
I kiedy wreszcie jest już twój,
nie ma komu w nim mieszkać.
Z nagrodzonego Pulitzerem jednego z najwybitniejszych dramatów XX wieku Remigiusz Brzyk wydobywa gorzki komizm życia everymana, szukającego spełnienia w tym, co nie daje mu szczęścia.
Komiwojażer – to brzmi dumnie. Tak naprawdę Willy Loman to zwyczajny domokrążca – taki, od którego większość opędza się jak od natrętnej muchy. Starzejący się apostoł amerykańskiego snu; lojalny budowniczy kapitalizmu, któremu nic się w życiu nie udało. Trybik ledwie w wielkiej machinie iluzji, napędzającej marzenie, by mieć – nawet kosztem bycia. Postać w gruncie rzeczy tragikomiczna w swoich rozpaczliwych rojeniach o sukcesie, zaprzeczaniu porażce i konsekwentnym niszczeniu tego, na czym najbardziej mu zależy. Ale pogrzeb miał ładny…
Ludzie, którzy wchodzili w Polsce w dorosłość na początku lat 90-tych, kiedy rodzący się kapitalizm dawał nadzieję, że amerykański sen ziści się tu i teraz, dziś są w wieku Willy’ego Lomana. Czym różniły się łóżka polowe z Jarmarku Europa od walizek z próbkami towaru? Kredyt frankowy od tego w dolarach? Czy kilka dekad, dzielących nas od dnia, w którym Arthur Miller powołał Lomana do życia i skazał go na śmierć, zmienia kaliber męskiej frustracji? Wreszcie: jak daleko pokoleniu Z, odmawiającemu spełniania rodzicielskich marzeń, do synów Lomana? A może to oni mają rację?
Autor: Arthur Miller
Przekład: Joanna Gorczycka
Reżyseria: Remigiusz Brzyk
Scenografia: Marika Wojciechowska
Kostiumy: Rafał Domagała
Muzyka: Jacek Grudzień
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Premiera: 2 grudnia 2023 | Duża Scena
Występują:
Juliusz Chrząstowski (gościnnie aktor Narodowego Starego Teatru w Krakowie) – Willy Loman
Katarzyna Żuk – Linda Loman
Maciej Kobiela – Biff Loman
Damian Sosnowski – Happy Loman
Piotr Seweryński – Charley
Sławomir Sulej – Wuj Ben
Karolina Bednarek – Howard Wagner, Letta
Edmund Krempiński – Bernard
Magdalena Kaszewska – kobieta (Ewa)
Rozalia Rusak (debiut) – Miss Forsythe
Wojciech Oleksiewicz – Stanley
Czas trwania spektaklu: 3 godziny z jedną przerwą
UWAGA!
W trakcie spektaklu na scenie palone są papierosy.
Prosimy o punktualność. Ze względu na inscenizację spektaklu spóźnieni widzowie nie będą wpuszczani na przedstawienie.
I kiedy wreszcie jest już twój,
nie ma komu w nim mieszkać.
Z nagrodzonego Pulitzerem jednego z najwybitniejszych dramatów XX wieku Remigiusz Brzyk wydobywa gorzki komizm życia everymana, szukającego spełnienia w tym, co nie daje mu szczęścia.
Komiwojażer – to brzmi dumnie. Tak naprawdę Willy Loman to zwyczajny domokrążca – taki, od którego większość opędza się jak od natrętnej muchy. Starzejący się apostoł amerykańskiego snu; lojalny budowniczy kapitalizmu, któremu nic się w życiu nie udało. Trybik ledwie w wielkiej machinie iluzji, napędzającej marzenie, by mieć – nawet kosztem bycia. Postać w gruncie rzeczy tragikomiczna w swoich rozpaczliwych rojeniach o sukcesie, zaprzeczaniu porażce i konsekwentnym niszczeniu tego, na czym najbardziej mu zależy. Ale pogrzeb miał ładny…
Ludzie, którzy wchodzili w Polsce w dorosłość na początku lat 90-tych, kiedy rodzący się kapitalizm dawał nadzieję, że amerykański sen ziści się tu i teraz, dziś są w wieku Willy’ego Lomana. Czym różniły się łóżka polowe z Jarmarku Europa od walizek z próbkami towaru? Kredyt frankowy od tego w dolarach? Czy kilka dekad, dzielących nas od dnia, w którym Arthur Miller powołał Lomana do życia i skazał go na śmierć, zmienia kaliber męskiej frustracji? Wreszcie: jak daleko pokoleniu Z, odmawiającemu spełniania rodzicielskich marzeń, do synów Lomana? A może to oni mają rację?
Autor: Arthur Miller
Przekład: Joanna Gorczycka
Reżyseria: Remigiusz Brzyk
Scenografia: Marika Wojciechowska
Kostiumy: Rafał Domagała
Muzyka: Jacek Grudzień
Inspicjentka: Agnieszka Choińska
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Premiera: 2 grudnia 2023 | Duża Scena
Występują:
Juliusz Chrząstowski (gościnnie aktor Narodowego Starego Teatru w Krakowie) – Willy Loman
Katarzyna Żuk – Linda Loman
Maciej Kobiela – Biff Loman
Damian Sosnowski – Happy Loman
Piotr Seweryński – Charley
Sławomir Sulej – Wuj Ben
Karolina Bednarek – Howard Wagner, Letta
Edmund Krempiński – Bernard
Magdalena Kaszewska – kobieta (Ewa)
Rozalia Rusak (debiut) – Miss Forsythe
Wojciech Oleksiewicz – Stanley
Czas trwania spektaklu: 3 godziny z jedną przerwą
UWAGA!
W trakcie spektaklu na scenie palone są papierosy.
Prosimy o punktualność. Ze względu na inscenizację spektaklu spóźnieni widzowie nie będą wpuszczani na przedstawienie.
Wszyscy jesteśmy dziwni
Łódź 14.02.2025, g. 10:00
od 40.00 pln
Karolina Sulej w swoim zbiorze reportaży „Wszyscy jesteśmy dziwni” opowiada historie Coney Island, wyspy, dzielnicy Nowego Yorku, wyjątkowego zagłębia zakorzenionych w amerykańskiej tradycji sideshows i freakshows. Sideshows to cyrk, ale nie cyrk monumentalny, z rozmachem, ogromną widownią, scenografią, rekwizytami. Sideshow jest bardziej kameralny, niskobudżetowy. Sideshow to show na boku. Sideshow szybko zyskał synonim, freak show: pokaz dziwolągów. Pokazy na boku wiązały się z wystawianiem na widok publiczności tego, co niecodzienne. Czasem osobliwych przedmiotów, ale w szczególności ludzi o wyjątkowym wyglądzie lub umiejętnościach.
Sulej przedstawia historię tego zjawiska, posługując się nie tylko historyczno-reporterską narracją, ale przede wszystkim zapisami opowieści i rozmów z członkami społeczności Coney Island. Z jej reportażu wyłania się obraz innej, nieznanej Ameryki, społeczności osób wykluczonych przez system, przede wszystkim z powodu niepełnosprawności i wrodzonych wad, które uniemożliwiają im wtopienie się w idealny obraz społeczeństwa amerykańskiego snu.
W spektaklu stworzono przestrzeń dla nienormatywnych opowieści, nie znajdujących często dla siebie miejsca w nurcie medialnego mainstreamu. Realizatorzy oddają głos wyrzuconym poza nawias idealnie zunifikowanego społeczeństwa i zachęcają aby uczyć się od nich prawdziwej odwagi, pasji, miłości i eksplorowania piękna nieuzależnionego od wartości rynkowej. Coney Island było krzywym zwierciadłem, w którym przeglądała się cała Ameryka – ze wszystkimi swoimi pragnieniami, tajemnicami, sprzecznościami i wyobrażeniami. Analizując strategie dramaturgiczne cyrkowych performansów, wykorzystujących bezpośredni kontakt charyzmatycznych artystów z oczarowaną publicznością, był to czuły świat barwnych postaci. Wyjątkowych bohaterów, którzy poprzez hiperbolę, choć balansującą na granicy utopijnej iluzji, odkrywają przed widzami wspólne wszystkim lęki, niepokoje, tęsknoty i marzenia. Z uśmiechem na ustach sugerują, że przy odpowiednim nastawieniu to, co pozornie niemożliwe, nagle staje się realne.
Bohaterowie Sulej, performerzy „pokazów dziwolągów”, opowiadają o drodze do akceptacji swojej odmienności, a wręcz o nadawaniu jej ekscentrycznej wzniosłości, wyjątkowości, aury czegoś niesamowitego. Coney Island jest dla nich też miejscem, w którym odnaleźli akceptującą ich wspólnotę i poczucie własnej wartości. Ważnym aspektem opowieści, który twórcy zamierzają przenieść do teatralnej narracji jest również wiszące latami nad Coney Island widmo zawłaszczenia terenu wyspy przez kapitalistyczne korporacje dążące do likwidacji funkcjonujących przy wielkich parkach rozrywki sideshows. Ten temat jest mocno rozwijany w reportażu, szczególnie w opowieściach członków społeczności, która choć dalej aktywna, w większości opiera się na działaniach aktywistów starszego pokolenia żyjących wspomnieniami o świetności Coney Island. „Wszyscy jesteśmy dziwni” to uniwersalna opowieść o wspólnocie czerpiącej siłę ze swojej wewnętrznej różnorodności, o trosce, o człowieczeństwie. O utopii, w której mogą spotkać się wszyscy niemający możliwości stawać do wyścigu. O świecie, w którym każda słabość przy zmianie narracji może stać się siłą. I który dzięki wspólnym staraniom i wzajemnej empatii, może wydawać się czasem na wyciągnięcie ręki.
Autor: Karolina Sulej
Reżyseria: Olga Ciężkowska - AST Kraków
Adaptacja i dramaturgia: Anna Mazurek - AST Kraków
Scenografia/ kostiumy/ multimedia: Gabriela Porada - ASP Łódź
Muzyka: Maja Luxenberg
Kurator projektu „Nowy i Młodzi”: Remigiusz Brzyk
Inspicjent: Teresa Hajman
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 3 grudnia 2021 r., Mała Scena
Występują:
Barbara Dembińska
Magdalena Kaszewska
Paulina Walendziak
Katarzyna Żuk
Sławomir Sulej
Spektakl realizowany w ramach projektu „Nowy i Młodzi”.
Olga Ciężkowska i Anna Mazurek odebrały w 2021 roku nagrody za reżyserię i dramaturgię w Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, organizowanym przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Spektakl został również uhonorowany nagrodą GRAND PRIX 13. Koszalińskich Konfrontacji Młodych „m-teatr”; jury w składzie: Elżbieta Malczewska-Giemza, Tomasz Domagała i Maciej Nowak, spośród siedmiu konkursowych realizacji debiutujących reżyserów, przyznało nagrodę główną Oldze Ciężkowskiej „Za wykreowanie wieloznacznej scenicznej metafory współczesnego świata oraz oddanie głosu wykluczonym”. W podsumowaniu sezonu 2021/2022, w rankingu „NAJLEPSZY, NAJLEPSZA, NAJLEPSI w sezonie 2021/2022″ Miesięcznik TEATR uznał Olgę Ciężkowską ze spektaklem „Wszyscy jesteśmy dziwni” za NAJLEPSZY DEBIUT REŻYSERSKI.
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut bez przerwy
Sulej przedstawia historię tego zjawiska, posługując się nie tylko historyczno-reporterską narracją, ale przede wszystkim zapisami opowieści i rozmów z członkami społeczności Coney Island. Z jej reportażu wyłania się obraz innej, nieznanej Ameryki, społeczności osób wykluczonych przez system, przede wszystkim z powodu niepełnosprawności i wrodzonych wad, które uniemożliwiają im wtopienie się w idealny obraz społeczeństwa amerykańskiego snu.
W spektaklu stworzono przestrzeń dla nienormatywnych opowieści, nie znajdujących często dla siebie miejsca w nurcie medialnego mainstreamu. Realizatorzy oddają głos wyrzuconym poza nawias idealnie zunifikowanego społeczeństwa i zachęcają aby uczyć się od nich prawdziwej odwagi, pasji, miłości i eksplorowania piękna nieuzależnionego od wartości rynkowej. Coney Island było krzywym zwierciadłem, w którym przeglądała się cała Ameryka – ze wszystkimi swoimi pragnieniami, tajemnicami, sprzecznościami i wyobrażeniami. Analizując strategie dramaturgiczne cyrkowych performansów, wykorzystujących bezpośredni kontakt charyzmatycznych artystów z oczarowaną publicznością, był to czuły świat barwnych postaci. Wyjątkowych bohaterów, którzy poprzez hiperbolę, choć balansującą na granicy utopijnej iluzji, odkrywają przed widzami wspólne wszystkim lęki, niepokoje, tęsknoty i marzenia. Z uśmiechem na ustach sugerują, że przy odpowiednim nastawieniu to, co pozornie niemożliwe, nagle staje się realne.
Bohaterowie Sulej, performerzy „pokazów dziwolągów”, opowiadają o drodze do akceptacji swojej odmienności, a wręcz o nadawaniu jej ekscentrycznej wzniosłości, wyjątkowości, aury czegoś niesamowitego. Coney Island jest dla nich też miejscem, w którym odnaleźli akceptującą ich wspólnotę i poczucie własnej wartości. Ważnym aspektem opowieści, który twórcy zamierzają przenieść do teatralnej narracji jest również wiszące latami nad Coney Island widmo zawłaszczenia terenu wyspy przez kapitalistyczne korporacje dążące do likwidacji funkcjonujących przy wielkich parkach rozrywki sideshows. Ten temat jest mocno rozwijany w reportażu, szczególnie w opowieściach członków społeczności, która choć dalej aktywna, w większości opiera się na działaniach aktywistów starszego pokolenia żyjących wspomnieniami o świetności Coney Island. „Wszyscy jesteśmy dziwni” to uniwersalna opowieść o wspólnocie czerpiącej siłę ze swojej wewnętrznej różnorodności, o trosce, o człowieczeństwie. O utopii, w której mogą spotkać się wszyscy niemający możliwości stawać do wyścigu. O świecie, w którym każda słabość przy zmianie narracji może stać się siłą. I który dzięki wspólnym staraniom i wzajemnej empatii, może wydawać się czasem na wyciągnięcie ręki.
Autor: Karolina Sulej
Reżyseria: Olga Ciężkowska - AST Kraków
Adaptacja i dramaturgia: Anna Mazurek - AST Kraków
Scenografia/ kostiumy/ multimedia: Gabriela Porada - ASP Łódź
Muzyka: Maja Luxenberg
Kurator projektu „Nowy i Młodzi”: Remigiusz Brzyk
Inspicjent: Teresa Hajman
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 3 grudnia 2021 r., Mała Scena
Występują:
Barbara Dembińska
Magdalena Kaszewska
Paulina Walendziak
Katarzyna Żuk
Sławomir Sulej
Spektakl realizowany w ramach projektu „Nowy i Młodzi”.
Olga Ciężkowska i Anna Mazurek odebrały w 2021 roku nagrody za reżyserię i dramaturgię w Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, organizowanym przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Spektakl został również uhonorowany nagrodą GRAND PRIX 13. Koszalińskich Konfrontacji Młodych „m-teatr”; jury w składzie: Elżbieta Malczewska-Giemza, Tomasz Domagała i Maciej Nowak, spośród siedmiu konkursowych realizacji debiutujących reżyserów, przyznało nagrodę główną Oldze Ciężkowskiej „Za wykreowanie wieloznacznej scenicznej metafory współczesnego świata oraz oddanie głosu wykluczonym”. W podsumowaniu sezonu 2021/2022, w rankingu „NAJLEPSZY, NAJLEPSZA, NAJLEPSI w sezonie 2021/2022″ Miesięcznik TEATR uznał Olgę Ciężkowską ze spektaklem „Wszyscy jesteśmy dziwni” za NAJLEPSZY DEBIUT REŻYSERSKI.
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut bez przerwy
Złodziej
Łódź 14.02.2025, g. 19:00
od 40.00 pln
Po uroczystej kolacji John i Barbara wraz z przyjaciółmi Jenny i Trevorem wracają do luksusowego domu na wsi. Okazuje się, że zostali okradzeni. Telefon jest głuchy, Barbara przeholowała z alkoholem, a niebezpieczeństwo wciąż wisi w powietrzu. Tym razem przyjaciół nie połączy cocktail-party, ale wspólne zagrożenie. Kiedy zapada wieczór, na jaw wychodzą fakty, które bohaterowie woleliby ukryć. Co jest w sejfie? Dlaczego Trevor zawsze przegrywa, a Barbara ukrywa swój akt urodzenia? Co kryje się w medalionie? Czy nie skradziono czegoś cenniejszego od klejnotów i pieniędzy? Spektakl bawi, iskrząc błyskotliwymi żartami.
Brawurowe zwroty akcji prowadzą do zaskakującego finału. Z wartkiej fabuły wyłania się również refleksja: czy nasze sekrety nie wpływają na relacje z innymi? Pytanie stawia Eric Chappell, autor Złodzieja, twórca scenariuszy kasowych angielskich seriali komediowych oraz sztuk teatralnych, laureat nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej.
Autor: Eric Chappell
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria: Marek Pasieczny
Scenografia: Barbara Wesołowska-Kowalska
Kostiumy: Sławomir Smolorz
Muzyka: Tomasz Łuc
Asystentka reżysera: Jolanta Jackowska
Premiera: 7 maja 2010 roku, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Jenny)
Agnieszka Korzeniowska (Barbara)
Paweł Audykowski (John)
Konrad Michalak (Trevor)
Michał Kruk (Spriggs)
Czas trwania: 2 godziny i 40 minut z przerwą
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Brawurowe zwroty akcji prowadzą do zaskakującego finału. Z wartkiej fabuły wyłania się również refleksja: czy nasze sekrety nie wpływają na relacje z innymi? Pytanie stawia Eric Chappell, autor Złodzieja, twórca scenariuszy kasowych angielskich seriali komediowych oraz sztuk teatralnych, laureat nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej.
Autor: Eric Chappell
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria: Marek Pasieczny
Scenografia: Barbara Wesołowska-Kowalska
Kostiumy: Sławomir Smolorz
Muzyka: Tomasz Łuc
Asystentka reżysera: Jolanta Jackowska
Premiera: 7 maja 2010 roku, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Jenny)
Agnieszka Korzeniowska (Barbara)
Paweł Audykowski (John)
Konrad Michalak (Trevor)
Michał Kruk (Spriggs)
Czas trwania: 2 godziny i 40 minut z przerwą
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Scena IMPRO Teatru Nowego - Walentynkowa gra wstępna - komedia improwizowana
Łódź 14.02.2025, g. 22:00
od 60.00 pln
Co wyjdzie z połączenia słów - seks, impro i Walentynki? Samo dobre, czyli niesamowity wieczór pod hasłem "Walentynkowa gra wstępna". Absolutna gratka. Zdarzyć może się wszystko, zatem obowiązuje totalna dyskrecja. Będzie ekskluzywnie, gęsto, gorąco i niejednoznacznie. Żadnych granic, żadnych tabu, żadnych niedopowiedzeń.
Dajcie się ponieść elektryczności, uwieść improwizacji i skusić na ekskluzywny, walentynkowy wieczór.
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Dajcie się ponieść elektryczności, uwieść improwizacji i skusić na ekskluzywny, walentynkowy wieczór.
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Złodziej
Łódź 15.02.2025, g. 19:00
od 40.00 pln
Po uroczystej kolacji John i Barbara wraz z przyjaciółmi Jenny i Trevorem wracają do luksusowego domu na wsi. Okazuje się, że zostali okradzeni. Telefon jest głuchy, Barbara przeholowała z alkoholem, a niebezpieczeństwo wciąż wisi w powietrzu. Tym razem przyjaciół nie połączy cocktail-party, ale wspólne zagrożenie. Kiedy zapada wieczór, na jaw wychodzą fakty, które bohaterowie woleliby ukryć. Co jest w sejfie? Dlaczego Trevor zawsze przegrywa, a Barbara ukrywa swój akt urodzenia? Co kryje się w medalionie? Czy nie skradziono czegoś cenniejszego od klejnotów i pieniędzy? Spektakl bawi, iskrząc błyskotliwymi żartami.
Brawurowe zwroty akcji prowadzą do zaskakującego finału. Z wartkiej fabuły wyłania się również refleksja: czy nasze sekrety nie wpływają na relacje z innymi? Pytanie stawia Eric Chappell, autor Złodzieja, twórca scenariuszy kasowych angielskich seriali komediowych oraz sztuk teatralnych, laureat nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej.
Autor: Eric Chappell
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria: Marek Pasieczny
Scenografia: Barbara Wesołowska-Kowalska
Kostiumy: Sławomir Smolorz
Muzyka: Tomasz Łuc
Asystentka reżysera: Jolanta Jackowska
Premiera: 7 maja 2010 roku, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Jenny)
Agnieszka Korzeniowska (Barbara)
Paweł Audykowski (John)
Konrad Michalak (Trevor)
Michał Kruk (Spriggs)
Czas trwania: 2 godziny i 40 minut z przerwą
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Brawurowe zwroty akcji prowadzą do zaskakującego finału. Z wartkiej fabuły wyłania się również refleksja: czy nasze sekrety nie wpływają na relacje z innymi? Pytanie stawia Eric Chappell, autor Złodzieja, twórca scenariuszy kasowych angielskich seriali komediowych oraz sztuk teatralnych, laureat nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej.
Autor: Eric Chappell
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria: Marek Pasieczny
Scenografia: Barbara Wesołowska-Kowalska
Kostiumy: Sławomir Smolorz
Muzyka: Tomasz Łuc
Asystentka reżysera: Jolanta Jackowska
Premiera: 7 maja 2010 roku, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Jenny)
Agnieszka Korzeniowska (Barbara)
Paweł Audykowski (John)
Konrad Michalak (Trevor)
Michał Kruk (Spriggs)
Czas trwania: 2 godziny i 40 minut z przerwą
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Wszyscy jesteśmy dziwni
Łódź 15.02.2025, g. 19:15
od 35.00 pln
Karolina Sulej w swoim zbiorze reportaży „Wszyscy jesteśmy dziwni” opowiada historie Coney Island, wyspy, dzielnicy Nowego Yorku, wyjątkowego zagłębia zakorzenionych w amerykańskiej tradycji sideshows i freakshows. Sideshows to cyrk, ale nie cyrk monumentalny, z rozmachem, ogromną widownią, scenografią, rekwizytami. Sideshow jest bardziej kameralny, niskobudżetowy. Sideshow to show na boku. Sideshow szybko zyskał synonim, freak show: pokaz dziwolągów. Pokazy na boku wiązały się z wystawianiem na widok publiczności tego, co niecodzienne. Czasem osobliwych przedmiotów, ale w szczególności ludzi o wyjątkowym wyglądzie lub umiejętnościach.
Sulej przedstawia historię tego zjawiska, posługując się nie tylko historyczno-reporterską narracją, ale przede wszystkim zapisami opowieści i rozmów z członkami społeczności Coney Island. Z jej reportażu wyłania się obraz innej, nieznanej Ameryki, społeczności osób wykluczonych przez system, przede wszystkim z powodu niepełnosprawności i wrodzonych wad, które uniemożliwiają im wtopienie się w idealny obraz społeczeństwa amerykańskiego snu.
W spektaklu stworzono przestrzeń dla nienormatywnych opowieści, nie znajdujących często dla siebie miejsca w nurcie medialnego mainstreamu. Realizatorzy oddają głos wyrzuconym poza nawias idealnie zunifikowanego społeczeństwa i zachęcają aby uczyć się od nich prawdziwej odwagi, pasji, miłości i eksplorowania piękna nieuzależnionego od wartości rynkowej. Coney Island było krzywym zwierciadłem, w którym przeglądała się cała Ameryka – ze wszystkimi swoimi pragnieniami, tajemnicami, sprzecznościami i wyobrażeniami. Analizując strategie dramaturgiczne cyrkowych performansów, wykorzystujących bezpośredni kontakt charyzmatycznych artystów z oczarowaną publicznością, był to czuły świat barwnych postaci. Wyjątkowych bohaterów, którzy poprzez hiperbolę, choć balansującą na granicy utopijnej iluzji, odkrywają przed widzami wspólne wszystkim lęki, niepokoje, tęsknoty i marzenia. Z uśmiechem na ustach sugerują, że przy odpowiednim nastawieniu to, co pozornie niemożliwe, nagle staje się realne.
Bohaterowie Sulej, performerzy „pokazów dziwolągów”, opowiadają o drodze do akceptacji swojej odmienności, a wręcz o nadawaniu jej ekscentrycznej wzniosłości, wyjątkowości, aury czegoś niesamowitego. Coney Island jest dla nich też miejscem, w którym odnaleźli akceptującą ich wspólnotę i poczucie własnej wartości. Ważnym aspektem opowieści, który twórcy zamierzają przenieść do teatralnej narracji jest również wiszące latami nad Coney Island widmo zawłaszczenia terenu wyspy przez kapitalistyczne korporacje dążące do likwidacji funkcjonujących przy wielkich parkach rozrywki sideshows. Ten temat jest mocno rozwijany w reportażu, szczególnie w opowieściach członków społeczności, która choć dalej aktywna, w większości opiera się na działaniach aktywistów starszego pokolenia żyjących wspomnieniami o świetności Coney Island. „Wszyscy jesteśmy dziwni” to uniwersalna opowieść o wspólnocie czerpiącej siłę ze swojej wewnętrznej różnorodności, o trosce, o człowieczeństwie. O utopii, w której mogą spotkać się wszyscy niemający możliwości stawać do wyścigu. O świecie, w którym każda słabość przy zmianie narracji może stać się siłą. I który dzięki wspólnym staraniom i wzajemnej empatii, może wydawać się czasem na wyciągnięcie ręki.
Autor: Karolina Sulej
Reżyseria: Olga Ciężkowska - AST Kraków
Adaptacja i dramaturgia: Anna Mazurek - AST Kraków
Scenografia/ kostiumy/ multimedia: Gabriela Porada - ASP Łódź
Muzyka: Maja Luxenberg
Kurator projektu „Nowy i Młodzi”: Remigiusz Brzyk
Inspicjent: Teresa Hajman
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 3 grudnia 2021 r., Mała Scena
Występują:
Barbara Dembińska
Magdalena Kaszewska
Paulina Walendziak
Katarzyna Żuk
Sławomir Sulej
Spektakl realizowany w ramach projektu „Nowy i Młodzi”.
Olga Ciężkowska i Anna Mazurek odebrały w 2021 roku nagrody za reżyserię i dramaturgię w Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, organizowanym przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Spektakl został również uhonorowany nagrodą GRAND PRIX 13. Koszalińskich Konfrontacji Młodych „m-teatr”; jury w składzie: Elżbieta Malczewska-Giemza, Tomasz Domagała i Maciej Nowak, spośród siedmiu konkursowych realizacji debiutujących reżyserów, przyznało nagrodę główną Oldze Ciężkowskiej „Za wykreowanie wieloznacznej scenicznej metafory współczesnego świata oraz oddanie głosu wykluczonym”. W podsumowaniu sezonu 2021/2022, w rankingu „NAJLEPSZY, NAJLEPSZA, NAJLEPSI w sezonie 2021/2022″ Miesięcznik TEATR uznał Olgę Ciężkowską ze spektaklem „Wszyscy jesteśmy dziwni” za NAJLEPSZY DEBIUT REŻYSERSKI.
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut bez przerwy
Sulej przedstawia historię tego zjawiska, posługując się nie tylko historyczno-reporterską narracją, ale przede wszystkim zapisami opowieści i rozmów z członkami społeczności Coney Island. Z jej reportażu wyłania się obraz innej, nieznanej Ameryki, społeczności osób wykluczonych przez system, przede wszystkim z powodu niepełnosprawności i wrodzonych wad, które uniemożliwiają im wtopienie się w idealny obraz społeczeństwa amerykańskiego snu.
W spektaklu stworzono przestrzeń dla nienormatywnych opowieści, nie znajdujących często dla siebie miejsca w nurcie medialnego mainstreamu. Realizatorzy oddają głos wyrzuconym poza nawias idealnie zunifikowanego społeczeństwa i zachęcają aby uczyć się od nich prawdziwej odwagi, pasji, miłości i eksplorowania piękna nieuzależnionego od wartości rynkowej. Coney Island było krzywym zwierciadłem, w którym przeglądała się cała Ameryka – ze wszystkimi swoimi pragnieniami, tajemnicami, sprzecznościami i wyobrażeniami. Analizując strategie dramaturgiczne cyrkowych performansów, wykorzystujących bezpośredni kontakt charyzmatycznych artystów z oczarowaną publicznością, był to czuły świat barwnych postaci. Wyjątkowych bohaterów, którzy poprzez hiperbolę, choć balansującą na granicy utopijnej iluzji, odkrywają przed widzami wspólne wszystkim lęki, niepokoje, tęsknoty i marzenia. Z uśmiechem na ustach sugerują, że przy odpowiednim nastawieniu to, co pozornie niemożliwe, nagle staje się realne.
Bohaterowie Sulej, performerzy „pokazów dziwolągów”, opowiadają o drodze do akceptacji swojej odmienności, a wręcz o nadawaniu jej ekscentrycznej wzniosłości, wyjątkowości, aury czegoś niesamowitego. Coney Island jest dla nich też miejscem, w którym odnaleźli akceptującą ich wspólnotę i poczucie własnej wartości. Ważnym aspektem opowieści, który twórcy zamierzają przenieść do teatralnej narracji jest również wiszące latami nad Coney Island widmo zawłaszczenia terenu wyspy przez kapitalistyczne korporacje dążące do likwidacji funkcjonujących przy wielkich parkach rozrywki sideshows. Ten temat jest mocno rozwijany w reportażu, szczególnie w opowieściach członków społeczności, która choć dalej aktywna, w większości opiera się na działaniach aktywistów starszego pokolenia żyjących wspomnieniami o świetności Coney Island. „Wszyscy jesteśmy dziwni” to uniwersalna opowieść o wspólnocie czerpiącej siłę ze swojej wewnętrznej różnorodności, o trosce, o człowieczeństwie. O utopii, w której mogą spotkać się wszyscy niemający możliwości stawać do wyścigu. O świecie, w którym każda słabość przy zmianie narracji może stać się siłą. I który dzięki wspólnym staraniom i wzajemnej empatii, może wydawać się czasem na wyciągnięcie ręki.
Autor: Karolina Sulej
Reżyseria: Olga Ciężkowska - AST Kraków
Adaptacja i dramaturgia: Anna Mazurek - AST Kraków
Scenografia/ kostiumy/ multimedia: Gabriela Porada - ASP Łódź
Muzyka: Maja Luxenberg
Kurator projektu „Nowy i Młodzi”: Remigiusz Brzyk
Inspicjent: Teresa Hajman
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 3 grudnia 2021 r., Mała Scena
Występują:
Barbara Dembińska
Magdalena Kaszewska
Paulina Walendziak
Katarzyna Żuk
Sławomir Sulej
Spektakl realizowany w ramach projektu „Nowy i Młodzi”.
Olga Ciężkowska i Anna Mazurek odebrały w 2021 roku nagrody za reżyserię i dramaturgię w Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, organizowanym przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Spektakl został również uhonorowany nagrodą GRAND PRIX 13. Koszalińskich Konfrontacji Młodych „m-teatr”; jury w składzie: Elżbieta Malczewska-Giemza, Tomasz Domagała i Maciej Nowak, spośród siedmiu konkursowych realizacji debiutujących reżyserów, przyznało nagrodę główną Oldze Ciężkowskiej „Za wykreowanie wieloznacznej scenicznej metafory współczesnego świata oraz oddanie głosu wykluczonym”. W podsumowaniu sezonu 2021/2022, w rankingu „NAJLEPSZY, NAJLEPSZA, NAJLEPSI w sezonie 2021/2022″ Miesięcznik TEATR uznał Olgę Ciężkowską ze spektaklem „Wszyscy jesteśmy dziwni” za NAJLEPSZY DEBIUT REŻYSERSKI.
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut bez przerwy
Scena IMPRO Teatru Nowego - improwizowana komedia na Dzień Singla
Łódź 15.02.2025, g. 21:30
od 70.00 pln
W improwizowanej komedii prosimy publiczność o kilka drobnych podpowiedzi – kim są bohaterowie, czym się zajmują, co lubią, itp.
Będzie zabawnie i wzruszająco, czasem dwuznacznie.
To spektakl pełen niewiadomych - bo Wy tworzycie jego scenariusz, wymyślacie role aktorom, proponujecie miejsca akcji, narzucacie styl i sposób gry. My realizujemy te wszystkie, nawet najbardziej zwariowane pomysły. Efekty często zaskakują także nas samych!
Dowcipy, żarty, krotochwile i anegdoty na Dzień Singla!
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Będzie zabawnie i wzruszająco, czasem dwuznacznie.
To spektakl pełen niewiadomych - bo Wy tworzycie jego scenariusz, wymyślacie role aktorom, proponujecie miejsca akcji, narzucacie styl i sposób gry. My realizujemy te wszystkie, nawet najbardziej zwariowane pomysły. Efekty często zaskakują także nas samych!
Dowcipy, żarty, krotochwile i anegdoty na Dzień Singla!
Czas trwania spektaklu: min. 1 godzina i 30 minut bez przerwy
Występują:
Jolanta Jackowska
Michał Kruk
Konrad Michalak
Adam Mortas
Antoni Włosowicz
Wszyscy jesteśmy dziwni
Łódź 16.02.2025, g. 17:15
od 35.00 pln
Karolina Sulej w swoim zbiorze reportaży „Wszyscy jesteśmy dziwni” opowiada historie Coney Island, wyspy, dzielnicy Nowego Yorku, wyjątkowego zagłębia zakorzenionych w amerykańskiej tradycji sideshows i freakshows. Sideshows to cyrk, ale nie cyrk monumentalny, z rozmachem, ogromną widownią, scenografią, rekwizytami. Sideshow jest bardziej kameralny, niskobudżetowy. Sideshow to show na boku. Sideshow szybko zyskał synonim, freak show: pokaz dziwolągów. Pokazy na boku wiązały się z wystawianiem na widok publiczności tego, co niecodzienne. Czasem osobliwych przedmiotów, ale w szczególności ludzi o wyjątkowym wyglądzie lub umiejętnościach.
Sulej przedstawia historię tego zjawiska, posługując się nie tylko historyczno-reporterską narracją, ale przede wszystkim zapisami opowieści i rozmów z członkami społeczności Coney Island. Z jej reportażu wyłania się obraz innej, nieznanej Ameryki, społeczności osób wykluczonych przez system, przede wszystkim z powodu niepełnosprawności i wrodzonych wad, które uniemożliwiają im wtopienie się w idealny obraz społeczeństwa amerykańskiego snu.
W spektaklu stworzono przestrzeń dla nienormatywnych opowieści, nie znajdujących często dla siebie miejsca w nurcie medialnego mainstreamu. Realizatorzy oddają głos wyrzuconym poza nawias idealnie zunifikowanego społeczeństwa i zachęcają aby uczyć się od nich prawdziwej odwagi, pasji, miłości i eksplorowania piękna nieuzależnionego od wartości rynkowej. Coney Island było krzywym zwierciadłem, w którym przeglądała się cała Ameryka – ze wszystkimi swoimi pragnieniami, tajemnicami, sprzecznościami i wyobrażeniami. Analizując strategie dramaturgiczne cyrkowych performansów, wykorzystujących bezpośredni kontakt charyzmatycznych artystów z oczarowaną publicznością, był to czuły świat barwnych postaci. Wyjątkowych bohaterów, którzy poprzez hiperbolę, choć balansującą na granicy utopijnej iluzji, odkrywają przed widzami wspólne wszystkim lęki, niepokoje, tęsknoty i marzenia. Z uśmiechem na ustach sugerują, że przy odpowiednim nastawieniu to, co pozornie niemożliwe, nagle staje się realne.
Bohaterowie Sulej, performerzy „pokazów dziwolągów”, opowiadają o drodze do akceptacji swojej odmienności, a wręcz o nadawaniu jej ekscentrycznej wzniosłości, wyjątkowości, aury czegoś niesamowitego. Coney Island jest dla nich też miejscem, w którym odnaleźli akceptującą ich wspólnotę i poczucie własnej wartości. Ważnym aspektem opowieści, który twórcy zamierzają przenieść do teatralnej narracji jest również wiszące latami nad Coney Island widmo zawłaszczenia terenu wyspy przez kapitalistyczne korporacje dążące do likwidacji funkcjonujących przy wielkich parkach rozrywki sideshows. Ten temat jest mocno rozwijany w reportażu, szczególnie w opowieściach członków społeczności, która choć dalej aktywna, w większości opiera się na działaniach aktywistów starszego pokolenia żyjących wspomnieniami o świetności Coney Island. „Wszyscy jesteśmy dziwni” to uniwersalna opowieść o wspólnocie czerpiącej siłę ze swojej wewnętrznej różnorodności, o trosce, o człowieczeństwie. O utopii, w której mogą spotkać się wszyscy niemający możliwości stawać do wyścigu. O świecie, w którym każda słabość przy zmianie narracji może stać się siłą. I który dzięki wspólnym staraniom i wzajemnej empatii, może wydawać się czasem na wyciągnięcie ręki.
Autor: Karolina Sulej
Reżyseria: Olga Ciężkowska - AST Kraków
Adaptacja i dramaturgia: Anna Mazurek - AST Kraków
Scenografia/ kostiumy/ multimedia: Gabriela Porada - ASP Łódź
Muzyka: Maja Luxenberg
Kurator projektu „Nowy i Młodzi”: Remigiusz Brzyk
Inspicjent: Teresa Hajman
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 3 grudnia 2021 r., Mała Scena
Występują:
Barbara Dembińska
Magdalena Kaszewska
Paulina Walendziak
Katarzyna Żuk
Sławomir Sulej
Spektakl realizowany w ramach projektu „Nowy i Młodzi”.
Olga Ciężkowska i Anna Mazurek odebrały w 2021 roku nagrody za reżyserię i dramaturgię w Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, organizowanym przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Spektakl został również uhonorowany nagrodą GRAND PRIX 13. Koszalińskich Konfrontacji Młodych „m-teatr”; jury w składzie: Elżbieta Malczewska-Giemza, Tomasz Domagała i Maciej Nowak, spośród siedmiu konkursowych realizacji debiutujących reżyserów, przyznało nagrodę główną Oldze Ciężkowskiej „Za wykreowanie wieloznacznej scenicznej metafory współczesnego świata oraz oddanie głosu wykluczonym”. W podsumowaniu sezonu 2021/2022, w rankingu „NAJLEPSZY, NAJLEPSZA, NAJLEPSI w sezonie 2021/2022″ Miesięcznik TEATR uznał Olgę Ciężkowską ze spektaklem „Wszyscy jesteśmy dziwni” za NAJLEPSZY DEBIUT REŻYSERSKI.
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut bez przerwy
Sulej przedstawia historię tego zjawiska, posługując się nie tylko historyczno-reporterską narracją, ale przede wszystkim zapisami opowieści i rozmów z członkami społeczności Coney Island. Z jej reportażu wyłania się obraz innej, nieznanej Ameryki, społeczności osób wykluczonych przez system, przede wszystkim z powodu niepełnosprawności i wrodzonych wad, które uniemożliwiają im wtopienie się w idealny obraz społeczeństwa amerykańskiego snu.
W spektaklu stworzono przestrzeń dla nienormatywnych opowieści, nie znajdujących często dla siebie miejsca w nurcie medialnego mainstreamu. Realizatorzy oddają głos wyrzuconym poza nawias idealnie zunifikowanego społeczeństwa i zachęcają aby uczyć się od nich prawdziwej odwagi, pasji, miłości i eksplorowania piękna nieuzależnionego od wartości rynkowej. Coney Island było krzywym zwierciadłem, w którym przeglądała się cała Ameryka – ze wszystkimi swoimi pragnieniami, tajemnicami, sprzecznościami i wyobrażeniami. Analizując strategie dramaturgiczne cyrkowych performansów, wykorzystujących bezpośredni kontakt charyzmatycznych artystów z oczarowaną publicznością, był to czuły świat barwnych postaci. Wyjątkowych bohaterów, którzy poprzez hiperbolę, choć balansującą na granicy utopijnej iluzji, odkrywają przed widzami wspólne wszystkim lęki, niepokoje, tęsknoty i marzenia. Z uśmiechem na ustach sugerują, że przy odpowiednim nastawieniu to, co pozornie niemożliwe, nagle staje się realne.
Bohaterowie Sulej, performerzy „pokazów dziwolągów”, opowiadają o drodze do akceptacji swojej odmienności, a wręcz o nadawaniu jej ekscentrycznej wzniosłości, wyjątkowości, aury czegoś niesamowitego. Coney Island jest dla nich też miejscem, w którym odnaleźli akceptującą ich wspólnotę i poczucie własnej wartości. Ważnym aspektem opowieści, który twórcy zamierzają przenieść do teatralnej narracji jest również wiszące latami nad Coney Island widmo zawłaszczenia terenu wyspy przez kapitalistyczne korporacje dążące do likwidacji funkcjonujących przy wielkich parkach rozrywki sideshows. Ten temat jest mocno rozwijany w reportażu, szczególnie w opowieściach członków społeczności, która choć dalej aktywna, w większości opiera się na działaniach aktywistów starszego pokolenia żyjących wspomnieniami o świetności Coney Island. „Wszyscy jesteśmy dziwni” to uniwersalna opowieść o wspólnocie czerpiącej siłę ze swojej wewnętrznej różnorodności, o trosce, o człowieczeństwie. O utopii, w której mogą spotkać się wszyscy niemający możliwości stawać do wyścigu. O świecie, w którym każda słabość przy zmianie narracji może stać się siłą. I który dzięki wspólnym staraniom i wzajemnej empatii, może wydawać się czasem na wyciągnięcie ręki.
Autor: Karolina Sulej
Reżyseria: Olga Ciężkowska - AST Kraków
Adaptacja i dramaturgia: Anna Mazurek - AST Kraków
Scenografia/ kostiumy/ multimedia: Gabriela Porada - ASP Łódź
Muzyka: Maja Luxenberg
Kurator projektu „Nowy i Młodzi”: Remigiusz Brzyk
Inspicjent: Teresa Hajman
Identyfikacja graficzna: Ola Jasionowska
Prapremiera: 3 grudnia 2021 r., Mała Scena
Występują:
Barbara Dembińska
Magdalena Kaszewska
Paulina Walendziak
Katarzyna Żuk
Sławomir Sulej
Spektakl realizowany w ramach projektu „Nowy i Młodzi”.
Olga Ciężkowska i Anna Mazurek odebrały w 2021 roku nagrody za reżyserię i dramaturgię w Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, organizowanym przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Spektakl został również uhonorowany nagrodą GRAND PRIX 13. Koszalińskich Konfrontacji Młodych „m-teatr”; jury w składzie: Elżbieta Malczewska-Giemza, Tomasz Domagała i Maciej Nowak, spośród siedmiu konkursowych realizacji debiutujących reżyserów, przyznało nagrodę główną Oldze Ciężkowskiej „Za wykreowanie wieloznacznej scenicznej metafory współczesnego świata oraz oddanie głosu wykluczonym”. W podsumowaniu sezonu 2021/2022, w rankingu „NAJLEPSZY, NAJLEPSZA, NAJLEPSI w sezonie 2021/2022″ Miesięcznik TEATR uznał Olgę Ciężkowską ze spektaklem „Wszyscy jesteśmy dziwni” za NAJLEPSZY DEBIUT REŻYSERSKI.
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut bez przerwy
Złodziej
Łódź 16.02.2025, g. 18:00
od 40.00 pln
Po uroczystej kolacji John i Barbara wraz z przyjaciółmi Jenny i Trevorem wracają do luksusowego domu na wsi. Okazuje się, że zostali okradzeni. Telefon jest głuchy, Barbara przeholowała z alkoholem, a niebezpieczeństwo wciąż wisi w powietrzu. Tym razem przyjaciół nie połączy cocktail-party, ale wspólne zagrożenie. Kiedy zapada wieczór, na jaw wychodzą fakty, które bohaterowie woleliby ukryć. Co jest w sejfie? Dlaczego Trevor zawsze przegrywa, a Barbara ukrywa swój akt urodzenia? Co kryje się w medalionie? Czy nie skradziono czegoś cenniejszego od klejnotów i pieniędzy? Spektakl bawi, iskrząc błyskotliwymi żartami.
Brawurowe zwroty akcji prowadzą do zaskakującego finału. Z wartkiej fabuły wyłania się również refleksja: czy nasze sekrety nie wpływają na relacje z innymi? Pytanie stawia Eric Chappell, autor Złodzieja, twórca scenariuszy kasowych angielskich seriali komediowych oraz sztuk teatralnych, laureat nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej.
Autor: Eric Chappell
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria: Marek Pasieczny
Scenografia: Barbara Wesołowska-Kowalska
Kostiumy: Sławomir Smolorz
Muzyka: Tomasz Łuc
Asystentka reżysera: Jolanta Jackowska
Premiera: 7 maja 2010 roku, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Jenny)
Agnieszka Korzeniowska (Barbara)
Paweł Audykowski (John)
Konrad Michalak (Trevor)
Michał Kruk (Spriggs)
Czas trwania: 2 godziny i 40 minut z przerwą
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Brawurowe zwroty akcji prowadzą do zaskakującego finału. Z wartkiej fabuły wyłania się również refleksja: czy nasze sekrety nie wpływają na relacje z innymi? Pytanie stawia Eric Chappell, autor Złodzieja, twórca scenariuszy kasowych angielskich seriali komediowych oraz sztuk teatralnych, laureat nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej.
Autor: Eric Chappell
Przekład: Elżbieta Woźniak
Reżyseria: Marek Pasieczny
Scenografia: Barbara Wesołowska-Kowalska
Kostiumy: Sławomir Smolorz
Muzyka: Tomasz Łuc
Asystentka reżysera: Jolanta Jackowska
Premiera: 7 maja 2010 roku, Duża Scena
Występują:
Jolanta Jackowska (Jenny)
Agnieszka Korzeniowska (Barbara)
Paweł Audykowski (John)
Konrad Michalak (Trevor)
Michał Kruk (Spriggs)
Czas trwania: 2 godziny i 40 minut z przerwą
Sugerowany wiek odbiorcy powyżej czternastu lat.
Prawda
Łódź 20.02.2025, g. 19:15
od 40.00 pln
Scena Inicjatyw Aktorskich
Prawda. Od korzyści płynących z jej przemilczenia po kłopoty związane z jej wyjawieniem.
Czym jest prawda? I kto zna odpowiedź na to pytanie, skoro nie znajdują jej nawet filozofowie? Czy niemówienie prawdy jest kłamstwem? I czy kłamstwo zawsze jest złe?
Dowcipna, drażniąca sumienie francuska komedia, grana z powodzeniem na całym świecie, to opowieść o związkach budowanych na półprawdach i niedomówieniach, manipulacjach i kłamstewkach.
Ale… czy gdyby wszyscy mówili sobie prawdę, to ostałaby się na ziemi chociaż jedna para? A może to byłby koniec cywilizacji? Bo kto właściwie potrzebuje całej prawdy?
I co, jeśli jedyny dowód miłości, jaki możemy dać najbliższej osobie, to nadal ją okłamywać? Tylko może po prostu musimy robić to lepiej…
Autor: Florian Zeller
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Agnieszka Korzeniowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 13 grudnia 2024 roku, Mała Scena
Występują:
Agnieszka Korzeniowska
Magdalena Kaszewska
Gracjan Kielar
Michał Kruk
Prawda. Od korzyści płynących z jej przemilczenia po kłopoty związane z jej wyjawieniem.
Czym jest prawda? I kto zna odpowiedź na to pytanie, skoro nie znajdują jej nawet filozofowie? Czy niemówienie prawdy jest kłamstwem? I czy kłamstwo zawsze jest złe?
Dowcipna, drażniąca sumienie francuska komedia, grana z powodzeniem na całym świecie, to opowieść o związkach budowanych na półprawdach i niedomówieniach, manipulacjach i kłamstewkach.
Ale… czy gdyby wszyscy mówili sobie prawdę, to ostałaby się na ziemi chociaż jedna para? A może to byłby koniec cywilizacji? Bo kto właściwie potrzebuje całej prawdy?
I co, jeśli jedyny dowód miłości, jaki możemy dać najbliższej osobie, to nadal ją okłamywać? Tylko może po prostu musimy robić to lepiej…
Autor: Florian Zeller
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Agnieszka Korzeniowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 13 grudnia 2024 roku, Mała Scena
Występują:
Agnieszka Korzeniowska
Magdalena Kaszewska
Gracjan Kielar
Michał Kruk
Seks dla opornych
Łódź 21.02.2025, g. 19:00
od 40.00 pln
Alice i Henry, dwoje pięćdziesięcioparolatków, wybrali się do ekskluzywnego hotelu, żeby odświeżyć swoje małżeństwo i wyrwać się z codziennej rutyny. Przy pomocy poradnika szukają sposobu na dodanie pikanterii związkowi. Jednak każde z nich koncertowo psuje romantyczne chwile uniesienia.
Ona oczekuje czarującego i odważnego mężczyzny, który zaskakiwałby ją kwiatami. On pragnie jedynie świętego spokoju i uśmiechu na twarzy żony. Czy w poradniku znajdą odpowiedź na swoje problemy?
Błyskotliwa komedia z niebanalną puentą to świetna okazja na spędzenie teatralnego wieczoru we dwoje. Nie stawiajcie oporu i przyjdźcie do teatru!
Autor: Michele Riml
Przekład: Hanna Szczerkowska
Reżyseria: Paweł Pitera
Scenografia: Allan Starski
Kostiumy: Wiesława Starska
Choreografia: Edyta Wasłowska
Opracowanie muzyczne: Maria Waśkiewicz
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 15 grudnia 2018 roku, Mała Scena
Występują:
Maria Gładkowska (Alice Lane)
Wojciech Wysocki (Henry Lane)
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut z przerwą
Ona oczekuje czarującego i odważnego mężczyzny, który zaskakiwałby ją kwiatami. On pragnie jedynie świętego spokoju i uśmiechu na twarzy żony. Czy w poradniku znajdą odpowiedź na swoje problemy?
Błyskotliwa komedia z niebanalną puentą to świetna okazja na spędzenie teatralnego wieczoru we dwoje. Nie stawiajcie oporu i przyjdźcie do teatru!
Autor: Michele Riml
Przekład: Hanna Szczerkowska
Reżyseria: Paweł Pitera
Scenografia: Allan Starski
Kostiumy: Wiesława Starska
Choreografia: Edyta Wasłowska
Opracowanie muzyczne: Maria Waśkiewicz
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 15 grudnia 2018 roku, Mała Scena
Występują:
Maria Gładkowska (Alice Lane)
Wojciech Wysocki (Henry Lane)
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut z przerwą
Prawda
Łódź 21.02.2025, g. 19:15
od 40.00 pln
Scena Inicjatyw Aktorskich
Prawda. Od korzyści płynących z jej przemilczenia po kłopoty związane z jej wyjawieniem.
Czym jest prawda? I kto zna odpowiedź na to pytanie, skoro nie znajdują jej nawet filozofowie? Czy niemówienie prawdy jest kłamstwem? I czy kłamstwo zawsze jest złe?
Dowcipna, drażniąca sumienie francuska komedia, grana z powodzeniem na całym świecie, to opowieść o związkach budowanych na półprawdach i niedomówieniach, manipulacjach i kłamstewkach.
Ale… czy gdyby wszyscy mówili sobie prawdę, to ostałaby się na ziemi chociaż jedna para? A może to byłby koniec cywilizacji? Bo kto właściwie potrzebuje całej prawdy?
I co, jeśli jedyny dowód miłości, jaki możemy dać najbliższej osobie, to nadal ją okłamywać? Tylko może po prostu musimy robić to lepiej…
Autor: Florian Zeller
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Agnieszka Korzeniowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 13 grudnia 2024 roku, Mała Scena
Występują:
Agnieszka Korzeniowska
Magdalena Kaszewska
Gracjan Kielar
Michał Kruk
Prawda. Od korzyści płynących z jej przemilczenia po kłopoty związane z jej wyjawieniem.
Czym jest prawda? I kto zna odpowiedź na to pytanie, skoro nie znajdują jej nawet filozofowie? Czy niemówienie prawdy jest kłamstwem? I czy kłamstwo zawsze jest złe?
Dowcipna, drażniąca sumienie francuska komedia, grana z powodzeniem na całym świecie, to opowieść o związkach budowanych na półprawdach i niedomówieniach, manipulacjach i kłamstewkach.
Ale… czy gdyby wszyscy mówili sobie prawdę, to ostałaby się na ziemi chociaż jedna para? A może to byłby koniec cywilizacji? Bo kto właściwie potrzebuje całej prawdy?
I co, jeśli jedyny dowód miłości, jaki możemy dać najbliższej osobie, to nadal ją okłamywać? Tylko może po prostu musimy robić to lepiej…
Autor: Florian Zeller
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Agnieszka Korzeniowska
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 13 grudnia 2024 roku, Mała Scena
Występują:
Agnieszka Korzeniowska
Magdalena Kaszewska
Gracjan Kielar
Michał Kruk
Seks dla opornych
Łódź 22.02.2025, g. 19:00
od 40.00 pln
Alice i Henry, dwoje pięćdziesięcioparolatków, wybrali się do ekskluzywnego hotelu, żeby odświeżyć swoje małżeństwo i wyrwać się z codziennej rutyny. Przy pomocy poradnika szukają sposobu na dodanie pikanterii związkowi. Jednak każde z nich koncertowo psuje romantyczne chwile uniesienia.
Ona oczekuje czarującego i odważnego mężczyzny, który zaskakiwałby ją kwiatami. On pragnie jedynie świętego spokoju i uśmiechu na twarzy żony. Czy w poradniku znajdą odpowiedź na swoje problemy?
Błyskotliwa komedia z niebanalną puentą to świetna okazja na spędzenie teatralnego wieczoru we dwoje. Nie stawiajcie oporu i przyjdźcie do teatru!
Autor: Michele Riml
Przekład: Hanna Szczerkowska
Reżyseria: Paweł Pitera
Scenografia: Allan Starski
Kostiumy: Wiesława Starska
Choreografia: Edyta Wasłowska
Opracowanie muzyczne: Maria Waśkiewicz
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 15 grudnia 2018 roku, Mała Scena
Występują:
Maria Gładkowska (Alice Lane)
Wojciech Wysocki (Henry Lane)
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut z przerwą
Ona oczekuje czarującego i odważnego mężczyzny, który zaskakiwałby ją kwiatami. On pragnie jedynie świętego spokoju i uśmiechu na twarzy żony. Czy w poradniku znajdą odpowiedź na swoje problemy?
Błyskotliwa komedia z niebanalną puentą to świetna okazja na spędzenie teatralnego wieczoru we dwoje. Nie stawiajcie oporu i przyjdźcie do teatru!
Autor: Michele Riml
Przekład: Hanna Szczerkowska
Reżyseria: Paweł Pitera
Scenografia: Allan Starski
Kostiumy: Wiesława Starska
Choreografia: Edyta Wasłowska
Opracowanie muzyczne: Maria Waśkiewicz
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 15 grudnia 2018 roku, Mała Scena
Występują:
Maria Gładkowska (Alice Lane)
Wojciech Wysocki (Henry Lane)
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut z przerwą
Ciało dziewczyny
Łódź 22.02.2025, g. 19:15
od 40.00 pln
Premiera w ramach Festiwalu Teatru Niezbędnego
Zbadać rozziew pomiędzy oszałamiającą realnością tego, co się dzieje, w momencie, kiedy to się dzieje, a dziwną nierealnością, jakiej nabiera to, co się zdarzyło.
Annie Ernaux, „Pamięć dziewczyny”, tłum. Agata Kozak
„Ciało dziewczyny” to opowieść o zderzeniu perspektyw eksplorującej swoją seksualność dziewczyny i dojrzałej kobiety, która próbuje dociec prawdy na temat dawnych przeżyć. Jej powrót do prowincjonalnego miasteczka staje się pretekstem do spojrzenia na własną przeszłość przez pryzmat ciała. Rekonstruowana pamięć o chwilach dorastania przywołuje obrazy budzącego się pożądania, dominującego męskiego spojrzenia i pełnej ambiwalentnych uczuć relacji między dziewczynami. To w końcu historia ciała, które chce nauczyć się odmawiać tego, na co nie jest gotowe i przyjmować to, co naprawdę chce dostać.
Reżyseria: Pamela Leończyk
Tekst | dramaturgia: Daria Sobik
Scenografia | kostiumy: Magdalena Mucha
Muzyka: Magdalena Sowul
Produkcja: Kamila Golik
Inspicjentka: Hanna Molenda
Występują:
Jolanta Jackowska
Gracjan Kielar
Maciej Kobiela
Halszka Lehman
Rozalia Rusak
Zbadać rozziew pomiędzy oszałamiającą realnością tego, co się dzieje, w momencie, kiedy to się dzieje, a dziwną nierealnością, jakiej nabiera to, co się zdarzyło.
Annie Ernaux, „Pamięć dziewczyny”, tłum. Agata Kozak
„Ciało dziewczyny” to opowieść o zderzeniu perspektyw eksplorującej swoją seksualność dziewczyny i dojrzałej kobiety, która próbuje dociec prawdy na temat dawnych przeżyć. Jej powrót do prowincjonalnego miasteczka staje się pretekstem do spojrzenia na własną przeszłość przez pryzmat ciała. Rekonstruowana pamięć o chwilach dorastania przywołuje obrazy budzącego się pożądania, dominującego męskiego spojrzenia i pełnej ambiwalentnych uczuć relacji między dziewczynami. To w końcu historia ciała, które chce nauczyć się odmawiać tego, na co nie jest gotowe i przyjmować to, co naprawdę chce dostać.
Reżyseria: Pamela Leończyk
Tekst | dramaturgia: Daria Sobik
Scenografia | kostiumy: Magdalena Mucha
Muzyka: Magdalena Sowul
Produkcja: Kamila Golik
Inspicjentka: Hanna Molenda
Występują:
Jolanta Jackowska
Gracjan Kielar
Maciej Kobiela
Halszka Lehman
Rozalia Rusak
Ciało dziewczyny
Łódź 23.02.2025, g. 17:15
od 40.00 pln
Premiera w ramach Festiwalu Teatru Niezbędnego
Zbadać rozziew pomiędzy oszałamiającą realnością tego, co się dzieje, w momencie, kiedy to się dzieje, a dziwną nierealnością, jakiej nabiera to, co się zdarzyło.
Annie Ernaux, „Pamięć dziewczyny”, tłum. Agata Kozak
„Ciało dziewczyny” to opowieść o zderzeniu perspektyw eksplorującej swoją seksualność dziewczyny i dojrzałej kobiety, która próbuje dociec prawdy na temat dawnych przeżyć. Jej powrót do prowincjonalnego miasteczka staje się pretekstem do spojrzenia na własną przeszłość przez pryzmat ciała. Rekonstruowana pamięć o chwilach dorastania przywołuje obrazy budzącego się pożądania, dominującego męskiego spojrzenia i pełnej ambiwalentnych uczuć relacji między dziewczynami. To w końcu historia ciała, które chce nauczyć się odmawiać tego, na co nie jest gotowe i przyjmować to, co naprawdę chce dostać.
Reżyseria: Pamela Leończyk
Tekst | dramaturgia: Daria Sobik
Scenografia | kostiumy: Magdalena Mucha
Muzyka: Magdalena Sowul
Produkcja: Kamila Golik
Inspicjentka: Hanna Molenda
Występują:
Jolanta Jackowska
Gracjan Kielar
Maciej Kobiela
Halszka Lehman
Rozalia Rusak
Zbadać rozziew pomiędzy oszałamiającą realnością tego, co się dzieje, w momencie, kiedy to się dzieje, a dziwną nierealnością, jakiej nabiera to, co się zdarzyło.
Annie Ernaux, „Pamięć dziewczyny”, tłum. Agata Kozak
„Ciało dziewczyny” to opowieść o zderzeniu perspektyw eksplorującej swoją seksualność dziewczyny i dojrzałej kobiety, która próbuje dociec prawdy na temat dawnych przeżyć. Jej powrót do prowincjonalnego miasteczka staje się pretekstem do spojrzenia na własną przeszłość przez pryzmat ciała. Rekonstruowana pamięć o chwilach dorastania przywołuje obrazy budzącego się pożądania, dominującego męskiego spojrzenia i pełnej ambiwalentnych uczuć relacji między dziewczynami. To w końcu historia ciała, które chce nauczyć się odmawiać tego, na co nie jest gotowe i przyjmować to, co naprawdę chce dostać.
Reżyseria: Pamela Leończyk
Tekst | dramaturgia: Daria Sobik
Scenografia | kostiumy: Magdalena Mucha
Muzyka: Magdalena Sowul
Produkcja: Kamila Golik
Inspicjentka: Hanna Molenda
Występują:
Jolanta Jackowska
Gracjan Kielar
Maciej Kobiela
Halszka Lehman
Rozalia Rusak
Seks dla opornych
Łódź 23.02.2025, g. 18:00
od 40.00 pln
Alice i Henry, dwoje pięćdziesięcioparolatków, wybrali się do ekskluzywnego hotelu, żeby odświeżyć swoje małżeństwo i wyrwać się z codziennej rutyny. Przy pomocy poradnika szukają sposobu na dodanie pikanterii związkowi. Jednak każde z nich koncertowo psuje romantyczne chwile uniesienia.
Ona oczekuje czarującego i odważnego mężczyzny, który zaskakiwałby ją kwiatami. On pragnie jedynie świętego spokoju i uśmiechu na twarzy żony. Czy w poradniku znajdą odpowiedź na swoje problemy?
Błyskotliwa komedia z niebanalną puentą to świetna okazja na spędzenie teatralnego wieczoru we dwoje. Nie stawiajcie oporu i przyjdźcie do teatru!
Autor: Michele Riml
Przekład: Hanna Szczerkowska
Reżyseria: Paweł Pitera
Scenografia: Allan Starski
Kostiumy: Wiesława Starska
Choreografia: Edyta Wasłowska
Opracowanie muzyczne: Maria Waśkiewicz
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 15 grudnia 2018 roku, Mała Scena
Występują:
Maria Gładkowska (Alice Lane)
Wojciech Wysocki (Henry Lane)
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut z przerwą
Ona oczekuje czarującego i odważnego mężczyzny, który zaskakiwałby ją kwiatami. On pragnie jedynie świętego spokoju i uśmiechu na twarzy żony. Czy w poradniku znajdą odpowiedź na swoje problemy?
Błyskotliwa komedia z niebanalną puentą to świetna okazja na spędzenie teatralnego wieczoru we dwoje. Nie stawiajcie oporu i przyjdźcie do teatru!
Autor: Michele Riml
Przekład: Hanna Szczerkowska
Reżyseria: Paweł Pitera
Scenografia: Allan Starski
Kostiumy: Wiesława Starska
Choreografia: Edyta Wasłowska
Opracowanie muzyczne: Maria Waśkiewicz
Inspicjentka: Hanna Molenda
Premiera: 15 grudnia 2018 roku, Mała Scena
Występują:
Maria Gładkowska (Alice Lane)
Wojciech Wysocki (Henry Lane)
Czas trwania: 1 godzina i 45 minut z przerwą
Scena IMPRO Teatru Nowego - Walentynkowa gra wstępna - komedia improwizowana
Łódź 14.02.2025, g. 22:00